Chapter 30

My life. My choice.

Iyan lang ang tumatak sa akin sa mga sinabi ni Calum kahapon. Buhay ko nga naman ito. Bakit ako dedepende sa iba? Mas mahalaga naman ang magiging desisyon ko sa huli.

Pero hindi ko alam.

Gusto kong malaman kung may pag-asa pero natatakot ako sa posibilidad na baka masaktan ako sa huli. Pero paano ko nga naman malalaman kung hindi ko susubukan?

Eh sa natatakot nga ako!

Argh! Ang gulo!

Bahala na.

Sa ngayon, hindi ko muna siya iisipin. Kalilimutan ko muna ang nararamdaman ko sa kaniya. Isa siyang pakshet.

“Saglit lang tayo, promise!” pangungulit ni Hannie sa akin.

Gusto niya kasing samahan ko siya magpa-print sa OSA. Nakalimutan niya kasi ang i-print ang assignment niya. Ngayon pa naman pasahan no’n. Balak ko sanang umidlip muna sa bakanteng oras namin dahil napuyat ako kagabi. Ano pa nga ba ang dahilan? Edi ‘yan si Cadence. Buong gabi kong pinag-isipan ang sinabi ni Calum pero sa