Chapter 19 - Must have been the wind
SoleneIlang araw na ang nakalipas mag-mula noong nangyari ang insidente. Dalawang araw akong nag-kulong sa kwarto kaya napilitan sina Ethienne at si Cheolea na matulog ng dalawang gabi sa apartment ko dahil sa pag-aalala.
Galit na galit ang dalawa habang kinukwento ko sa kanila ang nangyari 'nung araw na iyon. Ayaw ko na sanang pag-usapan para hindi ko na maalala pero sinabi ko na lang sa kanila para matigil na ang pag-aalala nila sa 'kin.
Dalawang araw rin akong hindi pumasok at mabuti na lang dahil pinag-sabihan ni Cheolea si Sir Gaius.
"Pasensya na talaga Sir. Babawi ako, pangako." Natatawang umiling iling naman siya. Pang limang beses na ako humihingi ng paumanhin at limang beses na rin niyang
Chapter 20 - Must have been the wind Solene Half day lang ang pasok ko ngayong araw sa Third Fractio. Hinati kami ni Sir Gaius para sa pang umaga at pang hapon. Nag-ikot-ikot ako sa mall dahil wala naman akong gagawin sa apartment ko, mag-mumukmok lang ako doon. Umuwi kasi sina Ethienne at si Cheolea sa Isabela. Nandoon ang pamilya ni Ethienne pati na rin ang hacienda ng mga Creed kung saan nag-tatrabaho ang tatay ni Ethienne. Kaya ako na lang ang naiwan dito. Nagtingin-tingin ako ng mga damit dahil malapit na ang birthday ni Cheo. Balak ko sanang regaluhan siya pasasalamat na rin sa mga naitulong niya sa 'min ni Ethienne. Nang mapagod ako umupo ako at hinintay ang pag-lubog ng araw.
Chapter 21- Must have been the wind Solene Ilang araw na ang nakalipas mula noong nangyari iyon, noong dumating si Hyde at niligtas ako mula sa mag-nanakaw na iyon. Hindi ko alam kung paano iyon nakapasok. Ang alam ko nilock ko ang pinto bago ako matulog pero ang ipinag-tataka ko lang ay bakit naman siya mag-hahalungkat sa mga papel doon sa aparador na katabi lang ng maliit na sofa sa sala? maliban na lang kung may hinahanap siya. Napansin ko rin na parang hindi talaga pera ang kailangan niya. Pag-dating namin sa presinto, humingi siya ng tawad sa 'kin at kay Hyde. Napag-utusan lang daw siya pero ayaw niyang sabihin kung sino ang nag-utos sa kanya. Nabura ang mga iniisip ko nang biglang mag-ring ang cellphone ko.
Chapter 22 - Must have been the wind Solene "Ladies and gentlemen, let's welcome the twins with a big round of applause. Please welcome the Creed twins, Mr. Phoenix Ace Creed and Ms. Cheolea Iona Creed!" masiglang anunsinyo ng emcee. Isang masigabong palakpakan ang sumalubong sa kambal pag-baba nila ng hagdan. Nasa baba naman ang mga magulang nila at hinihintay sila. May sinabi ang emcee na hindi ko naintindihan dahil mas nangingibabaw ang lakas ng palakpakan. Binigyan ng mikropono si Cheo at tumindig sa harapan ng madaming tao. Alam kong kinakabahan siya pero ang galing niyang itago iyon. Hindi siya nag-pahalatang kinakabahan siya. Napatingin kaming lahat kay Montani ng bigla itong sumigaw at winagayway pa
Chapter 23 - Must have been the wind Solene Isang malakas na katok ang dahilan kaya naalimpungatan ako. Sa una, hindi ko iyon pinansin pero habang tumatagal palakas ng palakas ang pag-katok. Tatayo na sana ako nang bigla akong mahulog sa kinahihigaan ko. Mahina akong napadaing at nasapo ang pwetan kaya heto ako nag-lalakad papunta sa may pinto na paika-ika. "Tangina, matutulog ka na lang ba ng mag-hapon?" Bunganga agad ni Ethiene ang sumalubong sa 'kin pag-bukas ko ng pinto. "Binuksan ko na nga 'yung pinto eh. Balak mo bang sirain ang pinto?" Inirapan niya ako at nag-tuloy-tuloy papasok. "Teka nga, ano bang nangyari sa 'yo? huwag mong sabihing nakipag-sex ka?!" Napasimangot ako. Gusto kong samp
Chapter 24 - Must have been the wind Hyde I believe that my life was never been good. Working my ass out all day long, checking the records and files of the hotel, going on some appointments whether I like it or not, checking out some paintings and furniture for the hotel, managing the company's overall resources and operations, and signing papers like I was left with no choice. I was pretty sure that Mom manipulated the boards of directors and Amaranth's Dad is one of them. I really hate his presence, especially the way he look na parang may ipinag-yayabang siya. There's something in him that could make a person hate him to the pits of hell. So, I was saying, I don't wanna be appointed as the c.e.o but just like what said, I was left with no choice.
Chapter 25 - Must have been the wind Hyde "Sir, the meeting is starting," Freanceia said and opened the double door where the meeting is currently held. The moment I entered the conference room, everyone stood up and bow as a sign of respect except Sen. Fulvous, Amaranth's father. Very well, then. "Am I late?" I asked. "How could be the C.E.O arrived late? it's disrespectful for those who came early," he said in an instant. I want to laugh right now. Naturingang senador pero mukhang walang pinag-aralan. Is he really a senator? he doesn't act like one though. "Oh is that so? my bad. but the question is did you come here ear
Chapter 26 - Must have been the wind Solene Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa 'kin at napapayag nilang dalawa akong sumama sa kanila. Wala akong kaide-ideya kung nasaan ba kami at kulang na lang ay isipin kong nangidnap sina Cheo at Ethienne ng kotse at ibibenta ang mga nakaparadang mga mamahaling mga kotseng ito. Siguro ang halaga ng bawat isang sasakyan ay kulang pa sa sweldo ko sa dalawang taon. "Ano ba, kumalma ka nga, para kang timang d'yan." Napairap ako sa hangin dahil sa mga pinag-sasasabi niya, samantalang si Cheo ay abala naman sa cellphone niya. "Sino katext mo teh?" Kumunot ang noo ni Cheo at binigyan ng nag-tatakang tingin si Ethienne. Chismosa kasi siya kaya alam kong hindi mabubuo ang araw na hindi niya nalalaman kung sino ang katext ni Cheolea.
Chapter 27 - Must have been the wind Solene Kumain kami ng hapunan kanina kasama sina senyora Elizabeth at ang apo niya. Base sa pag-tingin nito sa 'kin kanina, halatang ayaw niya sa presensya ko maliban kay Hyde na palagi niyang tinitignan ng malagkit. Tatlong beses ko itong nahuling nakatingin kay Hyde at kapag-nagtatama ang tingin namin ay agad niya akong iniirapan pero kahit ganoon, naging maayos naman ang hapunan kahit na panay ang pag-paparinig niya na merong peste daw na nakapasok sa bahay. Halata naman nak ako iyon pero hindi ko na binigyan pa ng pansin. Nakatayo ako sa terasa ng kwartong tinutuluyan namin, dinadama ang lamig ng simoy ng hangin habang nakatitig sa madilim na kawalan. Tulog na si Hyde samantalang gising na gising pa ang diwa ko. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang nawala ng