MasukShare
Chapter 17: Between the Past and the Present
Terakhir Diperbarui:
2025-04-11 19:11:59
Bab terkait
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 18: Breakfast, Bloopers, and a Billionaire
“Ayoko ng toast na may kaluluwa,” reklamo ko habang hawak ang sunog kong tinapay.“Luna,” tawa ni Ethan, “paano ka naging café owner kung hindi mo kayang mag-toast?”“Barista ako, hindi chef. May division of labor ‘to.”Umikot siya papunta sa toaster, kinuha ang tinapay, at tumingin sa akin na para bang sinasabi, ‘Hayaan mo na, ako na bahala.’“Tingin mo ba pogi points ‘yan?” tanong ko, nag-aabang ng comeback niya.“Pwedeng pogi points. Pwede ring boyfriend goals. Depende sa mood mo.”Napangiti ako. “Hmm. Today feels like a boyfriend goals kind of day.”“Then let me earn it.”Lumapit siya, suot pa rin ang luma kong apron na may nakasulat na ‘Bean Me Up, Scotty.’ At kahit halatang awkward siyang isuot iyon, suot pa rin niya. For me.“Kape o halik?” tanong niya, nakangisi.“Caffeine muna bago affection, please,” sabi ko, sabay abot ng empty mug.“Coming right up, ma’am. One tall latte with a side of charm.”Nagkibit ako ng balikat. “Kung ganyan ka mag-deliver ng pick-up lines, baka m
Terakhir Diperbarui : 2025-04-13My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 19: Panic, Papaya, at Pakilig
“Sino ‘yung tumatawag ng 7 a.m.?” reklamo ko habang pilit inaabot ang cellphone na nagva-vibrate sa tabi ng unan ko.Ethan.“Good morning, Miss ‘Certified Wala Nang Balikan,’” bungad niya, boses niya mas fresh pa sa brewed kong kape.“Ethan, sinong normal na tao ang tumatawag ng ganito kaaga?”“Yung boyfriend mong may surprise date. 9 a.m. sharp. Wear something comfy.”“Wait—ano?! Anong—Ethan!”Click. Binaba niya.9:01 a.m. Ako, naka-crocs, hoodie, at mukhang hindi sure kung pupunta sa grocery o magtatago sa ex.Bumusina si Ethan sa labas ng café, nakangisi sa loob ng kotse.“Late ka,” asar niya.“Hindi ko alam na kailangan kong mag-ayos!”“Tamang-tama. Hindi ito fashion show. It’s a... banana papaya mission.”Napakunot-noo ako. “Banana—ano?”Next thing I knew, nasa palengke na kami. Si Ethan, naka sunglasses at parang out-of-place billionaire sa gitna ng mga tinderang galit sa sukli.“Kailangan ko ng papaya,” seryoso niyang sabi.“Para saan?”“Secret recipe ko sa smoothie.”“Smoothie
Terakhir Diperbarui : 2025-04-13My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 20: Serendipity, Saging, at Secrets
“Okay ka lang?” tanong ni Ethan habang hawak ko pa ang mug na may natitirang cinnamon heart.“Hindi ko alam kung kinikilig ako o kinakabahan,” sagot ko, sabay higop ulit.“Both is good,” bulong niya.Tinakpan ko ang mukha ko ng palad.“Stop. Mas maraming asukal ‘tong kape kaysa sa dessert sa café natin.”Tatawa na sana siya, pero bigla siyang natigilan.“Wait… Luna.” Tumitig siya sa akin. “Have we met before the blind date?”Napakunot-noo ako. “Like… sa dream mo?”“Hindi. I swear, parang pamilyar ka na kahit noon pa. May isang beses, nasa bookstore ako, tapos may girl na tumakbo at nabangga ako—”“Wait,” napalakas ang boses ko. “May bitbit akong limang libro no’n, tapos natapon lahat!”“YES! Ako ‘yung nabuhusan ng coffee mo!”Napanganga ako. “Tapos ikaw ‘yung hindi nagalit, binigyan mo pa ako ng tissue!”“Akala ko nun, ang bait ko. Pero totoo pala, natulala lang ako.”Sabay kaming natawa.“Akala ko dati, small moment lang ‘yon,” sabi ko.“Baka malaking hint na pala.” Tumingin siya
Terakhir Diperbarui : 2025-04-13My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 21: Ulan, Ulam, at Unti-Unti
Hindi ko alam kung malamig lang talaga ang ulan o may kakaibang lamig na sa pagitan naming dalawa ni Ethan. Hawak pa rin niya ang kamay ko habang naglalakad kami pabalik sa condo niya, basang-basa pareho, pero parang wala lang—parang ang mahalaga, magkasama kami.“Okay ka lang?” tanong niya, habang pinupunasan ang buhok ko gamit ang panyo niya.“Okay lang,” sagot ko, sabay ngiti. “Medyo basa, medyo gutom, medyo confused sa feelings ko. Pero manageable.”Natawa siya, ‘yung tipong tawa na hindi pilit. “Puwede akong magluto. Gusto mo?”Napataas ang kilay ko. “Wow, marunong ka pala magluto? Kala ko alam mo lang mag-drive ng sports car at mag-wink nang nakakakilig.”“Multi-talented ako, Luna,” sabi niya, sabay kindat. “Specialty ko… corned beef with egg. May twist.”“Anong twist? May pa-‘I love you’ sa ketchup?” biro ko.“Secret,” sagot niya, sabay hatak sa kamay ko papasok ng building.**Sa loob ng unit niya, malamig at mabango. Lavender, may pagka-vanilla, at kung iisipin mo pa, par
Terakhir Diperbarui : 2025-04-14My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 22: Bakit Parang ‘Di Na Lang Ako Umuuwi?
Mukhang may kasunduan sina langit at tadhana—kada kasama ko si Ethan, laging may ulan. Hindi ako makagalaw nang marinig ko siyang bigkasin ang pangalan ko habang nakatitig sa bracelet. Parang may ibang bigat 'yung simpleng “Luna” mula sa kanya. Hindi dahil dramatic, kundi dahil parang... totoo. “Uy,” sabay kurot ko sa braso niya. “Inaanalyze mo ba 'yang bracelet o tinitimbang mong fake gold siya?” Napangisi siya. “Genuine,” sagot niya. “Hindi lang 'yung bracelet. Pati ikaw.” Okay, wait. Bakit parang ako 'yung kinuryente? Pinilit kong tumawa. “Yuck. Cheesy. Sino'ng nagturo n’yan sa'yo? ChatGPT?” “Hindi,” sagot niya habang ibinabalik ang bracelet sa pulso ko. “Instinct.” At ngayon, pati pulso ko—may kasamang butterflies. Paglabas namin ng café, syempre, inabutan ulit kami ng ulan. Pero this time, handa siya. Nilabas niya ang payong, parang magic trick. “Let me guess,” simula ko, “biglaan ka na namang prepared?” “Strategic,” sagot niya. “Umuulan tuwing kasama kita. Patter
Terakhir Diperbarui : 2025-04-14My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 23: Hindi Ako Handa Dito, Lord
“Hi. I’m Ethan. Boyfriend.”PAK. Parang may sampal na di ko naramdaman—pero todo echo sa utak ko.Si Carlo, nakatitig. Si Ethan, kalmado. Ako? Internally screaming.“Boyfriend?” ulit ni Carlo, medyo natawa pero may halong pagkagulat. “Ang bilis, ah.”Nag-iwas ako ng tingin. Please, Luna, huwag kang umiyak o magsuka. Kahit isa lang sa dalawa.Pero bago pa ako makahanap ng escape plan, nagsalita ulit si Ethan.“Bakit? May problema ba kung masaya siya ngayon?” Diretso, pero may lambing. At, yes, may konting yabang.Suminghot ako, pero hindi dahil sa sipon—kundi para hindi maiyak. Luna, compose yourself. Naka-blind date ka lang, hindi ka dapat main character sa telenovela!“Wala naman,” sagot ni Carlo. “Nagulat lang ako. I mean... dati, allergic siya sa label.”OUCH.Sumingit ako. “Okay, teka. Pwede bang mag-pause muna ang teleserye? Hindi ako updated sa script.”Ngumiti si Ethan, hawak pa rin ang bracelet niya. “Sorry. Improvised lang.”“Improvised?” asar kong tanong. “E ‘yung boyfr
Terakhir Diperbarui : 2025-04-14My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 24: Dalawang Pintuan Isang Puso
Luna's POVNakatayo si Carlo sa may pintuan—parang multong galing sa nakaraan. Suot pa rin niya ‘yung leather jacket na regalo ko noon. Buhay pa pala ‘yon?“Luna…” mahina niyang sabi. Pero ang bigat.Napatingin ako sa hallway. Baka may makakita. Baka si Ethan. Bakit ngayon pa?“A-Anong ginagawa mo rito?” bulong ko. May gulat. Kaba. Inis. Kaunti lang naman.“Pwede ba tayong mag-usap?” ‘Yung mata niya may background music vibes.“Please. Isang pagkakataon lang.”Gusto kong isara ang pinto. Gusto ko siyang yakapin. Gusto kong tumakbo. Pero napaubo lang ako.“Nagka-COVID ka ba?” seryoso niyang tanong.“Allergic lang ako sa ex na may timing.” Umirap ako. Pero pinapasok ko rin siya. Ayoko ng eskandalo.Sa loob, naupo siya sa parehong sofa na inuupuan ni Ethan minsan. Awkward. Parang multo ng kasalukuyan at nakaraan nagkabanggaan.“Luna, sorry. Alam kong hindi sapat, pero araw-araw kitang iniisip. Araw-araw akong nagsisisi.”Sinaktan mo ako. Paulit-ulit. Pero hindi ko sinabi.“Kailangan ko l
Terakhir Diperbarui : 2025-04-15My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 25: Kape, Milk Tea, at Mga Hindi Siguradong Puso
Nakahiga ako sa kama, ang utak ko’y muling naglalakbay sa mga alaala na ayaw ko nang balikan. Parang sinabugan ng confetti—pero ang mga piraso’y puro sakit, hindi saya. Kalahati ro’n kay Carlo, kalahati kay Ethan. Wala ni isa ang gusto kong pulutin. Ang tanging hinahanap ko lang ngayon—isang tahimik na umaga, o kahit isang tasa ng kape na walang mga pasakit sa isip. Pero hindi pala kape ang kailangan ko. Kundi clarity. Pero paano ka magkakaroon ng clarity kung dalawang lalaki ang dumaan sa buhay mo, at ang lahat ng nangyari parang isang malupit na telenovela finale? Bumangon ako at lumabas ng unit. Doon siya—si Carlo. Nakaupo sa hallway, parang hindi makapaniwala na may gano’n akong throw pillow na may mga pusa sa astronaut suits, na animo’y may sariling mundo sa likod ng mga mata niya. “Luna,” mahinang sabi niya, parang ang bigat ng bawat salita, ang mga mata niyang puno ng pasensya at pag-aalala. “Sorry kung ginulo kita kagabi,” sabi niya, ang boses niya puno ng paghingi ng
Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
Bab terbaru
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 35: Ang Kape, ang Ex, at ang Kapatid ng Lihim
“Luna, kailangan mong magdesisyon.”Isang simpleng text lang ‘yon. Walang pangalan. Walang kasamang emojis. Pero sa dami ng komplikasyon sa buhay ko ngayon, parang mas nakaka-stress pa siya kaysa sa pending na bills ko at hormonal breakout sa ilong ko.Hawak ko pa rin ang phone habang nakatingin lang ako sa screen. Hindi ako makagalaw. Hindi rin ako makaisip ng matinong sagot. Ang dami kong tanong, pero ang unang lumabas sa bibig ko?“Teka... sino 'to? Diyos? Siri? O multo ng past decisions ko?”Napailing ako habang tumatawa mag-isa sa loob ng kwarto ko. Ang weird, pero yun ang default ko kapag natataranta—nagbibiro. Kahit sa sarili. Mas okay na yun kaysa mag-breakdown. Again.Biglang pumasok si Mica, best friend ko, suot ang oversized shades at may dalang dalawang take-out na kape. As always, the drama queen arrives.“Giiirl, hindi ka sumasagot sa messages ko. Mukha kang leftover emotions!”“Wow, thanks ha. Good morning din.”“Shut up. Eto kape, and may surprise ako sa’yo. Blind date
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 34: Laban sa Tadhana
Bakit ba ako pumayag? Bakit ko ba pinili na makipagkita kay Ethan? Alam ko na may sakit na dulot ang mga magkasunod na hakbang ko, pero sa kabila ng lahat, bakit nga ba hindi ko kayang magpigil? Nasa harap na ako ng kainan, at hindi ko maiwasang magtanong kung anong nangyari sa mga desisyon ko. Kung ang puso ko lang ang tatanungin, siguradong may sagot. Pero ang utak ko… Hindi ko alam kung anong sasabihin. Pinagmasdan ko ang paligid, parang ang tadhana ang nagtataglay ng kwento ng nakaraan ko. Ang kainan ay medyo tahimik—puno ng mga magkasamang magka-date at mga magkasunod na lihim na may kasamang tawanan. Kaya’t sa gitna ng lahat ng iyon, ako at si Ethan—dalawang tao na may nakatagong kwento at isang gabing nakalaan para sa kami—ay nakaupo sa isang table na may pagitan ng hindi lang distansya, kundi ng mga taon ng ating mga buhay. "Ito na ba ang hinihintay nating gabi?" tanong ko, pilit binibigyan ng positibong tono kahit may kaba sa dibdib ko. Hindi ko kayang ilihim. "Siguro." An
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 33: Kahit Sinungaling Ka, Crush pa rin Kita
Tahimik ang buong paligid. Para bang pati ang mundo, natutong huminga ng dahan-dahan para lang marinig ko ang tibok ng puso niya—at ng puso ko. Madilim ang kwarto pero hindi ito nakakakaba gaya ng dapat. Sa liwanag ng isang maliit na lampara sa gilid, kita ko ang anyo niya. Basa pa ang buhok niya, parang bagong paligo. Naka-oversized white shirt lang siya, at wala siyang kahit anong makeup ng pagkukunwari. Si Ethan... o kung sino man talaga siya. Nakaupo siya sa gilid ng kama, tulalang nakatingin sa kanyang mga palad na parang may kasalanang hindi kayang hugasan ng tubig. Ako naman, nasa kabilang sulok ng kwarto, hawak ang malamig na mug ng kape na hindi ko naman talaga iniinom. "Dapat galit ako. Dapat tinapon ko ‘tong kape sa mukha niya. Pero heto ako… iniisip pa rin kung paano ko siya papatawarin." Tahimik pa rin siya. Halos limang minuto na, at wala pa ring lumalabas na salita sa bibig niya. Napabuntong-hininga ako. “Alam mo, kaya kong maghintay. Pero ‘wag mo akong
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 32: Pagkilala kay Nora
Tahimik lang kami ni Ethan habang binabaybay ang madilim na hallway ng lumang bahay. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang niya—parang may binubuhat siyang hindi ko pa lubos maintindihan. Gusto ko siyang tanungin kung ayos lang siya, pero naunahan ako ng kaba. Pagliko namin papunta sa sala, may narinig kaming kaluskos mula sa itaas. "May tao," mahina pero mariin na bulong ni Ethan. May halong takot ang tono niya—hindi ito ang normal na Ethan. Lumabas ang isang babae mula sa itaas. Matangkad, maitim ang buhok, at may matalim na tingin na parang bumabaon sa balat. Hindi namin siya kilala, pero nang tumigil siya sa tapat namin, alam kong hindi siya basta estranghero. "Pakilala ako," malamig niyang bungad. Walang emosyon, pero may lalim ang galit sa tono niya. "Anong pangalan mo?" tanong ni Ethan. Halata sa boses niya ang panginginig. "Nora." Parang na-freeze si Ethan. "Villareal?" tanong niya, halos pabulong. Hindi sumagot si Nora, pero ang titig niya ay sapat na sagot. Tila ba an
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 31: Lihim ng Apelyido
Nasa lumang bahay kami ni Ethan—ang dating tinutuluyan ng yaya niya noon. Karamihan sa gamit ay inaagnas na ng panahon. Pero ang isang kahon sa sulok ang agad niyang binuksan. Hawak niya ang isang album. Luma, puno ng alikabok, pero maingat niyang binuklat. “Ethan, sigurado ka bang dito natin makikita ang sagot? Kasi kung hindi, baka mapasugod na naman ako sa simbahan para mag-novena ng kasagutan.” Hindi siya sumagot. Tahimik lang siyang tumango, pero ramdam ko ang tensyon sa balikat niya. Para siyang ticking bomb. Sa ilalim ng mga lumang litrato, may isang sobre. Nilukot na, parang ilang ulit nang sinubukang itapon pero laging piniling itago. Binuksan niya iyon. May lumang birth certificate sa loob. Napakunot ang noo ni Ethan. “Hindi ito ang pangalan ng nanay ko... Parang may mali, Ethan. Hindi ko na alam kung anong totoo. Bakit ganito, bakit ako nadadawit sa mga pangalan na wala namang kinalaman sa pamilya ko?” Kinuha ko ang papel at binasa. Name of Child: Ethan Cruz Name
My Accidental Billionaire Boyfriend CHAPTER 30: Pangakong Di Na Muli
Nanginginig pa rin ang kamay ko habang nakaupo sa gilid ng ambulansya. Kanina pa ako tinatanong ng medic kung gusto kong magpatingin, pero ang tanging sagot ko lang— “Okay lang ako… pero siya?” “Sino po?” Hindi ko na nasagot. Lumingon na lang ako sa paligid, sa umaalulong na sirena, sa pulang ilaw na kumukutitap—pero wala siya. Wala si Ethan. Ang gulo ng safehouse, puro abo’t durog ang naiwan. May mga nahuling tao, pero wala si Lucas. At wala ring Ethan. Paano kung— “Ang hirap mo hanapin, Luna.” Bumilis ang tibok ng puso ko. Lumingon ako, at dun ko siya nakita. Sugatan. Nakabalot ang braso sa benda, may hiwa sa kilay. Pero buhay. Nakatayo. Nakangiti. “Ethan...?” Tumayo ako agad. Hindi ko na napigilan ang sarili ko—tumakbo ako papunta sa kanya at yakap nang mahigpit, parang ayokong pakawalan. “Akala ko—akala ko hindi ka na babalik,” mahina kong sabi. Hinaplos niya ang ulo ko. “Akala ko rin... pero sabi ko sa sarili ko, hindi ako pwedeng mawala nang hindi mo pa ako sinasago
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 29: Mga Sugat na Hindi Kita Kita
Tahimik ang sasakyan habang binabaybay namin ang paakyat na daan patungo sa bagong safehouse. Maliit lang ito—parang cabin sa bundok. Malayo sa lungsod, malayo sa gulo. Nasa passenger seat ako, nakayakap sa kumot na inabot ni Ethan kanina. Pero hindi lamig ang nangingibabaw—kundi ang tanong na paulit-ulit na bumabalik sa utak ko: bakit ako? Bakit ako nadamay? Bakit si Ethan? Pagdating sa cabin, binuksan ni Ethan ang pinto at pinalipat ako sa sofa. “Walang CCTV dito. Walang signal. Hindi nila tayo mahahanap.” “Nice. So kung mapeste ako ngayon, wala kang excuse.” “Actually, may excuse ako. Puyat, stress, at minor bullet trauma sa pride ko.” “Drama mo. Gusto mo ng ice pack para sa ego mo?” “Kung ikaw ang maglalagay, okay lang.” Napangiti ako, kahit punong-puno pa rin ng tanong ang dibdib ko. Nag-init si Ethan ng tubig, habang ako naman ay tahimik na tinitigan ang apoy sa fireplace. Para bang sinasalamin ng apoy ang loob kong gulong-gulo. “Ethan…” bulong ko. “Hmm?” “Sino ka ba
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 28: Tumatagilid na Katotohanan
Kahit pa puno ng takot ang mga mata ko, hindi ko pa rin maiwasang magbiro. "Hindi ko alam kung magiging spy na ako o makikita ko na lang sa balita na 'The Case of Luna, The Accidental Sidekick'." Hindi ko alam kung saan ko hinugot ang lakas para magbiro, pero sa mga oras na ito, parang mas kailangan ko pa yun kaysa sa lahat ng takot ko. Habang sinusundan namin ang madilim na daan papunta sa safehouse, ang mga heavy moments namin ni Ethan ay pinagaan ko ng ilang sarkastikong komento. Parang hindi pwedeng hindi magbiro kahit delikado. "Anong plan B mo, Ethan? Kung wala ka, baka magbalik na lang ako sa pagiging barista," sabi ko, halos magkasabay ang hininga namin sa bawat hakbang. "Ano, barista ka na ba? Puwede bang makapag-coffee muna habang nililinis ang buong sitwasyon?" sagot ni Ethan, na kahit seryoso pa rin, parang may kasamang konting tawa. Habang tumatakbo kami papuntang safehouse, mas lalo kong naramdaman ang init ng katawan ko na parang may sumabog na vulkan sa tiyan ko. A
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 27: Tumatakbong Katotohanan
Sa gitna ng kaguluhan at umaalingasaw na usok mula sa sumasabog na rooftop ng building, mabilis kaming tumakbo palabas ni Ethan. Mahigpit ang hawak niya sa kamay ko, para bang takot siyang mawala ako sa gitna ng kaguluhan. Tumitibok ang puso ko nang parang may rally—hindi ko alam kung dahil sa takot, o dahil sa kaniya. “Ethan! Saan tayo pupunta?” “Sa kotse ko. Nasa basement parking.” “E paano kung nandun din si Lucas? Delikado!” “Mas delikado kung dito pa tayo magtagal. Kumapit ka lang.” “Kapag nasunog tayong dalawa, ibabaon kita sa tabi ko—promise!” “Sweet mo naman. Mamaya na tayo maglambingan. Takbo!” Nang marating namin ang parking, biglang lumamig ang paligid kahit mainit pa rin ang dibdib ko sa kaba. Tahimik. Walang tao. Parang multong lugar. Binuksan ni Ethan ang pinto ng SUV at itinulak ako sa loob. Mabilis siyang sumampa sa driver's seat, pero bago niya mapihit ang susi—Pak!—binasag ng bala mula sa silencer ang rearview mirror. Tumama agad kami pareho sa upuan. Si Luca
