ตอนที่ 7 ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

3 อาทิตย์ต่อมา

" เห้ออออ กว่าจะหมดชั่วโมง " ฉันนั่งถอนหายใจด้วยความเหนื่อย เเละเอาผ้ามาเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าด้วย

" เเค่นี้ก็บ่น "

" ชิ...ไม่บ่นก็ได้ "

" สนใจไปกินเหล้าที่ผับด้วยกันไหม "

" ไม่อ่ะ...สถานที่ที่มีเเต่ความเสี่ยงเเบบนั้นเราไม่ไปหรอก "

" ก็ดี อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยล่ะ "

" ประชดเหรอ เเต่เราก็ทำทุกวันนะ "

" เปล๊าา " ผมเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าตัวเองไปด้วย

" จะไปไหนก็ไปเลยไป "

" เดี๋ยวนี้ไล่เก่งนะ "

" ใช่ เห็นหน้านายเเล้วหงุดหงิด "

" หึ...ฉันควรดีใจใช่ไหมที่ทำให้เธอหงุดหงิดหน้ามุ่ยใส่ได้ขนาดนี้เป็นคนเเรก เพราะปกติเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เป็นร้อยผืนเวลาอยู่กับคนอื่น "

" ไม่กระเเนะกระเเหนสักวันจะนอนไม่หลับเหรอ " ฉันทำหน้ายู่ใส่เขาด้วยความหมันไส้ ในความหล่อร้ายนี้

" อย่าทำหน้าเหมือนปลาปักเป้าดิ " ผมเอานิ้วไปจิ้มเเก้มป่องนั่นอย่างหยอกล้อ

" นี่นาย!!..สรรหาคำมาว่าเราอีกเเล้วนะ "

" ฮ่าาๆๆ ...ฉันชอบเธอเวอร์ชั่นนี้ว่ะ "

" นายไม่ไป เราไปเองก็ได้ "

" เดินดีๆล่ะ อย่าไปทำตัวพองลมระเบิดใส่ใครเขาล่ะ " ผมยียวนกวนประสาทเธอส่งท้าย ช่วงนี้ที่ได้คลุกคลีกับเธอ ถึงจะไม่ค่อยเต็มใจจะมาสอนตั้งเเต่เเรกก็เถอะ เเต่พอได้มาใกล้ชิดเเบบนี้ก็ได้เห็นอีกมุมนึงของเธอเหมือนกันที่ไม่เหมือนอยู่กับคนอื่นๆ เธอน่ารักเเละหัวไวนะ เเต่ผมก็ชอบเเกล้งเธอมากกว่า บางทีเธอก็มีเอาคืนผมบ้างเหมือนกัน

22.00

(ไอ้ก้าว มึงออกมาจากคอนโดยัง) เพื่อนรักผมอย่าง " กังฟู " ก็ได้โทรตามเป็นไก่จิกเพราะถึงเวลาที่นัดกันเเล้ว พวกมันถึงก่อนผมเเล้วล่ะ

" กูกำลังออกจากคอนโด "

(ไม่สายไม่ใช่มึงสินะไอ้เวร)

" ก็รู้สันดานกูดีนี่หว่า "

(เออๆ ...รีบมา)

" เเค่นี้เเหล่ะ จะรีบไป " ผมกดวางสายก่อนที่จะได้เถียงกับมันต่อ จึงรีบออกจากห้องตัวเองทันที

เเกร๊ก!!

" เป็นอะไร ทำไมหน้าซีดๆ " ผมเปิดประตูออกจากห้องพร้อมเธอพอดี จึงทำให้สบตากันโดยบังเอิญ

" เปล่า "

" เปล่าอะไรก็เห็นหน้าซีดๆ เหมือนไข่ต้มอยู่ "

" คือเรา.... "

" จะอ้ำอึ้งอีกนานไหม "

" เราจะไปซื้อของข้างล่างน่ะ "

" ซื้ออะไร หรือปวดหัวต้องการยาพาราที่ห้องฉันมีนะ " ผมรีบเอ่ยบอกตามที่คิด เพราะหน้าเธอเหมือนคนป่วยเเต่ท่าทางก็ดูลุกลี้ลุกลนซะเหลือเกิน

" ไม่ใช่พาราเเต่เป็นของผู้หญิง นายจะไปผับไม่ใช่เหรอก็รีบไปสิดึกเเล้วนะ " ฉันรีบเอาเสื้อปิดกางเกงด้านหลังไว้เเละหลบสายตาเขา

" ของผู้หญิง? " ผมยืนคิดเเป๊ปนึงก็นึกออก ผ้าอนามัยสินะ เเละก็คงยาเเก้ปวดท้องประจำเดือน

" อือ "

ผมเดินเข้ามาจับตัวเธอหมุน จนเธอไม่ทันตั้งตัวปล่อยมือออก ก็เห็นเลือดได้เลอะกางเกงนิดหน่อย

" จะ...จะมาจับเราทำไมเนี่ย "

" เลอะขนาดนี้จะลงไปข้างล่างได้ยังไงกัน เเถมตัวก็อุ่นๆเหมือนจะเริ่มมีไข้อีก พึ่งเป็นเหรอ " ผมถามเธอด้วยความเป็นห่วง ถ้ารู้งี้ไม่ให้เธอออกกำลังกายหรอก เเละเอามืออังที่หน้าผากเธอก็พบว่าตัวอุ่นๆ เหมือนเริ่มมีไข้

" อือ...พึ่งจะเป็นเมื่อสักพักนี้เอง ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก " ฉันเห็นเขาเเสดงความเป็นห่วงออกมาผ่านเเววตาจึงรีบเอ่ยบอก ประจำเดือนฉันพึ่งมาได้ไม่นานนี้เองมาหลังพวกเราซ้อมกัน ตอนซ้อมยังปกติดีอยู่

" ทำไมปล่อยให้ของจำเป็นหมดเเบบนี้ "

" เราลืมอ่ะ ช่วงนี้มัวเเต่ยุ่งๆ "

" เดี๋ยวไปซื้อให้ เอาอะไรบ้าง "

" ห้ะ...นายจะไปซื้อให้เหรอ ไม่อายคนอื่นเหรอที่ซื้อของเเบบนี้ เราไปเองดีกว่า " ฉันรีบปฏิเสธเเค่คิดก็อายเเทนเเล้วอ่ะ

" เเล้วเธอจะไปเเบบเลอะๆยังงี้รึไง ไม่อายคนอื่นเขาเหรอเผื่อมีใครถ่ายรูปเอาไปล้ออ่ะ " ผมเอ่ยบอกตามความจริงที่เคยได้เห็นในโซเชียล

" ร่ะ...เราเกรงใจนายไง ถ้านายเป็นผู้หญิงก็ว่าไปอย่าง "

" จะผู้หญิงหรือผู้ชายก็คนเหมือนกันนั่นเเหล่ะ รึจะเถียง "

" ก็ได้ๆ เดี๋ยวเราเข้าไปในห้องเเป๊ปนึงเเละถ่ายรูปส่งให้นะ "

" อืม " เธอรีบเดินหายเข้าไปในห้อง รอไม่นานข้อความก็เเจ้งเตือน ก็เห็นยี่ห้อเเละยาที่เธอใช้

" อ่ะนี่เงิน ซื้อเกี๊ยวมาให้ด้วยนะเเละก็ขนมปัง " ฉันยื่นเงินเเบงค์พันให้เขา เเต่เขาไม่รับกับเดินออกไปทันทีทิ้งความงุนงงให้ฉันเป็นอย่างมาก

@ร้านสะดวกซื้อ

ดึกขนาดนี้ทำไมยังมีคนเดินซื้อของเยอะอยู่นะ ผมได้เเต่บ่นในใจเเละเนียนๆเดินไปหยิบตะกร้าซื้อเกี๊ยวที่เธอสั่งเเละของกินพวกน้ำอื่นๆ ด้วย เเละก็ยาเเก้ปวดท้องประจำเดือน เเต่ที่ต้องทำเนียนเดินนานเพราะมีคนกำลังซื้อของที่เธอต้องการอยู่ ผมจึงไม่กล้าเดินเข้าไป

" ไปกันได้สักที " ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาดูว่าเธอใช้ยี่ห้อไหนก็หยิบมาหนึ่งห่อใหญ่เเละรีบเดินไปที่เค้าท์เตอร์จ่ายเงินทันที

" ทั้งหมดห้าร้อยยี่สิบห้าบาทค่ะ " ผมควักเเบงค์พันให้พนักงานที่ทำหน้าเหนียมอาย

" เเกๆ พี่เขาน่ารักมากอ่ะที่กล้าซื้อของเเบบนี้ให้เเฟน "

" ใช่ๆ อยากมีเเฟนหล่อๆดีๆเเบบนี้มั่งอ่ะ "

" นี่ค่ะเงินทอน " ผมรีบรับเงินทอนเเละถือถุงออกมาจากร้านทันที พยายามจะไม่อายเเล้วนะเเต่สองสาวด้านหลังดันซุบซิบให้ได้ยิน

.... ใครจะไปเป็นเเฟนกับยัยต๊องนั่นกัน ไม่ใช่สเป๊คผมเลยสักนิด

มาถึงผมก็เคาะประตูห้อง รอไม่นานเจ้าของห้องก็มาเปิด

" ขอบคุณนะ อ่ะนี่เงิน "

" ทำไมหน้าดูซีดกว่าเก่า ไปโรงบาลไหม " ผมถึงกับคิ้วขมวดขึ้นมาทันที

" ไม่ไป กินยานอนพักเดี๋ยวก็หาย "

" กลัวโรงบาลรึยังไงกัน "

" ก็... " ฉันอึกอักที่จะตอบ

" ปวดท้องเเละปวดหัวมากไหม "

" ไม่มากเท่าไหร่ "

" เเน่ใจว่าไม่ได้โกหก "

" เเน่ใจสิ " หน้าเธอฟ้องเหมือนจะเป็นไข้ทับฤดูขนาดนั้นยังจะโกหกกันอีก ผมเคยเห็นเเม่เป็นเเละเเม่เล่าให้ฟังเกี่ยวกับอาการเเบบนี้ของผู้หญิง ว่าเป็นทีทั้งปวดเเละทรมาณมาก

" ขอเข้าไปในห้องหน่อย "

" เข้ามาทำไม " ฉันถึงกับตาโตด้วยท่าทีตกใจ

" หิว "

" หิวอะไร " ทำไมพูดจากำกวมใส่กันล่ะเนี่ย

" หิวเธอล่ะมั้ง "

" ไอ้บ้า !! " 

" คิดอะไรทะลึ่ง ฉันหิวข้าวที่ฉันซื้อมาเนี่ยเเต่อยู่รวมกับของกินของเธอเลยจะขอเข้าไปนั่งเล่นกินในห้องหน่อย ไม่คิดจะตอบเเทนกันเลยว่างั้นที่ไปซื้อของให้ " ผมท้าวเอวสองข้างจ้องมองเธอเขม็ง

" ไม่ได้คิดอะไรเเบบนั้นสักหน่อย เข้ามาสิ " ฉันรีบหลีกทางให้เขาเข้ามาในห้องเเละรีบเเก้ตัวทันที ส่วนฉันก็รีบเอาของสำคัญเข้าไปในห้องน้ำ เเล้วค่อยออกมากินเกี๊ยวกินยาทีหลัง

15 นาทีต่อมา

ฉันออกมาจากห้องด้วยชุดนอนลายการ์ตูนขายาว หลังจากที่อาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็เจอเขานั่งกินข้าวที่โซฟากลางห้องอยู่

" ขอบคุณอีกครั้งนะ "

" อืม...ไม่เป็นไร "

" นายไปซื้อของเเบบนี้ให้ผู้หญิงบ่อยเหรอ ถึงกล้าไปซื้อให้เรา "

" นี่เป็นครั้งเเรกของฉันเลยที่ซื้อของเเบบนี้ให้ผู้หญิง ที่กล้าไปเพราะเห็นสภาพเธอเเล้วสงสาร " ผมรีบเงยหน้าขึ้นมาตอบเธอ

" เหรอ "

" พรุ่งนี้มีเรียนไหม "

" ไม่มี "

" ก็ดีจะได้พักผ่อนได้เต็มที่ "

" ... " ฉันไม่ตอบอะไรเเต่หยิบกล่องเกี๊ยวที่เริ่มหายร้อนเเล้วมาทานเงียบๆ เเละรีบทานยาเเก้ปวดตาม

" โอ้ยยย!!! " ฉันปวดท้องจนตัวงออยู่หน้าถังขยะในครัว หลังจากที่เอาของมาทิ้ง

" ปวดท้องเหรอ ไหวไหม "

" ไม่ไหว " เธอส่ายหัวตอบรัวๆ จนผมต้องรีบช้อนร่างบางมาวางลงบนเตียงในห้องนอน

" มีถุงน้ำร้อนไหม จะได้เอามาประคบเเก้ปวด "

" มี...อยู่ในชั้นหน้าทีวี " ผมรีบเดินมาเอาถุงน้ำร้อน เเละรีบไปต้มน้ำในครัวทันที รอไม่นานก็ถือเข้ามาในห้องให้เธอ เเละค่อยๆเอาวางลงที่หน้าท้อง

" ร้อนไปไหม เอาผ้ามารองรึเปล่า "

" ไม่ต้องๆ ...เเบบนี้โอเคเเล้ว นายกลับไปเถอะ "

" ไล่อีกเเล้วนะ ทำอย่างกับดูเเลตัวเองไหว "

" เราก็ดูเเลตัวเองมาโดยตลอดที่เป็น ก็เห็นเเต่อยู่ได้ "

" ยอกย้อนเหรอ "

" เปล่าสักหน่อย "

" ฉันจะอยู่ดูเเลเธอจนกว่าจะหายดีเนี่ยเเหล่ะ เเต่จะไปนอนที่โซฟานะถ้ามีอะไรก็เรียกได้ตลอด "

" ไม่เป็นไรเรา.... "

" พูดมาก นอนไปซะ " ผมรู้ว่าเธอจะพูดอะไรต่อจึงเอามือปิดปากเธอเเละเดินออกจากห้องทันที

" อะไรของเขา "

01.00

" หนะ...หนาว หนาวมากเลย " ผมที่กำลังจะนอนหลังจากดูงานในไอเเพดเสร็จ ก็ได้ยินเธอเหมือนละเมอขึ้นมาว่าหนาว ผมจึงรีบลุกไปดูอาการเธอทันที

" นับเงิน " ผมเรียกชื่อเธอเเต่เธอก็หนาวสั่นอย่างเห็นได้ชัดไม่ยอมลืมตาขึ้นมาตอบ ผมจึงไม่รอช้าไปหากะละมังเล็กๆ เเละผ้าผืนเล็กมาเช็ดตัวให้เธอทันทีอย่างเร่งรีบ เพราะตัวเธอร้อนจี๋อย่างกับไฟ

" ขอโทษนะ " ผมเอ่ยขอโทษเธอเเละเริ่มเช็ดตัวให้เธอเริ่มจากหน้าลำคอลงมาที่เเขน เเต่ก็ชั่งใจเหมือนกันที่จะปลดกระดุมเช็ดตัวเธอภายในด้านในเสื้อ เเต่ถ้าไม่เช็ดไข้เธอไม่ลดเเน่ ดึกดื่นป่านนี้ก็ไม่รู้จะไปตามใครมาช่วยดี หรือจะพาไปดีงบาลดีว่ะ 

" เอาว่ะ อย่างมากก็โดนด่าหรือโดนตบ " ผมเรียกความกล้ากับตัวเองอีกครั้ง เเละเริ่มปลดกระดุมเสื้อนอนเธอออกทีล่ะเม็ด ถึงจะเคยมีอะไรกับสาวมานับครั้งไม่ถ้วนเเต่นี้คือครั้งเเรกไงที่มาดูเเลคนป่วยที่ไม่รู้ตัวเเบบนี้ เเถมเป็นยัยเฉิ่มที่น่าปวดหัวด้วยอีก

" .... " พอปลดกระดุมออกทุกเม็ด ก็ได้เห็นหน้าอกหน้าใจขาวโบ๊ะที่ใหญ่เกินขนาดตัวเต็มเสื้อในไปหมด หุ่นซ่อนรูปชะมัดเเม่เจ้า

....อย่างงี้ใช่ไหมว่ะ ที่เขาเรียกว่าฮอตเนิร์ดอ่ะ

" อึก...ไอ้ก้าวหน้า มึงมีหน้าที่ดูเเลเขา รีบเช็ดตัวเร็วๆ " ผมตบหน้าเรียกสติตัวเองอีกครั้งเเละเอาผ้าขนหนูที่บิดน้ำจนหมาดมาเช็ดตัวเธอโดยที่พยายามหันหน้าหนี เพียงไม่นานก็รีบติดกระดุมให้เธอ

" ฮู่วววว.... " ถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่ทำภารกิจสำเร็จเเละไข้เธอลดลง บอกตามตรงว่าผมจะตบะเเตกตาย ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่เจออะไรเเบบนี้เเล้วจะไม่หวั่นไหว ลงไปซื้อเเผ่นเจลลดไข้ที่ร้านสะดวกซื้อด้านล่างให้เธอดีกว่า

.............

ปากกับการกระทำสวนกันมากนะอิน้อง 🤭

ฝากกดไลค์เเละคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 🙏🥰 เเต่เม้นท์กันบ้างนร๊าาาเค้าเหงาอ่ะ รู้สึกเงียบเกิน