Chapter 5

"Carlo, kararating mo lang din?"

Napatingin ako sa isa sa mga sa club mates ko na kapapasok lang din sa club room namin na katabi lang ng gym. 

May kanya-kanya din kaming mga locker dito na related lang sa club namin ang pwedeng ilaman since may nakalaan nang locker para sa academic related na gamit namin.

I'm from the basketball club, btw. 

Pareho kaming lima nina Michael, Ailan, Jr at Marvin. Isa ito sa mga rason kung bakit kami naging magkakaibigan, maliban kay Michael na talagang matagal ko na naging bestfriend. 

Syempre bukod doon, isa rin sa dahilan kaya kami naging magkakaibigan ang pare-pareho kami ng interests and hobbies. Kaya siguro nag-click kami sa isa't-isa.

Sila lang ang kasama ko nitong buong apat na taon ko sa kolehiyo. Pero may mga nakakausap parin naman ako na ibang mga tao. Di naman ako nalayo sa ibang tao at nakukuntento na sa apat na 'yun. Haha, may oras na nagsasawa din ako sa pagmumukha nila. Biro lang.

"Yep. Actually tayong dalawa pa nga lang ang nandito ngayon." Nakangiti na sabi ko sa kanya at tinanggal ang t-shirt ko para magpalit ng jersey.

"U-Uhm, b-ba't di mo yata kasama si Michael ngayon?" Nauutal na tanong niya sa di ko malaman na dahilan. 

 

Napatingin ako sa kanya at nagtama ang paningin namin. Bigla siyang napaigtad at napaiwas ng tingin sa akin. Di ko agad iyon napansin dahil busy ako kadadaldal.

"Yeah, about that. Medyo nag-away lang kami at di pa kami nag-uusap-- teka, ayos ka lang ba? Ang pula mo." Nag-aalala na sabi ko sa kanya nang mapansin ko ang biglang pamumula ng buo nyang mukha. Umabot pa nga iyon sa tenga at leeg nya. 

 

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya, "Masama ba ang pakiramdam mo-----"

"I'M FINE!" Biglang sigaw nya kaya naman napatigil ako sa paglapit sa kanya, "I'm..I'm fine, tol. Magbihis ka na."

Nawiwirduhan na tumingin ako sa sarili ko. Pangtaas lang naman ang wala ako.

"Magbihis na ko? It's not like I'm entirely nude right now." Taka na sabi ko.

Napansin ko na parang ayaw niya akong lumapit sa kanya kaya mas nag-alala ako. Yung pagpapanic niya sa mga simpleng galaw ko ay nakakaalarma.

Nagtangka na lumapit ulit ako sa kanya ngunit sumigaw na naman sya ng malakas. "JUST... Just do it, okay?" At mas lalong namula ang mukha nya at nanatiling iwas ang mata nya. "Hurry up."

 

What the fck is going on? I just took my shirt off, why does he have to over react like that? For fuck sake, mas mabuti pa na sundin ko na lang ang inuustos nya nang matapos na 'to.

Binuksan ko ang locker ko at hinanap ang jersey namin for today. Everytime kasi na may practise kami may kulay kaming sinusunod at kailangan suotin at ngayon araw, itim ang jersey namin. But the question is, where is my fuckin black jersey hiding?

Argh ang gulo ng locker ko! Ang hirap tuloy maghanap ng nawawala, shit. Kung kelan nagmamadali pa ako syaka ang hirap hanapin.

After a little while, sa wakas, nakita ko narin yung itim na jersey ko. Balak ko na sana isuot iyon ngunit may naramdaman bigla akong dalawang kamay sa magkabilang balikat ko.

"Ahhh.. Carlo."

Tumindig ang mga balahibo ko sa buong katawan nang may narinig kong bumulong sa tenga ko yung kaclubmate ko. 

Teka, ano nga ang pangalan nya ulit?

 

Dahil sa gulat, mabilis na napaharap ako sa kanya at oops, wrong move, sobrang lapit ng mukha nya sa'kin ngayon. Napigil ko tuloy ang paghinga ko ng wala sa oras. "A-Ano, may problema ba?"

Parang kanina lang pulang-pula sya pero bakit ganun? May kung anong emosyon na sa mga mata nya na parang pamilyar sa'kin at nakita ko na sa ibang tao noon pa. Pero di ko mapangalanan kung ano iyon.

"Nothing at all." Mahinang sabi nya. 

 

The look in his eyes were strange. They seemed lifeless but burning with this nameless emotion.

Amoy ko pa yung hininga nya na hindi naman mabaho pero nakakadidiri paring amoyin. Oo, gaun siya kalapit.

"Ngayon lang kasi kita nakita na wala na suot na damit. Lagi na lang kasi  nasa tabi mo sa Michael at wala na tuloy makalapit o makatingin sa'yo, lalong-lalo nang walang makasabay sa'yo sa pagpapalit maliban sa kanya."

 

Now that this moron mentioned it, lagi nga na si Michael lang ang kasabay ko sa pagpapalit. 

Ngayon ko lang din yon napansin. Pati nga sina Marvin, Ailan nor JR di ko pa rin nakakasabay. 

 

Si Michael pa lang talaga. 

Pero ano naman kung laging nasa tabi ko si Michael. Porke ba isa siya sa nag-s-sponsor sa school na 'to eh bawal na siyang sabayan sa pagpapalit ng damit? This guys are so stupid.

 

"Hahaha." Peke na pagtawa ko at sinubukan itulak sya pero walang talab kahit na malakas paang pwersa ko. "Pare, medyo malapit ka. Layo-layo ka nang konti." Mahinang sambit ko.

 

Hindi ko na kasi matagalan ang lapit ng katawan sa akin. Mabuto sana kung nagbibiro lang siya but he didn't look like he was joking.

 

Shit. Fuck. Damn. Darn it. Eew. Mura ko sa isip ko ng marahan na hinimas nya ang braso ko pataas. 

 

What the fuck is wrong with him?

 

I tried to shove his hand away kaya naman mas idiniin niya ako sa locker kahit na nakasandal na ako doon. He was gripping my shoulders tighly and whispered something to my ear.

 

"Wow, your skin is fckin' soft. Just like how I expected it. And you smell so good." He said and sniffed my neck. Sht, that's so disgusting. Is he some kind of perverted old man or something?

 

"Pare, l-lalaki ako." Kinakabahan na paalala ko lang sa kanya. Baka nababakla na 'to sa'kin. Ang pogi ko pa naman.

 

Tumawa ito nang malakas sa sinabi ko pero agad ding tumigil at tiningnan ako ng diretso sa akin mata.

 

He looked really....mad?

 

"This is your fault! Everything is your fault! I am supposed to be a fucking normal guy, craving for sexy and hot girls!" Madiin na sabi nya at mas lalong humigpit ang paghawak sa balikat ko. 

"Kung di lang sana kita nakilala. Kung di lang sana kita nakita. Kasalanan mo ang lahat ng ito."

 

Bigla nyang hinalikan ng marahas ang leeg ko. It was a very sloppy kiss. I felt his saliva slid down from my neck to my chest.

His hand was gripping both of my hands above my head. It was so I would not be able to fight him back. I was struggling with all my strength but he was just too strong.

He was panting really hard and groaning really loud. I shut my eyes tightly. Di ko talaga gusto ang ginagawa niya sa akin. Nandidiri ako.

 

Ah, fuck. What did I do to deserve this? What did I do to him? I can't understand...

 

"Having fun, Ricky?"

 

Napamulat ang mata ko dahil narinig ko ang boses ni Michael.

 

Nakakrus ang mga braso niya habang nakasandal sa pinto.

Bigla naman ako binitawan ni Ricky (so that's his name) at mabilis na humarap kay Michael. Kita ko ang panginginig ng buong katawan nya dahil sa takot habang tinatangap ang masamang titig galing kay Michael.

 

"I only left him for barely a minute and you already dared to touch him." Sabi ni Michael sa mababang tono.

 

I could see his jaw clenching as he gave Ricky a piercing gaze.

 

Umalis na siya sa pagkakasandal at lumapit sa akin. His footsteps were really heavy.

 

Si Ricky naman ay tumakbo sa palayo sa amin ngunit di naisipan lumabas ng kwarto. "You alright?" Nag-aalala na tanong niya sa akin.

 

I sighed and wiped that moron's saliva off my neck and chest. "Yeah, that's a horrible experience though." natatawa na sabi ko. Syempre, andito na si Michael wala na dapat ikatakot. Basta nandyan sya sa tabi ko kalmado at payapa ang paligid ko.

 

"Shit. I'm sorry I am late." Sabi ni Michael at niyakap ako ng mahigpit. Tumawa naman ako at tinapik ang likod nya.

"Stupid Kael, you're just on time."

"No, he laid his hands on you. That fuckin' asshole, he won't get away with this." Sabi ni Michael na nakayakap parin sakin. "That’s why I told you not to talk to anyone again unless it is me."

Ah, this conversation again. Bakit ba kasi ayaw nya akong ipakausap sa iba? Hindi naman siguro lahat katulad ni Ricky. Dahil tuloy sa kababawan nya nagkakagalit kami. But just to end this convo, "Okay. I'm sorry, Kael." Pumayag nalang ako.

"Yah, sorry din."

Ayoko nang tumagal pa ang away namin. Nakakainis lang kasi yung inasal nya. Basta wag niya nalang gagawin ulit sa susunod. 

Well, sakin din naman nakadepende kung may susunod pa! ;)