Mula nung 15 taon pa lamang si Carlo, minahal na niya si Michael. Mas pinili niya lang itago na lamang ang nararamdaman niya sa kaibigan dahil sa takot na lumayo ang loob nito sa kanya. Ngunit habang tumatagal ang pagsasama nila, mas nahihirapan si Carlo na itago ang pagtingin niya sa kaibigan. Nais niya man lumayo, di naman siya hayaan ni Michael na gawin ito. “You are mine!” He said. But then he’ll say, “But I am not gay!” Labis na naguguluhan si Carlo sa bestfriend niya. But he knew that all along, even without saying it… He is his best friend's possession…
View More"Woah, grabe Carlo! Ang laki!" Masigla na sabi nito na tinutukoy ay ang dibdib nung babae sa video. Tumango na lamang ako bilang pagsang-ayon. Wala naman akong hilig sa mga ganito.
Di ko alam kung bakit pero lagi akong niyayaya ng mga classmates namin na manood ng ganito, psh eh hindi naman maganda. Ewan ko nga sa iba lalaki kung bakit gusto nanunuod ng ganito, wala namang ginawa kundi mag-"umph". Di ko din alam, pati pala si Michael na bestfriend ko mahilig din pala sa ganitong mga bagay. Nakakadiri talaga, pati rin itong tinutukoy ni Michael na malaking dibdib. Ano ba ang nakaka excite sa dibdib? Naging sunod-sunod ang pag-ungol ng babae nang maipasok na nang kapartner niya ang dapat ipasok. The man started to ram his hips rapidly into the girls entrance, humping continuously as the girl screamed and moaned in pleasure.Naninindig ang mga balahibo ko hindi dahil sa excitement kung hindi dahil sa pandidiri.
"Ah shit! That moan got me hard!" Sabi ni Michael habang titig na titig dun sa babae sa video. Dahil sa sinabi niya, automatic na tumungo ang mata ko sa pants nya.Oh fcking Gosh, he's really...hard! I can’t believe it!Hindi naalis ang mata ko sa pants nya kung saan sobrang halata ang pagkakawala nito. I don't know why, but I started to feel hot from the sight. My breathing became unsteady and I felt something really weird inside my pants. It feel stiff.
"Ngh..." I moaned unconsciously. Dahilan para mapa tingin sakin si Michael. Namasa ang mata ko sa sobrang takot dahil sa kakaiba na nangyari sa akin. I felt a tear roll down through my cheeks. I'm really scared. "M-Michael.." tawag ko sa kanya kahit alam kong nakatingin siya sa sa'kin.
Binigyan ko sya ng tingin na para bang humihingi ako ng tulong. Hindi ko alam ang nangyari sa akin, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
Mukhang natauhan naman siya at dahan-dahang lumapit sa akin."Ahh~" reaksyon ko ng hinawakan nya ang pisngi ko. This time, umiiyak na talaga ako. Madiin na pinagdikit ko ang aking dalawang hita dahil sa kung anong nararamdaman ko sa pang-ibaba kong katawan. Ngayon lang ako nakaranas ng ganito. "M-Michael tulungan mo ko! I feel strange! I feel…weird, what should I do?" I asked, out of breath.
He hushed me and pulled my head, kissing my tears away.
That's so sweet of him pero di ko na iyon napansin dahil sa panic na nararamdaman ko ngayon. There is something happening na ngayon ko lang naranasan sa buong 15 taon ng buhay ko."Carlo, it's fine. Calm down. Normal lang 'yan sa mga lalaki na tulad natin. Don't worry I will help you." Sabi niya at ngumiti sa akin. Tumango na lamang ako. Buti na lang nandito si Michael, kung wala sya di ko alam ang gagawin ko.
"W-what? What are you doing?" I said when he started to unzip my pants, bewildered to his action.
Ngumiti lang sya at ipinagpatuloy ang ginagawa nya. Hindi ko alam kung anong mahika ang ginawa niya pero tila nawala ang pag-aalinlangan ko.
Nang tuluyan na nyang nahubad ang pants ko, lumantad sa kanya ang katigasan ko na sobrang halata sa ilalim ng boxer ko.
Mariin ko na nakagat ang akin labi.It's fine. Everything will be fine. Michael is here, he is willing to help. Isip ko para alisin ang kaba sa dibdib ko.
Dahan-dahan na binaba ni Michael ang boxer ko. Ramdam ko ang sobrang pamumula ng mukha ko ng malantad sa mata nya ang pang-ibaba na bahagi ng katawan ko. At mas lalo akong namula nang matagal na nadako ang mata nya sa ari ko.The weird feeling worsened as he stared at my hard fellow. Why does he have to stare at it? Saka hindi man lang ba siya nandidiri?
I moaned unconsciously that brought him back to his trance.Then our eyes met. It sent shivers to my spine.
His eyes are melting me and the way he looked at me made me hotter and hotter. I started to need something. I don't know... something more?
I flinched when I felt his hand gently grab my hard-on. I gasped and looked into his eyes. There I saw a burning lust as he started to slide his hand upward then downward my length.I started moaning as I trembled from his touch.
Then again, another tear escaped from my eyes. My whole body was burning, wanting more of him, wanting more of his touch.Binilisan pa nya ang paggalaw ng kanyang kamay. As he humped his hand, I moaned in return. I feeling really good right now that I might faint.
"Carlo, come here..." he said as he pulled me closer to him.
Sumandal siya sa kama nya at pinasandal naman ako sa dibdib nya. After we changed our position, he started humping his hand again. I unconsciously spread my legs wider so he can touch me more freely.Napaigtad ako nang nararamdaman kong gumapang ang kamay nya papunta sa loob ng damit ko. Marahan nyang hinaplos ang tiyan ko pataas sa dibdib ko. My breathing became unsteady and I wanted more.
Something's coming out... I can feel it...
"M-Michael let go... I wanna pee..." sabi ko sa kanya at tinangkang tumayo ngunit niyakap niya ako sa tiyan ng mahigpit at nagpatuloy sa ginagawa nya sa'kin. "A-Ano ba? B-b-bitawan mo ko..."
Nababaliw na ba siya? Bakit niya ako pinipigilan na tumayo?
Nagsimula na akong mag-umalpas ng nararamdaman ko na ang papalapit na paglabas ng ihi ko.
Suddenly, he grabbed my face and harshly turned it to his. Sinakop niya ang mga labi ko at bago pa ako makapag react, pinasok na nya ang dila nya sa bibig ko."N-No---" I tried to talk but I couldn't since he was kissing me so deeply. He grabbed a handful of my hair to push his way deeper into my mouth as he hump his other hand more quickly to my hard-on.
Something sticky came out and strangely, I feel tired. I lost all my strength. Pero kahit parang pagod, I can feel the satisfaction and contentment. And I don't feel weird anymore.
I guess I have to thank Michael for helping me.
Pero kahit na akala ko ay tapos na, I found myself na hinahalikan pa rin ni Michael. Nakayakap na sa akin ang magkabila nyang kamay at kalmado na rin ang pag halik niya ngayon. Sobrang bilis ng tibok ng puso dahil sa ginagawa nya. May kakaiba akong nararamdaman at di ko iyong maipaliwanag. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at sobrang gaan ng pakiramdam. Sa kanya ko lang ito maramdaman.Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Wala naman akong pandidiri na nararamdaman sa ginagawa namin. Sa totoo nga ay nagustuhan ko ang paglapat ng labi niya sa mga labi ko.
Nababaliw na din siguro ako dahil sumasang ayon lamang ako dito sa ginagawa namin."Pwah..." Pagbuntong hinga ko nang sa wakas ay naghiwalay na ang mga labi namin.
Agad ko hinabol ang hininga ko na kanina ko pa pinipigilan. Para tuloy akong tumakbo sa marathon dahil sa paghabol namin sa paghinga namin. I looked up to Michael. He is panting as well and he was staring at me. "Thank you." I said when I finally caught my breath, then smiled at him.I really am grateful to him. Kung hindi dahil sa kanya, baka sa Tita ko pa ako nagpatulong na gawin ito. Nakakahiya kung nagkataon dahil hindi na naman ako bata.
Inaasahan kong ngingiti din siya pngunit nakatitig lang sya sa mukha ko at walang kahit anong emosyon sa mata nya.
Hala! Hindi kaya galit siya? Nag-aalalang hihingi na sana ako ng tawad sa kanya ngunit bigla niya hinaplos ang pisngi ko at lumipat ang tingin nya sa labi ko. Wala sa sarili na napatingin din naman ako sa labi nya. Napakapula niyon at mamasa-masa dahil sa nangyari kanina.Ngayon ko lang na realize na napakagwapo pala nitong kaibigan kong si Michael.
Namumula na napayuko ako dahil sa pumasok sa aking isipan.Wala naman sigurong masama kung nagwapuhan ako sa kaibigan ko, hindi ba?
Nagtama muli ang mga mata namin. Para bang may magnet ang mga katawan namin, unti-unti lumapit muli ang mukha niya sa akin.
Alam ko ang balak niyang gawin kaya namang sobrang bilis ng tibok ng puso ko.
At nang lumapat muli ang labi nya sa mga labi ko, narealize ko...
Hindi lang buhay ko ang nagbago, pati nadin ang pagtingin ko para kay Michael..
"Nhnn~"Mabilis akong napagalaw mula sa kinauupuan ko, katabi ng kama na kinahihigaan ng taong mahal na mahal ko. Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang galit sa dibdib ko habang pinagmamasdan ang mukha niya na may konti mga pasa at galos.Hinding-hindi ko hahayaang hindi magbayad ang mga taong gumawa sa kanya ng mga bagay na ito. Sisiguraduhin kong magiging mala-impyerno ang buhay nila. He doesn't deserve any of this, my lovely angel. He's been through a lot and I don't like the fact that all of it was my fault.Damn.If only I could lock him up. He wouldn't be hurt anymore. No one would see him or would want to take him away from me. He will be only mine and will always be there by my side. God, I could look at him all day. That was a good idea, right?Yeah, I could lock him up with me, forever. I can do that,but I won't.I've been selfish enough. I don't want to hurt him anymore. I don't want to be the reason of his tears again. I don't want to see his back again, like he's about t
"Oh, God!" Mahinang pag-ungol ko at mariing ipinikit ang mata ko nang bumilis ang paggalaw ni Michael sa loob ko.He opened my legs wider as his thrust became deeper. I bit my lower to stop myself from moaning. We're inside the car for fuck's sake. In a fucking car.I don't how or why did I let him do this here. We just ate lunch in a restaurant then suddenly he asked me to try doing it in the car. I wasn't suppose to agree. Promise hindi ko talaga alam kung paano niya ako napapayag."Not there, Kael! Dammit!" Asar na sabi ko nang naramdaman ko ang paghalik nya sa leeg ko. Mamarakahan na naman niya ako doon kahit na alam nyang may ibang makakakita noon.Naramdaman ko ang pagngiti niya sa leeg ko at mabilis ko naman hinila ang ulo nya palayo sa leeg ko. If I know, gagawin nya pa rin iyon kahit na ayaw ko para lang asarin ako. Ganoon siya kaisip bata."Don't." Nanlilisik matang banta ko sa kanya at nakangiting tumango naman siya."Yes, my love!" Bulong nya malapit sa tenga ko at kinagat
"Ehem." Pagtikhim ko muna bago kumatok sa pinto ng music room.Napatigil naman sa pagtugtog ng piano si Dark at napatingin sa direksyon ko. May bakas ng konti gulat sa mukha nya ngunit agad din iyong napalitan ng ngiti."Carlo." Masiglang bati nya at sinenyasan akong pumasok. "What brought you here?""Uhh, this." Sabi ko at inangat ang hawak kong paper bag kung saan nakalagay ang mga gamit na ipinahiram nya sa'kin. "I came to give this back. Salamat ng marami." Sabi ko at inabot sa kanya 'yung paper bag."You are always welcome." Sabi naman nya na malaki ang ngiti sa labi. Bigla tuloy ako napakunot ng noo."Good mood ka ata. What happened?" Tanong ko at umupo sa isang silya doon."Oh c'mon, Carlo." Sabi nya at umiling. "You know I'm always like this when you're around." Tuloy pa nya at nagkibit-balikat.I made a face. Nope, hindi ako kinikilig ha? Ayoko lang magkaroon awkwardness sa pagitan naming dalawa. Isa pa, wala ako sa mood kiligin ngayon."Any news?" Tanong ko sa kanya. Baka la
"What's this?"Ramdam ko ang pagbilis ng puso ko nang magsalita si Michael sa harap ko. Di maipinta ang mukha nya at para bang walang tiwalang nakatingin sa'kin.Nakangiting napatingin ako sa cellphone nya na may message na galing sa'kin.I know something about Carlo. If u're interested, meet me at $@#^*. I'd be more thn willing to share...'Yan ang nakasulat sa message na pinadala ko sa kanya. At hindi naman ako nagsinungaling. I really know something about Carlo pero si Avy na ang bahala doon. Ginamit ko lang ang idea na 'yan para makausap muli sya ng malapitan. May gusto kasi akong sabihin."Do you remember me?" Sabi ko at binalik ang tingin ko sa kanya."I have no time to remember you. I'm here for this," sabi nya at iniangat ang kanyang cellphone. "What do you mean by this?"Saglit nawala ang ngiti sa labi ko ngunit agad ko din iyong ibinalik. I'm already expecting him to be this cold. Sabi kasi sa'kin ni Avy, pinagba-bawalan daw sya ni Carlo makipag-usap sa ibang babae."That's
"Are you cold?" Bulong ni Michael sa tenga ko at may hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin mula sa likod.Marahan akong umiling at napangiti nang maramdaman ang paggalaw ng kamay nya habang nakahawak sa kamay ko. "Baba na tayo?" Tanong ko.Binaba nya ang mukha nya at isiniksik iyon sa leeg ko, "Ikaw ang bahala." Pag-ungol nya.Kasalukuyan kaming nasa rooftop ngayon ng hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga shareholder ng school namin. Kasama ito sa mga expenses na binayaran namin at dito kami magpapalipas ng gabi.Nang matapos magsaya ang mga estudyante sa EK, dito na agad kami tumuloy para magpahinga. Pero bago kami umakyat sa mga kwarto namin, niyaya muna ako ni Michael paakyat dito.Napatakla ako sa sinagot nya, "Ako 'yung nagtatanong, eh." Sabi ko at di naman sya umimik. "What about you? Aren't you feeling cold?" Tanong ko pabalik sa kanya.Mas isiniksik nya ang mukha nya sa leeg ko. Nagtaasan naman ng bahagya ang balahibo ko nang maramdaman ang paglapat ng labi nya sa leeg ko, "Not rea
What was that?Di makapaniwalang tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa kawalan.Kasalukuyan akong nakaupo ngayon sa isang bench at pilit iniisip kung si Michael nga ba ang nakita ko kanina. Sya ba talaga 'yung nakahalikan ni Hikari?"Argh! Ang tanga ko talaga!" Pagkausap ko sa sarili ko habang tinotoktokan ang ulo ko.Bakit hindi ko sila nagawang lapitan at kumprontahin? May karapatan naman ako di'ba? Boyfriend ko si Michael. Pede ko silang sugurin at pagsasampalin pero di ko nagawa.Bakit? Tanong ko sa sarili ko kahit alam ko na naman ang kasagutan.Unang-una dahil inunahan ako ng takot. Takot na malaman ko ang katotohanan kung may namamagitan ba sa kanila o wala. Natatakot akong marinig mula mismo sa bibig ni Michael na hindi lang ako nag-iisa para sa kanya.Pangalawa, dahil kaibigan ko si Hikari. Alam ko rin ang nararamdaman nya para sa nobyo ko. Nang makita ko sya kaninang hinahalikan si Michael, di ko maiwasang manlumo. Pero sa kabila 'nun ay di ko rin magawang magalit sa k
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments