Hiyang-hiya ako nang pumunta ako sa upper deck. Totoo naman na ako ang tatanungin kung may mangyari sa kanya kasi ako ang kasama niya.Si Levi ay nasa lower deck para magbihis. May dala siyang extra clothes kasi plano pala talaga niyang maligo.Humiga ako sa sun lounge at saka pinagmasdan ang dagat. Pero napansin ko rin na parang bumabalik na kami sa resort.Tumingala ako sa langit. Hula ko nga, nasa alas-kuwatro na. Okay na rin na bumalik kami.I was in that position when I fell asleep. Naalimpungatan lang ako nang bigla kong marinig ang mga nag-uusap sa tabi ko.Pagdilat ko, kita ko agad ang isang tauhan na may sinasabi kay Levi. Bumaba ang mata ko sa katawan ko. May kumot na sa ako.Sa kabilang sun lounge ay naroon si Levi, nakahiga rin, nasa ulo niya ang dalawang kamay habang nakikipag-usap sa tauhan.Kalaunan ay tumango ang tauhan at saka kami iniwan. Bumaling ako sa paligid. Tanaw na namin ang resort. We were about to dock. Tamang-tama pala ang gising ko.Umupo ako at saka nag-u
I enjoyed the experience of riding a yacht with Levi. Matapos naming kumain, pinasyal niya ako sa buong yate. Dahil sa upper deck kami kumain, he didn't bother touring me there. Kita ko naman na ang kabuuan. May dalawang sunbeds, maliit na table kung saan kami kumain, at ang railings na tanaw ang dagat. The view was stunning—the horizon stretched endlessly. Bumaba kami sa main deck. Nando’n ang maliit na sala, may couch at coffee table, at may bar sa gilid. Malinis at minimalist ang interior, halos parang private cabin sa resort.I nodded as I was appreciating the place. He thought I’ve been on a yacht before, but no. This is my first time kaya namamangha ako. I was just trying not to show too much reaction.“The resort keeps this maintained for guest use,” baling ni Levi sa akin habang binubuksan ang sliding door. “We could stay as long as we want.”Ngumiti ako. We could stay? That is tempting, but no. Aasa lang ako.“It’s cozier here,” sabi ko just for the sake na may masabi ako.“
Ilang minuto kong hinintay si Levi. Nagdadalawang-isip pa ako kung darating siya kasi halatang hinahanap siya ni Ariel, pero nang makita ko siyang lumabas ng resort na walang kasama, I secretly smiled.Kami nga lang dalawa ang sasakay sa yate. And it's my first time, tapos siya pa ang kasama ko.“Let's go?” aya niya nang makalapit siya.I nodded at him. Sabay kaming naglakad sa natatanaw kong boardwalk. Sa dulo noon ay may mga yate na nakadaong.Tahimik kaming naglakad hanggang sa makarating kami sa isang medyo malaking yate. May mga tauhan na sa loob.“Kaninong yate ’to? Sa resort ba?” hindi ko mapigilang tanong. “Mahal ba ang sumakay nito?”“It's for VIPs at the resort, but we can use it.”Tinikom ko ang bibig ko at hindi na nagtanong pa. Of course he would be a VIP. What did you expect from the CEO of a leading pharmaceutical company? Inalalayan niya ako nang sumampa kami sa yate. Pagkasakay namin, iniwan niya muna ako para kausapin ang isang tauhang lumapit sa amin.I took that c
I was feeling giddy when I returned to the villa. Alam kong hindi ko dapat ito nararamdaman, na dapat pinipigilan ko, pero what can I do? I am attracted to the person, and it's normal to feel that kilig kapag napapansin ka ng taong gusto mo. I know my place, but I'm also not a robot. I get to feel things.Nauna akong dumating sa villa. Hindi ko alam kung kailan dumating si Ariel. Baka tulog na ako noong dumating siya kasi wala akong maalalang pumasok siya.At ngayon na nagising ako ay mag-isa na ako. Binalingan ko ang oras at nakita kong alas-nuwebe na. I groaned inwardly. Late na pero inaantok pa rin ako.Umupo ako para magising nang tuluyan. At nang nawala na ang antok ko, naligo at nag-ayos ako para lumabas at makakain. I wore the pink floral chiffon dress because I found it cute.It's the weekend kaya maraming tao sa lobby. Wala na rin ang ulan. The sun is starting to show its appearance after days of rain.Dumiretso na ako sa dining area para makakain na. Kaunti na lang ang tao d
Hindi ko ma-explain ‘yong nararamdaman ko habang naglalakad kami papunta sa resto na itinuro niya. I’m aware my heart was beating out of the ordinary. And I feel like he would know what I’m feeling kung wala akong gagawin. Kaya habang naglalakad kami, tinutupi ko ang manggas ng sleeves ng hoodie niya just to distract myself.Open space ang resto kaya kita ang buong paligid. Naririnig din ang alon ng dagat sa malapit. Iilan lang kaming kumakain dito.Nang maupo kami sa napili naming seat, may lumapit na lalaki sa amin, may dalang menu.“Anong gusto mo?” tanong ni Levi. Nilahad niya sa akin ang menu. But I couldn’t think of anything at all.I’m aware my mind is a bit lagging. At alam kong kailangan kong ikalma ‘tong sarili ko o mapapahiya ako.Pinili ko ang isang pasta na mukhang masarap naman. Ibinalik ko rin sa kanya ang menu para maka-order din siya. I took that opportunity to calm myself.Serena, you fool! Alam mo namang hindi ka rin niyan papatulan!Natahimik kami nang umalis ang l
Bumaling ako sa mga lalaki na parang may pinapahiwatig sa mga patikhim-tikhim nila. Malalaki ang ngisi nila habang nakatingin kay Levi.“Nilalamig din ako. Sana may bumili sa akin ng kape,” pagpaparinig ng isa sa mga lalaki. Malaki ang ngisi niya.Agad na nagpresenta ang katabi niyang babae. Levi, on the other hand, kept on muttering curses.“I was just kidding. I don't drink coffee,” sabi ng nagparinig nang tumayo na ang katabi niyang babae para bibilhan siya. Hindi ko napigilang tumawa. So, sinabi niya lang ‘yon kasi tinutukso niya si Levi? Mga kakilala pala niya ‘to? Ang tahimik nila noong dumating ako. Akala ko nakikisilong lang sila.Bumaling sa akin si Levi nang tumawa ako.“Nainuman ko na ‘yang kape,” sabi ko. Baka kasi hindi niya nakita nong inuman ko. “It’s fine. Do you want it back?” he asked. “Or not… you’d think it’s gross.”I pursed my lips tight. I won't be gross about it, pero nainuman na rin niya! If I get it back and I drink it, may malisya ‘yon sa akin.“Levi, let