FIRST time makilala ni Uncle John si Thorin nang personal. At agad niyang napansin—hindi ito ‘yung tipo ng lalaking basta-basta lang.Tahimik, pero may dating. May posture, may presence. Hindi kailangan ng marami pang salita, pero ramdam mo agad na may bigat ang katauhan niya.Matagal nang sanay si Tito sa pakikitungo sa iba’t ibang klase ng tao, kaya sa unang sulyap pa lang, alam na niyang hindi ordinaryong empleyado ang fiancé ng pamangkin niya.At kahit nakatayo lang si Thorin sa likod ni Felicity, hindi nagsasalita, nandoon ang dignidad sa bawat galaw. Hindi mo siya puwedeng maliitin.Pero bilang matandang lalaki, ayaw niyang magpahuli sa harap ng mas bata. Kaya’t pinanatili niya ang composure at mahinahong sinabi, “Ayos naman. Mukhang disente ang kasama mo.”Samantala, si Kuya Robert, ang bayaw ni Felicity ay halos hindi na sumama sa pagbisita. Naiinis pa rin siya kay Charlotte dahil sa insidenteng nangyari tungkol pa rin sa pagbabayad nito ng danyos sa nadumihang suit ni Mr. Ala
MEDYO nahiya si Felicity na siya mismo ang magbukas ng bag na dala ni Thyon kaya tinanong n'ya muna ito bago galawin.Habang naghuhugas ng pipino si Thyon, casual lang itong nagsabi, “Ate, may laman ’yang steaks at chicken wings, nakamarinate na lahat.”“Oops. Dapat nilagay ko na agad sa ref. Baka masira pa,” aniya.Agad na lumapit si Felicity para silipin ang bag. Nakonsensya siya na hindi niya agad tinanong kung ano ang laman no’n. Pagbukas niya, bumungad ang transparent box na may maayos na hiwa ng karne, may label pa sa takip na may petsa kung kailan ito minarinate.Mild pa lang ang amoy, pero ramdam mo na agad ang aroma ng spices. Halatang premium. Kahit hindi pa siya gaanong exposed sa mga ganito, alam na agad ni Felicity, mahal ’tong mga to.“Dinala ko ’yan para matikman mo,” excited na sabi ni Thyon. “Last time kasi, nag-desert barbecue kami ng friends ko. Pinartner pa namin sa wine. Ang sarap, swear.”“Desert barbecue?” tanong ni Felicity, medyo nagulat. “As in… sa disyerto k
CHAPTER: Cold Brothers, Warm ConversationsTahimik lang si Thyon habang nakaupo sa counter, pinagmamasdan si Felicity na abala sa paghuhugas ng gulay. Hindi man siya sanay sa gano'ng atmosphere, ramdam niya ang gaan ng loob niya sa babaeng ito— 'yung bagong kasal pa lang sila ng kuya niya at pa niya masyadong kilala, pero hindi mahirap lapitan.In his mind, isa lang ang description niya sa kanyang Kuya Thorin, cold, intimidating, at sobrang composed. Parang wala kang pwedeng ipintas.Sa tingin naman ni Thorin, ang younger brother niya para lang langgam na dapat sumunod, wala nang tanong-tanong kasi kaya niya itong tapusin kailanman niya gusto. Pero hindi literal na “tapusin.”Lumapit si Thyon kay Felicity at pabulong na nagsabi, “Ate, pwedeng hayaan mo rin minsan si kuya na magtrabaho sa bahay. Wag mo masyadong i-spoil.”Napalingon si Felicity. “Talaga? Wala ba siyang ginagawa sa bahay niyo?”Umiling si Thyon, mukhang disappointed. “Puro work sa labas ang alam ni kuya. Lahat iniiwan s
NAMULA nang bahagya ang pisngi ni Felicity habang nasa loob sila ng kotse. Kahit pa ilang araw siyang nag-set ng expectations, iba pa rin ang actual na pakiramdam ng makikilala mo na ang kapatid ng taong mahal mo.Hindi siya madalas kinakabahan sa ganitong bagay, pero ngayon, parang may mabigat na humihila sa dibdib niya. Tahimik lang siyang nakatingin sa bintana habang lumiliko ang kotse papasok sa village.“I’ve never been a sister-in-law before,” bulong niya sa sarili. “Hindi ko rin alam kung paano ba makisama sa kapatid mo.”Napansin ni Thorin ang pagkailang niya.“Okay ka lang?” tanong nito habang nagmamaneho. “Don’t worry. Si Thyon... medyo chill lang ’yon. Medyo aligaga minsan, pero mabait. Hindi ka mahihirapan pakisamahan.”Tumango si Felicity, pinilit ngumiti. “Sige. Noted.”“By the way,” dagdag ni Thorin, “call me Thorin na lang pag kaharap siya.”“Got it,” sagot niya, kalmado pero alerto.Paglapag ng kotse sa harap ng bahay, nakita agad ni Felicity ang isang lalaki na naka-
CHAPTER 63 —“Hello?”Malamig ang boses ni Thorin nang sagutin ang tawag.Si Thyon naman, nasa kabilang linya, ay agad na naging maingat nang marinig ang not-so welcome na tono ng kuya niya.“Kuya, nasa bahay na ba kayo? Nasa baba na ako,” masiglang bati ni Thyon.‘Ang bilis naman?’ Napakunot-noo si Thorin. Sinabihan na niya si Thyon na dinner pa naman ang usapan, at halos alas-kuwatro pa lang ng hapon.Thyon was rarely early. In fact, never early. Lagi itong overloaded sa work, mabagal gumalaw, parang laging nasa slow-mo mode. Pero ngayon, bigla itong nag-effort. Mali nga lang ang timing."Kuya, ready na 'ko. Promise, hindi ka mapapahiya today!" masiglang dagdag ni Thyon.Ngayon lang siya makikilala ang future sister-in-law niya bilang 'ordinary person', kaya todo-prepare siya. Literal na parang papasok sa bagong trabaho.“Nasaan ka, Kuya Thorin?” tanong ni Thyon. “Ang dami kong dalang supplies, bro!”With an exasperated sigh, Thorin replied gloomily, “I’m at the market. Please wait
CHAPTER 62 —Felicity pulled out a small folded paper from her sling bag. Buti na lang may listahan na siya, handwritten pa, old school pero efficient."Kaunti lang. May karne pa tayo sa bahay. Bibili na lang ako ng gulay tsaka iba pang sangkap. I’m planning to cook eight dishes," she said casually.Thorin raised an eyebrow. "Eight dishes? Kailangan ba talaga lahat ikaw ang magluto?"Nag-isip si Felicity sandali, then shrugged. “Pwede naman tayong bumili ng steamed fish sa may restaurant. Ako na bahala sa iba.”Fish lang talaga ang hindi niya kaya—hindi dahil ayaw niya, kundi dahil hindi niya alam kung paano magkaliskis o magtanggal ng hasang ng isda nang hindi nasusuka. May trauma, ‘ika nga."By the way," Felicity asked with a teasing grin, "anong dish ang specialty mo, Mr. Thorin?"Thorin frowned, clearly confused. “Bakit parang ang confident ng babaeng ‘to na marunong akong magluto?” isip-isip niya.Without missing a beat, he replied flatly, “I’m good at eating.”Felicity laughed.