KINABUKASAN
Busangot ang mukha ko ng bumaba sa kotse, nag-pahatid ako sa driver namin dahil iniwan ako ng magaling kong kapatid, Maaga daw umalis ang mga ito sabi sa akin ng katulong sa bahay. Paniguradong sinadya ng damuho kong kuya na iwan ako! Iyon ang naging ganti niya sa akin sa nang-yari kahapon. Nakaka-inis muntikan lang akong malate buti na lang nakabalik agad ang driver nila mommy kaya naihatid ako.
Mabibigat ang mga paang nag-lakad ako patungo sa building kung saan ang unang klase ko. Papasok na ako sa entrance ng building ng biglang sumulpot ang mga kaibigan ko. Nagulat naman ako dahil hindi ko inaasahan na makikita ko sila dito ng ganitong oras na.
“Omg! your finally here na sis! Akala namin hindi kana naman papasok 'e.” Bungad na sambit ni Chantal tapos humawak sa braso ko.
“Are you ok, girl? Bakit ganyan ang mukha mo? May nang-yari ba?”
Napatingin naman ako kay Trishana ng nag-aalala itong nag-tanong. Bumuga ako ng hangin bago nag-salita.
“Tsk, si kuya iniwan ako, Hindi ako sinabay pumasok, Buti na lang nakabalik agad ang driver nila mom kaya nahatid ako, kung hindi na-late na ako.” Sumbong ko sa kanila. Parehas naman ngumiti ang mga ito dahil sa aking sinabi. Napa-kunot tuloy ang aking noo.
“Sus, 'yun lang ba? 'wag kana sumimangot, wala tayong first subject ngayon, hindi pumasok si Mrs. Chavez dahil may emergency daw sa bahay nila. So, kalma.”
Maarteng sabi ni Chantal, para naman akong nabunutan ng tinik dahil sa sinabi niya. Gosh, Buti na lang. Maswerte pa rin ako ngayong araw.
“Hay, mabuti naman, kaya pala nandito kayong dalawa sa labas at sinalubong ako dahil wala pala tayong prof.”
“Well, sinalubong ka talaga namin dahil may kailangan kang i-chika sa amin no! Kanina pa kami hindi mapakali ni Trishana, dahil sa usap-usapan na kumakalat dito sa University.“
“Correction, Ikaw lang ang hindi mapakali sa tsimiss na nasasagap mo, Chantal, Dinamay mo lang ako.”
Depensa naman ni Trishana na kina-ngisi lang naman ng katabi ko. Well, sa aming tatlo si Chantal ang may lahing marites sa amin, Pero ano ba 'yung kailangan kong i-chika? ano ba ang usap-usapan na kumakalat? Nangunot tuloy lalo ang noo ko, ang University talaga na 'to, ang daming tsismosa kay aga-aga kalat na kalat na ang tsismis. dahil sa naging reaksyon ko mukhang nabasa naman ni Chantal ang nasa isip ko.
“Sino `yung kasama ng kuya mo na gwapo? Totoo bang magiging kapatid niyo 'yun? Alam mo bang iyon ang usap-usapan ngayon sa buong university? Bagong transfer at magiging isang Montemayor daw.”
Gulat na nilingon ko sa aking tabi si Chantal, Seriously? Iyon ang tsimiss na kumakalat sa buong university? Paano naman nila nalaman?
“How did that news spread throughout the university? Sino ang nagpakalat?”
Tinitigan naman ako ni Chantal na parang may nasabi akong mali.
“Seriously? you really asking us that thing? Who else knows about that thing? probably your older brother! Duh?” Maarteng sagot niya sa akin. Tsk, Oo nga naman, Bakit ko pa ba tinanong kung obvious na kung sino ang nag-pakalat. Bakit napaka-daldal ng kapatid ko? Kalalaking tao mahadero. Bakit kailangan ipalandakan? for what? Tss..
Napahawak na lang ako sa aking noo at umiling-iling.
“So, totoo nga ang balita? Magiging kapatid mo ang gwapong iyon, sis?”
Kinikilig na tanong ni Chantal na siyang kinalingon ko na naman sa kanya habang nakataas ang isang kilay, sa tono kase ng boses nito ay may ibig sabihin mukhang binabalak niyang isama sa collection niya ang soon to be brother ko.
“Whatever you are planning Chantal, Jace is off limits' don't include him in your collection.” Seryoso kong sambit na siyang kinangisi naman ng loka-loka.
“Woah! Here comes the protective sister 'e?”
Inirapan ko na lang siya bago lumingon kay Trishana na naka-ngiti lang sa amin tapos ay nag-tanong na rin.
“Iyon ba ang dahilan kung bakit umuwi kayo kahapon ni Kuya Kylde?”
“Yeah.”
Maikle kong sagot.
“You know what sis, Kailangan mo talagang mag-kwento 'e. curious kami.” Singit naman ni Chantal. Napaka-tsimosa talaga.
“I'll tell you later girls, for now join me in the cafeteria first, I'm hungry, Hindi ako nakakain ng almusal dahil sa pag-mamadali ko.”
Parehas namang tumango ang dalawa.
“Alright, Let's go. May sasabihin din ako 'e.” Sambit ni Trishana na siyang kina tango ko, Tapos sabay na kaming nag-lakad.
“Sandali! Iwanan ba naman ako.” Ngumisi lang ako ng marinig si Chantal na naka-sunod sa amin. Daldal kase 'e. Bagay sila ng kuya ko.
******
“Omg! Really?”
“Magiging kapatid mo nga siya.”
Sabay na sagot ng dalawa, Kinuwento kona sa kanila ang nang-yari kahapon. Habang kumakain kaming tatlo.
“Yeah, pero sabi ni Dad, matatagalan pa dahil may mga kailangan pa siyang alamin at siguraduhin bago asikasuhin ang pag-papalit ng apelyido ni Jace.”
Tumango naman ang mga ito.
“So, kuya na ang Itatawag mo sa kanya sis, kase kasing tanda siya ni Kuya Kylde?”
Nag-kibit balikat ako sa tanong ni Chantal tapos uminom sa juice na binili ko.
“Anong klaseng sagot 'yan, sis?”
“Well, hindi ko alam kase mas sanay ako na si Kuya lang ang tinatawag kong ganon, pero susubukan ko bilang pag-galang na rin.”
“Sabagay, pero matutuhan mo rin 'yan at makakasanayan.”
“May bago na namang pag-kakaguluhan ang mga babae sa University natin, may itsura pa naman ang soon to be brother mo, Girl.”
Komento naman ni Trishana na sinang-ayunan ko. Ngayon pa nga lang ang dami ko ng naririnig. Sikat na sikat na agad ang lalaki. Loko-loko kase ang kapatid ko, Imbes na tahimik ang buhay ni Jace, binigyan niya ng sakit ng ulo. Parang hindi niya kilala ang mga babae sa batch nila.
“Ay, totoo 'yan, sissy! narinig ko kanina na pinag-kaguluhan agad 'yung soon to be brother mo kanina.” Segunda naman ni Chantal. Iba talaga ang radar ng kaibigan kong ito. Well, gwapo naman talaga si Jace. May ibubuga ang lalaking 'yun sa mga gwapo dito sa university.
“Maiba tayo, ano pala 'yung sasabihin mo, girl?” Tanong ko kay Trishana ng maalala ang sinabi nito kanina. Tumigil naman ito sa pag-kain ng salad niya bago kami binalingan.
“Si mommy kase..”
“Anong meron kay Tita Aaliyah?”
nakakunot noong tanong ko. Bumuntong hininga naman siya.
“Kinausap niya ako, Alam kong tapos na 'yung contract niyo sa company namin, kaso si mommy kase sabi niya kausapin ko kayo, kung pwede daw ulit tayo mag model sa bagong labas na product ng DCC, Shirts and Jeans and of course sumali sa fashion show.”
Nahihiya ng sambit ni Trishana sa amin. Ow, iyon lang pala.
Si Trishana ay anak ng isang sikat na model at designer na si Tita Aaliyah Eunice Dela-Cerna. At ang daddy naman niya ay isang sikat na businessman. Si Tito Kaden Travis Dela-Cerna. Naging mag-kakaibigan kaming tatlo since elementary, Bata pa lang parte na kami sa models ng DCC kaso natapos na ang contract namin at hindi na kami nag-renew dahil nag-focus kami sa pag-aaral sa ngayon.
“Sus, iyon lang ba? Syempre payag kami ni Chantal dyan, 'di ba?” Sabay lingon ko sa kanya tapos sunod-sunod na tumango.
“Oo naman, Kailan ba kami tumanggi kay Tita? Saka alam naman namin na favorite kami non 'e. Pero grabe talaga ang kompanya niyo sissy, May bagong labas na naman si Tita na damit at jeans. Idol ko talaga siya!”
Isang malawak na ngiti ang pumaskil sa magandang mukha ni Trishana.
“Thank you, girls. Kilala niyo naman si mommy kapag may bagong labas silang product tayo agad ang gustong mag-model. Actually, nahihiya ako mag-sabi sa inyo lalo't pa tapos naman na ang contract natin sa company. Tayo kase lagi ang kinukuha ni mommy.”
Ngumiti naman kami sa kanya,
“H'wag ka nga mahiya sa amin girl, Alam mo namang pareho tayong tatlo ng hilig, Tumigil lang naman tayo dahil gusto muna natin mag-focus sa pag-aaral. Pero syempre hindi naman porket tumigil hindi na tayo e-extra extra. Saka hindi namin kayang tanggihan si Tita Aaliyah.”
Nakangiti kong sambit, Sa totoo lang parang pangalawang magulang na namin si Tita Aaliyah. Dahil sa kabutihan niya unti-unti namin natutupad ang mga pangarap namin sa modeling. Saka kahit sobrang yaman nila Tita, hindi sila maarte, Hindi din nila pinalaking spoiled si Trishana. Pinapayuhan din kami ni Tita Aaliyah, kapag sikat na daw kami 'wag na 'wag daw lalaki ang ulo namin, dapat stay humble. Maging pantay sa kapwa. 'wag maging mataas dahil sikat at mayaman. Hindi lang 'yun tinuruan niya rin kami ng mga gawain bahay at pag-luluto kapag nasa mansion nila kami.
Kailangan daw namin iyon dahil mga babae kami. Well, Agree naman ako kay Tita dahil malaking tulong ang may alam.
“True! Gustong-gusto ko talaga ang modeling, kaya tuwang-tuwa ako kapag kinukuha tayo ni Tita.” Masayang sagot naman ni Chantal.
“Thank you, guys. masaya talaga ako na naging kaibigan ko kayo, pare-pareho tayo ng hilig. Siguradong matutuwa si mommy mamaya kapag sinabi ko sa kanya na pumayag kayo.”
“Ano ka ba sissy, naka-tadhana talaga tayong maging mag-kakaibigan no! Basta kapag gusto ni Tita na maging model tayong tatlo, G agad! Bawal tumanggi. Anyway, kumain na nga tayo baka mamaya mapunta na sa ka-dramahan ang pinag-uusapan natin 'e. Basta it's settle na. Ubusin na natin ang kinakain dahil malapit na ang susunod na klase natin.”
Sumasang-ayon na tumango naman kami ni Trishana habang nangingiti. Tapos ay binalingan na ang pag-kain namin.
*******
Tumigil ako at tinignan ang oras kinse minutos na lang bago mag-alas dose. “Don‘t say that, Wife. Tanggap ko ang lahat sa ‘yo, Mahal kita dahil ikaw si Kylie Madelyn Montemayor—Buenaventura. Ang babaeng minahal ko simula noon at hanggang ngayon. Ang asawa ko. Pakinggan mo akong mabuti, ako naman. “No matter what happened to us, pag-layuin man tayo ng tadhana ulit. Ikaw at ikaw pa rin ang gugustuhin kong maging asawa. Alam kong hanggang ngayon hindi mo pa ako napapatawad pero handa akong mag-hintay kahit taon pa yan! But, please. Don‘t leave me and stay by my side. Okay na ako doon. Kuntento na ako. Please, don't do this. Kung gusto mong lumipat ng kwarto sa bahay, sige. Ipapaayos ko ang katapat ng kwarto natin. Kung ayaw mo ng bahay na iyon, sige mag-hanap tayo ng iba. Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Basta...wag mo lang akong iiwan..Hindi ko kayang malayo ka sa akin..please Kylie...” Napasinghap ako ng marinig ko siyang humikbi sa kabilang linya, tapos ay biglang l
KYLIE Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata, Bumungad sa aking ang puting ceiling. Where am I? Tinignan ko ang aking gilid at nakitang may dextrose na nakabit sa akin. Nasa hospital ako. And then Unti-unti kong naalala ang nangyari sa amin sa hotel! Na pabalikwas ako ng bangon at tinignan ang paligid walang tao sa kwartong kinaroroonan ko, Where is Jace? Napangiwi ako ng sumakit ng matindi ang ulo ko. Saktong bumukas naman ang pinto ng kwartong tinutuluyan ko. "Sh*t, Wife!" Napadilat ako ng marinig ang boses ni Jace. "J-Jace.."Mahinang tawag ko sa pangalan niya habang nangingilid ang luha. Akala ko ay mapapahamak na siya. Wala sa sariling pinalo ko naman siya sa kanyang dibdib. "I hate you! I hate you! Hindi mo ba alam kung gaano ako nag-alala sa ginawa mo?! Paano kung napahamak ka? Edi magiging byuda ako ng maaga ha!" Naiiyak kong sabi, naramdaman ko naman ang mahigpit niyang yakap sa akin. "Shh, Don't cry. I'm sorry kung pinag-alala kita. Ginawa
“A-ah, Excuse me ladies, but my wife is here.” Nauutal niyang sabi bago hinawi ang mga babae sa kanyang harap. Masama ang tingin ko sa kanya. Napalunok siya ng i-abot sa akin ang white whine na hawak. Akma niya sana akong hahawakan sa bewang ng umusod ako, tapos ngumisi habang tinitignan ang hawak na wine. nilalaro-laro ko iyon sa aking kamay, Pinapaikot-ikot ng dahan-dahan. Ayoko sa lahat nilalandi ang pag-mamay ari ko. Alam ng mahahaderang babae na ito na may asawa na ang kanilang kaharap pero lumalandi pa rin! Mukhang gustong maging kabit ng mga ito ah? Pasalamat na lang ako hindi katulad ng iba si Jace na bibigay agad. At papatusin ang kalandian ng mga ito. Hindi lang ako natuwa dahil pinag-hintay niya ako sa table namin tapos makikita ko siyang may kausap na mga babae! “Ladies, you know her, right? She‘s Kylie Buenaventura my wife and one of the famous model in the country.” Pakilala sa akin ni Jace. Famous model huh? Binalingan ko ang mga babaeng nasa ha
KYLIE point of view (8 months later..) Hindi ko akalain na ganito kabilis dumaan ang araw. It‘s been 8 months already ng makasal kami ni Jace. Parang noong isang araw lang galit na galit ako sa kanya at ayaw ko siya makita. Halos, gusto ko na nga siyang isumpa. Pero ngayon na nakakasama ko siya unti-unting bumabalik ang Jace na kilala at minahal ko. So far our marriage is working well. Our routine is still the same, busy with work, but this time I'm helping him because I'm his wife. I have also finished my pending shoot with Tita Aaliyah's company, Now they have re-released the photo of me and Trishana, Chantal on the billboard in edsa, taytay and C5 with a caption at the bottom "The Trio Queens of Dela Cerna Corp." The magazine has also been released. Last week they just finished launching their new jewelry and bags. That's what my friends and I modeled. Somehow my sched has loosened up in the last eight months. Panaka-nakang photoshoot na lang, kaya pwede k
Kylie point of view DALAWANG araw n ang lumipas simula ng mag-kasakit si Jace. Back to work na ulit kaming dalawa. Ilang beses ko siyang sinabihan na ‘wag aabusuhin ang sarili sa trabaho. Puro tango lang naman ang sinagot sa akin. Ngayon nandito ako sa kompanya nila Tita Aaliyah para sa isang photoshoot. Jeans and denim jacket ang bagong labas nila Tita Aaliyah na pang outfit of the day. Iyon ang imomodel namin ngayon. Tapos na kaming ayusan nila Trishana kaya pina-pwesto na kami ng photographer sa gitna. Pose lang kami ng pose na tatlo hanggang sa mag-palit na ulit ng jeans at demim. Ito lang ang nakakapagod kapag modelo ka. Iyong papalit palit ng damit. Last shoot na ng biglang lumapit sa akin si Mira, hawak niya ang aking cellphone. Sinama ko siya ngayon para may assistant ako incase na may tumawag sa akin sa head department ng accounting. If may mga katanungan sila sa naging utos ko. “What is it, Mira?” Agad kong tanong ng makalapit siya. “Someone i
Gulat ko siyang nilingon tapos nag-aalalang lumapit sa kanya. “Oh my gosh, Jace! Ang taas taas ng lagnat mo! Ano bang ginawa mo?” Tanong ko sa kanya. “S-shh, D-don‘t worry wife, ipapahinga ko lang ito t-tapos gagaling na ako.” Mahina at namamaos niyang sabi. Akma itong tatayo sana kaso bumaksak siya. He‘s very weak! Mabilis ko naman siyang inalalayan para maka-sandal sa headboard ng kama namin. Tinanggal ko na rin ang suot niyang kurbata, Sinunod ko ang sapatos niya. Hindi ko inalis ang medyas. Kailangan niyang mapag-pawisan. “No, hindi ako naniniwala sa sinasabi mong itutulog mo lang tapos gagaling ka na. Wait me here. Papatayin ko lang ang aircon para mapag-pawisan ka. Sakto mag-dadala sila manang ng pagkain. Humigop ka ng sabaw tapos kumain ng konti para maka-inom ng gamot. Okay? No but, Jace Mateo. Over fatigue ka, masyado mong inabuso ang katawan mo sa trabaho.” Mahaba kong sabi. Medyo galit ang boses dahil nag-aalala ako sa kanya. Mabilis akong bumaba sa kama a