"Ginoogle ko ang address ng kumpanya niyo."
"Ah, ganun ba." At tumingin ako dito na walang kangingiti at saka tumayo.
Buti sana kung andito ang pamangkin ni Mr. Montano, kahit pa halos wala na itong saplot noon ay okay lang at least ay hindi lang kaming dalawa na tulad ngayon.Bakit ba masyado akong kinakabahan? Sabi nga niya na huwag daw akong magalala dahil wala naman daw siyang gagawin sa akin. Yun na nga ang sama, paano kung ako pala ang may balak?
Sandaling tumingin ito sa akin, ngayon ay wala naman akong mabasa ni ano man sa mukha nito. Maya maya ay ngumiti at tumikhim sabay unat ng mga braso."Good." Tipid na sagot lang nito.Good? Yun lang ang reaksyon nito sa sinabi ko? Sabagay, ano bang inaasahan kong irereact nito? Syempre ay wala.Binuksan nito ang TV at inilipat sa CNN.Tumingala ako sa loft nito at mukhang iisa lang ang kwarto ng condo, malamang ay dito ako sa sofa matutulog. Para namang kumportable doon, mas malambot pa nga ata kaysa sa kama ko.Pasimple kong sinulyapan ang boss na seryosong seryoso sa panunuod. Pinilit kong ibaling ang atensyon sa anchor na nagsasalita sa TV dahil medyo naiinip ako. Wala talaga akong kainte-interes manuod ng mga balita eh. Pansin ko kasi na puro bad news lang ang meron, nakakaboring.Napabuntong hininga ako ng hindi namamalayan. Hindi naman iyon nakaligtas sa pandinig ni
"Jenna, I like you." Pinaulit ulit ko ang mga katagang yun sa isip ko.Ano ba ito? Prank? Anong nangyayari? Biglang may gusto na sa akin ang boss ko?"Nasaan po yung camera?" At nagkunwaring nagpalinga-linga ako dahilan para marahan ko itong maitulak at agad akong naupo.Kita ko ang biglang pagbabago ng ekspresyon nito at maang na tumingin sa akin. "What the hell are you talking about? I just confessed my feelings for you!" Sabi nito na bahagyang tumaas ang boses.Pilit kong iniiwas ang mga mata ko, hindi ko kayang salubungin ang mga mata niya. Parang sasabog ako ngayon sa kaba. Hindi ako makapaniwala sa nadinig, hindi ko alam ang mararamadaman eh. Litong lito ang isip ko at hindi ko malaman ang isasagot."Ahm, naiihi po ako. Wait lang po." Agad akong tumayo at halos patakbong pumasok sa loob ng CR.Alam kong nakasunod ito kaya buti na lang at mabilis kong na
Hindi ko halos maidilat ang mga mata ko pero nasisilaw ako sa sinag ng araw. Kay bigat ng talukap ng mga mata ko, pero pilit kong idinilat ang mga iyon. Bumungad sa akin ang liwanag na direktang tumatama sa mukha ko. Sino ba ang nagbukas ng kurtina ko?Pipihit na sana ako ng may kung anong mabigat akong naramdaman.Oo nga pala! Andito pa nga pala ko sa condo ni Mr. Montano.Iginala ko ang mga mata at... sh*t!Muntik na akong matili sa nakita, kaya pala ang bigat dahil nakadantay ang isang braso ng ngayon ay hubad pang katawan ng amo!Nagpakurap kurap pa ako ng ilang beses. Magkatabi nga pala kaming natulog kagabi habang yakap niya ako.Sunod na dumako ang mga mata ko sa mukha nito na nakapikit pa. Nakadapa ito pero nakabaling ang ulo sa akin.Napakaamo pala nitong pagmasdan kapag natutulog, parang kay himbing at lalim ng tulog.&nb
Malayo pa lang ay tanaw ko na ang Mama ko na nagwawalis sa labas ng aming bahay. Ni hindi ko magawang tumingin sa mata ni Mama ng nakapasok na ako.Paano ba naman kasi, sinabi ko na kay Mr. Montano na huwag akong ibaba sa mismong tapat ng bahay namin. Pero hindi naman siya nakinig sa akin.Ayan tuloy at dali dali na lang ako naglakad sa kwarto ko para takasan ang mapanghusgang tingin sa akin ni Mama.Nakahinga na ko ng maluwag, sa wakas at napahiga agad sa aking kama.Naalala ko ang mga nangyari kagabi na parang isa lang napakahabang panaginip. Mula sa pagamin ni Mr. Montano, sa pagtulog namin ng magkayakap hanggang sa paghahanda nito sa akin ng breakfast. Parang hindi totoo ang lahat.Pero, nagtaka lang ako na ni hindi na nabanggit ng boss ang kagabing nangyari. Napapaisip tuloy ako ngayon na baka nabigla lang siya?Isa pa, yung Katrina na yun. Kasama pa rin niya yun sa condo pagbalik niya. Hindi pa man eh napakaselosa ko na. Hindi ko napan
Parang nakalimutan ko kung nasaan ako sa mga oras na yun. Isa lang ang alam ko, nadumagundong sa pandinig ko ang mga sinabing yun ni Mary sa akin. Buntis siya at si Mr. Montano ang ama! All this time, sila pa rin pala at patuloy ang relasyon nila. Akala ko pa naman ay ng nawala sa kumpanya ang dating sekretarya ay naputol na ang kung ano mang namamagitan sa kanila.Hindi ko na tuloy alam paano hahawakan pa ang dalang pagkain, pakiramdam ko kasi ay nanginginig ang mga kamay at buong katawan ko."C-congratulations." Bati ko habang pinipigilan ang paggaralgal ng boses."Thank you. Sana you can keep it as a secret muna. Me and Anton want to keep things private kasi.""Ha? Ah, oo naman. Walang problema.""Well, that's it. Nice to see you again." At nagpaalam na. Nakalabas na at lahat ito ay hindi ko pa rin makuhang gumalaw sa kinatatayuan.So, nasagot na ang mga tanong sa isip ko. Kalokohan lang pala talaga ang lah
"Bakit naman po siya magsisinungaling?""So, you already concluded it in your head. Then, what's the use of talking to you now?"Napamulagatko sa sinabi nito at walang naisagot. Maya-maya ay bigla itong tumalikod at lumakad palayo. Para naman akong natulala at napako sa pagkakatayo."Goodnight, Jenna." Seryosong sabi nito na hindi na ako nilingon.Bakit siya pa ngayon ang galit? Hindi ba dapat na ako ang magalit? Siya itong may kasalanan! Nagtapat siya sa akin ng nararamdaman tapos ay malaman laman ko na magkakaanak na ito sa ibang babae. Hindi ba niya alam kung gaano kasakit para sa akin yun? Tapos ay ganito lang ang makukuha kong sagot.Sa sama ng loob ay dali-dali akong lumabas at bumalik na lang sa kwarto. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin pa sa boss. Saan ba patungo ito?Nakatulugan ko na ang pagiisip at nagising sa mahinang katok na nadinig mula sa pintuan. Tumingin muna ako sa labas at nakita ang
Pagdilat ng mga mata ko ay bumungad ang magandang sikat ng araw na nagmumula sa bintana ng kwarto. May kakaibang saya sa puso ko, na parang kay gaan gaan sa pakiramdam. Yung tipong nakalutang ako sa ulap.Sa isip ko ay wala akong nakikita kung hindi ang mga mata ni Mr. Montano habang sinasabi nito na mahal niya ako."Hay, kung panaginip lang ang lahat ay wag niyo muna akong gisingin, please..." Bulong ko sa sarili kasabay ng pagyakap sa unan ng kay higpit. Kasunod nun ay ang paglanghap ko dun na parang ang bango bango nito na animo amoy ng bulaklak, parang ang buong paligid ay nagniningning eh. Parang puno ng butterflies na iba't ibang kulay ang paligid at...