15

Papalapit pa lang ako sa table kita ko na ang nakangiting mukha ni Felix.

Naupo na ako sa harap nya.

“Salamat Alexandra at dumating ka.”

Tumahimik lang kaming kumain.

“Alexandra please give me a second chance.”

“You know I can’t give that to you.”

“I know. Beacause you have him.”

“Alam mo naman pala eh, bat mo pa to ginagawa?”

“Why are you so cold to me? Galit ka pa rin ba?”

Natawa ako sa sinabi nya.

“Galit? Ha.Ha.Ha. Ba’t naman ako magagalit? Dapat pa rin ba akong magalit dahil umalis ka? Dahil iniwan mo ako? Dahil nawala ka ng wala manlang pasabi? Tapos ngayon babalik ka na parang walang nangyari? Come on Felix! Tell me! Dapat pa rin ba akong magalit?”

“A-Alexandra. I-I’m sorry.”

“Sorry? For what? For causing me too much pain? Alam mo dapat nga magpasalamat pa ako sayo eh. Because of you I became more stronger. Hindi na ako ang Alexandra na kilala mo.”

“Alexandra. I have my reason.”

He take a deep breath.

“Kaya ako umalis dahil kay mama, nagkasakit sya sa states. At ngayon nasa hosp