"Bro that's enough! Langya lasing ka na, ihahatid na kita!"
I raised my right hand to Steve and wave it, saying no! I can still drink! This is called celebration, I'm a newlywed for fuck sake!
"May problema ka ba? You're wasted, man!" giit niya pa, halatang napipikon na.
"Why would I feel problematic?" I asked him. Lumapit ako sa kaniya ng bahagya bago bumulong. "I'll tell you a secret, I'm a married man now! Hear that?! I'm fucking married!" I shout, not minding those customers who looking at us with full of curiosity in their eyes.
I was about to stand up but I felt dizzy. Kaagad din akong napaupo at yuyuko na lang sana sa mesa upang magpahinga. But Steve grab my arm and force me to stand up.
"Halika na, iuuwi na kita! Fuck! Daig pa natin ang mag shota dito nakakahiya! Napakagwapo ko at macho para maging
When the door closed and Lilac's out, I let myself fall on my bed. Arms on my forehead, staring at the white ceiling and thinking about the past. Just how the fuck did I fall in love with Lilac? With that crazy little witch, blue-eyed brat named Lilac... Oh lemme rephrase it, Lyka nga pala! She'll get angry if someone call's her by her first name. Except me of course, I can call her Lilac or Lyka siya pa rin naman 'yon! Sadyang may sayad lang siya at naiirita kapag tinawag siyang Lilac, kahit ako'y hindi ko alam kung bakit. Maybe because her Father was named Red, her brother was Azul and she's Lilac. Kaunting kulay na lang ang kailangan, papasa na silang 'rainbow family'.I smiled because of that silly thought. But thinking about what just had happened a while ago made me think about our past. Until now, I felt guilty about what have I done to her seven years ago. Siguro'y hanggang ngayon dala niya pa rin ang takot na iyon at ang g
"Lucas bro! Sikat na sikat ka ah!"Gustong gusto ko ng sapakin ang pagmumukha ng tukmol na Steve na ito dahil sa napakagandang bungad niya sa akin! Sukat ba namang natutuwa pa dahil kaming dalawa lang naman ni Lilac ang headline dito sa Montalban!"Balita ko, paglilinisin ng cafeteria misis mo dahil sa issue... Kawawa naman, 'di mo ba kinausap si tita tungkol doon? Kayong may-ari nitong school ah!" pag-iimporma niya pa.Ano namang magagawa ko tungkol sa punishment ni Lilac? Kitang si Mama nga ang may gusto no'n."Buti nga siya cafeteria lang, eh ako kubeta!" galit na sambit ko naman. My mother was kind and understanding yes, but she never tolerates those wrongdoings. Kaya nga pati ako na anak niya ay may parusa rin kahit na wala n
"Lucas!"I stopped as I hear someone calling for my name. But when I turn around, I saw Vina smiling from ear to ear."What?" I sighed, not in the mood to talk to her."Your face was all over the social media." She vowed her head as if she was hurt. "So ahm... Is that true? M-may nangyari ba sa inyo ni Lilac?" kuryosong tanong niya habang mariin na nakatitig sa akin."I have the right to remain silent," I answer then leave her without any explanation.Wala naman akong dapat na ipaliwanag at sabihin sa kaniya, after all, hindi ko naman siya girlfriend.As I enter the cafeteria, I saw Steve eating with his current girlfriend. Umupo na lang din ako sa katab
After what happened between me and Lucas last night I still manage to cook him breakfast early in the morning. Maaga rin akong gumising dahil dadalawin ko si Daddy na halos kalalabas lang ng ospital. He has been in the hospital for almost three months because of a heart attack.Kaya naman kailangan ko na rin talagang kumayod. And I decided to apply as Lucas's Personal Assistant since he doesn't want to help me in my family's business. Siguro naman ay hindi na siya tatanggi pa roon?! And besides, I graduated as summa cum laude naman, wala nga lang work experience. "Okay na siguro ito, hindi naman mapili sa foods si Lucas," I said to myself as I look at the foods I prepared on the table.Last time na dinalhan ko siya ng lunch niya sa office niya naubos niya naman, kahit na hindi perfect 'yong pagkakalut
Mukhang tototohanin nga ni Lucas ang sinabi niya kanina ah! I've been waiting for him for almost three hours, but still, ni naghihingalo niyang amino ay hindi ko makita!Hanggang ngayon ay narito pa rin ako sa prisinto at nasa loob nga talaga ng kulungan, bwisit! Over speeding, driving without a license, and using a car that I don't own, iyon lang naman ang mga kasong natamo ko!"Mayroon bang ginintuang puso sa inyo na magbibigay sa akin ng pagkain? Maganda lang ako pero tinatablahan din ako ng gutom!" sigaw ko sa tatlong pulis na abala sa kung ano mang ginagawa nila.Ano bang naging kasalanan ko noong kabataan ko para parusahan ako ng ganito?! Mabait naman ako, mapagbigay, magalang at higit sa lahat maganda! Kaya naman hindi ko talaga deserved ang mga kapalpakang nangyayari sa akin ngayon!"Sir may lalaki po sa labas. Nicholas Moris daw ang pangalan, 'yon yata ang tinawagan ng baba
I make myself busy inside Lucas's office while he was in the middle of a very important meeting. Pagkahinto kasi ng elevator kanina ay pinahatid niya na lang ako sa secretary niya rito sa opisina niya. Nagmadali na rin siyang pumunta sa conference room para sa meeting nila ng bago niyang investors. I wonder who was his new investors?I went to the glass window and look at the city, trying to appreciate the view. It was indeed amazing! Just by thinking about how do architects design those buildings, and how do engineers build them with the help of workers, of course, made me ask myself... What if I was the head of one company, can I manage it properly?Can I provide the needs of my employees? Can I answer their questions? Am I gonna be a great leader? Or I might put it in trouble, just like what our company's facing right now?
"Lyka!"I look at the person who shouts my name and found Arthur running behind me. I stop and wait for him, till he holds my hand and walks with me."Anong nangyari? Bakit ka pinatawag kanina sa Principal's Office? May violation ka na naman?" Sunod sunod niyang tanong. "Nope," napabuntong hiningang sagot ko. "May sinabi lang siya... Uuwi ka na ba?" tanong ko, sadyang iniiba ang usapan para 'di na siya magtanong pa."Yes, gusto mo bang sumabay? Hatid kita sa bahay n'yo." I was about to answer him 'yes' but someone grab my hand and pulled me off with Arthur."Hindi siya sasabay sa'yo! She will go home with me."Kahit ako ay nagulat sa biglaang pagsulpot ni Lucas at ang marahas na paghila niya sa kamay ko. Nanatili namang nakatingin lang si Arthur sa amin
"Hey, are you okay?" Lucas asked me as I open the door of his car. As if naman concern siya?! Tsaka, talagang hindi siya lumabas ng sasakyan niya simula ng makarating kami rito? So weird!"Why would I not be?" I ask back, avoiding his gaze. "Wala lang," aniya bago minaniobra ang sasakyan. "Namumula lang kasi ang mata mo, baka lang napuwing ka," giit niya pa bago ngumisi. Bwisit! Mang-aasar pa talaga!Nanahimik na lang ako at hindi na siya pinansin pa. Wala naman akong mapapala sa kaniya. Mag-aasaran lang kami at mauuwi sa away. Wala rin ako sa mood upang makipag-usap sa kaniya, dagdag stress lang siya sa super duper gorgeous body ko which is hindi na talaga nakakatuwa.Ganoon pa man, hindi ko pa rin maiwasang isipin kung may alam ba siya sa nangyayari