LOGINHabang natutulog si Anastacia nagulat na lang siya sa mga yabag ng mga paa na pumasok sa loob ng kwarto niya.. At nang imulat niya ang kanyang mga mata kitang kita ni si Doktora Pammy Alfonso ang isa sa kaibigan ng daddy niya na Ninang niya.
Nagkagulatan pa nga silang dalawa nito. "Max, what the meaning of this?" tanong ni Pammy kasabay ng panlalaki ng mga singkit niyang mga mata. "Please take care of her. I'm going to explain, later on." wika ni Max sabay lakad palabas.. Habang naiwan naman ang mag ninang sa loob. "Oh! How are you hija?" tanong nito sa kanya. "Hmmm. I'm not feeling well Ninang. I think I need to tell you something, but please don't tell him." ani niya. She's referring her dad Hanz. Ayaw niya kasing malaman nito ang nagawa niyang kagagahan. "Fine. What happen between you and Max?" tanong nito. At base sa boses na ginamit nito galit ang kanyang Ninang sa kanya. "Ninang, is just a pure mistake. Not gonna happen again." sagot ni Anastacia. "Hija, dapat lang hindi na ito maulit pa. Kahihiyan ang dadalhin nito sa pamilya niyo. May relasyon ba kayo? Bakit kayo umabot sa ganito?" tanong ni Pammy. Nasakta kasi siya nalaman sobrang hoping siya ba baka may chance na sila ni Max ng nalaman niyang wala na itong girlfriend. Pero nawasak agad ang pantasya niya ng nakita niya ang kanyang inaanak. Kanina kasi naalala niya ang mga sinabi ni Max sa kanya. "Pam, I didn't mean it. I love her that's why." wika ni Max habang nakikinig lang si Pammy sa mga pinagsasabi nito. "But, still you need to give extra care. Alam mo naman na hindi ka na bumabata pa. At sa laki mong yan sa tingin mo." pang uuyam nito sa kanya. "Hmmm! I know this is all my fault. Pero nandyan na yan kailangan niya ng tulong mo. Kaya nga dadalhin kita sa kanya para ma check mo siya." seryosong sagot ni Max. Nang hawakan ni Anastacia ang kamay ni Pammy natigil ang kanyang pag alala. "Ninang, ok lang naman ako. Bakit ka nga po pala nandito?" nagtatakang tanong ni Anastacia. "Wala bang masakit sayo hija?" tanong nito. Sinalat niya ang noo nito at medyo mainit. Umiling si Anastacia at hindi niya masabi sa kanyang ninang na masakit ang kanyang pagkababae baka masapok siya nito. "Masama lang po pakiramdam ko pero baka mamaya magiging mabuti na rin po." sagot niya. "Ok, sige may iiwan akong mga gamot sayo inumin mo para bumalik ang lakas mo.. Dito ka na muna ah at may kakausapin lang ako sa labas. Sleep well hija." wika ni Pammy bago iwan ang kanyang inaanak na si Anastacia para harapin naman si Maximo sa labas na kanina pa rin naghihintay. Mukha ni Pammy na hindi maipinta ang nabungaran ni Maximo.. Hindi pa nga siya nagsasalita nasapok na agad siya ng kanyang bestfriend. "What??? How's Anastacia now?" tanong ni Maximo kay Pammy. "Are you out of your mind? Pinatulan mo talaga ang anak ni Hanz. Nababaliw ka na ba talaga? Wala bang ibang babae?" galit na galit na wika ni Pammy habang sinesermunan niya ang kanyang kaibigan na si Maximo. "Alam ko pwede ba hwag mo na akong pagalitan pa. Answer my question.." sagot ni Maximo.. "Hmmm! She's ok now but, still she need more rest.. I'm warning you Maximo Anderson tigilan mo na ang inaanak ko.. Hindi magandang tingnan kapag may nakakita sainyo.. For Pete sake ang tanda mo na para sa kanya. Ang daming babaeng nagkakandarapa sayo bakit kay Anastacia pa??" dagdag na sermon nito at nasasaktan kasi siya sa nangyayari.. Ang tagal niyang nag antay na maging single ito tapos ngayon makaka agaw pa ata niya ang kanyang inaanak. "I know, but I love her. The very first time that I lay my eyes on her. I know she's the one." nakangiting sagot ni Maximo.. "Bull shit! Wake up, Maximo. Sa tingin mo Hanz would like the idea. He will kill you. I swear. Anastacia, Han'z precious gem.. Sana naisip mo yan bago mo pakialamanan ang kanyang unica hija." galit na sumbat ni Pammy. At totoo naman ang sinasabi nito tiyak isusumpa siya ng kanyang best friend kapag nalaman nito ang ginawa niya sa nag-iisang anak nitong si Anastacia. Pero, ano bang magagawa niya nandyan na yan at di na niya mababawi pa.. "I know. Sorry, Pammy.. I really love her. And I'm sure after tree months we're having a baby." masayang sagot ni Maximo at tila excited pa nga. Boogsssh.. Isang sapak ang tinama niya kay Pammy. "Insane. Dyan ka na nga." wika ni Pammy sabay walk-out.. Hindi na rin niya kasi matagalan ang mga naririnig niyang sinasabi ni Maximo sa kanya.. Nasasaktan siya ng sobra sobra. Bakit ba kasi sa dinarami ng taong kanyang mamahalin ay si Maximo pa na walang ibang tingin sa kanya kundi kaibigan lamang. She tried to dating so many years, but still they cannot replace Maximo in her heart.. Kaya hindi na siya nakipag date pa at alam naman niyang dinadaya niya lang ang kanyang sarili. Hihintayin na lanv niya si Maximo na mag sawa sa mga babae nito bago siya eeksena. Kaya ng nalaman niyang single na ito sa isang presscon masayang masaya siya na finally dumating na ang pinakahihintay niya na dasal niya. Kaso akala niya heto na pero mas masakit pa pala ito. Pagka alis ni Pammy pumasok naman si Maximo sa loob para kamustahin ang pakiramdam ni Anastacia. Sa mga oras na iyon nagpapahinga na ito at hindi na rin niya inabala pa. Tinitigan lamang niya ito habang mahimbing na natutulog. Nag-iisip siya sa mga sinabi ni Pammy pero paano nga kung mabuntis niya ito at may pananagutan siya rito. Mababago pa kaya nito ang kanilang tadhana. Kaya naman niyang tanggapin ang galit ng best friend niya sa kanya pero ang talikdan ang taong mahal niya at matagal niyang hinanap ay hindi niya kayang gawin. Naupo siya at magmuni muni habang nakatingin pa rin kay Anastacia. Kagabi lang ay nagpakasaya silang dalawa at ngayon naman ay problemado siya sa mga naganap sa kanila. Napabuntong hininga na lamang siya ng mga oras na iyon. Nang tumunog ang kanyang cellphone at nang i-check niya kung sino ang natawag napakunot ang kanyang noo. It's Lira, ex-girlfriend niya. Cheater ito at nahuli niyang naglalaro ng apoy. Kaya right away break agad wala ng explanation pa. Para saan pa ba nakita na niya ang lahat lahat. After that day naging mapaglaro na siya he play any girl that he meet and ended up in bed. For so many years naging ganon ang buhay niya. Not until he met Anastacia that night pinukaw nito ang natutulog niyang damdamin. He promise that night magseseryoso na siya ulit kapag nagkita sila nito. Kaso lang ang sakit naman malaman na hindi sila pwede. Itinigil niya ang pag-iisip ng umungol si Anastacia kaya napatayo siya at lumapit dito. "Are you feeling better now? Sorry--" wika niya pero pinatigil siya nito gamit ang mga daliri nito. "Yah. I'm feeling much better now. Don't say sorry pareho naman yata nating ginusto ang nangyari. Hwag na lang sanang malalaman ng daddy ko, please. Ayoko ng mag-alala pa siya sa akin." pakiusap ni Anastacia at tumango tango na lang siya rito.Nakarating ng Mansyon si Kaila. Pagpasok pa lang niya sa loob bumalik agad ang alaala ng kanyang buhay rito kasama ang kanyang Mommy Lynette na ngayon ay limang taon na ring namayapa. Habang ang daddy naman niya ay nag asawa na rin. Bago pa mamatay ang kanyang Mommy alam niyang may ibang pamilya na agad ang kanyang daddy kaya isa rin na dumagdag sa sakit ng kanyang Mommy na cancer ay stress ito sa daddy niya. "Mommy, this is our home now? It is big right twins, Marky?" tanong ng limang taong gulang na anak nila ni Markus na si Kyline sa kanyang kakambal. Medyo nonchalant si Marky kaya tumango lang ito. "Shall we go kids? I will shown you your room." wika ni Kaila. "Yes Mommy, I'm so excited. Yahooo." sigaw na malakas ni Kyline na napaka energetic at may patalon talon pa sa labis na tuwa. "Sure, hija." sagot naman ni Kaila at dinala na nga sa itaas ang kanyang kambal. May mga maid pa silang kasama dahil hindi naman umalis ang mga ito kahit na malayo pa siya. Inalagaan n
Kababalik lang ni Markus sa business venture mula Canada. Siya na talaga ang madalas utusan ng daddy niya sa kanilang negosyo. Hindi kasi maasahan sina Jeremiah at Liam sa ganitong bagay lalo na't siya rin ang panganay sa triplets. Pagdating niya ng airport isang tawag ang kanyang natanggap. Someone his invited to attend the Anniversary his chosen charity sponsor. Malapit sa puso ni Markus ang mga bata. Kaya nga ng pumunta siya roon last two years ago at may mga batang naging parang kapatid na niya. "Sir Markus, the party started at exactly 8 am in the morning tomorrow." paalala ni Myla. Her secretary na loyal sa kanya simula ng magtrabaho siya sa kumpanya. "Thanks , Myla." ani niya at binaba na ang tawag nito. Naglakad na siya palabas ng airport at naghihintay ng sundo. Alam naman niya na maraming trabaho parin siyang kahaharapin sa pagbabalik niya ng bansa. Hindi alam ng Mommy, daddy at mga kapatid niya na uuwi na siya. Wala rin naman si Jeremiah at Liam roon. Panigurado i
FIVE YEARS AGO nang umalis si Kaila ng Pilipinas. Wala sana siyang balak bumalik rito kung hindi lang dahil sa huling habilin ng kanyang Mommy Lynette. She was their at the aiport at mabibigat na hakbang ng kanyang mga paa ang kanyang nararamdaman ng mga oras na iyon. She was totally lost. Habang naglalakad siya palabas ng aiport nang biglang magring ang kanyang mobile phone. Nang i-check it was Karen. Yes, si Karen lang ang sinabihan niya ng umalis siya ng bansa at ito rin ang sinabihan niya pagbalik ng bansa. Karen is like her sister too. Saksi ito sa saya at lungkot niyang naranasan. "Yes, bii nasa aiport na ako. Balak mo ba akong sunduin?" pabirong tanong ko. "Nope! I invited you for our reunion. At hwag kang tatanggi dahil magtatampo ako sayo kung hindi ka pupunta." wika niya at may halong pagbabanta. "Hahaha! Fine, just send me the details. Later na lang bii nandyan na ang sundo ko. See you soon." lambing ko dahil alam ko malaki talaga ang tampo niya sa akin ng bigla a
Wala pa ring kamalay malay si Markus sa lahat ng nangyari. Umuwi siya na lasing na lasing sa kanilang bahay. Hindi niya na nagawang tawagan si Kaila at alam niya namang mag aaway lang sila nito kapag nalaman nitong nag inom siya. Natulog siya at nagpahinga ngayong gabi. Wala pa rin siyang kamalay malay sa nangyayari kay Kaila. Kinabukasan nabulabog siya sa masamang balita..Nang tumawag ang kaibigan ni Kaila sa kanya na si Karen. Ringing.... Kahit antok pa kinuha niya ang kanyang cellphone at sinagot ang tawag kahit antok pa.. Hindi niya rin nakita kung sino nga ba ang tumawag basta na lang rin niyang sinagot ito. "Hello, Markus. It's Me Karen. Paalis na ng bansa si Kaila ngayon baka maabutan mo pa." wika nito. Napabalikwas ng bangon si Markus ng marinig ang sinabi nito. "W-What? Paki ulit nga ang sinabi mo? Sinong umalis ng bansa?" tanong ni Markus na naninigurado lang. Hindi niya kasi talaga naintindihan at putol putol ang dating sa kanya ng boses ni Karen. "Ang sabi
Palaisipan pa rin kay Markus kung bakit nagkakagayan si Kaila. Hanggang sa tawagan siya nila Kiefer at inaya ito na magbasketball. Hindi sana siya sasama kaso badtrip talaga siya sa girlfriend niya na sala sa init at lamig. Hindi na niya maintindihan ang pag uugali nito. Ayaw niyang sukuan si Kaila dahil mahal naman talaga niya ang babae. Pero sa nangyayari nakakapagod rin manuyo ng babaeng hindi naman siya pinapahalagahan. Agad siyang sumakay sa kanyang big bike at umalis ng Mansyon. Hindi siya nagpaalam kay Kaila basta na lang siya umalis. Nakarating siya sa kanilang tagpuan at nakita naman niya sina Kiefer doon. "Hey! Bro, mabuti sumipot ka. Masyado kang busy dyan sa girlfriend mo." tukso nila kay Markus. "Hwag ba muna natin siyang pag-usapan." sagot ni Markus. Ayaw niya kasing pinag uusapan ang girlfriend niya lalo na't wala naman ito ngayon roon. Hindi magandang pag usapan ang taong wala. "Teka, seryoso ka ba talaga sa kanya? Akala ko pustahan lang ang lahat?" tanong
Kinaumagahan masayang papasok si Kaila sa school dahil alam niyang maayos na ang lahat sa kanila ng kanyang boyfriend na si Markus. At tama naman kasi ito bakit niya iisipin ang sasabihin ng iba sa kanilang dalawa. Hindi naman nila kilala ang totoong pagkatao niya kaya mabilis silang mang husga sa kanya. Naghintay muna siya sa waiting shed dahil iyon ang napagkasunduan nilang dalawa ni Markus. Alam niya kasing magtatampo na naman ito kung di siya ang makikita roon. Naupo siya at gumamit muna ng kanyang cellphone para makapag libang man lang. Past 7 am na dumating si Markus sakay ng kanyang kotse. Hindi nga niya ito napansin dahil abala siya sa pagbabasa sa kanyang social media account. "Hey! Love, kanina ka pa ba naghihintay?" tanong ni Markus sabay hawak agad ng kanyang kamay. Paborito kasi talaga ng kanyang boyfriend na hawakan palagi ang kanyang kamay. "Hindi naman love, heto nga kakarating rating ko lang rin." sagot ni Kaila pero ang totoo one hour na siyang naghihintay r







