Tumango ang duke. “Huwag kang mag-alala. Walang mangyayari ngayong gabi..." Sabi niya sabay kuha sa maskara niya at mukhang tatanggalin na niya. "Kung ganoon ay kung mapatawad mo ako."Pinigilan niya ito, "Teka, ano ang gagawin mo?"Tumigil siya. "Nacurious ka na makita ang mukha ko, 'di ba? Isa pa yun sa mga dahilan kung bakit mo ako pinakasalan diba?"May gustong sabihin si Lady Vienna...kahit ano...Dahil siya ay bahagyang tama. Ngunit ang paraan ng pagbigkas niya ng mga salitang iyon at ang paraan ng pagtingin ng mga mata nito sa kanya na may malungkot na ekspresyon ay may nagawa sa kanyang puso...Walang masabi ang bibig niya. Sa halip, pinagdikit na lang niya ang kanyang mga labi sa manipis na linya.Bakit nagtiwala agad ang duke sa kanya?Alam niyang maseselang paksa para sa kanya ang maskara nito, at walang nakakita sa totoong mukha nito, maliban sa sariling mga magulang. She thought he only need a duchess to act and only a contractual marriage...everything is business...Kaya
Nag-pout si Lady Vienna, binigyan ng tingin si Duke Raziel. “Kakaiba ka, Raziel.“Okay lang ako.” Aniya, at nagpatuloy, namumula ang pisngi. "Gusto ko lang na malapit ka sa akin."Iyon ang nagpa-pause sa kanya. Malapit sa kanya? Namumula ang kanyang mga pisngi, pakiramdam niya ay nagiging patatas na siya. Sinulyapan niya ang ekspresyon nito upang makita ang mukha nito na mukhang tahimik at tahimik.Minsan, hindi maiwasan ni Lady Vienna na isipin kung paanong kapag nakikita niya itong nagsasabi ng mga bagay na tulad nito ay nakakalimutan niya na siya ay isang kontrabida.Well, siya ay isang kontrabida sa kanyang sarili. Ngunit iyon ay isa pang punto.Umiling siya, inalis ang iniisip. "Haha, niloloko mo ako, Raziel." Sumagot siya nang ma-recover siya.Ginawa niya ang hiniling nito at tahimik na umupo sa tabi ng sofa. Pinanood niya itong pumirma sa mga papel at hindi niya maiwasang mainis. Ano ngayon? Bakit siya pumayag na manatili dito?How stupid of her. Umiling-iling siya, nanatili siy
“Lady Vienna! Ibig kong sabihin, Duchess!" Huffed Roxy sa kanyang kwarto.“Ano ito?” Tanong niya habang sinusuklay ang buhok at tinitigan ang repleksyon niya sa salamin."Kailangan ko ang iyong payo." Patuloy ni Roxy.Tumango siya doon, naghihintay sa kanyang magpatuloy, "Tungkol saan?""Tungkol sa pag-ibig."Tumigil siya sa pag-aayos ng buhok niya. Paglingon kay Roxy, hinarap niya ito.“Pag-ibig?” She asked for confirmation at tumango naman si Roxy. "Talaga? Seryoso ka bang humihingi ng payo sa akin?""Humihingi ako ng paumanhin, ang iyong grasya. Ngunit ito ay tungkol kay Huxley." Sabi niya."Anong nangyari?"Ngumuso siya, namumuo ang luha sa kanyang mga mata. Tumayo, niyakap siya ni Lady Vienna at hinaplos ang buhok, “Awe, my poor maid, I don’t want to see you crying like this. Sabihin mo sa akin kung ano ang ginagawa ng lalaking iyon para maputol ko ang kanyang mga bola.”Nanlaki ang mga mata ni Roxy, "No, please don't do that!" Bulalas niya. “Nakita ko lang siyang tumatawa kasama
Sabihin mo sa akin kung ano? Bakit lahat ng tao ay kumikilos nang may kahina-hinala? Una, si Huxley, at ngayon si Fedel? May itinatago ba talaga si Duke Raziel na hindi nabanggit sa librong sinunog niya?At dito niya naisip na alam niya ang lahat. Paumanhin ni Fedel at naiwan siyang mag-isa habang nag-iisip. Kung ano man iyon, kailangan niyang matuklasan kung ano ang ginagawa niya.Bumalik sa pagbabasa ng kanyang libro, humikab siya matapos ang isang libro, tumingin sa pinto. Parang forever. Anong oras na ngayon?Nagpatuloy siya sa pagbabasa, pinikit niya ang kanyang mga mata at natulog.Nang matapos ang pulong ng Duke, nakita niya itong natutulog sa tabi ng mesa.Ibinalot niya ang kanyang coat sa kanya, hinaplos ang kanyang mukha at gumalaw siya, ang kanyang mga mata ay nakabukas. "Oh, tapos ka na?""Oo, uwi na tayo." Sabi ni Raziel."Sige." Sabi niya, gustong pumikit ngayon ng mga mata niya. Hinanap niya ang matamis na kutson at ang amoy ng mga kandilang rosas mula sa kanyang silid.
Hiniling ni Lady Vienna kay Duke Raziel na bisitahin muli ang Rogue guild. Pero simula kaninang umaga ay tumatanggi na siya."Sabi ko, busy ako ngayon Vienna." Yun lang ang sagot niya habang sumusulat siya ng liham, nakaupo sa dati niyang posisyon sa mansyon, na siyang magandang upuan niya sa desk niya."Kasalukuyan akong naghahanap ng paraan upang masubaybayan ang iyong kabalyero, tulad ng hiniling mo sa akin kagabi." Sagot niya. Tumingin si Lady Vienna sa kanya. Hindi niya akalain na magiging seryoso ito sa pagsang-ayon sa kahilingang iyon. "Oh, ang bilis mong magtrabaho." She commented then continued asking, “Pero ayos lang. Nasa gilid ko si Roxy. Maaari mo ring hilingin kay Huxley na bantayan ako."The reason why she’s so persistent to ask him is that she wants to talk to Fedel about what he said last night.Ngunit hindi kailangang malaman iyon ni Duke Raziel. Umiling si Duke Raziel, matatag pa rin sa kanyang desisyon. "Hindi, hindi ito magiging sapat."“Kung ganoon ay makakarating
Pinag-isipan ni Lady Vienna ang anumang espesyal na kakayahan ni Duke Raziel mula sa librong sinunog niya. Siya ay may napakalawak na mana, iyon ang sigurado niya. Ngunit mayroon ba siyang kakayahan sa pag-teleport? Ganoon ba siya kalakas para magawa niya iyon?Nakatingin lang siya kay Duke Raziel na nagtataka. "Paano ka nakapasok-" Tumingin si Duke Raziel sa kanya ng masama. “Hindi iyon mahalaga. Minasahe mo ang kamay ko at pinatulog mo ako, ang bait mo talaga, Vienna. Lagi mo akong binibigyan ng dahilan kung bakit pinili ko ang tamang babae."Siya ay tunog kalmado at nakolekta, ngunit ang kanyang boses ay dumadagundong. “Pero hindi ko ine-expect na makakatakas ka ng ganyan. Ito ang unang beses na sinuway mo ako.”Napalunok siya. Sinigurado niyang lumikha ng isang maayos na relasyon sa kanya, ngunit ang paraan ng kanyang aura ay kumikinang na asul ngayon at siya ay talagang galit. Dahil dito, muntik na siyang maghiwa ng espada sa kanyang lalamunan.“H-humihingi ako ng tawad, aking du
Biglang nangyari ang lahat. Tahimik lang na natutulog si Lady Vienna nang maramdaman niya ang isang matalim na metal na dumampi sa balat sa kanyang leeg. Nagising siya nang makita si Duke Raziel na nakatutok sa kanya ang espada.“R-Raziel?” Nauutal niyang sabi.Ngunit hindi sumasagot si Duke Raziel. Parang hindi siya iyon. Parang hindi siya iyon.Vienna, kung bigla kitang saktan, please don't hesitate to kill me."Iyon ang huling sinabi niya.So in-expect niya na mangyayari ito? Parte din ba ito ng mga sikreto niya? Pero hindi niya magawa.Kinuha niya ang kanyang espada sa tabi ng kanyang mesa at itinutok din ito sa kanya.“Raziel, ako ito. Vienna.” Paulit-ulit niyang sinasabi, sinusubukang muli itong magising sa kanyang katinuan. Ang kanyang mga mata ay hindi karaniwan. Matalim ang tingin nito sa kanya, at walang emosyon.Ihahampas na sana ni Raziel ang kanyang espada nang biglang umihip ang malakas na hangin at umalin
Kinaumagahan, namasyal si Lady Vienna kasama si Titus para lang makita ang bayan. Nakita niya ang isang kaibig-ibig na batang babae na mukhang naliligaw at sinubukan niyang lumapit at ngumiti, "Hello-"“Waaahhh!” Sumigaw ang maliit at napatigil siya nang lumingon ang lahat sa direksyon niya.She chuckled nervously, "I didn't-" she cleared her throat, knowing her face is still a villainess, syempre matatakot ang bata!“Anong tinitingin-tingin niyo lahat?”Ngumisi siya. Agad silang nagmamadali sa kanilang sariling negosyo. Natigilan ang bata sa lugar.Kung tama ang pagkakaalala niya, sinabi ni Roxy na hindi ganoon kaganda ang kanyang ngiti at nakaka-intimidate sa mga tao, sa kanyang character design lang.Dahil umiiyak pa rin ang batang babae, bumuntong-hininga siya at sinabi, "Kung patuloy kang umiiyak, may halimaw na darating sa iyo sa gabi!"Imbes na pigilan siya sa pag-iyak, mas lalong umiyak ang bata hanggang sa may dumating na babae at tinaasan siya ng kilay. "Excuse me, anong gin