Kinabukasan, inihanda ni Lady Vienna ang kanyang sarili na sumama sa kanyang ama sa palasyo, na sa wakas ay nagawa niyang kumbinsihin. Nagpasya siyang huwag dalhin ang kanyang kabalyero na si Titus, na mahigpit na tinutulan ni Titus ngunit walang pagpipilian kundi makinig sa kanyang kahilingan.Sa aklat, may isa pang dahilan kung bakit malapit nang bumagsak ang imperyo, at kailangan niyang magkaroon ng pagkakataong makausap ang emperador. Ngunit una, kailangan niyang makuha ang kanyang pabor."Pwede ko bang itanong kung bakit gusto mong sumama sa akin sa palasyo, Vienna?" Tanong ng kanyang ama habang nakasakay sila sa karwahe. "I-stalk mo na naman ba ang crown prince?"Umiling siya no. Tuluyan na siyang nawalan ng damdamin para sa prinsipe ng korona sa sandaling malaman niya ang kanyang kapalaran. "I want to meet Prince Avelina, father. She seems lovely." Sabi niya sabay puppy look."Oh, you mean fiancé ng crown prince?" Tanong niya.Tumango siya, "Oo."Napangiti ang kanyang ama, "Mab
Gusto niyang tanggihan siya, pero pumayag na lang siya, nagkita na sila, at baka kausapin siya. Dagdag pa, magiging kakaiba kung nahulog lang siya sa damuhan at agad na gumaling. Hindi dapat sinabi ng prinsesa sa prinsipe ng korona tungkol dito...Buti na lang walang tao ang mga hall at walang nakakita. Kung hindi, hindi siya magtataka na ang mga balita bukas ay tungkol sa kanya at sa crown prince. Nang makarating sila sa kanyang pag-aaral, pinaupo niya ito sa sofa, at hinayaan siyang humarap sa kanya gamit ang kumikinang nitong mga mata. Ang kanyang blonde na buhok ay makinis at malasutla at nilabanan niya ang pagnanasa na huwag ipasok ang kanyang mga daliri dito.Ngumiti sa kanya ang ginang, "Naku, maiwan mo na lang ako sa infirmary o humingi ng maid para pauwiin ako, kamahalan. Sumama ako sa aking ama.""Sabi ko naman sayo, hindi ko gagawin yun." Isang ngiti ang alok nito sa kanya. "Maaari ko bang tingnan ang iyong mga paa?"Gusto niyang iling ang kanyang ulo, ngunit hindi nakikini
Lumipas ang araw at buong araw na natagpuan si Lady Vienna na nakahiga sa kwarto niya. Nakaramdam siya ng pagod sa lahat ng mga pangyayari nitong mga nakaraang araw.Hindi napigilan ng kanyang kasambahay na si Roxy ang ngiti sa kanyang mukha. "Pinadalhan ka ng korona ng prinsipe ng ilang dahon ng tsaa, binibini."Ang koronang prinsipe? Oh right, he promised to give her some tea leaves that time when she visited the palace...So seryoso siya?"Narito rin ang isang tala na nakalakip dito." May note sa kamay, iniabot ito ni Roxy sa kanyang ginang. Binabasa ni Lady Vienna ang mga sulat na nakasulat dito. Ito ay nakabalot sa isang eleganteng sobre, na may ginintuang kulay na laso at tinatakan ng magandang gintong selyo, na may simbolo ng araw at leon ng maharlikang pamilya, na nagpapahiwatig na ito ay tunay na mula sa palasyo.Narito ang mga dahon ng tsaa na ipinangako ko sa iyo. Enjoy drinking it, if you want, you can visit the palace sometimes and I could drink it with you.Hindi na ako m
Habang papalapit ang Royal ball sa araw-araw, ang buong bayan ay naghahanda para dito at ang pinaka-abala ay ang palasyo. At hindi nagtagal, sa wakas ay dumating na ang Royal ball. Nakaupo sa kanyang vanity, napili ni Lady Vienna ang perpektong damit na isusuot niya para sa kaganapan ngayong gabi."Lahat ay titigil at tititigan ka, aking ginang," sabi ni Roxy habang nilagyan ng make-up ang kanyang ginang.Siyempre, lubos na inihanda ni Lady Vienna ang sarili. Nakangiting tinitigan niya ang kanyang repleksyon, batid niya ang kanyang kagandahan.Ang kanyang mapupulang labi at maputlang balat ay sumasabay sa kanyang pulang buhok at berdeng mga mata, kitang-kita ang kanyang mala-rosas na pisngi. Ang damit na pinili niya ngayong gabi ay isa sa mga damit na ibinigay sa kanya ni Duke Raziel. Isa itong off-shoulder ball gown na kumikinang sa mga kumikinang nito. Nakataas ang kanyang buhok sa isang mababang bun habang naka-frame ito sa kanyang maliit na mukha.Talagang lumabas si Lady Vienna.
At bago pa siya makasagot, naramdaman niyang iginiya siya nito patungo sa terrace.Nasa ikalawang palapag siya at nakita niya ang isang matangkad na lalaki na may talukbong na nakatayo sa tabi ng damuhan, nagawa niyang makita ang pilak nitong buhok at itim na mga mata sa dilim.Hindi nagkakamali, siya ang guwapong lalaki na nagbigay ng libro! Ang lalaking hinahanap niya!"Hoy sir!" Sabi niya, gustong makita siya. Tumingala ang lalaki sa terrace at nang makita siya, pinadalhan siya nito ng isang magiliw na ngiti, bago tumalikod at naglakad patungo sa kakahuyan.Hindi, hinihintay niya ang sandaling ito, kailangan niya itong kausapin! Marami siyang itatanong tungkol sa libro!Kinuha niya ang kanyang damit, hinila niya ito at tumayo sa may railings."Teka, Lady Vienna! Anong balak mong gawin?" Tanong ni Raziel sa tabi niya, ngayon ay nagpapanic na. "Mapanganib ito!"Sinulyapan niya ang misteryosong pigura ng lalaking naka-hood na unti-unting lumalayo sa kanya."Parang nakita ko na ang lal
"My lady," Tawag sa guwapong knight na si Titus sa may pintuan kinabukasan. Ang kanyang pilak na buhok at tanned na balat ay tumayo, at ang maamong tingin sa kanyang mukha ay nagpakalma sa kanya. "Nagpadala si Princess Avelina ng sulat sa iyo."Iniabot sa kanya ang isang sobre na may tatak ng araw at leon, na nagpapahiwatig na ito ay nanggaling sa palasyo. Sa loob nito ay isang sobre na may magandang sulat-kamay.“Kamusta, Lady Vienna? Nag-enjoy ako sa bola kagabi, sana ikaw din. Nagho-host ako ng tea party ngayon at gusto kitang imbitahan dito. Kung may oras ka, ikalulugod ko kung dadalo ka. Gusto kong makipagkaibigan sa iyo."Taos-puso sa iyo,Prinsesa Avelina Ophelia de SolerrIto ay isang liham mula mismo sa babaeng pinuno. Bumuntong-hininga, inilagay ito ni Lady Vienna sa kanyang mesa. Itinapon na sana ng dati niyang sarili ang sulat na iyon at ninakaw ang posisyon ng Prinsesa para maging fiancé ng Crown Prince. Ngunit siya ay pagod na iyon, alam ang kanyang kapalaran.Habang nal
To think na pinilit ni Lady Vienna ang sarili na kumilos para lang ngayong araw. Binuksan niya ang kanyang pamaypay ngayon, na naglalaman ng kanyang galit. Hinawakan niya ang baso sa kanyang kamay, ngunit napakalakas ng pagkakahawak niya kaya nabasag ang baso.Pinipigilan ang pagnanasang huwag itong ihagis kay Countess Tumaini, ngumiti ito sa kanya. “Ay, oo. Sarap na sarap ako sa sayaw na iyon kagabi. Kumusta ka, Countess Tumaini? Hindi ka ba nagseselos dahil mas mahal ng asawa mo ang trabaho niya kaysa sa iyo? O ang katotohanan na ang iyong asawa ay nasisiyahan sa iyo?"Napabuntong-hininga ang kondesa dahil doon. Nanlilisik sa kanya, ang kondesa ay tumawa ng hysterically. “Nakakamangha! At least tao ang asawa ko, hindi gaya ng beast fiancé mo.”Beast fiancé? Napatayo siya doon. "Anong nanatili ka lang?" Nakaramdam siya ng galit ngayon ng marinig na may tumawag kay Raziel na hayop. Hindi siya makatayo. Alam niyang hindi siya madadala sa pakikipaglaban sa mga tanga pero narito siya.Na
Hindi na siya nagulat nang dumating muli ang isang sulat mula sa prinsesa."Mahal na Ginang Vienna,Salamat sa pagbisita sa tea party. Medyo naaliw ako dahil medyo naiinis ako kay Countess Tumaini. Napakagaling mo at malakas! Hangad kong maging katulad mo. Kung mayroon kang oras, huwag mag-atubiling bisitahin ang palasyo, nais kong makita ka muli.sa iyo talaga,Prinsesa Avelina Opheli de SolerrNapabuntong-hininga siya. Wala siyang planong makipagkaibigan sa kanya. Kung sabagay, gusto niyang layuan ang prinsesa.Habang kumakain siya ng almusal kasama ang kanyang ama, nagsalita ang kanyang ama, "Gusto ng Emperador na makipagkita sa akin ngayon, mahal ko.""Talaga? Nagpapasalamat ako, ama.”"Isama mo ang iyong kabalyero."Tumango siya. Nang matapos ang kanyang pagkain, inihanda niya ang kanyang sarili, suot ang regalo ni Duke Raziel, isang eleganteng damit, at bumaba sa hagdan upang sumama sa kanyang ama, at kasama ang kanyang kabalyero, nakarating sila sa palasyo.Kanyang kamahalan, s