Chapter 7 – May Konsiyensya ang Rapist?
Sa kabilang banda, kausap ng lalaking nang-rape sa akin ang kanyang kaibigang nagbook ng kuwarto sa hotel na si Paul Ventura sa kanyang opisina. “Paul, ano yung sinasabi mong hindi natuloy ang pagpunta ng babae sa kuwarto ko sa hotel?” sabi ng lalaki. “ E sino yung babaeng pumasok doon?” “Hindi ko alam! Baka …. Hindi ko alam! Tumawag kasi sa akin yung handler ng babae na hindi matutuloy ang appointment niya sa iyo dahil namatay raw ang ama nito!” sabi ni Paul Ventura. “Tang ina!!!! Sino yung babaeng iyon?” sigaw ng lalaki. “Sa ating dalawa lang ito, ha? Pero virgin yung babaeng nakaulayaw ko kagabi! Nagtataka nga ako dahil kung prosti yun, hindi na yun virgin!” “Ano??? Virgin??? Ang suwerte mo JJ! Bihira na ang mga virgin ngayon!” excited na sabi ni Paul Ventura. “Ano ang hitsura ng babae? Baka naman pangit!” “Anong pangit?!? Maganda, matangkad, balingkinitan ang katawan at mahaba ang buhok! Ang naalala ko may balat siyang kulay pula na kasinglaki ng beinte singko sa bandang dibdib.” sabi ni JJ. “Nakita mo pa yun? Nakilala o namukhaan ka ba niya? Delikado ka nyan baka hanapin ka nun at idemanda ka ng rape!” worried na sabi ni Paul. “Hindi ko alam! Kasi habang naglolove-making kami ay bigla niya akong tinulak dahil masakit raw at parang naalimpungatan siya sa kanyang pagtulog! Hindi ko na mapigilan ang aking sarili kaya pinilit ko ang sarili ko sa kanya. Nang tapos na ako ay tumakbo siya sa banyo at nagkulong, kaya nakita ko angbakas ng dugo sa kama. Dali-dali akong nagbihis at umalis. Ngayon nakokonsiyensya ako! Hindi ako makatulog sa kakaisip sa nangyari! Hindi ako masamang tao pero sa nangyaring ito parang napakasama kong tao!” bulalas ni JJ. “Gusto mong makita kung sino ang babae? Madali lang iyan! Kilala ko ang manager ng Shangrila Hotel. Pwede nating tingnan ang CCTV footage nung gabing iyon! Discreet lang tayo. Ipapakopya ko yung parteng pumasok ang babae sa kuwarto mo at ang pag-alis niya. That way, mamumukhaan mo siya.” suhestiyon ni Paul. “Kung mamumukhaan mo naman, ano ang gagawin mo?” Hahanapin mo siya? Paano mo hahanapin? Saan mo hahanapin? Napakalaki ng Maynila. Baka hindi rin taga-Maynila yan, baka taga-probinsya.” “Hindi ko alam ang gagawin ko!” sabi ni JJ habang sinasabunutan nito ang kanyang buhok. ”Ayaw ko lang na me naagrabiyado akong tao. May kapatid din akong babae. Kung hindi ko man siya makita, habang buhay kong dadalhin ito sa aking konsiyensya!” “Sige, pumanatag ka dyan at pag nakakuha ng ako ng CCTV footages, tatawagan kita.” paalam ni Paul. Makaraan ang isang linggo ay bumalik si Paul sa opisina ng lalaki dala dala ng isang USB flashdrive kung saan naka-record ang CCTV footage sa hallway ng kuwarto ng hotel. “Eto na ang recording noong gabing iyon. “Kinakabahan nga ang Hotel Manager ng ibigay sa aking yan. Kailangan daw ng court order bago ilabas yan dahil sa customer confidentality. Nakataya ang trabaho niya dyan. Siniguro ko sa kanyang walang makakaalam nito kung hindi kaming dalawa lang.”sabi ni Paul. Kinuha ni JJ ang flashdrive at ipinasok ito sa isang laptop at pinanuod ang footage. Doon, makikita ang pagpasok ni JJ sa kuwarto. Pagkaraan ng isang oras, isang matangkad na babae naman ang pumasok sa kaparehong kuwarto. Parang lasing ang babae dahil hindi diretso ang lakad nito. Sa pintuan ng kuwarto, tila natigilan ang babae dahil bukas na ang kuwarto gayung hindi pa nito ginagamit ang kanyang keycard pero pumasok pa rin ang babae sa loob. Pagkaraan ng ilang oras ay lumabas na ng kuwarto ang lalaking kilala ni Paul na tila nagmamadali. Ang sumunod namang makikita ay may pumasok na isang lalaki na pinagbuksan ng babaeng matangkad. Pagkaraan ng kalahating minuto ay sabay na lumabas ang lalaki at babae. Nakaakbay ang lalaki sa babae na parang umiiyak patungo sa elevator. “Puwede bang izoom-in yung mukha ng babae?” tanong ni JJ. Sinubukan ni Paul ang pag zoom in sa mukha ng babae sa video. “Yan na ang pinakamalalaking mukha ng babae. Malabo na!” sabi ni Paul. “Sa kilos at pananamit ng dalawa, parang mga disenteng tao ang mga ito. Ang babae mukhang devastated sa nangyari sa kanya.” “Yun na nga! Paano ko siya hahanapin? Paano ako hihingi ng tawad sa kanya!” desperadong sabi ni JJ. “Paano kung mabuntis siya? Dagdag na pasakit sa kanya iyon! Isa pa, kung saka-sakali, may anak akong magigimg bastardo!” “Wala na tayong magagawa dyan. Ipasa Diyos na lang nating ang nangyari. Besides, it is not your fault. She was the one who entered your room.” pampalubag loob na sabi ni Paul. “Isa pa sinubukan mo siyang hanapin at kilalanin. Both of you were victims of circumstances.” “Diyos ko po! Napakabigat sa dibdib ang nangyari. Isang panandaliang ligaya, habang buhay na sakit ang naging resulta. Buong buhay kong dadalhin ito sa aking kunsiyensya.” malungkot na sabi ni JJ. Patuloy naman sa pag-alo at pagdamay sa kaibigan si Paul. Baka kasi maka-apekto ang nangyari sa mental health ni JJ at sa trabaho nito.Chapter 217 - Kung reypin kaya kita ulit?Nagising akong naka-unan sa bisig ni James. Gising na rin pala ito at pinagmamasdan niya ng mukha ko. “Alam mo? Maganda ka pa rin kahit tulog!” biro ni James.“Me muta ka lang sa mata kaya ganyan ang tingin mo sa akin!” biro ko rin sa kanya.“George? Do you still love me?” tanong ni James sa akin habang nakatitig sa akin.“I don't know! It's just that I want to steer clear of you kasi nga pagod na ako!” sagot ko. “Maybe, kung maghihiwalay tayo ay makikita rin natin ang taong nakatadhana para sa atin. Malay mo, baka sa hinabahaba ng prusisyon, tayong dalawa rin pala ang may forever!”“Hindi! Ayoko. I won't quit on you! Kung kinakailangan, liligawan kita ulit!” mahinang sabi ni James. “Kung reypin kaya kita ulit? Mababago ba natin ang tadhana?”Magkaharap kami ni James sa sahig kung saan kami natulog. Hinalikan niya ako sa noo. “I love you very much, George! Magbabago na ako! I will spend more time and attention to you and our kids, huwag
Chapter 216 - Mahal mo lang ako dahil sa..“E, ako, hindi mo kukumustahin?” tanong ni James. “Bakit may luggage sa pinto”“Ay, sorry! May tao pala dito!” biro ko. “Lilipad ako for New York City sa makalawa for the Victoria Secret Fashion Show. One day lang ang show pero three days before ang rehearsal.”“Alam mo? Lagi mo akong iniinis? Ilang araw kang mawawala?” tanong ni James.“One week lang ako sa New York City. Di ko pa alam kung ma-eextend. Kung makakakita ako ng kliyente for advertisement doon, baka magtagal pa ako doon.” sagot ko kay James sabay bulong sa kanya. “Magiging SLUT na naman ako sa paningin mo dahil sa mga imomodel kong Victoria Secret lingerie.”“Kumain na ba kayo JJ?” tanong ko dito.“Not yet Mommy! When Daddy arrived home, we went over here immediately.” sabi ni JJ.“Come on lets eat! Your Daddy will pay the bill!” nakangising sabi ko habang nakatingin kay James. “Sa Vikings tayo kumain! Eat-all-you-can na restaurant ito at malapit lang dito. Yun ang pab
Chapter 215- Hahabol-habol No More!Nang magising ako ay nasa kama na ako ni James nakahiga. “Gusto mong kumain?” tanong ni James sa akin.“Anong oras na ba? Bakit hindi mo ako ginising ng makarating na tayo dito para naka-uwi na ako sa condo ko.” inaantok kong tanong kay James. “Ang mga bata?”“Hatinggabi na! Kumain na ang mga bata at tulog na! Ikaw na lang ang hindi pa kumakain! Ang haba ng tulog mo!” sagot ni James. “Halika sasabayan kitang kumain. Nagpatabi ako kay Inday ng pagkain.”Kumain nga kami ni James ng hapunan. “Salamat!” sabi ko sa kanya matapos naming kumain.“Kailan ka babalik dito sa bahay, George?” tanong ni James. “Babalik? Di ba pinalayas mo na ako?” sagot ko. “Kapag bumalik ba ako dito, babayaran mo ang serbisyo ko? Kailangan bang me kontrata tayo, para alam ko kung magkano ang suweldo ko at kung anong klaseng serbisyo ang ibibigay ko? Isa pa, paano kung ang slut ay may mga modeling projects? Kailangan bang isanguni ko sa iyo kung ano ang susuotin ko? Kung
Chapter 214 - Tahan na, Love!“I really love you, George and I am sorry for everything that happened!” bulong ni James sa akin. Please forgive me? I need you back in my life!”“Hindi ko alam James. Pagod na ako! Ayoko ng umiyak, ayoko ng sumama ang loob ko! Kaya suko na ako!“Please George, don't give up on us!” bulong ni James. “I will make it up to you! Magiging attentive na ako sa iyo. Hindi kita lalayuan, I will be by your side all the time! I will take care of you! I love you!”Sa loob ng Kenny Roger's, akala mo sweet kaming dalawa tingnan dahil halos magkalapit na ang aming mga ulo na akala mo ay naghahalikan o sweet sa isa't isa. Pero ang totoo, ayaw lang naming marinig ng mga tao ang pinag-uusapan namin. Ayaw ko ring makita nila na umiiyak ako. “Tahan na George! Alam mo namang ayaw kong nakikita kang umiiyak ng dahil sa akin!” bulong ni James at pinunasan niya ang aking mga luha ng kanyang hinlalaki. “Tahan na, Love!”Matagal niya akong yakap hanggang sa napayapa ako. “
Chapter 213 - Trophy Wife.“So, kailangan ko pa palang magpa-appointment sa asawa ko kung gusto ko siyang makita/” sarcastic na sabi ni James.“Natural! Hindi mo hawak ang schedule ko!” mariin kong sagot sa kanya. “Bakit ka ba nandito?“Wala lang! Gusto ko lang na makita ka!” sagot ni James.“Makita? Samantalang noon, pinalayas mo ako sa bahay mo at tinawag mo pa akong SLUT!” galit kong sabi. “Sige, paalis na ako!”“Sino nga ang kasama mo?” tanong ni James na may himig pagseselos.“Wala! Ako lang!” sagot ko.“Puwedeng sumama?” mahinang tanong ni James.“Ikaw? Sasama?” nagtataka kong tanong kay James. Marunong ka bang sumakay sa motorsiklo?“Uupo lang naman ako di ba? Sasama ako sa joyride mo!” sagot ni James.“Okay para tumigil ka na! Pero pakakainin mo ako!” sabi ko. “Teka kukunin ko ang spare na helmet sa condo para suotin mo. Okay na yang suot mong t-shirt at maong pants.”Nag-joyride nga kami ni James. Ginaygay namin ang kahabaan ng SLEX mula Makati hanggang sa Calamba
Chapter 212 -Magpa-appointment ka muna!Habang kumakain ako, panay ang tingin ko kay James.“May sasabihin ka George? Para kasing hindi ka mapakali dyan! Panay ang tingin mo sa akin.” tanong ni James.Hinintay ko munang umalis sina Jorgie at yaya sa hapag-kainan bago ako nagsalita.“Paano ako napunta sa kama mo? Wala namang nangyari sa ating dalawa? Hindi mo ako...” mahihiya kong tanong kay James.“Hinanap kasi kita kagabi. Nakita kong sa kama ni Jorgie ka natulog kaya nilipat kita sa kuwarto natin. No, hindi kita ginalaw! Mararamdaman mo naman yun di ba?” nakangising sabi ni James.“Ano ang ngingisi mo dyan? Para kang nakakaloko ah!” inis kong sabi. Parang me alam ka na hindi ko alam ah!”“Meron nga! Sabi mo kagabi, you still love me!” sabi ni James sa sarili.“Hay naku! Late na ako sa office! Uuwi pa ako sa condo para magbihis.” nagmamadali kong sabi. “May board meeting pa ako ng 11am ngayon!”“May mga damit ka pa naman diyan, check mo para hindi ka na bibiyahe pauwi ng Mak