Chapter 2

STESHA'S POV

Diretso akong pumasok sa headquarters habang sinasauli ko iyong mga salute na ibinibigay ng mga juniors ko. I hurriedly went to the chief's office.

"The case's files are in that envelop, one week to solve the case but I doubt one week is too long to accomplish that, right SPO4 Montefalco?" tanong nito pagkapasok na pagkapasok ko sa office.

Ngumisi ako sa kanya.

"48 hours,” sabi ko at nilisan na ang opisina.

-----

"Mika Mendoza 18 years old studying at Saint Claire Academy was found dead at the abandoned lot exactly 1:30 am. The murder was quite clean. The only evidence they saw was a crumpled paper, a letter J written with her own blood, and a card."

Basa ko sa papel na hawak ko. Tiningnan ko pa ang ibang papel na nasa loob ng envelop.

The suspects

Agad akong napangisi nang mabasa ko ang mga information at mga pangalan ng suspects.

There's really no perfect crime, in the end the evidences will be find.

***

BLUE'S POV

"Lets go party, party!"

"Cheers!"

Yeah that's life. Living your life to the fulliest not minding anything at all.

"Hey, honey.”

I diverted my attention to the girl walking towards my direction. She's hot but not my type.

I kissed her as she stood in front of me. Sisiguraduhin kong mamamatay itong babaeng ito sa sarap ng halik ko. She let out a soft moan but she's not turning me on.

I pushed her and left the nosy club. Too much for this night. I need rest.

Agad akong dumiretso sa condo ko at pabagsak na inihiga ang sarili. Tomorrow is another freak'n day.

***

I was awoken from a deep slumber when my phone rang.

"Pack all your things, you're going back to the Philippines.”

Mom hung up before I could say a word. Great. Just great morning greet. But wait? PHILIPPINES??

Napabalikwas ako ng bangon nang marealized kong pupunta akong Pilipinas ngayon. My dream come true. Hulog ng langit.

***

"To all passengers, please wear your seatbelt we're going to land in Ninoy Aquino International Airport in a minute."

Napangisi na lamang ako. Ito na. Ito na ang pinakainaasam-asam na sandali ko. Pilipinas nandito na ang gwapong ako at higit pa doon, isang yummy at hot na BLUE TIMOTHY JURIEAH SALVADOR ang bababa sa eroplano pagkatapos ng isang minuto kaya kabahan na kayo.

"Dad the airplane has landed, may sundo ba ako?" I said as I stand handsomely in front of the airport's entrance.

Agad akong napasipol when I saw a woman, very beautiful and stunning woman leans cooly on the side of her car. Wait is that the latest edition of Ferrari? Nanlaki ang mata ko. Fck! Bakit meron na siya niyan?! Sa pagkakaalam ko next week pa ang labas niyan. Shit.

"Yeah, may sundo ka. The girl with the latest edition of Ferrari, remember Sebrine?" Dad said.

Napalunok ako ng isang daang beses. Sebrine? The hot daughter of Tita Sasha and Tito Sebastian. I cursed myself. Come on Blue kailan ka pa na tuleleng sa isang babae?

"Yeah dad, I already saw her,” I said then hang up.

Naglakad ako papunta sa direksyon niya. She's really hot chewing a bubble gum. Lahat ng galaw niya parang limitado at calculado. With her simple gestures, fck it's turning me on.

"Are you Sebrine?" I asked.

Umigting ang panga niya at parang kakainin na ata ako. Geez may nasabi ba akong mali?

"Get inside," She said blankly.

Kinakabahang sumunod naman ako sakanya. Pabagsak akong umupo sa backseat at ipipikit ko na sana ang mata ko nang bigla siyang nagsalita.

"Who told you to sit there? Are you going to make me your driver?" matigas ang salitang sabi nito.

Agad akong pumunta sa shot gun seat at umupo doon. Takte katakot naman to pero kahit na, maganda naman kaya okay lang.

Napangiti ako sa isiping isang halik ko lang dito ay babait din itong babaeng ito.

First time lang hindi gumana ang charms ko. Takte pagtatawanan ako ni Troy nito pag nalaman niya ito.

"So you're Tita Juri's son?" maya maya'y tanong niya.

"Yeah, by the way I'm Blue,” I said smiling.

She looked at me and made my heart beats fast.

"Color family. Stesha, I'm Stesha," she said pero di ko narinig iyong unang sinabi niya.

Ipinagkibit balikat ko na lamang iyon at itinuon ko nalang ang pansin ko sa daan.

"By the way paano ka nakabili nitong sasakyan? Sa pagkakaalam ko next week pa ang labas nito," tanong ko sa kanya ng makaramdam ako ng pagkainip.

Napangisi siya sa tanong ko.

"It's Shiresebrine move. Why? Do you like it?"

I was mesmerized by her smile. Shit ang ganda niya.

"Yeah! I've reserved mine and it said next week pa daw," sabi ko at napangiwi ako ng maalalang parang hindi nakikinig sa akin yung may ari ng sasakyan. Mukhang nabighani yun sa kagwapohan ko kaya nakalimutan na niyang nag pa-reserve ako.

"Weak," mahinang bulong nito na siyang ikinakunot ng noo ko.

"You saying?"

"Wala," aniya at pangiti ngiting sumusulyap sa akin.

Napangisi naman ako.

"Anong sinusulyap mo ha? Naiinlove ka na sa akin no? Wag kang-" agad naputol ang sasabihin ko nang bigla siyang mag preno.

"Ano ba yang pinagsasabi mo?" she asked.

"Wala," ani ko at ngumisi. Humanda ka Sebrine. Paiibigin kita sa akin.

Tiwala lang.

....