Chapter 6

THE STORY of Nathaniel's cell phone has been temporarily set aside because that won't be fixed in a day or two. If there is a chance, I am ready to argue with him again.

Ngunit ngayon, may problema ako... Gutom na gutom na ako. Fortunately, this afternoon I had an appointment with my student code members for the second time to strengthen senior-junior relations. Students from our Law of Faculty are all handsome and beautiful people, so we went to a Japanese restaurant near the university to eat. Too bad that my friends couldn't get together because they went with their respective code members as well. So, I had to sit alone with the seniors.

"Denise! Bakit ka ba nandito nang maaga?"is a cute little boy with his braces. His name is Jericko. The very first time I saw him, I really wanted to flirt with him but unfortunately, he already has a girlfriend.

"Oh, sobrang gutom na ako. Haha!" I replied.

"Sige, hintayin na lang natin ang mga senior at junior year mentors natin. Ayun! Narito na sila!"

Kahit na kaunti lang kami sa team, we really take good care of each other. Nag-umpisa na kaming mag-order ng mga putahe. Habang naghihintay, nag-uusap-usap kami, hanggang dumating ang bagong grupo ng mga customer, at tila lahat ay sobrang excited.

"Hindi ba't si Nathaniel 'yun?" pagsang-ayon ni Jericko.

Whoaaaa! Narito si Nathaniel kasama ang kanyang tatlong peer mentors.

"Oh my God! Malapit silang umupo sa atin." Excited na kinukurot ako ng aking code senior.

Uhm ano ba?!

Nakaupo si Nathaniel sa upuan malapit sa akin, at ang ibang tao ay tila sinusundan siya ng mga mata.

"Marami pa bang pagkain?" nagulat ako nang magsalita ang fourth year senior.

"Oo. Kumain na tayo!" sabi ko habang tumatawa.

"Hindi pa, hindi pa. Nakalimutan mo ba ang aming tradisyon?"

"Kinakalimutan ko na, kinakalimutan ko na. Hahaha!" Sa totoo lang, hindi ko ito kinakalimutan, sadyang ginawa ko lang ito para magbago ang usapan.

"Sige na..."

Tumayo ako sa harap nila, at tumingin sa lalaking nasa tabi ko. Pakiramdam ko ay parang nauupos ang mga pisngi ko, parang isang batang babae. Bakit kailangan ito mangyari ngayon? Narito si Nathaniel at ang "white lion group" niya, pati na rin ang mga fans niya na nagmamasid sa labas ng restaurant.

"Denise, simulan mo na."

"Oh. Sige," sabay hininga ng malalim.

"..."

"Hello, guys! Ako si Denise Merculio, ang cool girl. Freshman pa lang ako, sobrang cute, sobrang pretty! Pwede akong maging top, o bottom, okay lang! Hehe." Dahil hindi sapat ang mga salita at kanta, kailangan ko ring maging funny.Tinakpan ko ang aking harapan at hinawakan ang aking puwet nang sabay-sabay habang ginagaya ang kilos ng isang kalalakihan.

Tumawa ang lahat matapos itong mapanood. Nakita ko pa si Nathaniel na ngumingiti, kaya't napatingin ako sa kanya ng masama. Pagkatapos ay umupo na ako at agad na binuksan ang hipon para kainin.

Nakakahiya!

Isang oras ang lumipas, at halos ubos na ang pagkain. Tumakbo ako sa labas gamit ang cellphone na hiram ko sa aking senior code, at tinawagan si Kath.

"Kath! Nakita ko..." Nasa harap ko siya! Shit!

[Ano? Sino ba ang nakita mo?]

"Wala, tatawagan na lang kita mamaya." Kaagad akong bumaba ng telepono at lumingon. Nakita ko si Nathaniel na papalapit sa akin.

"Nag-dinner ka na ba?" tanong ko sa kanya.

"..."

"Nathaniel!"

"Huwag mo nga akong guluhin."

"Shit!" Nang matapos na siya sa ginagawa niya, lumingon siya at tinitigan ako sa mata.

"Anong meron?"

"Bakit mo ako tinawanan?"

"Kailan?" Medyo lumalapit na si Nathaniel sa akin, masyadong malapit na maaari ko nang maramdaman ang kanyang hininga sa mukha ko. Ano bang gagawin ko? Ilang sentimetro ang tangkad niya sa akin, I have to play better. So I can only lift my head to face it.

"Noong nagpakilala ako kanina."

"Ah, ako si Denise, the cool girl? Tama ba?"

"Oo. Bakit ka tumawa?"

"Eh, ano ngayon? Apektado ka ba?"

"H-hindi naman."

"..."

"It's cute"

Matapos niyang sabihin iyon, iniabot niya ang kanyang kamay at marahan niyang ginulo-gulo ang buhok ko.

Ewww! Anak ng teteng! Hindi pa niya hinugasan ang kanyang kamay!

Labis na huli na nang bumalik ako sa aking apartment. Agad kong tinanggal ang aking sapatos at inilagay ito sa may rack ng sapatos malapit sa pinto. Ginamit ko ang landline, isang telepono sa bahay na ini-install ng aking mommy para sa mga oras ng emergency. Tinawagan ko ang aking sariling numero at naghihintay na may sumagot.

[Hello]

"Wow, ambilis mong sinagot! Sigurado akong nahihilo ka na dahil sa sobrang hirap i-hack ang password ko." Ang kaligayahan ko ngayon ay asarin si Nathaniel. "I just called to say that if someone calls you, don't dare to pick it up. You have no right to invade my privacy."

[Okay. But Andrei's voice is very sweet.] Pangalan iyon ng isa sa mga naka-fling ko noon.

"You bastard!" I can remember that I flirted with Andrei just once, but I did not go on a date with her.

[Did you call just to say that?]

"Yes! As I said before, I don't want you to pick up the incoming calls on my cell phone. If not, I will reveal your phone number to the public. Don't you want to live a peaceful life? If you want your life to be chaotic, try me."

[Are you threatening me?]

"Of course! If you want to bring disaster to your life, then try it."

I quickly hang up the phone, feeling like my life is going to be on fire.

I turned on the computer to chat with boys on F******k. I login as usual, but I can't open it. It takes a long time to open it. Is it because I surf the internet using my computer too often?

The first thing I noticed is the number of notifications coming in. I'm kinda used to having a lot of notifications. But this time is much more than usual. My curiosity made me click it immediately. And then I saw my F******k status...

Denise Merculio:

"Sarap mo talaga Nathaniel, akin ka na lang."

What the fuck!!!