Share

Chapter 3

Penulis: erisgrey
last update Terakhir Diperbarui: 2022-05-30 19:27:44

CHAPTER 3

Raven and I decided to sleep next to each other. We didn’t have a choice because that’s the only available room. I put a pillow in between us so that we wouldn’t be that close. Even in my sleep, I was thinking of Laurel. 

The next day, I woke up with no one beside me. I looked around the room and even downstairs until I realized that Ivan has already left for work. He’s not studying anymore while I’m in my last year. I just toasted a slice of bread for breakfast and decided to buy a coffee on my way to school. 

When I arrived, si Laurel kagad ang una kong hinanap pero hanggang sa natapos ang lahat ng klase ko, hindi ko man lang siya nakita. I don’t have a driver because our parents thought that Raven will always drop me off, e iniwan nga lang ako ng isang ‘yon. I rolled my eyes while walking towards the waiting shed. I’m planning to take a taxi so I could go home fast. 

The house was dark and empty when I arrived. He’s not home and I have all the time and space just for myself. I took a bath first before going down. Pinakealaman ko na rin ang kusina dahil nagugutom na ako. I decided to cook tinolang manok and while cooking, I thought of Raven.

Idadamay ko na ba siya rito?

Umirap ako at dinamihan nalang ang niluto. 

Nauna na akong kumain dahil ang tagal niya at hindi rin naman kailangang sabay kami laging kumain. We made a deal to mind each other’s businesses. Nilinis ko na rin ang kinainan at umakyat na pero ilang minuto lang ay bumaba akong muli dahil hindi ako mapakali. I looked at the clock and my brows shot up when I saw that it’s already 10 pm. 

I sat on the couch, not knowing what to do. I don’t have a phone with me. Balak kong bumili pero hindi ko pa alam kung kailan. I tapped my fingernails on my leg while staring at the door… and then I realized, what the hell am I doing? Why am I even here?

I heaved a deep sigh and was about to stand up when the door opened, revealing Raven with his coat hanging on his arm. I swallowed when our eyes met but he acted as if he didn’t see me. He walked past me and went straight to the kitchen.

Hindi ko alam ang gagawin, susundan ko ba siya o ano? I don’t know! 

I cleared my throat. “I cooked tinola.” ‘Yon lamang ang lumabas sa bibig ko. Raven gazed at me while drinking. Tumango lang siya at umalis na sa kusina. Kumunot naman ang noo ko.

Hindi niya ba ako narinig?

“I said I cooked dinner. Hindi mo ba ako narinig?” tanong ko nang akmang aakyat na siya. 

“I’m full,” he coldly said before finally going upstairs. My fist clenched because of his answer.

Okay, fine! Nagma-magandang loob lang naman ako! Inis kong niligpit ang niluto at nilagay nalang sa ref para bukas. Hindi na rin muna ako umakyat dahil paniguradong gising pa siya. 

When the clock hit 12, I decided to go upstairs. Paniguradong tulog na siya at hindi niya mararamdamang naroon ako. Dahan-dahan ko pang binuksan ang pinto, only to find out that he’s still wide awake. His eyes darted on me but it went back to his laptop. Pumasok na ako nang tuluyan at naglakad palapit sa kama. He’s typing something and the only noise you can hear is his keyboard. 

Hihiga na sana ako nang matanto ko kung ano ang hawak niya. Humarap ako sakaniya. “Akala ko ba wala kang laptop? You’re a liar!” 

He didn’t look at me and just continued typing down. I glared at him and grabbed a pillow. Binato ko ‘yon sakaniya at saka ko lang nakuha ang atensyon niya. 

“The hell is your problem?!” he asked with a pissed tone. 

“I was asking you and you just ignored me! Are you deaf?!” Pinandilatan ko siya. He massaged his temples and then he ruffled his hair. 

“Ano naman kung may laptop ako?” 

I almost cursed him. “Idiot, you said you didn’t have one! Alam mong kailangan ko para maka-usap si Laurel!” I threw him another pillow and this time; he caught it and threw it back to me. I cursed him even more. 

“This is the company’s laptop and I only use it for work and nothing more.” Inayos niya na ang laptop at nilagay sa bed side table. Hinawakan ko ang braso niya at sabay kaming natigilan. He looked at my hand and I pulled back immediately.

What was I thinking? Gosh, Archella!

“Lend me your laptop. I need to talk to Laurel,” sabi ko pero hindi niya ako pinansin. Humiga na siya at hinarangan ang mukha niya gamit ang braso. “I really need to talk to him!” 

“Sleep, Archella,” matigas niyang sabi. 

“Don’t you feel bad for your cousin—”

“Shut up.” 

Annoyed, I laid down and turned my back on him. Anong mahirap sa pagpapahiram? Alam niya namang kailangan ko para maka-usap ang pinsan niya pero ang damot-damot niya! 

Because of what he did, I planned to wake up so early so I could access his laptop. And just like what I planned, he was in deep sleep when I got out of bed. It’s 3:30 in the morning and I bet he’s in dreamland. I tiptoed on my way to his side table while glancing at him to make sure that he was still sleeping. Napalunok ako nang mariin nang mahawakan ko ang laptop niya. I slowly lifted it up but my eyes widened in horror when he suddenly held my arm, stopping me. 

“What do you think you’re doing?” His bedroom voice sent shivers down to my spine. I tried to look away and make excuses but I was so guilty! Binitawan ko na ang laptop at lalabas na sana pero napatili nalang ako nang bumangon siya at hinila ako sa beywang. “Were you trying to get my laptop while I was asleep?” 

“I… I just wanted to check something!” I tried to make an excuse. 

“Uh-huh?” He pulled me back to bed and forced me to lay down. He put a pillow in between us and then he gave me a warning look. “Stop it and go back to sleep, Archella.” 

“Bakit ba ayaw mong magpahiram? I thought it’s okay if I talk to Laurel? That laptop is the only way but you’re stopping me from using it!” Hindi ako nagpatalo dahil naalala ko pa ang sinabi niya na ayos lang sakaniya kung mag-usap kami ni Laurel!

“You can talk to him…” 

“And I want it now!” 

“But not right now. Let him be for the meantime and I will tell him myself—” Napabangon ako sa narinig. No, he’s not serious!

“No! You’re not telling him! I should be the one to tell him!” I fought.

I should be the one to tell Laurel because I need to tell him that I didn’t want this marriage. I need him to know the reason why I was chained to this!

“I am his brother.” He looked at me with anger. 

“I am his girlfriend!” I shot back. His jaw clenched. 

“Just shut up and go back to sleep. Ang aga-aga, ang ingay mo." Tinalikuran niya na ako at natulog na siya ulit. Hindi na rin ako nagtangkang kuhanin ang laptop niya dahil alam kong mahuhuli lang din ako.

Raven left early for work. Hindi na namin naaabutan ang isa't isa at okay lang 'yon. Maaga rin akong lumabas ng school dahil wala ng klase. 

"Arc, sama ka? Tagaytay raw, libre ni Josh!" A blockmate suddenly appeared beside me. I looked at my wristwatch and pouted. It's just 2:30 pm, pwede naman siguro akong sumama, 'di ba? At wala namang nagsabing bawal ako gumala.

"Sure," I answered. 

Sumama nga ako sa kanila. Hindi kami lahat close pero kilala naman naming lahat ang isa't isa. I don't have any idea why they planned to go here. I hugged myself because I'm wearing a sleeveless. 

"Here." Biglang lumapit ang isang kakilala at inilahad sa akin ang jacket niya. 

"Uh, no thanks," tanggi ko at ngumiti. 

"Sige na, nilalamig ka na oh!" Ayaw ko naman talaga tanggapin pero makulit siya kaya sinuot ko na rin. 

We just admired the view, ate, and took pictures. It was already 6 pm and I'm still with my block mates. Nandito kami ngayon sa condo ng isa naming friend. Gusto ko na sanang umuwi but that means seeing Raven again. That's why I decided to join them and stay until 10 pm. Well, it wasn't my plan to stay that long but I got carried away. 

"Oh my god, it's almost midnight!" I said when I saw the time. Tumayo ako kagad at binaba ang beer na hawak. I drank two bottles and got so carried away with their stories that I didn't notice the time! "I need to go home," sabi ko sakanila at kagad na tumayo si Amara. 

"I'll drive! Uuwi na rin ako." 

I rode with Amara and she dropped me off in front of the house. She looked so confused and I couldn't say anything. I just bid goodbye and went inside without making any noise.

Is he home already?

I slowly closed the door, being careful to not make a sound but my heart almost jumped out of my ribcage when I suddenly heard a deep and angry voice just behind me. Napahawak ako sa dibdib ko.

"Where were you? Do you know what time it is?" I looked at Raven and he was fuming mad! 

"I was with my blockmates."

"It's already midnight, Archella. Alas dos ang labas mo sa school. Really? You spent almost half of your day with your block mates?!"

"Oo nga! Ano ba ang problema mo?! Hindi ba't walang pakealamanan?!" I yelled at him because he's being nonsense right now!

He looked shocked and pissed with what I just said. He then kicked the chair that was in front of me and went upstairs. I watched him with dark eyes.

What is wrong with him?

...

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • My Husband's Shadow   Chapter 21

    CHAPTER 21Raven was true to his words this time. May isa lang akong hiniling sakaniya. I want him to be careful lalo na kapag nasa opisina kami. I’m not giving him a chance. Alam kong matatapos din ito dahil aalis ako. Gusto kong makuha ang loob niya.“It’s late.” Nagulat ako nang may yumakap sa beywang ko. Nakakandong sa akin ang laptop habang nakaupo ako sa kama. Kanina pa tulog si Raven sa tabi pero hindi ko napansin na nagising pala siya.I was reviewing the file that my cousin sent me earlier. Ito ‘yung tungkol sa trabaho. Kagad ako nag-iba ng tab at bumaling sakaniya.“Just checking on something.”“Let’s go to sleep now…” Siya na ang nagsara ng laptop. Kinuha niya ‘yon sa kandungan ko at hinigit na ako palapit sakaniya.I heaved a deep sigh. I won’t deny that I’m kind of enjoying this. Matatapos din naman ito kaya hangga’t nandito pa, susulitin ko na. Kahit na hindi ako makapaniwala, talagang bumabawi siya sa akin.“I have a meeting, Raven.” I tried to remove his arm from my wa

  • My Husband's Shadow   Chapter 20

    CHAPTER 20Hinabol ko si Mommy habang pinupunasan ang luha ko. Binalot ng hiya at awa para sa sarili ang buong pagkatao ko. Kailan ba ako matatapos sa sitwasyong ‘to?“Mommy!” Hinawakan ko ang braso niya nang maabutan ko siya. Matigas ang ekpresyon niya nang humarap siya sa akin.“Ayokong makipag-away, Archella. Ginawa ko lang ang dapat ay ginagawa mo!” She raised her brows at me. Mabilis akong umiling sakaniya.“No. Hindi ako papayag. Nakita mo ba ‘yung kanina? Mrs. De Leon was there! Nakita niya ang lahat. Narinig niya ang lahat!”Kumunot ang noo niya. “At ano naman?”“What…”“Hindi niyo naman mahal ang isa’t isa! At pakielam ko sa pamilya niya? ‘Yung anak lang naman nila ang kailangan natin—”“I don’t know you anymore…” I whispered but still enough for her to hear. “Bakit… Bakit mo ginagawa sa ‘kin ‘to.”She looked away, trying not to cry. “I’m not up for any drama right now, Archella. Magpasalamat ka nalang at tutulungan ka raw ng mayaman mong asawa. Kausapin mo siya at baka makal

  • My Husband's Shadow   Chapter 19

    CHAPTER 19Nanatili pa kami roon ng ilang araw bago ko napagpasyahan na bumalik ng Maynila dahil alam kong hindi babalik si Raven hangga’t hindi ako nabalik. Nga lang, baka pagbalik namin ay iba na naman ang trato niya sa akin.“Uuwi ka ba sa bahay?” I broke the silence between us. Hindi na ako umasa pa pero curious lang.“Maybe…”Napangisi ako roon. Maybe… Matapos niyang mangulit sa akin na sasama rito, hindi pa rin siya uuwi sa bahay. Ayos lang siguro ‘yon. Sanayan nalang ‘to. Kung dumating man ang panahon na napagod na ako, sana ay siya naman ang maghanap sa akin.Nang makarating kami sa Maynila, naghiwalay kami nang hindi man lang nag-uusap. Hinayaan ko nalang siya dahil pagod ako. Sa bahay namin ako dumeretso. Natulog kagad ako pagka-uwi dahil wala na akong energy para umiyak pa.Nang pumasok ako sa trabaho kinabukasan, maraming tao. Nagtataka ko silang pinapanood sa bintana ko. Umingay kasi bigla, akala mo may artistang dumating. Saktong pumasok sa opisina ko ang secretary ni Ra

  • My Husband's Shadow   Chapter 18

    CHAPTER 18“Hindi mo ‘to kailangang gawin, Raven,” sabi ko habang pinapanood siyang mag-ayos ng gamit niya. Nandito kami ngayon sa bahay para kumuha ng damit niya. “Hindi ka kasama sa plano kong ‘to—”“Bakit hindi ako kasama sa plano mo?” Tumigil siya sa ginagawa at tumingin sa akin.“Galit ka sa ‘kin, ‘di ba?” I asked. Napasapo ako sa noo ko nang iniwas niya ang tingin sa ‘kin at nagpatuloy sakaniyang ginagawa.Paano kami mag-uusap ni Laurel kung nandoon din siya? Mukhang hindi niya ako bibigyan ng space kung sasabihin kong gusto kong mag-usap kami.“I want to be involved, Archella.”“You don’t even know kung anong gagawin ko roon!”“That’s why I’m coming with you.”Naiinis ako sag anito niya dahil kapag gusto niya, dapat nasusunod siya. Wala man lang ako magawa. Dapat kasi hindi ko nalang sinabi na aalis ako at umalis nalang kagad. Galit siya sa akin kaya hindi niya ako hahanapin kung mawala man ako bigla.Wrong move, Archella. Ngayon, problema ko pa kung ano gagawin ko sakaniya.“H

  • My Husband's Shadow   Chapter 17

    CHAPTER 17Hinigit ko kagad si Khalil. Bumilis ang tibok ng puso ko, kinakabahan dahil napagtanto niya na ang lahat. Pero dapat ko bang i-deny? Anong sasabihin ko? Hindi ko pwedeng sabihin na si Laurel dahil ilang beses kong sinabi sakanila na hindi pa ulit kami nag-uusap ni Laurel.“Kanino ka kinasal?” ulit niya.Napapikit ako nang mariin. Sasagutin ko ba? Anong magiging reaksyon niya?“Mag-eexplain ako.”“Kanino, Archella?” he asked more. I bit my lower lip and then I heaved a deep sigh.“To Raven. Idan Raven De Leon.” Tinignan ko ang mukha niya para makita ang reaksyon niya… pero wala. Nanatiling blangko ‘yon kaya mas kinabahan ako. “Khalil…”“Anong ginawa mo?” Halos maiyak ako nang marinig ang tanong niya. “Bakit… Bakit? Hindi ko maintindihan. Si Raven?” Ngayon naman, kumunot ang noo niya. Hinawakan ko ang braso niya pero lumayo siya nang bahagya.“Sasabihin ko rin naman sainyo, hindi lang ako handa ngayon. May balak akong sabihin sainyo…”“Kailan pa?”“College.”“Bullshit, Arc.”

  • My Husband's Shadow   Chapter 16

    CHAPTER 16I did go home. When I entered our house, it was dark and empty. It didn’t feel like home anymore. Dumeretso ako sa kusina at kumuha ng wine. I opened and drank it right away. I bit my lower lip as Raven’s words kept playing on my head. So, he’s not living here anymore. Kaya pala hindi niya man lang ako hinanap dahil kahit siya ay umalis.I chuckled at myself. I confessed to him! And he didn’t believe me..“Mukha ba akong nagsisinungaling? Am I not capable of loving someone else? Am I not allowed to move on from my past lover?” tanong ko sa sarili habang natatawa. “Am I a joke?” My voice started to break. I heaved a deep sigh. Binitawan ko ang inumin at umakyat na sa taas. Pumasok ako sa kwarto naming dalawa at napa-iling nalang ako nang maamoy ko ang pabango niya. I tilted my head as I looked around. Napatingin ako sa picture frame namin na nasa bed side table. Dumeretso ako roon at umupo sa kama. Kinuha ko ‘yon at tinitigan. “I’m sorry… Sorry that I wasn’t able to stop

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status