Pag ka pasok namin ng gate sa mansion ng mga Monterico may isa ring sasakyan ang pumasok Dali Dali lang nitong ipinark ang sasakyan niya.
May isang magandang lalaking bumaba dire-diretso sa likod ng bahay. “Si William yata ‘yon” sabi ng tatay. Hindi ko naman kila kaya hindi nalang ako nag tanong kung sino. Ang gara naman ng bahay nila. Old style na parang may Hispanic style themed. Nakaka amaze lang na may ganito pa palang bahay. Mansion nga talaga Ito alagang-alaga din ito. Lalo na ang garden may fountain sa gitna na napapalibutan ng mga rosas Iba’t-ibang kulay na rosas. Ang gandang pag masdan sobra!. Sinalubong kami ng mag-asawang Monterico sa may main door. Ang dami rin nilang body guards. Parang hindi normal ang pakiramdan ko sa mga nakikita ko. “Enrico and Divina welcome to our humble home.” Sabi ng lalaking Monterico Nag beso-beso ang mga mag kakaibigan. “Divina Ito na ba si Anika? Kay gandang dalaga naman ng anak niyo.” Puri ng babaeng Monterico “Amanda nagandahan ka rin pala sa anak namin.” Proud na sabi ng nanay “Good evening po.” Tipid kong sabi “Mahiyain ka naman yata hija? I am your Tito Loreal and my wife your tita Amanda.” Pakilala niya “Nice meeting both of you po.” Tipid ko paring sabi at ngiti “ Ano kaya kung Pumasok na tayo sa loob at doon na tayo mag kwentuhan habang hinihintay natin ma serve ang dinner?” Aya ni tita Amanda “ Oo nga naman.” Sabi ng Nanay saka sila tumawang lahat. Dinala nila kami sa magandang sala nila. Wow pati loob ng bahay ang gara at ang Ganda. Mga muwebles ay Hindi basta basta. Habang nag kukuwentuhan ang mga magulang ko nakikinig nalang ako sa kanila dahil Wala naman akong maisabat sa pinag uusapan nila. “Alam niyo bang itong si anika grumaduate yan nag wala Akong nakitang binayaran ko sa matrikula niya, scholar ng bayan yan.” Binida na naman ako ng tatay “Siya rin ang nag design ng bahay namin doon sa montalban.” Singit pa ng tatay “Wow maganda na matalino pa” sabat ni tita Amanda Inikot-ikot ko nalang ang paningin ko namamangha parin ako sa Ganda ng bahay pati mga paintings na naka sabit sa dingding makikitang mamahalin. Nawala ang paningin ko sa painting ng may isang lalaking pababa ng hagdan. Grabe ang matipuno. In short sobrang pogi. Kumurap Kurap pa ako Baka kasi na mamalikmata lang ako. Totoong tao nga ang nakikita ko. “Hmm. Hijo nandito kana pala ba’t hindi ka namin nakita ng daddy mo?” Tanong ni tita Amanda “Enrico and Divina na meet niyo naman na si William Alexander diba?” Tanong ni Tito Loreal “Of course Loreal.” Sagot ng tatay “ Good evening Tita at Tito” tipid na sabi ni William Nakaupo lang Akong nanonood sa kanila habang naka tayo silang lima. Hindi nga yata ako napansin e. “Anika!” Senyas ni Nanay na tumayo ako. “William this is Kwin Anika our daughter” pakilala ng Nanay “Hi” sabi ko. Hindi siya nag salita tinitigan lang niya ako at tinanguhan. Ang snobero naman nito. Para Akong napahiya sa ginawa niya. Na mula ang mga pisngi ko. Napansin agad ni tita Amanda kaya nag yaya ng pumunta ng kusina. “Let’s go? Dinner is served. Kumain na tayo bago natin pag usapan kung bakit kayo nandito Anika.” Sabi ni tita Amanda. Hindi parin ako maka get over don a. Ang suplado! Mag kakatapat kami sa lamesa. Bakit kailangang nakaharap ako sa supladong lalaking ito. “Try this one. Ako ang nagluto diyan Anika tikman mo Kare-kare specialty ko yan.” Sabi ni tita amanda Aabotin ko na sana ng biglang sabi niya “William I abot mo nga kay Anika.” Mukhang Hindi ako makaka Kain nito bakit ba hindi nalang niya I abot sakin? Tinititigan lang niya ako. Nag hihintay naman Akong I abot niya sakin. “Here!” Walang ganang sabi ni William Nakaka pag salita naman pala e. Mabait naman ang mag asawang Monterico yong anak lang nila ang hindi. First impression lasts. Kumakain lang si William na parang Wala siyang kasama at nakikita sa mga kasama niya. Tinitingnan ko lang siya habang kumakain. Ang pogi nito thick eyelashes even his eyebrows ang kapal bumagay sa kanya. His nose , so define lalo na ang lips niya parang ang sarap halikan. Halikan? Hoy Anika magtigil ka sa pag iisip ng ganyan. Pinag nanasaan mo na yong tao. Nagulat ako ng bigla siyang mag salita. “Are you done checking me out miss santaflor? Sabi niyang parang naiinis Bumalik ang isip ko sa katinuhan. Nabilaukan Akong bigla sa sinabi niya. “Hija tubig” abot ng nanay Lamunin nalang sana ako ng langit sa pag ka pahiya. “I... ammm I’..m not checking you out.” Bat ako nag stutter “Hmm. Really? If that’s what you say so.” He smirk “Eat then.” Sabi pa niya Bat parang ang lakas ng dating nito. Nag uutos ba I tong kumain ako? Buwisit na ‘to. “You are blushing miss santaflor” sabi niyang parang natutuwang asarin ako. Nakaka buwisit na to. Impakto! Impaktong pogi. Napapailing nalang ako sa naiisip ko. “Ahm excuse me po, may I go to your wash room po.” Paalam ko “I’ll escort you if you want?” Seryosong sabi niya “No I’m fine.” Sabi ko. Pero sobrang hiyang hiya na ako. Nasa loob na ako ng wash room tiningnan ko ang sarili sa salamin sobrang pula nga ng mukha ko. Ano ba ‘to parang ayaw ko ng lumabas. Ini-on ko ang faucet saka nag hilamos. Wala Akong make up kaya ayos lang walang mabubura. Tunuyo ko ang mukha ko gamit ang tissue na nandodoon. Bat parang okay lang kila Nanay at tatay na ganon ako kausapin nung William na yon? Natutuwa pa yata sila. Hindi porke pogi siya. “Hmmp!” “Hija are you okay?” Tanong ni tita Amanda “Okay lang po ako don’t worry” I fake a smile “William wag mo namang inaasar si Anika” saway ng mommy niya “ Hindi naman mom. Di po ba Tito and tita?” Pag Balik ko sa lamesa malapit na silang matapos Pero ako ni hindi ko pa naka lahati yong nasa Plato ko. “Sit and finish your food” utos ni William Nakaka walang gana tuloy kumain. Sumubo lang ako ng tatlo at ayaw ko na. Iginilid ko na ang kustsara at tinidor.Habang kausap ko si Trixie sa cellphone si Anika naman itong nasa harap ko. Makikita ang pag kunot ng kanyang noo nung sinabi ko kay trixie na secretary ko ang kasama ko at hindi siya. Mas maganda ng hindi niya kilala si Anika para atleast kung ma annul man kami wala siyang alam. Maganda si Trixie matalino kasalukuyan siyang nag aaral ng masters degree niya sa Colombia. May usapan na kami na hihintayin ko siya. “Pero bakit ganito, magulo pa ang sitwasyon. Sana lang hindi muna siya umuwi ng pilipinas habang hindi ko pa naayos ang mga bagay-bagay” “Don’t hang up yet” sabi ni Trixie sa kabilang linya “Basta hintayin mo akong maka uwi, sana pag nakauwi na ako diyan sa Pilipinas andyan ka parin.” Panigurado niyang sabi Hindi ko siya masagot ng diretso. “Yeah, I will but..” hindi ko na naituloy ang sasabihin ko “Please love, ayaw ko marinig kung ano yang But mo. Ang gusto ko nalang ba sasabihin mo na hinhintayin mo ako.” Sabi nuya sa kabilang linya Naawa ako sa kanya pero baki
Naupo na ako, bigla akong natakam sa mga nakahain sa lamesa, pero ng tingnan ko halos mga sea foods. Ay sayang naman hindi ko naman makain tong mga ito lobsters, crabs masasarap pa naman ito sa mga taong pwedeng kumain nito. May nakita akong steak buti nalang may pag pipilihan yon nalang ang kakainin ko. “What are you waiting for, kumuha kana ng pag kain mo. Tikman mo yang buttered lobster masarap yan.” Sabi niya sa akin “Dito nalang ako sa steak hindi ko kasi makakain yan, allergic ako sa sea foods” sagot ko sa kanya “Oh, so dapat sinasabi mo kaagad ang mga bawal mong kainin para hindi maihalo. Gaano ba ka extreme ang allergy mo?” Sabi niya “Paano yan kung kumain ako ng mga ito tapos bigla kitang halikan mag kasala pa ako?” Pilosopo niyang sabi “Hindi ako makahinga kapag nakakain ako ng ganyan kahit sabaw lang pero Alam mo ikaw, kumain ka na nga lang at yang pag-iisip mo paki ayos-ayusin mo kasi hindi nakakatuwa.” Inis kong sabi “Hahaha, inosente ka pa ba?, pwede akong mag pa
Habang palabas kami ng construction site tinanong ko si William“Pwede ba akong mag pasama kay meiji or ituro mo nalang sakin yung boutique may gusto kasi akong bilhin.” Hindi niya ako sinagot“William?” Kulit ko sa kanya“Ano ba kasing bibilhin mo? Sabihin mo nalang at iapapadala ko nalang sa taas!” Parang irita pa niyang sagot at tanong sakin“Gutom lang siguro to kaya masungit!” Bulong ko“Anong sabi mo masungit ako?” Ulit niyaShookt heto na naman tayo sa bibig natin ang alam ko bulong ko lang yon a, bakit narinig na niya naman. Matalas talaga pandinig nitong lalaking to“Ah, ang sabi ko siguro gutom kana?” Palusot koAkala ko ba kasama natin si Mr.Ling mag dinner bakit hindi ko siya nakitang bumaba?“Hindi na raw siya sasabay mag dinner may i mi-meet pa siya maliban satin.” Kaya siguro masungit ito kasi parang nag pahanda pa siya ng pagkain tapos dipa sinipot.“Tara kain na tayo” yaya ko sakanya“Ikaw nalang kumain hindi pa ako gutom. Kainin mo lahat ng gusto mo nag pahanda nama
“Good afternoon Mr.Ling How was your trip?” “Good! good!. As i can see the construction is going well mr. monterico” sagot ni mr. ling “Oh, we have companion mr.monterico?” Tanong niya sakin “Ah yes sir, this is Engr. Santaflor-monterico. She is my wife.” “Oh! Nice to meet you mrs.monterico. I’ve never heard that william got married already.” Ngiti niyang abot sa kamay ni anika “Nice meeting you sir. Can you understand tagalog sir? Tanong niya kay mr ling “Of course i can understand mrs. monterico, i live in malaysia and there are lot of filipino there that’s why i know how to speak and i understand your language.” Sagot ni mr ling “That’s good. Mabuti po kung ganon, i really appreciate those who are not filipino pero natututong mana galog.”She smiled cheerfully to mr.ling “Atsaka isa pa po you can call me anika.” Dag dag pa niya “Ha!ha!ha!, william i like your wife she is good at communicating.” Puri niya kay anika “Ahm! Can we start roving sir?” Tanong ko sa kanya
“Sayang naman biglaan kasi ang punta namin dito hindi tuloy ako naka pag dala ng gamit,ang ganda pa naman sanang lumangoy.” Maktol ko kay meiji“Mam may boutique naman po ang mga Monterico pwede po kayong bumili ng pang swimming attire doon.”“Hindi ko nga alam kung uuwi rin kami agad kasi mag site inspection lang naman kami. Yon ang sabi.”“Mam ito po yung gagawin niyo ngayon, pinaayos po sakin ni sir kahapon.” Ini abot niya sa akin ang tablet at tiningnan ko ang schedule.“May imi-meet nga palang investor.” “Sige salamat, baka may gagawin ka pa iwan mo nalang ako dito.”“Mam sabi po kasi ni sir samahan muna kayo habamg hinihintay siya.”“Ganon? Pwede ba tayong mag ikot-ikot muna habang wala siya?” Tanong ko na naman sa kanya“Ang sabi po hintayin siya dito, hintayin nalang po natin mam.” Sabi niya“Ang elegante nitong suite a, mahal siguro bayad dito?”“Mam presidential suite po ito at si sir lang po gumagamit dito.” Sagot niya“Ha? E bakit ako nandito? Saan ako matutulog mamaya?”
“Tsk! Napaka mo. Hmmp!” Inis ko lang.Hindi nalang ako nag salita. Tahimik lang ang byahe namin. Napapansin kong rota Ito papuntang airport.“Airport?” “William Bakit tayo nandito sa airport?” “We’ll go to Palawan.”“Pero walang flight papuntang Palawan ngayon saka Wala akong na kitang binili mong ticket.”“Of course we don’t need that. Follow me.”“Ano bang gagawin natin don?”“May meeting tayo with the investors galing malaysia. Gusto rin kita ipakilala sa kanila. Mag site visit narin tayo sa hotel and resort na pinapatayo doon. Gusto Kong makita mo habang hindi pa tapos.”“Any questions?” Dugtong niyang tanong sakin habang sinusundan ko siyang nag lalakad.“Hindi tayo dumaan sa departure area. Huy william Baka hulihin tayo dito a?”“Nandito na tayo sa apron” Ito ay kung saan nag papark ang mga sasakyang himpapawid“Alam ko!” Sagot ko sa kanya. May initials na W. A. M sa gilid ng chopper. Kaya sa kanya nga talaga Ito. Na ikwento na nga pala sa akin ni Anne na pilot din siya.“Le