DALI-DALI kong iniwas ang paningin ko sa lalaking kausap ng mga magulang ko malapit sa pintuan ng bahay namin. Kaunting sulyap lang naman sana ang gagawin ko, bakit ang tagal ng mga mata kong bumitaw sa perpekto niyang tindig!
Hay nako!Tumayo ako sa pagkakaupo sa malapad na sofa. Naglakad ako at hindi pinahalata ang pagsulyap muli sa matangkad at mukang mahiyaing lalaki na nakatayo sa gilid ng isa ding maskuladong lalaki katulad niya. Umupo ako sa kaharap na sofa na inupuan ko din kanina. Pasulyap sulyap lang ako at paulit ulit ng tayo para umupo na naman sa kaharap na sofa.Tiningnan ko ulit ang lalaki. Nakayuko lang ito at parang sawang sawa ng nakatayo. Kanina ng lumingon ito sa akin, iba ang ekspresyon nito. Ibang iba ngayon sa pagkakayuko at pakikinig niya sa mga usapan ng matatanda sa harap niya.Sa ikalawang pagkakataon, muntik na akong tumakbo ng mabilis at sampalin ng malakas ang lalaking kanina lang ay sinusulyap sulyapan ko lang, ngayon ay lumingon na naman sa ikalawang beses. Gamit na naman ang kakaiba niyang ekspresyon. Bakit siya ganyan makatingin? Galit ba siya dahil nakatingin ako sa kanya? Nahalata niya bang kanina ko pa siya sinusulyapan?"Gosh..." bulong ko. Inalis ko kaagad ang atensyon ko sa kanya. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na nasa akin pa rin ang mga mata niya.Ulit, tumayo ako at pekeng umubo. Naglakad ulit ako sa kaharap na sofa at umupo roon.Hindi ko talaga alam pero naiinis ako sa sarili ko. Gusto kong magmura kung bakit ko ginawa iyon. Bakit ko nga ba ginawa iyon? Enough na ba 'yong reason ko na dahil gwapo siya at maganda ang katawan niya? Napakaweird niya kasi. Siguro dahil ngayon lang din ako may nakitang kasing edad ko lang na bisita sa bahay namin."Salamat po," sinabi ko kay Nanay Ruby nang tawagin ko siya para dalhan ako ng snacks. Isa siya sa mga kasambahay namin dito. Hindi pa naman siya ganoon katanda. Sa pagkakatanda ko, thirty plus pa siguro ang edad niya. Hindi pa naman matanda iyon, di ba?"...Yes, that's her. Thara, Ija?" agad kong nilingon ang pinanggagalingan ng boses. Si mommy. Hindi ko man lang naihanda ang magiging reaction ko. Nang lumingon kasi ako, hindi kay Mommy napunta ang mga mata ko, kundi sa katabi niya. Ang kanina kong tinititigan ay ngayon diretsong nakatitig sa mga mata ko. Hindi man lang ako nakagalaw."Come here, Thara." Inipit ko kaagad ang pang ibabang labi ko sa loob ng ngipin ko ng magsalita muli si Mommy. Kinakabahan ako. Ang mga mata niya, hindi man lang kumukurap. Parang wala siyang nakikita kundi ako lang. Kahit na wala iyong buhay, parang hindi ka magsasawang tingnan iyon araw araw."Anthara?" agad akong tumango at tumayo, hindi man lang maialis ang paningin sa lalaking weird pero pogi. Teka, ano-"Hey, Anthara?" habang ang mga paa ko ay naglalakad papalapit sa kanya, ang mga mata ko naman ay abala sa pakikipagtitigan sa kulay abo niyang mga mata."Anthara, Ija. Baka naman may balak ka ng humakbang. Para ka kasing nagjo-jogging na hindi humahakbang d'yan." Sa hindi malamang dahilan, agad na naputol ang abalang mga mata namin ng gumalaw ang labi niya paitaas dahilan para magulat ako at muntik ng matalisod sa paglalakad-Agad napunta kay Mommy ang atensyon ko, nakangiti siya ng kalahati sa lagi niyang ipinapakita sa aking ngiti. Nasa gilid niya si Daddy, nakatingin lang din sa akin gamit ang malumanay niyang mga mata. Hindi ko man lang sila napansin, kasalanan 'to-Napalunok ako ng binalak ko ulit siyang sulyapan, nakatitig na naman siya sa akin gamit ang eskpresyon niyang 'yan. Nakakainis! Pero, napansin kong hindi na pareha ang kurba ng labi niya, nakangiti siya kanina, sigurado ako roon. Ngunit, hindi nga lang ganoon kahalata."Ija?" napatingin ako kay Mommy. Napayuko agad ako para malaman kung nakahakbang ba ako. Nang maalala ang sinabi niya kanina, agad na nawala ang kulay sa mukha ko. Tama si Mommy! Jusko, nakakahiya! Really, Thara? Humahakbang ka ba? Ha-"S-Sorry po." Mabilis akong naglakad papunta sa kanila. Hindi alam kung lakad pa ba iyon o takbo dahil sa bilis ng galaw ko. Dahil na rin siguro sa mga mata niya at sa kahihiyan.Nang nasa harapan na nila, kay Mommy agad ako humarap. Nginitian ko siya ng pilit. Ang mga mata ko ay hindi alam kung saan tutungo. Halatang naguguluhan."Ija...this is Allen. He's your Tito Fanio's niece." Ngumiti ako pero kay Mommy pa rin ang mga mata ko. Nang gumalaw ang mga kamay ni Mommy at itinuro ang dalawa sa gilid niya, doon na 'ko pilit na lumingon.Nakita kong nakangiti na ng malawak ang maskuladong lalaking katabi ni weirdy pogi-Halata naman na siya si Tito Fanio, di ba? May kulay puti ang buhok niya, siguradong siya na nga iyan."H-Hi po," sinabi ko at medyo umatras ng kaunti. Napayuko ako ng makita kong kumunot ang noo ng katabi ni Tito Fanio. Si weirdy pogi."Pasensya na, Nio, ah? May pagkamahiyain kasi 'yang anak namin, e. Minsan lang din 'yan lumalabas kaya wala masyadong kakilala." Rinig kong sinabi ni Mommy. Napalunok ako ng tangkain ko na naman siyang sulyapan, hindi na siya nakatingin sa akin. Nakayuko na siya at parang ginagalaw ang mga kamay."Ija, may works ka pa bang gagawin? Kung wala, can you tour Allen? Kahit sandali lang sa bahay?" agad napaawang ang labi ko at diretsong lumingon kay Mommy. Whatttttt? No way. Hindi pwede! Mas lalo lang siguro akong mahihiya dahil sa ka-weirduhan niya, pero..kaunti lang ah, kaunti lang talaga. Medyo kasi nagustuhan ko ang pagkakatitig niya sa akin kapag nahuhuli niya akong nakatingin sa kanya.Pero, kaunti lang talaga. Like, sobrang unti."Anthara, tour him." Napunta kaagad kay Dad ang atensyon ko ng magsalita siya. Malumanay ang mga mata niya. Ngunit, hindi matatago roon ang tabang. Galit ba si Daddy?"O-Opo," sinabi ko at tumango nalang. Nilingon ko si weirdy pogi-nakita kong ganoon pa rin ang ginagawa niya. Ginagalaw niya ang mga kamay niya ng nakayuko.Ano'ng ginagawa nito?"Ijo.." nakita kong kinalabit ni Tito Fanio si Weirdy pogi. Nang tumigil si weirdy pogi sa paggalaw ng kanyang nga kamay, tumango siya ng nakayuko pa rin.Ha?"U-Uhm..sasama ka ba?" letse! Parang may kung ano sa boses ko ng sabihin ko iyon! Sa pagkakaalam ko, wala akong ubo at ilang buwan na iyon nawala. Bumalik na naman ba? Nako! Pahamak na plema!Nakita kong gumalaw ang ulo ni weirdy pogi. Sa hindi malamang nararamdaman, bigla nalang akong kinabahan ng tagumpay siyang lumingon sa akin. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Naguguluhan? Nasisiyahan?"H-Hali ka na?" pag aaya ko sa kanya. Binalak kong humakbang or tumalikod ng nakatingin sa kanya para malaman niya ang ibig kong sabihin. Pero, ilang segundo ang lumipas, hindi man lang siya gumalaw ng kahit kaunti sa kinatatayuan niya. Nabigla ako doon. Ngunit, mas nabigla ako sa ginawa niya ng huminto ako sa paghakbang.Nakita kong dahan dahan gumalaw ang labi niya paitaas, katulad nong nasilayan ko kanina noong nasa sofa pa lang ako. Sabay, ginalaw niya ang mga kamay niya at saka ipinunta niya ang isang kamay niya sa dibdib niya. Gumagalaw pa rin ang isang kamay niya.What the freaking hell? Ano'ng ibig niyang sabihin?"EHEM-" natigil ako sa pagkakanganga ng makarinig ng tikhim. Wait, nakanganga?Agad akong napatingin kay Mommy, nahihiyang isinarado ko ang bibig ko ng awkward na ngumiti sa akin si Mommy. Dalawang kahihiyan na, Oo tanga ako! Letse!"Take it slow," bulong ni Mommy. Naguguluhan akong tumango at saka lumingon ulit kay weir-Allen na ngayon ay nakatitig pa din sa akin. Nangangain ba 'to?"H-Hali ka na," hindi ko alam pero bigla nalang nawala ang kaba ko ng ngumiti siya sa akin kanina. Hmp, unfair. Pinagpala ang weirdo ng magandang ngiti.Nag umpisa akong humakbang ng hindi siya nililingon. Bahala na siyang hindi sumunod sa akin. Alangan naman ako pa mag adjust, di ba?Sa ilang segundong paglalakad palabas ng pintuan kung saan ang Living room, doon ko nalang napagtanto na wala ni isang tawag ni Mommy sa akin ang narinig ko. Sumunod kaya 'yong weirdong Allen na iyon kaya hindi ako pinabalik?Nang makalabas na sa Living room, huminto ako sa paglalakad at hinarap ang nagmamay ari ng tunog ng
BINUKSAN ko ang pintuan ng banyo ko at saka pumasok roon para maligo. Nang makapasok na, agad kong binuksan ang tubig. Hinubad ko na rin agad ang mga damit ko.Naramdaman ko kaagad ang pinagsamang lamig at init na dumadaloy na ngayon sa buong katawan ko. Pumikit ako at dinama iyon. Nag isip isip ako ng mga bagay bagay para mawala sa isipan ko ang mga nangyari kanina.Habang abala ako sa paglilinis sa katawan ko, nakarinig ako ng dalawang katok sa labas ng pintuan."Thara, Ija? Are you there?" rinig kong tawag ni Mommy. Tumango ako na para bang nakikita niya ako. Kinuha ko muna ang tuwalya na nakasabit malapit sa akin bago ako naglakad papalapit sa pintuan."Opo, bakit po?" tanong ko. Binuksan ko ang pintuan ng nakatapis. Bumungad agad sa akin ang malumanay na eskpresyon ni Mommy.Ngumiti siya ng makita ako. "Nothing. Tapos ka na ba? Can we talk?" Tumango ako kahit kakasimula ko pa lang maligo. Para kasing importante ang pag uusapan namin base sa reaksyon niya.Naglakad kami papunta s
"A-ALLEN..." napasinghap ako ng inalis niya kaagad ang kamay niya na nakahawak ng mahigpit sa bewang ko. Dahilan iyon para mawalan ako ng balanse at muntik na namang matumba. Mabuti nalang at napahawak ako sa braso niyang...matigas?Bakit ang tigas?Inialis ko iyon sa isipan ko. Sa malaki at mukhang matigas pa lang na katawan ni Allen, halata ng naggy-gym siya."B-Bakit?" tanong ko ng makita ang pikon niyang mukha. Nakita kong inayos niya ang tayo niya at saka humarap sa gilid niya. Seryoso niya iyong tinitingnan. Ano bang meron d'yan? Toilet bowl lang naman nakalagay d'yan, ah?Tiningnan ko siya ng naguguluhan. Gusto kong magtanong kung bakit bigla niya nalang akong binitawan. Narealize niya ba na mali ang ginagawa niya? Nagui-guilty ba siya sa pagkakahawak ng kamay niya sa bewang ko?Tumikhim ako at tiningnan siya ulit. Kating kati na ang bibig ko na magtanong. Wala kasing isa man lang na nagsalita sa amin nang binitawan niya agad ako kanina."A-Allen?" kinagat ko agad ang pang ibab
"A-ANTHARA? Anak?" rinig kong tawag sa akin ni Mommy sa labas ng kuwarto ko. Ilang oras na akong nagkukulong dito. Natatakot akong lumabas. Wala na din sina Stephen at mga kaibigan niya. Nong pinaalis sila ni Daddy, dumating na din ang mga pulis para tingnan ang mga nagyayari."Mag usap tayo, please?" kanina pa si Mommy sa labas. Ngunit, hindi ko man lang siya sinagot o pinapasok man lang. Gusto kong mapag isa. Napakaraming tanong ang gusto kong masagot ng sarili ko.Bakit ang bilis? Bakit ang bilis kong sumunod sa mga sinasabi niya? Bakit...bakit naiisip ko pa rin kung ano ang nararamdaman niya ngayon samantalang alam ko naman na mali iyong gagawin niya sa akin simula nong pumasok kami sa kuwarto ko? Bakit hindi ko man lang siya itinulak o sinigawan man lang?Kakakilala palang namin, e! Bakit ganito agad?"Anthara, please! Kausapin mo si Mommy..." wala pa akong sapat na lakas para tumayo. Wala pa akong ganang makipag usap sa kung sino. Kahit na kila Mommy.Ipinikit ko ang mga mata ko
PASULYAP sulyap lang ang ginagawa ko kay Allen at sa mga pinsan niya din kuno na ngayon ay kausap nila Daddy sa inuupuan kanina naming upuan sa harap. Nasa sofa na kami ng opisina. Kasama ko pa rin si Mommy. Nakayuko lang siya at tahimik.Gusto ko ng umalis at bumalik sa kuwarto ko dahil sa kabang kanina pa ako sinaniban.Ulit, Sinulyapan ko ang nasa harapan. Nakatayo si Allen at ang dalawang pinsan niya sa gilid ni Tito Fanio. Habang ang isa niya namang pinsan ay nakaupo sa inuupuan ko kaninang upuan.Agad kong iniwas ang paningin ko ng muntik niya ng hulihin ng mga mata niya ang mata ko. Kanina pa kami panakaw sa isa't isa ng tingin. Kapag nakayuko ako, ramdam ko kaagad ang titig niyang halos baliwin ako sa pag iisip."Sa papel nalang para madali. Marami na ang nasakripisyo ng pamangkin ko. Mas okay kung tayo lang ang nakakaalam para hindi na gumawa ng eksena iyong babae." Nakinig lang ako sa pag uusap nila Tito Fanio at Daddy. Napakadami ko pang tanong na gustong itanong kay Daddy
"SIGURADO ka bang ayos lang ang suot ko, Mie?" tanong ko kay Mommy habang umiikot na nakatingin sa malaking salamin ng kuwarto nila Daddy.Dalawang araw na ang nakalipas simula noong bumisita sila ni Allen sa bahay. Gusto kong sumama ngayon kila Mommy dahil may mahalaga akong itatanong sa may ari ng kulay abong mga mata. Letse na 'yon! Hindi ako pinatulog ng dalawang araw!Nang bumalik kasi akong opisina ni Daddy para sana silipin kung nandoon pa ba siya, may nakita akong papel malayo layo sa pintuan ng opisina. Doon ko lang naalala na may ibinigay palang papel sa akin non si Allen. Dahil siguro sa pagmamadali ko, nahulog ko 'yong papel.Hay nako, naiinis ako!Bakit ba iyon ang isinulat niya don? Ano niya ba ako?"Oo nga! You look cute." Tiningnan ko si Mommy. Nakangiti siya habang nakatingin sa puting dress na suot ko.Agad napunta ang atensyon ko sa cellphone ko nang sandali itong nag ingay. Nasa harapan lang ng kama ito nakalagay. Malapit lang kami sa kama kaya rinig na rinig agad
"H-HALI KA NA, LUIS!" medyo napataas ang boses ko ng sabihin ko iyon kaya agad na napakunot ang noo ni Luis.Hindi ko na pinansin ang balak niya sanang sabihin. Hinawakan ko na ang kamay niya at tumalikod na. Hindi na ako tumingin kila Allen nang makita ko iyong babae."Hey, ayos ka lang ba?" rinig kong tanong ni Luis na ngayon ay sumusunod sa akin. Papasok na kaming mansyon. Kanina niya pa ako tinatanong kung may problema ba. Iling lang ang sagot ko sa kanya kaya tanong pa rin siya ng tanong."Sigurado ka? Namumutla ka kanina, e." Napalunok ako nang ibulong niya nalang iyong huling salita. Huminto siya sa paghakbang kaya napahinto din ako dahil hawak ko pa rin ang kamay niya.Nilingon ko siya. Nakita kong nakataas ang kaliwang kilay niya."Are you sure wala kang nakitang multo or something na nakapagpaputla sayo?" napabuga agad ako ng hangin nang tanungin niya iyon."Wala akong nakita, okay?" naalala ko na naman ang pagmumukha ng Allen na iyon. Bwisit. "A-Ang lamig kasi don kaya...ka
ILANG beses ko ng pinilit na tapusin ang pagkakahalik ni Allen sa akin. Ilang ulit ko na siyang tinulak ngunit hindi man lang siya natinag. Mas dinikit niya pa lalo ang katawan niya sa katawan ko.Kitang kita ko kung gaano siya nang aasar sa ginagawa niya. Dinidilat niya ang mga mata niya kapag tinutulak ko siya tapos bibilisan pa ang paggalaw ng labi niya sa labi ko.Aaminin ko, gusto ko ring pumikit at namnamin ang labi niya, ngunit ano'ng karapatan ko kung gagawin ko iyon?Wala na rito ang babaeng tumawag kanina kay Allen. Umalis na ito kaagad nang makarecover sa pagkakagulat. Nakakapagtaka nga at hindi niya man lang ako sinugod o sinabunutan man lang. Kasi, di ba. Baka isa na naman iyon sa babae ni Allen. May babae na nga siya kanina sa kotse niya, meron na namang bago."Ay Diyos ko, patawad po ma'am, sir!" gulat na napatingin ako sa pintuan ng kuwarto, may nakatalikod na matandang babae at papaalis na ito ng kuwarto.Holy shoes!Iniwas ko kaagad ang labi ko kay Allen. Pilit man n