TREXIE POVAng pangako ko na hindi na ako muling bibigay kay Dominic ay hindi nangyari dahil heto kami ngayun, parehong hubot hubad sa ibabaw ng kama habang ini-enjoy ang isat isa. Tanging pinaghalong ungol at anas naming dalawa ang maririnig sa apat n sulok ng kwarto."Fuck! Trexie...ito iyung matagal ko ng inaasam, ang maangkin ka ulit! Nakakagigil ka! Ang sarap mo!" wika nito habang patuloy sa pagtaas baba sa ibabaw ko. Hindi pa ito nakontento at talagang isinamapay niya pa ang dalawa kong paa sa kanyan balikat kaya naman damang dama ko ang kanyang kahabaan na patuloy sa paglabas pasok sa kalooban looban ko.Samantalang kitang kita ko naman sa hitsura ni Dominic ang matinding pagnanasa. Nakatitig ito sa mga mata ko habang patuloy sa pag ulos. Habol ko naman ang hininga ko at hindi pa nga maiwasan na mapahiyaw minsan tuwing natatamaan niya ang G-spot ko"Uggghh Dom, malapit na ako. Faster! Ahhh!' halos pagsigaw kong wika sa kanya at hindi ko namalayan pa na halos lumubog na ang mga
TREXIE POVNaging mabilis ang pangyayari. Masasabi ko na maswerte ako sa mga magulang ko dahil wala man lang akong nakuhang pagtutol sa kanila ng magpaalam kaming dalawa ni Dominic na magpapakasal . Nasa tamang edad naman na daw ako para magdesisyon kaya ayos lang.Sa nalalapit na kasal naming dalawa ni Dominic, walang ibang mas masaya kundi si Francine. Noon pa man daw, pangarap niya nang ako ang makatuluyan ng pamangkin niya. Parang magkapatid na din naman ang turing namin sa isat isa at nasisiguro daw siya na maging masaya ako sa piling ni Dominic.Naging smooth ang kasal naming dalawa ni Dominic. Masasabi kong perfect ang kasal naming dalawa dahil talaga namang ginastusan. Perfect kumbaga at alam kong isa ako sa mga maswerteng babae na natupad ang isa sa mga wish na magkaroon ng engrandeng kasal kasama ang lalaking pinakamamahal."I am happy for you Trexie. Ngayung may asawa ka na din, hangad namin ni Papa mo ang kaligayahan mo. Ang bilis talaga ng panahon, parang kailan lang pero
TREXIE POVNaging maayos naman ang aming paglipat ng visayas. Umaasa kaming dalawa ni Dominic na makakabuo na kami ng baby lalo na at nasa bagong environment na kami. Wala naman din halos nabago sa buhay ko dahil ang bahay na tinutuluyan namin ay nasa siyudad lang din naman at parang nasa Metro Manila lang din ako dahil accessible naman halos sa lahat katulad na lang ng hospital at mall."Ingat ka ha? Sana makauwi ka ng maaga mamaya." naglalambing kong wika kay Dominic habang paalis ito ng trabaho isang umaga. Nakagiwaan ko ng ihatid ito sa kanyang kotse tuwing papasok ng trabaho."Dont worry, kapag matapos kaagad ang meeting namin ni Mr. Sy, uuwi kaagad ako!" nakangiti namang sagot nito sa akin sabay halik sa aking labi bago ito pumasok sa loob ng kotse. Kahit ilang buwan na kaming kasal ni Dominic hindi pa rin nagbabago ang pagiging sweet nito sa akin. Masasabi ko na malaki ang kanyang ipinagbago kung pag uugali ang pag uusapan. Naging mabait na ito sa lahat at never ko na itong na
TREXIE POV"What? Totoo ba Doc? Buntis ako? Magkakaanak na kami?"hindi ko maiwasang bigkas pagkatapos ikumpirma ng Doctor na nagdadalang tao nga ako.Kaagad ko namang napansin ang tuwa na ruhimistro sa mga mata ni Dominic. Alam kong ito ang pinaka matagal niyang inaasam. Ang pagdadalang tao ko."Yes Misis! Iyung mga nararanasan mo ngayun ay normal lamang sa mga babaeng nagdadalang tao. Kailangan mo ngayun ng dobleng ingat dahil may isang buhay na sa iyung sinapupunan at reresitahan kita ngayun ng gamot upang maging malusog kayong dalawa ng baby mo hangang sa makapanganak ka." nakangiti namang sagot ng Doctor. Kaagad naman akong napakapit kay Dominic. "Thanks God! Gawin mo ang lahat para maging healthy ang mag ina ko Doc." sagot naman ni Dominic na kaagad naman ikinangiti ng Doctor.Naging mabilis ang paglipas ng oras. Binili lahat ni Dominic ang mga vitamins na kakakailanganin ko at talagang kitang kita ko sa kanya ang pagiging supportive at maalagang asawa."May gusto ka bang kainin
TREXIE POV"Dont worry, hindi ka madadamay. Baka nga matuwa pa ang asawa ko kapag makita niya ang presensya ko dito sa opisina niya." sagot ko naman. Hindi na ito umimik pa hangang sa huminto ang elevator sa top floor at mabilis akong lumabas Sa hindi kalayuan, may mga empleyado din na abala sa kanilang trabaho. Kaagad na itinuro ng receptionist ang isang partikular na table kung saan nakaupo ang isang medyo may edad na babae na secretary daw ni Dominic at sa kanya dumadaan ang lahat ng mga bisita kaya kaagad ko itong nilapitan."Mrs. Dela Fuente?" kaaagad na bigkas sa pangalan ko ng mapansin na nito ang presensya ko. Kaagad akong napangiti dahil kahit papaano nakilala niya ako.Napansin ko ang pagkagulat sa mukha ng receptionist ng tawagin ako ng Secretary na Mrs. Dela Fuente. Hindi ko naman maiwasan na mapangiti dahil kahit papaano, kilala ako ng secretary ni Dominic kahit na ngayun lang kami nagkaharap."Naku, pasensya na po kayo Mam kung hindi kaagad ako naniwala sa iyo kanina. P
TREXIE POVAkmang tatayo na ako mula sa pagkakaupo sa sofa nang mula sa pintuan ng banyo, lumabas si Dominic. Kita ko pa ang pagkagulat sa mga mata nito ng mapansin niya ang presensya ko. "Trexie, what are you doing here?" kaagad na bigkas nito at nagmamdaling naglakad palapit sa akin. Sinipat ko pa ito ng tingin at hindi nakaligtas sa mabusisi kong mga mata ang bahid ng lipstick na nasa leeg nito at gusot gusot na din ang damit na suot niya ngayun. Mabilis ko naman pinunasan ang luha sa aking mga mata at itinoon ng tingin ko sa babaeng kalalabas lang ng banyo. May malanding ngiti na nakaguhit sa labi nito habang nakatitig sa akin.Familiar sa akin ang mukha niya at kung hindi ako nagkakamali, ito iyung babaeng nakabanggaan ko noon sa restaurant bago kami ikinasal ni Dominic. Kung hindi lang ako buntis, baka kanina ko pa ito sinugod at pinagsasabunutan. Pero hindi eh...ayaw kong ilagay sa risk ang pagdadalang tao ko. "Kailan pa? Kailan mo pa ako niluluko?" halos paos ang boses na
TREXIE POVMabilis akong nakabalik ng kotse. Halos hindi maampat ang tuloy-tuloy ang pagtulo ng luha sa aking mga mata. Hangang ngayun, hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa akong lokohin ni Dominic sa kabila ng lahat ng ginawa ko para maging masaya ang aming pagsasama. Hindi ko lubos maisip na sa kabila ng pagiging sweet nito sa akin nagawa niya pa ring tumingin sa ibang babae. Ano ba ang kulang sa akin at bakit nagawa niya akong lokohin? Talaga bang hindi siya makontento sa iisang babae lang? Hindi pa ba sapat sa kanya na malapit ko ng maibigay ang matagal niya ng inaasam? Ang pagkakaroon namin ng anak. Pinunasan ko muna ang luha sa aking mga mata bago ko ini-start ang makina ng aking kotse. Kahit na patuloy sa pagluha ang aking mga mata pinatakbo ko ang kotse at tuluyang umalis. Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Sobrang sakit at pakiramdam ko biglang gumuho ang mundo dahil sa mga nakita ko kanina. Nagpasya na lang muna akong umuwi ng bahay. Hihintayin ko s
TREXIE POV Hindi na ulit ako binisita ni Dominic ng hospital pagkatapos ng komprontasyon namin. Parang ipinaramdam niya talaga sa akin na wala na akong halaga sa kanya. Masakit isipin na pagkatapos ng masaya naming pagsasama, bigla itong nagbago sa isang iglap lang. May expiration pala ang kabaitan na ipinapakita niya sa akin. Ang bilis niya palang magbago.Masakit mawalan ng anak pero mas masakit ang ginagawa ngayun ni Dominic sa akin. Talagang ipinakita niya lang sa akin na wala na akong halaga sa kanya. Ni hindi niya man lang nagawang sumilip para kumustahin ang kalagayan ko. Hindi niya man lang naisip na siya ang higit na kailangan ko sa mga sandaling ito. Kung masakit sa kanya ang pagkawala ng Baby namin, mas masakit sa part ko iyun. Ako ang Ina at talagang iningatan ko siya. Kung hindi lang sana siya nangbabae, hindi sana napahamak ang pagbubuntis ko. Kaya lang, kakaiba siya eh. Ako talaga ang sinisisi niya sa mga nangyari. Hindi ko alam kung hangang kailan niya ako titikisin