Home / All / My Role / Chapter 47

Share

Chapter 47

Author: J. Fraley
last update Last Updated: 2021-07-16 18:23:57

Andrea

Nang magising ako ay nakita ko sila mama at papa na nakaupo sa sofa at natutulog.

Bakit hindi sila umuwi para matulog? Hindi maganda ang posisyon nila para sa pagtulog. Dapat ay humiga sila.

Anong oras na ba?

Tinignan ko ang oras na telepono ko at 4 am na pala. Umaga na nang magising ako mula sa pagtulog.

May nakita akong message mula sa mga kaibigan ko, isang message na nakapagpagaan sa loob ko ang sinend nila sa akin.

Halos lahat sila ay iisa lang ang message na gustong sabihin sa akin. Gusto nilang pagaanin ang loob ko at magsabi ako nang problema sa kanila.

Natawa ako nang bahagya sa sinabi ni Jake na nagtatampo daw siya. Loko loko talaga. Pasensya na kayo sa mga pangalan nila sa contacts ko. Natripan ko lang 'yan nung mga araw na wala akong magawa.

Si Alexa si Ms. Softhearted, si Raia si Sungit. Si Tristan si Green Apple kasi mahilig siya dun kaya 'yon ang naisipan kong nickname niya. Si Blake naman si Mr. Serious, si Jake si Animal at si Alistair si Hagdan. Alam niyo naman na siguro 'yung si hagdan at animal.

Malaking tulong ito sa akin ngayon. Walang ibang nakakakilala kay Cassandra nilang kaibigan ko maliban sa pamilya ko.

Hindi ko na siya naiku-kwento sa iba dahil ayoko nang ungkatin pa ang nakaraan dahil sobrang sakit.

Sobrang sakit na hindi ko man lang naipagtanggol ang kaisa-isang tao na nakipaglaro sa akin noon. Ang kaisa-isang tao na nagtiwala sa akin at nagturo kung paano makihalubilo sa iba.

Isa rin iyan sa dahilan kung bakit ako nag-aral nang martial arts, para sa susunod kung magkakaroon man ako nang kaibigan sa hinaharap ay maipagtanggol ko na siya kung sakali mang manganib ang buhay namin.

Pero ipinangangako ko kay Cassandra na pagbabayarin ko ang mga hayop na gumawa nun sa kaniya. Hindi sa batas ngunit sa mga kamay ko mismo.

Mamamatay silang lahat sa mga kamay ko. Paulit ulit ko silang papatayin sa mga kamay ko.

"Gising ka na pala, anak." Nahinto ako sa pag-iisip nang marinig ko ang boses ni mama.

Lumapit siya sa akin at hinaplos ang likod ko. "'Ma, kailan kaya magkakaroon nang hustisya ang pagkawala ni Cassandra?" Tanong ko.

11 years ago na ang nakalilipas ay hindi pa rin nabibigyan nang hustisya ang pagkawala niya. Isa ito sa dahilan kung bakit wala akong tiwala sa mga pulis.

"Makukuha din natin ang hustisya sa pagkawala niya. Gumagawa na nang paraan ang papa mo para mahuli ang mga taong may sala." Sabi ni mama.

"Si Papa?" Tanong ko.

"Oo. Last year pa niya iniimbistigahan ang nangyari sa inyo. Gusto niyang mahuli ang mga tao na nagtangka sa iyo at ang mga taong naging dahilan upang mawala sa atin si Cassandra." Sagot ni mama. "Wala daw kasing progress ang mga pulis sa pagbibigay nang hustisya kaya siya na mismo ang kumilos."

Mga wala talagang kwenta ang mga pulis. Matapos ang labing isang taon ay wala pa rin silang progress?

Ano bang ginagawa nila? Murder ang nangyari at isang bata ang namatay pero hindi nila ginagawa ang lahat para mahuli ang may sala.

Dumaan ang ilan pang mga araw hanggang sa makalabas na ako nang ospital. Makakapasok na rin ako sa school ngayon.

"Pikon, kamusta?" Si Jake ang unang bumati sa akin pagpasok ko sa room namin.

"Ayus." Sagot ko saka naupo sa upuan ko. "Pumunta ka daw mamaya sa bahay."

"Okay!" Aniya.

Wala akong naintindihan sa mga diniscuss kanina. Ang saklap lang dahil hindi ako nakakasunod dahil matagal din akong hindi nakapasok.

Dahil masipag mag take down notes si Hagdan ay wala siyang naging tulong sa akin. Kahit na isa ay wala siyang naisulat.

"Napaka sipag mo hagdan." Sabi ko habang kumakain kami sa rooftop.

"Sorry, I don't really like to take down notes. I can remember that all." Aniya.

Yabang niya. Akala naman niya na lahat ay kaya niyang matandaan.

"I have my notes, Andrea. Do you want to borrow it?" Tanong ni Raia.

Buti pa ito at may maipapahiram sa akin.

"Andrea, if you don't mind. Can you tell us about the girl named Cassandra?" Tanong ni Blake.

Cassandra.

"A friend of mine." Sagot ko.

"Akala ko ba wala kang kaibigan?" Tanong ni Tristan.

"Siya lang ang kaisa-isang kaibigan ko noon, nawala pa."

"Care to share what happened?" Tanong ni Alexa.

Inilahad ko sa kanila ang nangyari noon, napatakip nang bibig si Alexa at Raia samantalang ang mga lalaki ay nagulat at nagalit.

"How can they do that to a 5-year-old girl?" Hindi makapaniwalang tanong ni Alexa.

Mga walang puso ang nga adik na iyon. 'Wag lang silang pahuhuli sa akin. Ipanalangin nila na si papa ang makahuli sa kanila.

"They are not human, they are monster devils." Sambit ni Raia.

They are Satan's child. I'll make them meet their father soon. Just wait.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My Role   Epilogue

    Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,

  • My Role   Chapter 81

    AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma

  • My Role   Chapter 80

    AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.

  • My Role   Chapter 79

    ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman

  • My Role   Chapter 78

    Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya

  • My Role   Chapter 77

    Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status