MasukShare
Warehouse
Terakhir Diperbarui:
2025-06-17 15:03:40
Bab terbaru
My Snobbish Engineer Parents
THROW BACK "Mom, may pumunta po sa office ni Dad, nagpakilala po na kaibigan ni Daddy. Pero parang mabigat po ang loob ko sa kaniya." Nandito Ako ngayon sa hideout ni Fiona dahil gusto kong malaman kung sino 'yong Lalakeng Doctor na sinadya pa talaga Ako sa opisina. "Walang friend ang Daddy mo Anak maliban sa Apat mong Ninong. Iyon lang ang mga pinagkakatiwalaan niya." Sagot nito sa tanong ko habang karga si Amirra. "So he lied to me then!" Inaalam ko ang pangalan niya at nagpa background check na rin. Mabigat talaga ang loob ko sa kaniya kahit ubod siya ng guwapo. "Gusto mo bang tulungan kita at ipasyal sa Hospital para ma familiarize mo?" Alok ni Mommy sa akin. "No need Mom, I can manage! Maybe one day, iyon naman muna ang pagtuunan ko ng pansin. Ayaw ko lang kasi tumambay ng Hospital nakaka-inis ang mga nag Pa-paging!" Natawa ito sa sinabi ko dahil ang babaw raw ng dahilan. "Ang iba Anak, takot sa karayom or sa Dugo o sa mga sugatan na kanilang nakikita, pero Ikaw? Anong pro
My Snobbish Engineer My Hospital!
"Anong mayroon? Bakit ang daming pasyente?" Tanong ko sa Isang Nurse na nakasalubong ko while I'm on My way to the office. "Mga nalason po Mam! Galing daw po sa Isang sikat na Restaurant. Sige po Mam, kailangan po kami roon," magalang na pa-alam nito sa akin. Tumango lang Ako at nagpatuloy sa aking paglalakad. "Paging to all Nurses and Doctor's, please proceed to emergency room." Announcement galing sa paging Area."Ganito ba talaga 'to or ngayon lang nangyari? Well, Hospital kasi 'to self, so malamang normal na ang mga ganitong pangyayari," ka-usap ko sa aking sarili. Pagpasok ko sa loob ng office ay inasikaso ko 'agad ang mga papeles na nakatambak sa aking lamesa."Nakakapagod pala ang ginagawa ni Dad pero at least kasama niya si Mom bilang Isang magaling na Doctora at the same time ay Secretary niya. Hi Dad! How are you there? Guide me please, I need you. We need you!" Tumingin Ako sa kawalan na parang nakikita ko siya. Hindi pa Ako tapos magmumuni muni ay may biglang kumato
My Snobbish Engineer Lason
Natawa Ako sa kanilang mga reaksyon."Yeah, si Kuya mo kasi torpe noon kaya na-unahan," natawa Ako sa itsura ni Marcos na nakikinig lamang sa Isang tabi. "Ikaw kaya ang ayaw magpaligaw! Sabi mo noon hindi ka pa ready. I was hurt when you rejected me kaya nagpakalayo layo muna Ako." Sabi nito na may pakamot kamot pa sa kaniyang batok. "Yeah right!" sang ayon ko na lang dito para hindi na humaba pa ang usapan."Anyway, I have to go, dumating na rin kasi ang ka meeting ko," pa-alam ko sa kanila. Pero bago Ako tumalikod sa kanila ay may ibinulong Ako sa Kapatid ni Jemuel,"I will let you barrow My Husband tonight but just tonight Darling!" Kumindat Ako rito pati sa aking Asawa na naka smirk sa akin. Gusto sana nitong sumunod kaso sumenyas Ako na hindi puwede dahil may mission Ako. Na-iwan naman na nakanganga ang Babae at saka lang ito natauhan nang ka-usapin na ito nang kaniyang Kuya. "Hello there! Mind if I join here?" Tanong ko sa Lalakeng tahimik dito sa sulok na umiinom ng al
My Snobbish Engineer New Girl
"Kumusta matandang pasaway?" We're back in Manila at dahil gusto kong makita si Mojahid ay dito na kami dumeritso ni Marcos sa aming Condo. "Kahit kailan ka talagang Bata ka!" Nakangiwing sabi nito sa akin. "Walang pasalubong?" Dumeritso Ako sa kusina at kumuha ng fresh milk. Hapon na kami nakarating at mamayang Gabi ay magliliwaliw na naman si Black Butterfly. "Bala at baril, gusto mo?" "Mojahid, mas matutuwa pa Ako kung Samurai 'yan at katana," nilapag ko ang aking baso na may lamang fresh milk at saka kumandong ng upo kay Marcos. "So, kumusta ang Russia? Naayos mo na ba ang mga kapalpakan mo?" "Ako pa ba? Okay na ang lahat maliban sa mga Mafia's na matitigas ang ulo." "Yeah, like you! Huwag ka na magreklamo dahil totoo naman!" Kumindat lang ito sa akin saka tumawa. "Aalis Ako ngayon Mahal, kaya pagtiisan mo muna si Mojahid ngayong gabi," baling ko kay Marcos sabay dampot sa aking baso na akala ko ay may laman pa. "Inubos mo naman Mahal eh!" Parang Bata na reklamo ko rito.
My Snobbish Engineer Mission accomplished
Pagdating namin sa Mall ay kungwari hindi kami magkakilala ni Marcos. Si Marcos bilang audience at Ako bilang Isang judges sa event na ang kanilang hanap ay "The next star of Tagaytay". Hinanap ko ang aking upuan na kung saan ay may mga pangalan ng nakadikit. Hindi ko alam kung sinadya nang aking tauhan o ang organizer ang may gawa nito. "Excuse me, is this sit is already taken?" Agaw so sa atensyon nang aking target at kungwari ay hindi ko alam na may mga pangalan na nakadikit sa kaniya-kaniyang upuan. Itinuro nito ang papel na may pangalan."If this is you then, this is your chair," nakangiting sabi nito. "Oh! I'm sorry, hindi ko na kita but yeah, this is My name," u-upo na sana Ako nang bigla itong tumayo at ipinaghila Ako ng upuan."Thank you!" Ngumiti lang ito sa akin at umupo na rin. Hindi pa nag-uumpisa ang pageant pero ang cellphone ko ay kanina pa umiinit dahil sa walang tigil ng kaka chat ni Marcos. "Paano ko kaya makaka-usap ang Lalakeng nasa tabi ko kung may pa-epa
My Snobbish Engineer Tagaytay
"How was your mission last night Ate?" Nagkakape kami ngayon ni Fiona sa may likod nang aking Bahay kung saan makikita ang mga ibat-ibang klase na mga bulaklak. Nandito kami sa Tagaytay dahil nandito ang mission ko ngayon. Kahapon pa Ako rito at dumaan na rin si Fiona bago ito umuwi sa aming Mansyon. Si Marcos naman ay susunod pa lang mamaya. Nag-unat Ako bago ito sinagot."Ahh, I miss My Home! Anyway, okay naman Sis but I didn't expect na ang lawak na pala ng kanilang negosyo rito. Can you imagine, iba ang negosyo nila sa pagnanakaw ng mga sasakyan pati ang pagbebenta nila sa mga Lalake?" "Baka marami silang ka sosyo Ate?" "Yup! That's why I'm here. Taga rito raw ang pinaka Big Boss nila. Marami pa silang monkey business dito maliban doon sa nabanggit ko." "Naglipana na talaga ang mga masasamang tao! Puwede naman silang mag negosyo ng matino!" Iling iling na sabi ni Fiona. "Mas gusto nila ang pera sa mabilis na paraan. Kaya rin siguro tayo ganito eh, utos siguro sa atin
