MasukGustong gusto ko ng manampal, tapos ang pangalan ay Bianca. Pati bata dinamay. Mas bagay atang maging mag ina si Zara at Bianca no?
Umawang ang labi ni Dia.For a brief moment, walang nagsalita sa kanila. Tanging ang mabibigat na paghinga at ang tensyong halos mahawakan sa pagitan nila ang namagitan. Dia could feel his restraint, the careful distance he was forcing himself to keep, and it scared her just as much as it thrilled her, because she knew one wrong word could break it all.“I don’t want to ask you anything.” Si Paul ang unang bumasag sa katahimikan, his voice low and deliberate, carrying a weight that made Dia’s heart skip a beat.“I want to respect your decision and all, but, Baby, you and Kenneth, you talk a while ago, hindi ko alam kung ano ba ang pinag usapan niyo o kung sinasagot no na ba siya gaya ngs sabi ng ate mo na may plano kang sagutin s—”Hindi na pinatapos ni Dia ang mga sinasabi ni Paul nang makuha niya ang attention ni Paul sa ginawa niya.Her fingers traced the hem of his shirt, a silent command, a question that words could never capture.God knows that Dia wants them to talk first, pero
Chapter 275Tumitig si Dia sa anak niya at saka hinalikan ang noo bago tumayo. Saglit pa siyang nanatili roon, parang gusto pang mag-imbak ng lakas, ng tapang, habang pinagmamasdan ang mahimbing na pagtulog ng bata, sa anak nila ni Paul.Pinagmasdan niya ang marahang pag-angat at pagbaba ng dibdib nito, at doon niya lang tuluyang naramdaman ang bigat ng lahat ng nangyari.She did cry after those kisses a while ago kasi talagang natakot siya, natakot siya na baka huli na, na baka hindi naman na talaga siya mahal ni Paul, but then… he is here… he is making her feel that she is still the one he loves despite everything.Kahit na iniwan niya ito noon, kahit na hindi pinakinggan ang kahit anong explanation nito, ramdam niya iyon sa bawat kilos nito, sa bawat titig. Kaya naman hindi na siya mag-aaksaya ng kahit anong oras.Lahat ng takot niya, lahat ng pangamba na matagal niyang kinimkim habang mag-isa siya sa malayo, parang unti-unting napapalitan ng pag-asang matagal na niyang iniiwasan.
Gustong patulan ni Paul ang pang-aasar ni Thali, pero hindi niya gustong mainis bigla si Dia, kaya napasunod na lang siya na parang aso kay Dia. Na kung sasabihin ni Dia na tumahol siya ay talagang gagawin niya just to please her.Pagpasok sa kwarto ni Alys, kitang-kita nila na tulog na ito. Paul immediately looked at the aircon dahil hindi iyon gaanong malakas at mukhang naiinitan ang tulog na anak nila, so he immediately pulled Dia papunta sa remote ng aircon at nilakasan iyon, careful not to disturb her peace.Napatitig naman si Dia sa kamay niya at sinubukang hilahin, pero hindi siya hinayaan ni Paul.“Let go, aayusin ko iyong mga laruan ni Alys,” Dia said at sinubukan niyang alisin ulit ang hawak ni Paul, pero hindi siya hinayaan nito.“Pwede namang ayusin ng magkahawak tayo, diba?” Natataas ang kilay na tanong ni Paul na siyang ikinasinghab ni Dia, the small act making their playful tension linger longer and deeper. He could feel the electricity of the moment, the unspoken desir
“Do you want to eat anything before going home?” Paul asked while driving, his eyes occasionally glancing at Dia, trying to catch any hint of her mood.Tipid na ngumiti at umiling si Dia. Humigpit tuloy ang hawak ni Paul sa kamay ni Dia habang nagda-drive. Binitawan niya lang kanina nang sumakay siya sa driver seat, but he was still holding it now, and gaya kanina, hinayaan siya ni Dia, hinayaan ni Dia na hawakan siya ulit ni Paul.Bawat paghawak niya ay may bigat at init, at bawat maliit na galaw ng daliri ni Dia sa kanya ay parang nagdadagdag ng kuryente sa pagitan nila, na kahit gaano sila ka-ordinary na magkasama, ang simpleng hawak ay nagiging mahalaga para kay Paul.And Paul wanted to scream like a bvllshit after that. Para na siyang nababaliw, halos hindi niya makuha ang sarili niya sa dami ng nararamdaman, halo-halo na emosyon ng tuwa, kaba, at pananabik na hindi niya matigil sa kanyang dibdib, but at the same time, nag-aalala siya dahil sa pag-iyak nito kanina na pinipigilan
Paul could feel every movement, every subtle shift of Dia's body as if she was claiming what was always hers.Like she is telling that it was her territory. Her presence was commanding, yet soft, a dangerous mix that made his heart skip and his pulse race uncontrollably. Every glance, every touch, was electric, sending shivers down his spine. The world around them seemed to blur, the bar fading into background noise as his entire focus centered on her.Paul bit his lips and his eyes fluttered with exhaustion, not from fatigue kundi dahil sa subra subrang pakiramdam niya ngayon.Para siyang nilalagnat sa emosyon, parang lasing hindi sa alak kundi sa presensya ni Dia at sa bigat ng nararamdaman niya. Ang bawat tibok ng puso niya ay sumasabay sa bawat galaw ng babaeng iyon sa kanyang kandungan, bawat maliit na galaw ay nagpapalakas sa damdaming matagal niyang pinigil.“Hey!” Inis na sambit ng babae sa tabi ni Paul, na dahilan kung bakit lalo pang uminit ang ulo ni Dia. Ang tensyon sa han
“Leave,” iritang bulong ni Paul sa babaeng nasa tabi niya, tulala lang siyang naktitig sa dancefloor, pero ang nasa isip niya ay walang iba kundi si Dia at kung ano ang pinag-uusapan nila ng Kenneth na iyon.Ramdam niya ang bigat sa dibdib, ang tensyon na parang unti-unting sumisikip sa paligid, at ang bawat galaw ng babae ay tila nagpapa-irita pa lalo sa kanya.“Paul—”“I said leave!”Paul irritatedly look at the woman in his side, bahagyang kumunot ang noo niya, may bahid ng pagkainis sa mga mata niya na hindi maitago kahit pilitin pa niyang huwag ipakita.Halata sa paghawak niya sa baso niya ang inis na nararamdaman niya, at ang kanyang mga palad ay bahagyang nanginginig sa frustration habang pilit niyang pinipigilan ang sarili.Umalis siya sa table dahil sa babaeng nasa tabi niya and he wants to be alone, gusto lang niyang makahinga, mag-isip, at patahimikin ang isip niyang punong-puno na habang iniisip si Dia at ang lalakeng iyon.But here the other woman again na lumapit sa kany







