Chapter 11Halos isang linggong hindi nakita ni Kierra si Aiden. Nalaman ni Kierra na pumunta pala ito sa US, dahil may inasikaso ito doon.Kierra was trying to avoid thinking about him. She really trying her best not to think about Aiden. Babaero ito at ang nangyari sa kanilang iyon ay wala lang para dito dahil pwede siyang makahanap o makakuha ng kahit sinong babaeng gusto niya. Hindi naman nagrereklamo si Kierra, lalo na at alam niya na hindi dapat siya mag-isip o umasa ng kung ano sa nangyari sa kanila.It was her choice to do that at hindi naman dapat siya panagutan o ano ni Aiden dahil gaya ng totoo, it was really her choice—hindi siya pinilit ni Aiden o kung ano man para mangyare ang nangyare noong gabing iyon.“Mukhang mapapagod na naman tayo sa pagbabalik ni Sir Aiden. Paniguradong may mga barkada na naman itong iimbitahin sa bahay para mag-inuman sa pagbabalik niya.”Natigilan si Kierra sa paghihiwa nang marinig niya iyon. Mula iyon kay Sita, isa rin sa mga kasambahay. Nasa
Chapter 10Natigilan si Kierra nang may makita siyang paperbag sa kama niya, tapos na ang trabaho at maliligo na sana siya at nangmakatulog na, pero may nakita siyang paper bag na alam niya naman na hindi iyon sa kanya. Agad niyang tinignan ang mga kasamahan na tulad niya ay pagod na din sa mahabang araw na iyon."Sa inyo ba ito?" Tanong ni Kierra at tinaas pa ang paperbag para makita nila ng maayos.“Hindi sa’min ‘yan. Bakit? Hindi ba ‘yan sa’yo?” tanong ni Flora, mas matanda sa kanya ng kaunti.Hindi agad nakasagot si Kierra at takang tinitigan ang paperbag na iyon. Sa isang kwarto ay tatlo sila, malawak naman ang kwarto at talaga namang kumportable. Tinignan niya ang laman nito at umawang ang labi niya sa gulat nang makita kung ano iyon.Isang dress, kaparehas ng dress na pinahiram ni Aira sa kanya at may tag pa ito, nagpapakitang bago ang damit na iyon. Nang tignan niya pa ang loob ng paperbag ay nakita niya roon ang isang note at hindi niya alam kung ano ba ang mararamdaman niya
Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Kierra nang nasa kusina na siya. Tapos na ang pagkain ng pamilya Buenavista, at para siyang lalagnatin sa ginawa ni Aiden kanina. Kinagat niya ang kuko niya habang nakatitig sa lababo at saka mariing pumikit, pilit na pinapakalma ang sarili.“Ikaw na ang maghugas ng pinggan, Kierra,” ani ng matandang kasambahay—si Manang Lourdes, ang pinakamatagal na naninilbihan sa mansion ng mga Buenavista.Agad na iniurong ni Kierra ang kamay mula sa pagkagat ng kuko at saka umaktong normal, kahit pa nanginginig pa rin ang kanyang dibdib sa kaba at hiya.“Sige po,” mahinang tugon ni Kierra, pilit na pinapatatag ang boses.“Sige, maiwan na kita at inaayos namin ang likod-bahay. Pagkatapos mo diyan ay sumunod ka na lang,” muling wika ni Manang Lourdes bago ito tuluyang lumabas ng kusina at iniwan siyang mag-isa.Muling bumuntong-hininga si Kierra. Napatingin siya sa hugasan kung saan nakatambak ang mga plato at baso. Kahit pa mayaman ang mga Buenavista, a
Tulala at wala sa sarili si Kierra habang nagwawalis sa sala. Hindi siya makapaniwala sa nangyari. Nagising siya na katabi niya ang anak ng boss niya at wala pang saplot. Napapatulala talaga siya habang iniisip na hindi na siya birhen at ibinigay niya ang sarili niya sa taong hindi naman niya boyfriend.Lasing siya kagabi, pero alam niya naman at naaalala niya na siya ang halos may gusto noon, na mas lalong nagpabaliw kay Kierra."Kierra, naman," mahinang ani niya sa sarili at hindi mapigilan ang mariing pagkapit sa kanyang labi. "Hindi na talaga ako iinom kahit kailan," mariing ani pa niya sa sarili at saka muling pinagpatuloy ang pagwawalis.Tulog pa si Aiden nang magising siyaMasakit pa nga ang ulo ni Kierra at ang katawan niya, pero ginamit niya ang buong lakas para makalabas sa kwarto at pumunta sa maids' room. Mabuti na lamang at madilim pa noong nagising siya kaya walang kahit sinong tao ang nakakita sa kanya na lumabas mula sa kwarto ni Aiden. Kung may nakakita man, talagang
Napigil ang hininga ni Kierra. Kumalabog ng malakas ang dibdib niya. Mabilis ang tibok ng puso niya, tila ba kumakalabog pa nga sa loob ng tenga niya. Nervous about how he looked at her, pero may parte sa kanya na halos sumabog ang damdamin niya sa excitement—at kung ano bang tawag sa nararamdaman niyang 'yon? She fvcking didn’t know. She could feel the tension in the air—thick, electric, dangerous.He climbed onto the bed slowly, eyes never leaving hers. Bumaba ang tingin ni Kierra sa katawan nito—wala na itong damit pang-itaas at kitang-kita ni Kierra kung gaano kaperpekto ang katawan nito.“You keep pushing me to my button, Kierra,” he murmured, his voice low and rasping. “Do you even know what you’re asking for?” Hindi siya nakasagot. Hindi sa hindi niya alam ang sagot, kundi dahil hindi niya kaya. Nauna nang gumalaw ang katawan niya bago pa makapagdesisyon ang utak niya—napakapit siya sa sapin ng kama habang si Aiden ay yumuko, ang hininga nito mainit na dumampi sa pisngi niya.
“Maids room? Tsk!” madiin na tanong ni Kierra. “Siguro kung ibang babae ang kasama mo, sa hotel mo agad dadalhin!” Hindi mapigilan ni Kierra na sabihin iyon.Mas lalong napaluwang ang bibig ni Aiden sa narinig. Hindi niya alam kung bakit bigla itong galit sa kanya at sinasabi ang mga bagay na iyon.Pinanood niya ito habang naglalakad na parang hindi mapirme ang katawan. Lasing. Gusto na sanang bumagsak, pero pilit pa rin tumatayo ng matuwid. Mariing hinilot ni Aiden ang sintido at saka mabilis na naglakad para hawakan ulit ito.“You’re drunk. Ihahatid na kita sa kwarto mo dahil baka may mabangga kang mamahalin dito at masira—”“Sabagay!” singit ni Kierra, hindi pinansin ang sinabi nito. Napapikit si Aiden at nagsimula anng sumakit ang ulo sa kalasingan nito."Hey---"“Hindi ka titikim ng isang kasambahay. Dapat kasi hinayaan mo na ako kay Lance. Ang saya saya doon, nagsasayaw kami tapos bigla kang susulpot!”Aiden’s jaw clenched after hearing that. Parang nagpintig ang tenga niya. Mas