Chapter 28

Nakatulala ako habang nakaupo sa gilid ng kama. A day already passed and I felt relieved knowing that I'm already better, I don't feel sick anymore.

Except for the pain in my chest.

It gets heavier every seconds whenever the thought of him enters my mind. Mas lalo lamang akong nasasaktan sa tuwing nag-iilusyon akong nasa harapan ko siya.

I know, I may sound weird for hallucinating that he's in front of me but it is my escape to forget the truth... that we're not together anymore.

Pilit kong pinapatatag ang sarili ko at inaalala na babalikan niya ako. He promised me that he'll get me back after I get better.

Now that I'm all better, babalikan niya na ba ako?

Nakarinig ako ng katok mula sa pintuan at dinig ko ang boses ni grandma na tinatawag ang pangalan ko.

"Gising ka na ba?"

Huminga ako ng malalim bago tumayo at marahang binuksan ang pinto. Nang magtama ang paningin namin ay sumilay ang maliit na ngiti