EP 1
หวังว่าจะไม่มีเรื่องยุ่งยาก
..................................
หลายอาทิตย์ผ่านไป
"เฮีย....." แฝดน้องเอ่ยเรียกพี่ชายตัวเองเบา ๆ แต่ทว่าก็นิ่งค้างไปไม่ยอมพูดต่อจนพี่ชายฝาแฝดรู้สึกรำคาญที่เขาไม่ยอมพูดให้จบ
"ทำไม (╰_╯) ?"
"คิดถึงคนสวยคนนั้นอะ อยากเจอกันอีก" แฝดน้องพึมพำด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้ม น้อยครั้งนักที่เขาจะหวนคิดถึงค่ำคืนที่แสนเร่าร้อนกับคู่วันไนท์ หากไม่ประทับใจจริง ๆ เขาคงจะไม่เพ้อถึงแบบนี้
"ไร้สาระ กฎว่าไง" แฝดพี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ถ้าไม่อยากมีปัญหา.....เล่นสนุกครั้งเดียวพอ (╯3╰) " แฝดน้องทวนกฎที่พวกเขาตั้งขึ้นมาด้วยใบหน้าหงิกงอ ตามจริงกฎนี้เพิ่งถูกตั้งขึ้นภายหลัง เพราะเคยประสบปัญหายุ่งยากน่าปวดหัวมาแล้ว หลังจากที่เล่นสนุกกับคนเดิมซ้ำหลายครั้ง หลายคนจากตอนแรกแค่สนุก แต่ทว่าพอหลัง ๆ เริ่มอยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าของ ตามหึงหวง และ ทำตัวงี่เง่าจนสองแฝดถึงกับปวดหัว เพราะงั้นนี่เลยเป็นกฎในไม่กี่ข้อที่พวกเขาต้องรักษาไว้
"จำได้ก็ดี เพราะงั้นมึงก็เลิกพึมพำได้ละ กูรำคาญ"
"เฮียมึงนี่เย็นชาชะมัด ทั้ง ๆ ที่มึงได้ซิงเขาไปแท้ ๆ"
"กูเห็นนะว่ามึงทำหน้าโคตรฟิน"
"ก็แค่เรื่องซิง กูไม่ซี" แฝดพี่ไหวไหล่ ก่อนจะนั่งเล่นโทรศัพท์ในมือต่อ
"ครั้งเดียวพอหรอ หึ.....กูจะคอยดูวันที่มึงกลืนน้ำลายตัวเองนะเฮีย" แฝดน้อยยกยิ้มมุมปากอย่างกวน ๆ ซึ่งเขาไม่คิดเลย ว่าเรื่องมันจะเป็นไปตามที่เขาพูดในอนาคตอันใกล้
12.30 น.
@ร้านกาแฟในมหาลัย
"คืนนี้มึงจะไปดริ๊งไหมเฮีย" แฝดน้องเอ่ยถามพี่ชายตัวเอง หลังจากที่อ่านไลน์ของเพื่อนที่ส่งมาในกลุ่มเพื่อนชวนกันไปนั่งดริ๊งชิล ๆ ที่ผับดัง
".....ดูก่อน" แฝดพี่เอ่ยตอบพอเป็นพิธีเหมือนปกติ ก่อนจะเสมองออกไปนอกร้านกาแฟไปเรื่อยเปื่อย แต่ทว่าหางตากลับเหลือบไปเห็นร่างเล็กของใครบางคนที่รู้สึกเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
"มองอะไรวะ?" แฝดน้องพึมพำ ก่อนจะมองตามสายตาของพี่ชายไป และ พอเห็นว่าพี่กำลังมองใครอยู่ ดวงตาคมก็เบิกโพลงทันที
"เฮ้ย! นั่นมันยัยคนสวยนี่หว่า"
"....................."
"เฮีย! มึงจำเขาไม่ได้หรอคนสวยคนนั้นอ่ะ" แฝดน้องเอ่ยด้วยท่าทางตื่นเต้น ซึ่งตามจริงแฝดพี่จำได้ก่อนเขาเสียอีก แต่แค่กำลังใช้ความคิดเท่านั้นเอง และ เหมือนคนถูกมองจะรู้ตัวว่ามีใครกำลังจ้องอยู่ ร่างเล็กที่อยู่ในชุดนักศึกษาขนาดพอดีตัว กับกระโปรงทรงเออวดสะโพกสวยก็หันมามอง
"!" ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยทันทีที่เห็นว่าคนที่กำลังจ้องตัวเองอยู่เป็นใคร ก่อนที่เธอจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติเหมือนอย่างเดิม และ รีบเดินตามกลุ่มเพื่อนตัวเองไปทันที
"ว้าวว.....เรียนอยู่ที่เดียวกันหรอเนี่ย" แฝดน้องมองตามร่างเล็กไปจนสุดสายตา ก่อนจะยิ้มกว้างราวกับถูกใจตามประสาหนุ่มเจ้าชู้
"ให้มันน้อย ๆ หน่อย กูบอกแล้วใช่ไหมว่า....." ยังไม่ทันที่แฝดพี่จะเอ่ยจบ แฝดน้องจอมกวนก็เอ่ยขัดขึ้นทันที
"รู้แล้วหน่าว่าไม่ให้ซ้ำน่ะ"
"ก็แค่แปลกใจเฉย ๆ ที่ได้รู้ว่าเรียนที่เดียวกัน แต่เขาดูตกใจนะที่เห็นเราน่ะ"
"ก็อย่างว่า ดันมาเจอไอ้คนใจร้ายที่พูดอย่างเย็นชาหลังจากที่เอากันเสร็จว่าแค่เอากันสนุก ๆ แล้วจะไม่สานสัมพันธ์" แฝดน้องทำเป็นเหน็บพี่ชายตน แต่เขาก็แค่แสร้งเหน็บไปอย่างนั้น เขาก็เหมือนพี่ชายของตัวเอง ที่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าคำที่พูดไปจะทำร้ายจิตใจของคนฟังหรือเปล่า
"...................." แฝดพี่ไม่ได้พูดอะไร เขาเอาแต่มองตามหลังร่างเล็กที่เดินไปไกลลิบแล้วด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ตกเย็น
@หน้าคณะวิศวะ
"เฮีย"
"กูไปสืบมาแล้ว" แฝดน้องเดินยิ้มแฉ่งมาแต่ไกล ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงที่ม้าหินอ่อนตัวเดียวกับที่พี่ชายตนนั่งอยู่
"....................." แฝดพี่ที่กำลังเล่นเกมในโทรศัพท์เหลือบตามามองน้องชายด้วยเองเล็กน้อย ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเล่นเกมต่อราวกับไม่ใส่ใจ
"เฮียมึงฟังกูก่อนสิ เรื่องคนสวยคนนั้นอะ กูไปสืบมาแล้ว"
"น้องเขาเรียนอยู่ปีหนึ่ง คณะการบิน ชื่อเล่น มิน ชื่อจริง มินตรา"
"คนอะไร แค่ชื่อก็ยังสวยเลย" แฝดน้องเอ่ยไปยิ้มไปตามประสาหนุ่มเจ้าชู้
"แล้วยังไง?" แฝดพี่เลิกคิ้วในขณะมองหน้าน้องชายตน
"ก็ไม่ยังไงหรอก.....ก็แค่เสียดายอะ"
"มึงเข้าใจไหม ว่าเสียดาย" แฝดน้องคร่ำครวญ ซึ่งท่าทางครวญครางจะเป็นจะตายราวกับเสียดายของเล่นของน้องที่ไม่เคยเป็นมาก่อนทำเอาพี่ชายรู้สึกรำคาญเป็นอย่างมาก
"มึงเลิกเพ้อเจ้อได้ละ กูรำคาญ"
"กูไม่อยากมีเรื่องยุ่งยาก ขี้เกียจต้องมานั่งจัดการปัญหาที่หลัง" แฝดพี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ภาพความทรงจำที่ถูกอดีตคู่วันไนท์ตามติดเหมือนสตอล์กเกอร์ยังคงเป็นฝันร้ายยากจะลบเลือน
"มึงคิดว่าน้องมินจะเป็นคนแบบนั้นหรอวะ"
"น้องเขาดูติ๋มมากเลยนะ ถึงแม้เขาจะดูเหมือนคนแรง ๆ ก็เหอะ"
"คนติ๋มอะไรที่เสียครั้งแรกให้กับผู้ชายที่สวิงกิ้งด้วยตั้งสองคนแล้วไม่ร้องไห้สักแอะ แถมยัง.........." แฝดพี่เว้นวรรคไปเล็กน้อยเมื่อคิดถึงภาพเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนตอนที่เขาคุยกับเธอเพื่อทำให้เรื่องทุกอย่างจบอย่างไม่ยืดเยื้อ และ ไม่มีปัญหาภายหลัง ภาพของมินตราที่ดูเข้าใจอะไรได้ง่ายกว่าที่คิด ไม่ตกใจ ไม่งี่เง่างอแง แถมยังดูนิ่งสงบแปลก ๆ มันทำให้เธอดูไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยเจอ ซึ่งการที่เธอเป็นแบบนั้นมันทำให้เขากังวลมากกว่าผู้หญิงที่แสร้งบีบน้ำตาใส่พวกเขาเสียอีก
'หวังว่าจะไม่มีเรื่องยุ่งยากเกิดขึ้นให้ต้องรำคาญใจ'
..................................
EP 39ตอนพิเศษ ลูกคนแรก..................................หลายปีต่อมา@โรงพยาบาล“ทำไมถึงยังไม่ออกมาอีกนะ เข้าไปกันตั้งนานแล้วแท้ ๆ”ร่างสูงของสองฝ่าแฝดเดินวนไปวนมาอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัด สาเหตุที่เขามีอาการร้อนรน และ กังวลจนนั่งไม่ติดขนาดนี้ก็เพราะวันนี้เป็นวันคลอดของมินตรานั่นเองซึ่งก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเขาได้รู้ว่ามินตราท้องพวกเขาก็ตื่นเต้นกันมาก และ เพื่อกันไม่ให้เกิดปัญหาจึงมีข้อตกลงพิเศษว่าจะไม่มีการตรวจดีเอ็นเอใด ๆ ทั้งสิ้น ไม่ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นลูกใคร แต่ทว่าเด็กที่เกิดมาจะกลายเป็นลูกของทั้งสามคน ส่วนการเซ็นรับรองบุตร ลูกคนแรกจะให้หนึ่งเป็นคนเซ็น ส่วนถ้ามีคนที่สอง จะให้สองเป็นคนเซ็นรับรอง ถึงแม้ว่าตามจริงแล้วไม่ว่าจะเป็นลูกใครพวกเขาก็รักอยู่ดีหลายวันต่อมาหลังจากที่มินตราคลอดลูกเป็นที่เรียบร้อยเธอก็ต้องนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ซึ่งไม่จำเป็นต้องจ้างพยาบาลพิเศษเลยสักนิด เพราะสองแฝดคอยดูแลประคบประหงมเธอไม่ห่าง ถึงแม้จะผ่านไปหลายปี แต่ทว่าทั้งสองคนก็ยังคงเส้นคงวาเป็นอย่างดี ไม่ผิดจากคำพูดที่เคยให้ไว้“ว่าไงลูก หิวนมหรอ อ่ะหิวนมไหม ๆ”“ช่วงนี้พ่อจะยอมเสียสละให้กินนมแม่ไปก่อนนะ แ
EP 37ตอนพิเศษ ทริปญี่ปุ่น..................................@ญี่ปุ่นตอนนี้ทั้งสามคนเดินทางมาเที่ยวกันที่ญี่ปุ่นในช่วงที่หิมะกำลังโปรยปรายพอดี บรรยากาศหนาว ๆ ช่วยทำให้รู้สึกผ่อนคลายพับ ๆ ๆ ๆ ๆปึก ๆ ๆ ๆ ๆ“อ๊ะ ๆ ๆ อื้อออ”“มินอย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวไอ้สองมันก็ตื่นพอดี” แฝดพี่กระซิบกระซาบข้างหูของมินตรา เพราะกลัวว่าน้องชายที่เมาสาเกหลับไปแล้วจะตื่นขึ้นมาขัดจังหวะ ตอนนี้พวกเขากำลังบดเบียดร่างกายใส่กันอยู่ภายใต้ผ้านวมผืนใหญ่“อึก! อื้อออ พะ พี่หนึ่งก็เบา ๆ สิ”“เล่นขยับแบบนี้มินจุกนะคะ อ๊ะ ๆ แฮ่กก” มินตราส่งเสียงครางกระเส่าออกมาไม่หยุด เพราะร่างสูงบนตัวเอาแต่กดกระแทกสะโพกใส่อย่างถี่รัว แต่ทว่ากลับมาบอกให้เธอเบาเสียง ทั้ง ๆ ที่ต้นเหตุก็มาจากเขาทั้งนั้นพับ ๆ ๆ ๆ ๆปึก ๆ ๆ ๆ ๆ“แฮ่ก.....แฮ่ก แบบนี้ตื่นเต้นดีว่าไหมครับ” หนึ่งเอ่ยเสียงกระเส่า ก่อนจะขยับสะโพกถี่รัวขึ้นพับ ๆ ๆ ๆ ๆปึก ๆ ๆ ๆ ๆ“อ๊ะ ๆ ๆ ๆ อื้อออ ทะ ทำแบบนี้แล้วมาบอกให้มินเบาเสียงเนี่ยนะ”พับ ๆ ๆ ๆ ๆปึก ๆ ๆ ๆ ๆ“คราวหลังเรามาแอบทำลับหลังไอ้สองกันอีกนะครับ (^_^) ”“ทำไมพี่สองคนชอบพูดแบบนี้กับมินจังเลยคะ” มินตราพึมพำ ก่อนจะน
EP 36สุขสันต์วันเกิด..................................17.00 น.วันนี้สองพี่น้องกลับเร็วกว่าปกติ พวกเขารีบทำงานเพื่อที่จะรีบกลับมาจัดการกับคนตัวเล็กที่โกหกว่าจะไปเรียน แต่กลับไปโผล่อยู่ที่ห้าง แถมยังยืนคุยกับผู้ชายคนอื่นด้วยท่าทางสนิทสนม (ในสายตาของสองแฝด)แกร๊ก!สองพี่น้องเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมระเบิดอารมณ์เต็มที่ พวกเขากะว่าจะจัดการมินตราให้สาสม เล่นงานให้หนัก และ ใช้ทุกท่วงท่าที่ไม่เคยลองเพื่อสั่งสอนไม่ให้มินตราไปโปรยเสน่ห์ใส่ใครได้อีก แต่ทว่า.....ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาก็ต้องตกตะลึง เมื่อพบว่าห้องที่เคยตกแต่งอย่างเป็นระเบียบในตอนนี้ถูกตกแต่งด้วยป้ายอวยพรวันเกิด ลูกโป่ง และ สายรุ้งเต็มไปหมด ไหนจะอาหาร และ เครื่องดื่มที่จัดเตรียมเอาไว้บนโต๊ะ และ สิ่งที่สะดุดตาพวกเขาที่สุดก็คือเค้กก้อนโต ที่เขียนอวยพรด้วยลายมือยึก ๆ ยือ ๆ น่าเอ็นดูสุขสันต์วันเกิดนะคะสองเฮีย :)ตึกตัก.....ตึกตัก.....ตึกตักพอเห็นแบบนั้นหัวใจแกร่งของสองแฝดก็พลันเต้นแรงขึ้นมาทันที เขาไม่คิดเลยว่ามินตราจะจัดเตรียมงานวันเกิดให้พวกเขาแบบนี้ งานวันเกิดที่ตามจริงพวกเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันนี้เป็นวันเกิดตัวเอง“เมียเราโ
EP 35เราสามคน..................................หนึ่งปีต่อมาตอนนี้สองแฝดนรกแห่งคณะวิศวะได้กลายเป็นตำนาน และ เหลือไว้แต่เพียงชื่อ เพราะทั้งสองคนได้เรียนจบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วจุ้บ!จุ้บ!สองแก้มซ้าย และ ขวาของมินตราถูกสองแฝดจุมพิต และ ขบกัดด้วยความมันเขี้ยว“มันเจ็บนะคะ” มินตราที่อยู่ในชุดนักศึกษาสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อนเอ่ย ตอนนี้เธอยืนอยู่หน้าเตาแก๊สเพราะกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหาร ตอนนี้เธอกำลังทำข้าวกล่องตามที่สองพี่น้องเรียกร้อง เพื่อให้เขานำไปกินที่ไซต์ก่อสร้าง หลังจากที่เรียบจบสองพี่น้องก็เข้าทำงานที่บริษัทของครอบครัวตัวเองทันที แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาทั้งสามคนก็ยังคงอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขดี“ข้าวกล่องฝีมือเมียน่ากิน แต่แก้มเมียน่ากินกว่า” แฝดน้องเอ่ย ก่อนจะใช้มือลูบไล้สะโพกของมินตราไปมา เขาก็ยังคงเหมือนเดิม ทะเล้น และ ทะลึ่งไม่เคยเปลี่ยนแปลง“เฮียขอสักรอบก่อนไปทำงานได้ไหมครับ”หนึ่งเอ่ย พร้อมกับขยับไปประชิดที่ด้านหลังของคนตัวเล็ก จนบางอย่างแนบไปกับก้นนุ่มนิ่ม เท่านั้นไม่พอ เขายังพยายามจะกดมินตราลงกับเคาน์เตอร์ครัวอีกต่างหากตอนนี้หนึ่งกลายเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน (เฉพาะกับมินตร
EP 34ขอโทษ..................................“....................” มินตราที่กำลังนั่งเรียนคาบเช้าอยู่ตอนนี้ไม่ได้จดจ่ออยู่กับอาจารย์ที่หน้าห้องเลยสักนิด ใจของเธอลอยไปไกลแสนไกล ตอนนี้ทั้งสมอง และ หัวใจของเธอมันสับสนไปหมด ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีหากพูดตามตรงตอนนี้ เธอก็คงต้องบอกว่าได้แพ้ใจตัวเองเข้าเสียแล้ว เธอมอบทั้งใจให้กับสองพี่น้องที่ตอนแรกกะจะมาแก้แค้น ตอนแรกเธออาจจะชอบแค่แฝดพี่ เขาเป็นรักแรกของเธอ ซึ่งตอนนี้ก็ยังคงเป็นแบบนั้น ส่วนแฝดน้อง ที่ถูกหมายหัวรองลงมาเพราะปากเสีย แต่ทว่าพอได้รู้จักจริง ๆ กลับพบว่าเขาเองก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น ทั้งอ่อนโยน ดูแลเอาใจสารพัด ทะนุถนอมเธอราวกับไข่ในหิน แล้วแบบนี้เธอจะไม่ตกหลุมรักเขาได้ยังไง ซึ่งมันช่างเป็นเรื่องน่าตลกสำหรับเธอจริง ๆ ที่การแก้แค้นนี้ไม่ได้อะไรเลย ทุกอย่างมันสูญเปล่าไปหมด‘จะอยู่แบบนี้ต่อไปดี หรือ หนีไปตอนนี้เลยดีนะ’ตืดดดดในขณะที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นเตือนว่ามีข้อความเข้า ซึ่งนั่นเป็นข้อความจากหนึ่งนั่นเองพี่หนึ่ง: เลิกเรียนแล้วเดินมารอที่รถนะ ทางนี้เลิกช้าหน่อย“ค่ะคุณพ่อ” มินตราพึมพำ ก่อนจะเก็บโทรศัพท์เข้าก
EP 33ไม่ว่าอะไรก็ตาม NC18+..................................“เมื่อไหร่พวกพี่จะกลับไปอยู่ห้องของตัวเองสักทีคะ” มินตราเอ่ยปากไล่สองแฝดรอบที่ร้อยของสัปดาห์แล้วเห็นจะได้“ (^_^) ”แฝดน้องยังคงเอาแต่ยิ้ม แล้วก็ทำตัวไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเดิม ส่วนแฝดพี่น่ะหรอ.....“ให้ฉันจ่ายค่าคอนโดให้ไหม?”“คอนโดนี้มินซื้อแล้วค่ะ”“ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าส่วนกลาง?”“มินไม่ต้องการเงินของพี่ค่ะ” มินตราขมวดคิ้วเล็กน้อยกับความหน้ามึนของแฝดพี่“แต่ฉันอยากให้”“อยากให้ทั้งเงิน ทั้งนามสกุลของฉันด้วย”“พะ พูดอะไรของพี่คะเนี่ย”มินตราเมื่อได้ฟังก็เกิดเขินอายจนหน้าแดงขึ้นมา เธอค่อนข้างตกใจกับการแสดงออกแบบแปลก ๆ ไม่เหมือนเคยของหนึ่งพอสมควร ต้องบอกว่าตลอดสัปดาห์มานี้สองพี่น้องทำตัวแปลก ๆ ชอบกล ทำดีกับเธอจนเว่อ ประคบประหงมเกินเหตุ ทั้งเอาอกเอาใจจนทำตัวแทบไม่ถูก ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันกวนใจเธอเหลือเกิน“เฮียมึงอย่ามาขี้ตู่”“น้องมินต้องใช้นามสกุลกูต่างห่าง” สองแย้งขึ้นมากลางวงสนทนาทันที“พวกพี่ก็ใช้นามสกุลเดียวกันไม่ใช่หรอคะ” มินตราที่ฉงนกับคำพูดของสองเอ่ยอย่างสงสัย แต่ทว่ากลับทำเอาสองแฝดส่งเสียงหัวเราะรวนออกมาทันที“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”