"จะไปไหน?" "กลับ เธอเองก็กลับ เดี๋ยวฉันไปส่ง"มะปรางส่ายหน้าหวือ แถมมือบางก็กระชับกอดแขนแน่นขึ้นไปอีก "กลับไม่ได้ เราทำงานที่นี่"ใบหน้าหล่อตวัดสายตามามองคนตัวเล็กตรงๆ คนที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิตว่าจะมาอยู่ด้วยกันในที่แบบนี้ "หมายความว่าไง?เธอจะทำ?"ไม่อยากจะถามแบบนี้ แต่การกระทำเธอมันฟ้อง "ก็ดีลกันมาเพื่อแบบนี้ ก็ต้องทำ" "พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า"เสืออยากจะบ้า แค่ผู้หญิงที่เขาเห็นว่าเรียบร้อยที่สุดมาอยู่ในห้องนี้ก็ทำเขาตกใจพออยู่แล้ว แต่เธอกำลังบอกให้เขาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ บ้าหรือเปล่า "รู้สิ"อ่า...ท้าทายสินะ "ฉันไม่ทำ แค่เห็นเธอฉันก็หมดอารมณ์" นิยายในเซตเดียวกัน อ่านแยกกันได้ค่ะ 1.วิศวะร้อนรัก เพลิง&ปิ่นมุก 2.วิศวะลวงรักร้าย คิณ&ขวัญตา 3.วิศวะร้ายพลาดรัก เสือ&มะปราง 4.เล่ห์รักพายุร้าย พายุ&ลินดา
View MoreAllison P.O.V
"Stop staring at him." My best friend Teresa told me as she shook her head.I averted my gaze from Ethan Iversen, who was chatting with his friends at the specific table in the right corner.My eyes were always on him which he could never see.He was the soon-to-be Alpha of our Moonlight Crown Pack and I was just an ordinary Omega.I was sitting in the canteen of our school with Teresa. It was our break time so we came here to chit-chat.I sighed and turned my head to Teresa."I was just-""Yeah yeah, you were looking around and your eyes suddenly fell on him." She said and chuckled. I smiled and looked away. Teresa was my best friend. She knew everything about me. "You are this pack's beta's daughter. He can't let you down." She let out.I shook my head. "No, I want him to look at me as an ordinary girl, not as his father's beta's daughter.""You are beautiful. He will love you back for sure. Otherwise, I will break his nec-""Ssshhh. He will listen to you." I pressed my hand over her mouth to stop her.It was time for our next lesson to begin. We walked to the classroom.It was a Brand Promotion class. The best part was that it was one of the few classes where seniors and juniors could sit together.I was waiting outside with Teresa when I saw Ethan headed this way. I gasped and waited for us to enter together, not knowing whether we would be able to sit together.I was ready to enter the classroom when I felt a push from my right side and collided with Ethan.He gripped my waist and pulled me up straight. His veiny hands and muscular arms were wrapped around me. I nearly passed out. His warmth completely enveloped me.My attention was drawn to his fair forehead with a little fringe scattered, a sharp nose, and dark eyes. "Are you okay?" I could hear him. I realized I was staring at his attractive features. He was in his fourth year of our 'Moonlight University'. In contrast, I was a first-year student. Everyone glanced at us as they came to a halt.I took a step back after clearing my throat. "Y-Yeah, thank you." I responded timidly.He nodded and walked inside the classroom.I could see other girls glaring at me. They were all madly in love with Ethan. He was the most handsome boy they had ever seen and cherry on the top, he was their future Alpha.But I did not like Ethan due to his attractive looks or posture. I liked him since he once saved my life when I was in danger. Who knows what might have happened if he had not saved me?"How was that?" A whisper was heard. I twisted my head and softly punched Teresa's arm."Ouch! I was expecting a kiss on the cheek from you. But you are slamming into me!"My best friend was attempting to matchmake me with Ethan, just as she had pushed me towards him moments ago."He will get angry. Teresa, don't do that again."She sighed and rolled her eyes. "I am not sure how you are going to win his heart with such candor."I laughed and locked her arm with mine. We walked inside the classroom. The class was completely crowded. I looked for a seat and saw a few vacant chairs. Unfortunately, they were not near Ethan.We walked to our seats, which were rather far away from Ethan's.The professor arrived and began our class."Dear students, today we will learn how to select the best sponsor for your product. You must choose the best backer for it."I concentrated on the lesson. I paid close attention in every lesson. I wanted to do well in school and make my parents proud."Like Alpha Ethan, he is the face of our school. We are fortunate to have him here." The professor said.Everyone, including me, was staring at Ethan. He scowled and said, "Ethan"The professor was perplexed by what he had just said."Y-Yes?""Call me Ethan.""Yes, yes. It's a great honor." The professor grinned.Everyone tried hard not to chuckle."Begin buttering! Everyone around here loves to butter him. Huh!" Teresa murmured.After hearing her remarks, I burst out laughing. I saw Ethan concentrating on his book. But I might argue that his focus was not on the book and that he was thinking about something else.He was a reserved person. We were familiar with each other. Not only was my father his father's beta, but he was also his father's closest buddy. But Ethan had a past.Ethan was not the son of our current Alpha, Neil Iversen. He was the son of Alpha Neil's brother, Evan Iversen. However, he lost his parents when he was just five years old. Alpha Neil accepted him totally after that.Everyone described Ethan as Alpha Neil's shadow. Alpha Neil wanted him to be the pack's next Alpha.But there was something more.Alpha Neil has a son as well. He and Ethan were the same age.Everyone knew Alpha Neil and his son Ryan Iversen had a strained relationship. Ryan was also someone I knew. I had not seen him since I was eleven years old. It had been almost eight years since his father had sent him abroad."Will you go tonight?"I emerged from my thoughts. "Huh?" Teresa was the one who asked the question."Ryan Iversen is returning today. Seniors are giving him a welcoming party."I scowled. "He is not even a student at our school.""He will join our school," A girl in my front seat said to us. "We observed that four pack fighters came to see the Dean today, and a professor told our boys that Ryan is our new transfer student.""I see." I muttered.Ryan was not the same as Ethan. He was the complete opposite of him. In our childhoods, I only witnessed him become furious at everyone."Will you accompany me?" Teresa asked."No.""Consider it. Ethan is definitely going."When I glanced at Ethan, I sighed. He was now focused on his phone.After all the classes, Teresa dropped me off at home since my house was on her way.I saw there was no one in my house. I dialed my mother's number. "Mom?" I said as soon as she received the call. "Where have you gone?""Are you back at home, honey? You must be starving. Enter the kitchen. I made you lunch before I came to the pack house.""Pack house? What brought you there?""Ryan is returning today. So Luna Ella contacted me to ask if I could help her in cooking her son's favorite foods. You know how much Ryan used to like my food when he was a kid.""Okay, mom."I hung up the phone. My mother adored both Ethan and Ryan. My mother was also friends with Luna Ella, therefore we were really close family friends. We went to every gathering and celebration together. I went to my room and took a shower. Following that, I had a late lunch. Teresa came to my house in the evening. I was dressed casually in blue jeans and a loose black shirt. My hair was pulled back into a high ponytail. I did not want to draw attention to myself."Let's go." I said to Teresa.We hopped in her car and drove to the club where our seniors were throwing the party.We walked inside the club. My attention was drawn to the smoke and the loud music. I had never been to a club before, so it was a whole new experience for me."Let's go out and have some drinks." Teresa remarked, pulling me along with her.I saw that practically every popular student in our school had attended this party.Suddenly, I saw Ethan conversing with someone."I am coming right away." I said to Teresa before walking up to Ethan.We were not strangers; we were family friends. I approached him and came to a halt behind him."Ethan" He turned to face me. I smiled at him, but then I saw his ex-girlfriend Julie standing in front of him."Yes?" He asked.I had no idea what to say to him or how to greet him."H-Hi."He just nodded his head and turned around without replying. I took a step back, but I could hear the girl."You know her?""Hmm." "Like she is someone who can be yo-""She is not my type."I overheard his response. Did he know I was still standing behind him? How could he possibly say such a thing to others? I was not his type? Why?I clenched my fists. My tears had made my eyes glossy. Nothing was clearly visible to me. I saw a haze. I took a few steps back.My back was suddenly crushed against a hard chest. I turned back right away but could not see anything since I was in tears.I blinked a few times, and my vision started to clear.I saw a pair of black eyes staring at me.My gaze was pulled to the facial features. Black hair, a strong jawline, thick brows, and a fair and clean face.I saw his eyes going down to my clothes before returning to my face.Then I heard his deep, icy voice."Who are you?"1ปีผ่านไป ตอนนี้มะปรางคลอดลูกสาวคนแรกแล้ว โดยเสือเป็นคนตั้งชื่อว่าเรนเดียร์ เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง ถอดแบบคนเป็นพ่อมาเป๊ะ ถึงว่าแพ้ท้องแทนเมียเพราะลูกเหมือนตัวเองนี่เอง ตอนนี้เรนเดียร์อายุได้ห้าเดือนแล้ว เป็นที่รักของปู่กับย่าและคุณตาที่แวะมาหาหลานเกือบทุกวัน รวมถึงบรรดาเพื่อนของเสือ เสียงรถเข้ามาจอดในโรงรถ มะปรางหันไปมองเพราะวันนี้นัดกับน้องทั้งสามคนที่อยากจะมาเล่นกับหลาน ทั้งที่หลานอายุแค่ห้าเดือน แวะมาทุกวันจนบ้านเธอกลายเป็นที่นัดพบของบรรดาเพื่อนฝูงทั้งหลาย "ไหนเรนเดียร์ของน้าค่ะ"เสียงขวัญตาที่รับเดินเข้ามาเอาตัวเล็กไปอุ้ม กอดจูบไม่หยุด "มึงไม่เอาสักคนว่ะ"ลินดาถามอย่างสงสัย เพราะในบรรดาเธอทั้งสามคน ขวัญตาคือคนที่เห่อหลานสุดๆ "พี่คิณทำงานหนักช่วงนี้ อีกอย่างกูเพิ่งเรียนจบเองนะ รอให้แต่งงานก่อนดิ กูถึงจะปล่อย" ขวัญตาจะจัดงานแต่งอีกสองเดือนข้างหน้า ส่วนปิ่นมุกที่ถูกขอแต่งงานในงานรับปริญญา ก็ท้องนำเพื่อนไปก่อนแล้ว "มึงแน่ใจว่ายังไม่ปล่อย ดูอีปิ่นดิ กินยาคุมอยู่ดีๆท้องเฉย" "เชื้อผัวมันแรงไง ทะลุยาคุมมาเลย ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะดังก้องไปทั้งบ้าน รวมถึงมะปรางเองก็พลอยหัวเราะไป
"ถ้าคลอดลูกแล้ว อยากจะพาลูกไปหาแม่ไหม" เสือถามขึ้นขณะกำลังแต่งตัวไปทำงาน ใจจริงเขาอยากพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนก่อน แต่เธอคิดว่ารอให้ลูกคลอดก่อน เพราะตอนนี้ท้องก็เริ่มโตขึ้นการเดินทางไกลยังไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ "ขนาดปรางแม่ยังเกลียดเลย แล้วลูกปรางแม่จะรักได้ยังไง ปรางทำใจได้สักพักแล้วเรื่องแม่ ถึงใครจะว่าหรือคิดยังไงก็ช่าง ปรางไม่สนใจอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา ปรางว่าปรางทำหน้าที่ลูกจนสุดความสามารถแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจอีก" "เมียเสือเก่งที่สุดเลย" "เสือเกลียดปรางไหม หากปรางจะตัดขาดกับแม่จริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนปรางรู้ แต่เสือก็เห็นแม่ไม่เคยสนใจปรางเลย" "ไม่เกลียด บอกแล้วว่าเสือไม่มีวันเกลียดปราง มีแต่จะรักขึ้นทุกวัน หากวันหนึ่งแม่ปรางอยากมาหา เสือก็ไม่ว่าอะไรนะ หากปรางจะให้อภัยแม่ ยังไงก็แม่ลูกกัน"มะปรางเข้าใจข้อนี้ดี แต่กลับคิดว่าแม่คงไม่มีวันมาหาเธอแน่ ต่อให้ท่านไม่เหลืออะไรในชีวิต จนตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงเกลียดเธอนัก เคยได้ยินด่าเธอเรื่องพ่อที่แท้จริงตอนที่เธอเด็กๆ หาว่าเธอทำให้พ่อหายไป แต่พอโตมา ก็ไม่เคยได้ยินแม่พูดถึงพ่อที่แท้จริงอีกเลย มะปรางมาทำงานท
"ไหนว่าจะให้นอน"มะปรางออกมาจากห้องน้ำเห็นสามีที่นอนรอบนเตียงโดยใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดิมที่ออกจากห้องน้ำ "หึ หึ คืนเข้าหอบ่าวสาวที่ไหนเขานอนกัน มันเป็นประเพณีนะ" "มันสำหรับคนที่ไม่เคยมีอะไรกันมาก่อนต่างหาก ไม่ใช่คนทำเช้าเย็นแบบเสือ" "ฮ่า ฮ่า ช่างพูดนะเดี๋ยวนี้ ว่าจะเอาคาชุดแต่งงานซะหน่อย แต่เมียท้องอยู่ ชุดก็หนักกลัวจะรับไม่ไหว" "เหอะ...ควรกลัวเจ้าบ่าวมากกว่าที่จะทำเจ้าสาวไม่ไหวนะ กระแทกทีดันถึงมดลูก"จากอารมณ์วาบหวาม ที่เห็นเมียออกจากห้องน้ำด้วยชุดคลุม ต้องมานอนหัวเราะเพราะเมียเป็นคนตลก "โทษที ที่ของผัวมันใหญ่ แต่เมียก็ดูจะชอบนะ เห็นร้องขออีกทั้งคืน" "เหอะ!!!" "อย่าช้าอยู่เลยเมีย แก้ผ้าแล้วขึ้นมาซะดีๆ ขอผััวเข้าไปทักทายลูกหน่อยนะ" "ลูกเป็นผู้หญิงนะเสือ สมควรแล้วเหรอที่เสือจะเอาอันนั้นของเสือเข้าไปหาลูก" พรืดดด!!! "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ปรางไม่เอาแล้ว เสือจะตายแล้วนะ หัวเราะจนกรามค้างแล้วนะ ลูกยังไม่รู้เรื่องเลยปราง เสือเคยอ่านเขาบอกให้เรียกว่าพ่อเข้าไปตามลูก" "เขาให้ไปตามตอนใกล้คลอดค่ะ ไม่ใช่ลูกเพิ่งได้ห้าเดือนแบบนี้" หน้านิ่งๆของมะปรางทำเขาขำไม่หยุด ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นคนอารมณ์ขันได
ฤกษ์งามยามดี วันนี้เป็นวันแต่งงานของเสือและมะปราง ที่ถูกจัดขึ้นในโรงแรงหรูระดับห้าดาว เป็นโรงแรมใหญ่ติดอันดับของประเทศเพื่อให้สมฐานะลูกชายคนเดียวของตระกูลอัศวรักษ์โกศล ช่วงเช้าเป็นพิธีหมั้นที่จัดขึ้นเฉพาะญาติสนิทฝั่งเจ้าบ่าวและเจ้าสาว แต่ก็มีบรรดาเพื่อนสนิทมาด้วย ซึ่งพ่อของมะปรางก็มาเป็นผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าสาว พิธีดำเนินมาจนถึงการเข้าไปขอพรคนเป็นพ่อแม่ของทั้งสองฝั่ง หลังจากสวมแหวนให้กันและกันแล้ว "ขอให้ลูกทั้งสองอยู่กันไปนานๆ มีลูกด้วยกันแล้วก็ขอให้อภัยกันในทุกๆเรื่อง คิดถึงลูกให้มากๆ"เป็นคำอวยพรจากชัยวัฒน์พ่อของเสือ "แม่ดีใจที่สุดที่หนูปรางมาเป็นครอบครัวเดียวกับแม่ ต่อไปหนูคือลูกสาวของแม่นะลูก เสือทำอะไรให้ไม่พอใจ แม่จะจัดการให้เอง"มะปรางน้ำตาซึมกับคำพูดของแม่สามี ตลอดเวลาที่มาอยู่บ้านท่าน มะปรางก็สัมผัสได้ว่าท่านรักและหวังดีกับเธอจริงๆ "ส่วนลูกต้องเอาใจเมียให้มากๆรู้ไหม" "ครับ"เสือรับคำคนเป็นแม่ ก่อนที่ทั้งสองจะก้มกราบผู้ใหญ่ทั้งสอง "ถึงพ่อจะไม่ใช่พ่อแท้ๆของปราง แต่รู้ใช่ไหมลูกว่าพ่อรักและหวังดีกับปรางมาตลอด" "รู้ค่ะ ปรางเองก็รักพ่อมากเหมือนกัน"น้ำตาไหลหยดลงอย่างสุดกลั้น "ขอให้
พอกลับถึงบ้านมะปรางก็รีบเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายทันที วันนี้เธอจะไม่ให้เสือแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บเลยคอยดู คิดแล้วก็โมโหที่มาท้าทายคนอย่างเธอ เสือที่นอนรอเมียอาบน้ำเสร็จ ก็ยังนอนผิวปากอย่างอารมณ์ดี เขามีแผนแกล้งเธอไว้ในหัวแล้ว คนหัวอ่อนอย่างมะปรางไม่มีชั้นเชิงแบบเขาหรอก เขาจะทำให้เธออ้อนวอนขอนอนกับเขาให้ได้ เมื่อมะปรางออกจากห้องน้ำ ก็เห็นสามีหนุ่มนอนเล่นอยู่บนเตียง โดยเปิดซีรีย์ดูอย่างสบายใจ เธอเองก็ไม่ได้สนใจ หยิบหนังสือคู่มือเด็กในครรภ์มานอนอ่านบนเตียงข้างกัน โดยเว้นระยะห่างกันประมาณหนึ่ง แต่ทว่าอ่านไปได้สักพักก็มีเสียงแปลกๆจากในทีวี "อื้อ อ๊าสส อ่ะ อ่ะ ซี้ดด fuck!!! โอ้วว" ไม่ต้องเงยหน้าไปดูก็รู้มันคือเสียงอะไร และดูเหมือนจะยิ่งเพิ่มระดับความดังขึ้นเรื่อยๆ "อ๊าสสส อ่ะ อ่า โอ้ววว" "เสือบ้าไปแล้วเหรอ มานอนดูหนังโป๊ทำไม ทำอย่างกับคนอดอยาก ทั้งๆที่ทำอยู่ทุกวันเช้าเย็น" "ก็เมียบอกคืนนี้ไม่ให้ ผัวก็เลยต้องมาดูหนังผู้ใหญ่แก้เบื่อ ว่าจะช่วยตัวเองสักสองยกด้วย"เสียงทุ้มบอกอย่างเรียบเฉย ราวกับเรื่องที่พูดเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วๆไป เล่นเอามะปรางชะงักไปทันที ในความใจกล้าของเขา "พูดจา
ผ่านมาเกือบเดือนที่มะปรางทำงานในบริษัท เป็นการทำงานที่มีความสุขมาก อาทิตย์หน้าก็จะถึงงานแต่งของเธอแล้ว ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว เหลือเพียงเธอกับเสือเข้าพิธีก็เท่านั้น ความสัมพันธ์ของเธอทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครในบริษัทรู้ ถึงเสือจะชอบหาเรื่องให้เธอขึ้นไปที่ห้องทำงาน แต่มักจะมีเรื่องงานมาอ้างเสมอ จนรัศมีไม่ชอบใจ คิดว่าท่านรองฯแกล้งลูกน้องของเธอ "ท่านรองฯเรียกน้องปรางอีกแล้ว นี่พี่ว่าจะต้องหาเวลาไปหาท่านประธานสักหน่อยแล้ว ลูกชายท่านกำลังกลั่นแกล้งลูกน้องของพี่ แบบนี้พี่ไม่ปลื้ม" "อย่าให้เป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ ปรางทำได้"ขนาดเธอบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนี้อีก ก็ยังทำ เห็นทีต้องจัดการซะบ้าง "แล้วเวลาขึ้นไป กว่าน้องปรางจะลงมาเป็นวันเลยนะ พี่นี่ใจคอไม่ค่อยดีเลย"รัศมีเป็นหัวหน้าที่ดี ถึงจะชอบเม้าส์มอยตามประสาผู้หญิง แต่ทว่ามะปรางรู้สึกเคารพมาก "งั้นปรางไปนะคะ เดี๋ยวจะรีบลงมาค่ะ" เดินขึ้นลิฟท์กดชั้นที่เสืออยู่ หมายมาดว่าวันนี้เธอต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่องก่อนที่รัศมีจะทนไม่ไหว ไปฟ้องคุณพ่อเขาเสียก่อน ติ้ง!!!ลิฟท์เปิดเมื่อถึงชั้นที่กด มะปรางเดินมุ่งออกจากลิฟท์เข้าห้องเสือไปทันที โดยไม่ได้ท
หลังจากอยู่ออดอ้อนกันพักใหญ่ มะปรางก็ต้องกลับไปทำงาน เธอขึ้นมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว โดยไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากให้รองประธานหนุ่มกอดจูบลูบคลำ "เดี๋ยวแฟ้มพวกนี้ พี่ช่วยถือลงไปเองค่ะ"นลินีขันอาสาช่วยเหลือเต็มที่ แต่ทว่ามีสาวสวยคนหนึ่งเดินตรงมายังห้องทำงานของเสือ ลักษณะท่าทางเป็นคนคล่องแคล่ว และที่สำคัญหน้าตาสวยราวกับออกมาจากนิตยสารดารา "รองประธานอยู่ไหมคะ พอดีท่านประธานให้ดิฉันมาพบค่ะ" อ๋อ...ที่แท้ก็เรื่องงาน เมื่อเห็นไม่มีอะไรสำคัญ มะปรางก็เตรียมจะเดินลงไปทำงานตามปกติ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีก "ไม่โทรหาพี่ล่ะ จะได้เดินไปเอาแฟ้มที่เหลือ" รัศมีรีบเดินไปรับแฟ้มที่มะปรางหอบหิ้วมาจนเต็มมือ "ไม่เป็นไรค่ะ พี่นลินีจะเอาลงมาให้ แต่น่าจะติดธุระอยู่ รอสักแปบนะคะ"รัศมีพยักหน้าอย่างเข้าใจก็ไปทำงานต่อ ผ่านไปสักพักนลินีก็หอบแฟ้มที่เหลือลงมาให้ตามสัญญา "ช้านิดหนึ่งนะ พอดีแขกมาหาท่านรองฯ เลยอยู่บริการนิดหน่อย" "ไม่เป็นไร ว่าแต่ใช่ผู้หญิงสวยๆหรือเปล่า" ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำรัศมีเห็นผู้หญิงหน้าไม่คุ้นยืนรอลิฟท์อยู่ คิดไปมาน่าจะเป็นแขกของรองประธานที่นลินีว่า "ใช่ คุณซินเป็นลูกค้าคนสำคัญนะ ตอนนี้กำลังจะ
มะปรางเข้ามาทำงานในแผนกบัญชี เหมือนตอนที่เธอฝึกงาน แต่ทว่าที่นี่พี่ในแผนกใจดีกับเธอมาก ได้รับการต้อนรับอย่างดี ทำให้เธอรู้สึกไม่อึดอัดและเป็นกันเองกับพี่ทุกคน "น้องปราง เที่ยงนี้กินข้าวที่ไหนจ๊ะ ไปกับพวกพี่ไหม แคนทีนของบริษัทกับข้าวเลิศมาก" รัศมีพี่ที่แผนก เป็นหัวหน้าโดยตรงของเธอเอ่ยชวน ซึ่งพี่คนอื่นก็พยักหน้าอยากให้เธอไปทานข้าวด้วยกัน มะปรางเองอยากมีโมเม้นต์แบบนี้อยู่แล้วก็รับปากไปทันที โดยลืมนัดกินข้าวกับเสือไปเสียสนิท ถึงตอนเที่ยงก็เดินรวมกลุ่มกับพวกพี่ในแผนกลงไปกินข้าวที่แคนทีนทันที โทรศัพท์ก็ไม่ได้พกมาด้วย ขณะอยู่ในลิฟท์ก็เจอกับเสือที่ลงมาจากห้องทำงานพอดี "สวัสดีค่ะท่านรองฯ ไปทานข้าวเที่ยงเหรอค่ะ"รัสมีเอ่ยทักรองประธานหนุ่มหล่อ ลูกชายเจ้าของบริษัท ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สามเดือนแต่ทำผลงานล้ำหน้าคนเก่าแก่ในบริษัทไปมาก จนเป็นที่เอ่ยถึงไปทั่ว โดยเฉพาะบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ ที่อยากมีท่านรองฯเป็นของตัวเอง "ครับ จะไปทานข้าวที่ไหนกันเหรอครับ"เสือพูดโดยสายตาจับจ้องไปที่เมียตัวเอง ดูก็รู้ว่าเธอลืมนัดเขา แถมเขาโทรไปก็ไม่รับ คงไม่ได้พกโทรศัพท์นะสิ จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้เธอจำได้หรือยังว่านัดกิ
กลุ่มเพื่อนที่นานๆ นัดเจอกันที ่ตั้งแต่เรียนจบก็น้อยครั้งจะได้เจอ แต่วันนี้รวมตัวกันเพราะเพื่อนคนหนึ่งจะแต่งงาน ซึ่งงานนี้เพลิงกับคิณอิจฉาเสืออย่างหนัก นอกจากจะมีลูกนำหน้าไปก่อน ยังได้แต่งงานก่อนอีก "มึงอิจฉาไรมันว่ะ มึงก็ได้แต่งกับขวัญตาแล้ว กูนี่สิ ไม่รู้ต้องรอถึงเมื่อไหร่ เมียกูมีแพลนเรียนจบเต็มหัว ไม่เห็นได้ยินแพลนแต่งงานกับกู"เพลิงพูดอย่างน้อยใจ หันมองปิ่นมุกที่นั่งคุยกันอย่างออกรสกับขวัญตา มะปรางแล้วก็ลินดา "แพลนแต่งงานมันต้องเป็นมึงเป็นคนวางเว้ย!!!ไม่ใช่ให้ผู้หญิงพูดก่อน มึงต้องขอเขา"คิณชี้ทางสว่างให้เพื่อน "แล้วมึงขอมะปรางแล้วเหรอไอ้เสือ หรือแต่งกันเลย" "บอกแล้วว่าจะแต่งงานกัน กูต้องขอทำไมมะปรางท้องแล้วนะเว้ย งานก็จัดไปเกือบเสร็จแล้วด้วย เหลือรอการ์ดอาทิตย์หน้านี่แหละ" "อิจฉาว่ะ รวดเร็วไปหมด ถ้าไม่ติดว่าปิ่นเรียนยังไม่จบ กูจะจัดให้ท้องบ้าง แม่งไม่เคยห่างจากยาคุมเลย ตั้งนาฬิกาปลุกกินเลยด้วยซ้ำ" เพื่อนสองคนหัวเราะกับคำพูดช่างเปรียบเทียบของเพลิง ถ้าจะบอกว่าในกลุ่มเขาสามคนใครฉลาดในการพูดสุดต้องเป็นเพลิงแน่นอน "มึงก็ช่างสังเกตุนะ เขายังเรียนไม่จบมึงต้องเข้าใจสิ จะมาเลียนแบบ
Comments