Hindi bihasa si Shepard sa martial arts, ngunit isa pa rin siyang doktor.Nakita niya na halos nagamit ni Ito ang lahat ng lakas ng kanyang katawan sa kanyang paghampas.Nakakatakot talaga!Naniniwala siya na kahit magsama-sama pa ang Apat na Goliaths sa ilalim ng kanyang pamamahala, bahagya lang nilang mapapalayo ang pag-atake.Napabuntonghininga siya.Malaki pa rin ang pagkakaiba sa mga sangay ng Evermore, sa madaling salita.Malinaw na mas mababa ang kalidad ni Shepard at ng kanyang mga tauhan kumpara kay Aleah at sa kanyang mga tauhan.Kahit si Ito ay mahirap kalabanin.Kung ipagtatanggol niya ang sarili o magkakaroon ng pag-unlad, alam ni Shepard na wala siyang pagpipilian kundi ang maging kaibigan ni Harvey.Clang!Ang atake ni Ito ay kasing bilis ng kidlat. Walang makapagsabi kung saan niya winawasiwas ang kanyang espada...Sa sandaling malapit nang dumikit ang talim sa mukha ni Harvey, bahagyang inilayo ito ni Harvey.Ang espada ni Ito ay nag-freeze sa kalagitnaan n
Sumimangot si Ito.“Hindi ko gusto si Blaine… pero wala akong balak na traydurin ang Kanyang Kabanalan.“Samantalang kayo... Paano niyo nagawang magdulot ng gulo sa teritoryong aking pinamumunuan? Naisip mo na ba ang mga kahihinatnan na iyong mararanasan?”Sinulyapan ni Harvey si Shepard na may bahagyang ngiti, hindi pinapansin si Ito.“Siya ba ang utusan ng matandang babaeng iyon? Ganyan ba kayo ka-espesyal?”Kumibot ang mga mata ni Shepard; hindi niya inakala na gaganunin ni Harvey si Ito nang ganito.Gaya ng inaasahan, agad nagdilim ang mukha ni Ito; ang kanyang kalmadong pag-uugali ay agad-agad nawasak ng mga salitang iyon."Matapang ka, Harvey," bulong niya, habang nakatingin ng malamig.“Paano mo nagawang magdulot ng gulo dito at bastusin ang Kanyang Kabanalan?!“Ginagalit mo kami ngayon! Gusto mo bang mamatay?!"Sampung taon na akong nasa underworld, pero hindi pa ako nakakita ng taong kasing-arogante mo!”Bumuntong-hininga si Ito.“Sigurado ka bang gusto mong mamata
Ang walang emosyong mga salita ni Ito ay puno ng layuning pumatay.Agad na nabasag ang mga salamin sa paligid ng kubo.Sapat na iyon para ipakita kung gaano siya katakot. Para bang mapupuno ng mga bangkay ang lugar kung magagalit siya.Agad na lumuhod si Tenma sa lupa at napasigaw, "Mr. Ito! Hindi naman sa sinasadya kong istorbohin ka! Sinusubukan kang kalabanin ng isang taong walang alam!”“Ganoon ba?”Ito ay pumikit, bago dahan-dahang lumingon. Hindi gumalaw ang kanyang katawan, pero nagawa ng kanyang ulo na lumingon nang buong likod.Pagkatapos tumitig kay Harvey sandali, tumingin siya kay Shepard."Nagtataka ako kung sino 'yon," sabi niya, ang mukha niya ay nagpapakita ng malalim na ekspresyon.“Siya si Shepard ng twelfth branch!"Teritoryo mo na ang Gangnam sa buong panahon, pero hindi naman ang Golden Sands, 'di ba?“Bukod pa riyan, wala nang kinalaman sa iyo ang Evercruise ngayon, hindi ba?“Paano mo nagawang pumunta at magdulot ng gulo sa aming teritoryo? Hindi ka ba
Marahang itinaas ni Harvey ang dulo ng buhok ni Mandy.“Ano-ano ba ang pwedeng mangyari na sinasabi mo?" tanong niya“Hindi mo siguro alam ito, pero ang cruise ay pagmamay-ari ng subordinate ni Coraal Revered, si Aleah Kennedy!“Wala si Aleah ngayong gabi, pero ang kanyang pinakamahusay na manlalaban, ang ipinagmamalaki ng mga Bansa sa Isla, si Ito Tanaka, ay narito!"Hindi mo iginalang ang Evermore, at pinatay mo pa ang mga tauhan namin!“Malaki ang babayaran mo para sa iyong kayabangan!" Sigaw ni Tenma.Kinamot ni Harvey ang kanyang tainga, pagkatapos ay tumingin kay Shepard.”Mahusay ba ang lalaking iyon? Hindi ko pa siya naririnig noon.”Ngumiti si Shepard.“Hindi mo siguro alam ito, pero si Ito ay sa pinuno ng Anim na Paaralan ng Martial Arts, ang Daan ng Tenzin.“Siya ay direktang descendant ng pamilyang Tanaka, at pinagbuti na niya ang kanyang kasanayan sa paggamit ng espada mula pa noong bata siya.“Kung hindi siya sumali sa Evermore, kilala na sana siya bilang isa s
”Sige! Sugurin siya!”Hinugot ng mga taga-isla ang kanilang mahahabang espada, at humakbang pasulong.Hindi sila pinansin ni Harvey, at patuloy na naglakad.Nang hindi binibigyan ng pagkakataon ang mga taga-isla, humakbang si Rachel pasulong at winagayway ang kanyang kamay, na nagpapakita ng isang baril. Hinila niya ang gatilyo sa papalapit na mga Islander.Bang, bang, bang!Walang panahon ang apat na taga-Isla sa harap para makareak; tumilamsik ang dugo mula sa kanilang dibdib, at bumagsak sila sa lupa, lumpo.Ang natitirang bahagi sa kanila ay natigilan pagkakita kung gaano kalupit si Rachel.Sinipa ni Rachel ang lupa bago pa man sila matauhan.Narinig ang malakas na pagkalas. Durog ang mga tile sa lupa at lumipad nang diretso pasulong, tumusok sa lalamunan ng dalawa pang Islander sa harap, at sila ay bumagsak. “Aaargh!”Ang natitirang mga taga-isla ay natigilan sa kanilang kinatatayuan matapos makita ang nakakatakot na galit ni Rachel.Naniniwala silang walang takot sila
Tahimik na tahimik ang lugar; agad na nagyelo ang hangin, na parang nawalan ng boses ang lahat nang sabay-sabay.Nakatitig sila kay Rachel at Harvey habang binuhat niya si Mandy. Pagkatapos, napagtanto nila...Si Harvey ay hindi lang basta-bastang ordinaryong tao.Hindi nagbago ang kanyang ekspresyon sa buong oras, kahit sa ilalim ng ganitong mga kalagayan.“Mag-ingat ka. Masama kung madumihan ang kanyang damit.”Kalmadong nakipag-usap si Harvey kay Rachel bago siya kaswal na naglakad patungo sa pasukan. Hindi rin siya mas mabilis o mas mabagal.“Paano mo nagawa 'yan?! Mamatay ka!”Nagalit si Tenma. Hindi lang siya binabastos, kundi patuloy ding tinatapakan ang kanyang pagmamalaki. Kung talagang hinayaan niyang kunin ni Harvey si Mandy, hindi siya makakaligtas sa kabilang buhay sa hinaharap!“Sige! Sugurin niyo siya! Patayin niyo siya! Bawat isa sa inyo!“Bibigyan ko ng labinlimang milyong dolyar ang sinumang papatay sa kanya!“Isara niyo ang pinto! Bitawan ang mga aso! Sumig