๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐ก๐ถ๐ป๐ฒ
๐๐๐ธ๐๐ฎ๐ฟ๐ฑ
Dahil sa sandaling pagkatulala kay Dennis, hindi namalayan ni Raymond na nakalapit na ang Kuya Raynald niya na nakasalubong ang mga kilay. Inilapag nito ang gitara sa may paanan niya para batukan lamang siya.
Parang nagising si Raymond kahit 'di naman siya tulog dahil sa lakas ng hataw ng kapatid. Iniwas niya ang tingin kay Dennis na hanggang ngayon ay hawak niya at sinigawan si Raynald.
"Aray, kuya! Masakit 'yon!" Pinanlakihan siya ng mga mata nito kaya napanguso si Raymond.
"Ah, masakit pala? Tara dagdagan ko pa? Bwisit kang bata ka, hinatid ka na nga, ginawa mo pa akong tagabitbit mo nitong mga gamit mo? O, ayan na." Inabot nito ang gamit niya, sinulyapan sandali si Dennis na may ngisi sa labi at binalik ang seryosong tingin kay Raymond.
"โAalis na ako. Male-late na ako sa trabaho. Umayos ka nang galaw, Raymond, h
Magkasabay na naglakad si Raymond at Franco patungo sa classroom at pagpasok pa lang nila, ingay ng mga kaklase nila ang bumungad. Hinanap agad ng mga mata ni Raymond si Dennis at nakita niyang natutulog sa desk nito. Inabot niya kay Franco ang nakasukbit na gitara at lumapit sa pwesto ni Dennis.Kahit hindi niya pwesto ang katabing upuan nito, umupo si Raymond doon at minasdan muna si Dennis. Hindi man lang ito nagising kahit na may kalakasan ang pagkakaupo niya. O iyon ang akala niya."Ano't bumalik ka?" Hindi man lang inangat ni Dennis ang ulo pero narinig ni Raymond na nagsalita ito."W-wala lang!"May kabagalan na umayos ng upo si Dennis at tumingin sa kanya. "Anong balak mo sa project natin?""Kanta ka, ako maggigitara," sagot niya.Sandaling nag-isip si Dennis. Mayamaya ay tumango ito. "That will do. But w
"Tara fishball?"Nag-aayos ng gamit si Dennis nang bahagya siyang tapikin ni Raymond. Uwian na at iilan na langbang natirang estudyante sa loob ng klase.Nang tingnan niya si Raymond, nakasukbit na ang bag at gitara dito, handang-handa na talagang umuwi. Hindi siya nagsalita at nagpatuloy sa pag-aayos ng gamit. Hinhanap niya ang friction pen dahil wala sa loob ng bag."Tagal mo naman. Akin na nga 'tong ibang mong gamit," anito at kinuha ang fillers niyang hindi pa naipapasok sa bag. Siya naman, nagpatuloy sa paghahanap ng pen. Yumuko si Dennis para tingnan kung nahulog ba ito. Napansin naman ni Raymond na parang may hinahanap siya."Anong hinahanap mo?""Friction pen. May napansin ka ba?" tanong niya habang naka-squat at sinisilip ang ilalim ng mga upuan."'Di ba pinahiram mo kay Franco kanina?"
๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐ง๐ฒ๐ป๐๐๐ค๐ช๐ก๐๐๐ง Ngayong nasa harap niya ang ina, iba't-ibang emosyon ang nararamdaman ni Dennis. May saya dahil ito yata ang unang beses siyang puntahan ng ina, pag-aalinlangan dahil bakit ito nandito, at takot dahil sa nangyari noong huli nilang pag-uusap. But looking at his mother who's staring at him without an ounce of emotion on her face seems to dampen his expectations. Parang hindi anak ang kaharap nito.Tiningnan niya nang mabuti ang ina at alam niyang galing ito mula sa trabaho. His mother is still wearing her office attire. Maayos na maayos ang pagkakabalunbon ng buhok nito na parang bulaklak. Looking at her like this, she really looks so cold. Regal and majestic but unapproachable."M-ma..." he whispered. Ramdam niya ang pagpapapawis ng kamay niya at makailang ulit niya iyong palihim na ipinunas sa suot."I told you to go ba
Raymond only let Dennisโ hand go when they're in front of Raymond's house. Binuksan nito ang gate at minanduhan si Dennis na sumunod na ginawa naman niya. Dahil seryoso ang mukha nito at parang magagalit sa kanya kapag hindi siya sumunod, napilitan si Dennis na makinig dito.Mabagal siyang naglakad at nilibot muna ng mata ang loob ng bakuran nila Raymond. May pathway ng maliliit na paso ng halaman na mukhang alagang-alaga. Sa kanang gilid ay may stand ng orchids at sa kanan naman ay may sampayan yata ng damit base sa itsura nito.Nang tingalain niya naman ang bahay na nasa harap, cream colored ang exterior nito habang chocolate brown ang roof. Well maintained ang bahay sa tingin niya. Tingin nga ni Dennis, may homey feeling siyang naramdaman kahit na nililibot niya lang ng mata ang lugar kung nasaan siya ngayon. Kaiba sa bahay nila na parang hawla ang pakiramdam niya."Denn
๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐๐น๐ฒ๐๐ฒ๐ป ๐ฅ๐ฒ๐ณ๐๐๐ฎ๐น Dennis woke up from his sleep when he heard a very loud noise. Parang may lagabog at sigawan? Napabalikwas siya ng upo at inikot ng mata ang buong kwarto. Nawala pa sa loob niya kung nasaan siya dahil ibang ang itsura ng kapaligiran niya. Where am I? "Raysen! Nasaan ka ba? Ke-aga-aga pinapainit ninyo any ulo ko, a?! Ang lalaki na ninyo at mga barako pa man din pero daig n'yo pa ang babae sa kakuparan? Bilisan n'yo na, a! Tatamaan kayo sa akin kapag nag-away-away pa kayo!" "Rosa, highblood ka na naman? Hayaan mo na 'yang mga bata. Kung mahuli sila sa trabaho at klase nila, sila naman iyon. Tama na ang ingay, hane? Papasok na ako sa trabaho. Huwag mo nang pagalitan ang mga anak natin." Saka pumasok sa isip niya na nasa bahay nga pala siya nila Raymond nang makarinig ng ingay sa
"Dennis, pwede bang pagawa nitong output ko? Magka-group naman tayo sa Filipino subject, 'di ba?" Natigil sa pagbabasa si Dennis nang kausapin siya ng isa sa mga kaklase niya. Ibinaba niya muna ang librong hawak at sandaling tumigil ang mga mata sa taong nasa harap niya ngayon. Nasa dulo na ng dila niya ang salitang 'oo' ngunit naisip niya ang bilin ni Raymond sa kanya. Na huwag niyang pilitin ang sarili niyang magpanggap. Na kung ayaw niya ang isang bagay, mabuting i-voice out niya iyon. Hinanap niya muna ang pwesto ni Raymond. Nakikipag-usap ito kay Franco at siguro'y naramdaman nito ang tingin niya kaya lumingon ito. Raymond creased his forehead at his direction. Ngumiti siya at umiling bago tiningnan ang taong nasa tapat ng desk niya. He should ask the reason first before he refuse, right? Dahil kung may importante naman pala iton
๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐ง๐๐ฒ๐น๐๐ฒ๐๐ป๐ป๐ผ๐๐ป๐ฐ๐ฒ๐บ๐ฒ๐ป๐ Hindi na mabilang ni Raymond kung ilang buntong hininga na nga ba ang pinawalan niya habang kanina pa sinasaway si Ervin na uminom dahil lasing na lasing na ito. Bakit ba sa tuwing may iinom, siya ang inaaya? Mukha ba talaga siyang lasinggero?Ngunit ano bang magagawa niya e, andito na siya? Muli siyang bumuntong hininga at kinuha ang boteng tutunggain sana ni Ervin."P're, tama na. Nakakarami ka na. Mahihirapan kang pumasok n'yan bukas," aniya rito. Sandali lang siyang tiningnan ni Ervin at binawi sa kamay niya ang bote ng alak."Ervin!""Alam kong... genagawa ko... Raymond... Gusto ko pang omenom..."Wala na siyang alam pang paraan para pigilan 'tong isang 'to. Hinayaan niya na lang tuloy itong uminom ng alak dahil kung pipigilan niya pa, baka mag-away sila
Masaya si Dennis na pumasok na si Aldrin at kahit buong araw na hindi nagpansinan ang dalawa noong obserbahan niya, kinabukasan naman ay kasa-kasama na ito ni Ervin kaya tatlo silang nakahinga nang maluwag nila Raymond.But he doesn't want to think about them all the way. May mas kailangan siyang intindihin ngayon. Malapit na ang finals at magsisimula na ang fourth grading period kaya naroon ang focus ni Dennis.Lahat silang tao sa school ay busy at nasa pagre-review ang atensyon. Kahit si Franco na madalas na maloko ay masinsinan ding nag-aaral. Huling taon na nila sa school at ayaw naman nilang gr-um-aduate na pangit ang grades sa report card.Pauwi na sila ni Raymond at pagod na pagod na ang utak ni Dennis. Ang gusto na lang niya ay makauwi na at makapagpahinga kahit paano. Ngunit wala siyang kaalam-alam na may kanina pa sunod nang sunod sa kanila.Huminto