Chapter 7: Meeting the New Boss

“Is there something wrong ba?”

“Nothing mommy, it's just,” napatigil saglit ang bata at sumimangot pa lalo, “magiging busy ka rin po sa work tapos ako sa school.”

“Anak, I know na nagaalala ka lang sa akin, but I will always support you sa mga gagawin mo. Tatapusin ko agad work ko para makauwi agad ako and play games with you, okay? Promise ‘yan ni mommy.”

Napansin niyang ngumiti na uli ang anak at hinawakan siya sa braso.

“Promise iyan mommy ah, you just made a promise!” 

“Everything for you anak, okay, nandito na tayo,” tinigil na ni Rosa ang makina ng sasakyan at kinuha ang bag ng anak mula sa tabi, “take a few deep breaths, and don't worry, people there are good people.”

Huminga ng malalim si Brent and looked at her, kitang nabawasan bigla ang kaba sa mga mata ng anak dahil kitang kita nito ang takot kanina simula nung umalis sa kanila.

“Si ate Gigi mo ang maghahatid sa iyo ha. Don't ever go with strangers. Baka may mangyari sa iyo.”

“Yes po, tara na po, excited na po ako!” Masayang sigaw ni Brent habang palabas ng sasakyan.

Pagkalabas nila ng kotse, kita na agad na maraming mga eatudyanteng kasing edaran ni Brent at mga sasakyan ang nakaparke sa labas.

Naglakad na sila papunta sa room atkita mong malaki laki rin ito. Marami rin silang mga libro, laruan pati na rin may palaruan sa labas. Deep inside, medyo kinakabahan si Rosa na baka may mangyari sa anak.

“Mommy, I think that's our teacher na, mauuna na po ako ah,” aalis na sana ang anak ng hawakan ni Rosa ang kamay nito.

Lumuhod siya sa lapag at mariing hinalikan ang noo ng anak. 

“Also, don't forget to eat your lunch and that I love you very much,” bulong ni Rosa sa anak and hugged him tight.

“I love you too, mommy. Lagi ka pong magiingat ha. Wait po kita makauwi later.” Hinalikan siya nito sa pisngi and waved his goodbye bago tumakbo papunta sa classroom.

Napansin na lg ni Rosa na naluha pala siya. Napahinga siya ng malalim at napangiti na alam niyang malaki na talaga ang anak niya.

“Hello, anak mo ba iyon?” Isang babae ang lumapit sa kaniya at tinuro ang anak, “napakapogi ng anak mo, sana maging kaibigan sila ng sa akin.”

“Ah, oo, Brent Melandez pangalan ng anak ko, sa iyo ba?”

“Colette Torres,” napatigil saglit ang babae, “oh, sorry, I haven't properly introduced myself, my name is Miya Torres.”

“Mine’s Rosa Melandez.”

They shaked their hands and there was a sudden moment of silence na naging awkward bigla sa kanila.

“Oh, sorry Miya, I need to go na pala, I have some work to do eh. But, it is so nice to meet another parent,” saad ni Rosa habang nakatingin sa orasan.

“No worries, I am glad to meet you rin, I also have work to do rin sa office, see you Rosa!” Kumaway na lang ang dalawa sa isa't isa at mabilis na naglakad papunta sa sasakyan.

Mabilis na nakaalis ng school si Rosa and her mind is now focused sa work. She needs to create ideas for their upcoming designs lalo na malapit na ireview yung dresses for sale.

Pero hanggang ngayon wala pa rin siyang maisip na tema or even the design itself. 

In just 15 minutes, nakarating agad siya sa parking lot. Agad siyang sumakay ng elevator, and clicked the 9th floor button. 

It is just 8:00 a.m. in the morning pero ramdam niya na ang kaba lalo na mamemeet niya ang boss. She doesn't like having meetings with the higher ups, she just felt na parang may mali tuwing pinapatawag siya to meet personally.

For the past few days, nagtraining siya sa ibang lugar and also observed the company’s works in the past. Ngayon lang siya officially nagstart sa mismong workplace niya, that’s why kabado talaga siya na unang araw pa lang, may meeting agad.

“Hi ma'am, I don't know your favourite coffee or preference, but I made this one,” lumapit sa kaniya ang magandang babae na may hawak na isang tasa, “boss is already in his office, you can meet him na.”

“Oh, yeah, thanks for the coffee, Vrest. I’ll drink this later after ng meeting namin. You can go to your station na.” Sagot ni Rosa habang nakangiting inaayos ang gamit sa sarili niyang office.

Umalis na agad ng opisina si Vrest, samantalang inaayos ni Rosa ang sarili sa gilid. Suot suot niya ang white long sleeves and skirt with her black high heels. Bagay na bagay sa kanya ang ganitong suot, and she even paired it to her red lipstick to make a fierce impression.

“I guess, this is me,” bulong ni Rosa sa sarili habang nakatingin sa salamin and forced a smile.

She left her office with a briefcase kung sakali man na may kailangan siyang ipakita sa boss niya. Noong nasa harapan na siya ng pinto, napahinga siya ng malalim para kumalma, and knocked three times before going in.

“Good morning, Sir. I am Rosa Melandez, the new hire.” Bati niya habang nakatayo sa harapan ng mesa.

Nakatalikod pa rin ang upuan nito sa kaniya which made her feel more nervous since she hasn't seen his face. Baka batuhin siya ng papel bigla or even scold her for something she hasn't done yet.

“Well, it's good to see you here, Miss Rosa,” sambit nito.

Unti-unting umikot ang upuan at doon niya nakita ang gwapong lalaki na may salamin. Bigla na lamang siyang may naalala sa kaniya, she felt she knew him before pa pero hindi niya lang maalala.

“I am Trojack Yddro, the President of this company. I guess you already know me, huh?” He asked and smirked.

“For clarification, I don't think I already know you, Mr. Yddro. But, I guess I already have heard your surname,” sagot ni Rosa.

Mariin siyang tinitigan ni Trojack, and stood up. 

“Did you know the reason I called you here?” He asked.