Share
DALAWAMPUT-DALAWA
Pagpapatuloy~
Agad -agad ay pinuntahan namin ang bahagi kung saan matagpuan namin ang prinsepe at si Luna.
"Sigurado ba kayo sa inyong nakita?"tanong ng reyna habang natataranta na.
"O-opo mahal na reyna nakita namin na lumutang sila sa ere"diretsong sagot naman ni Pito. Sa pagmamadali namin ay agad naman kaming nakatungo sa kinaroroonan ng dalawa.
Nakita namin silang nakalutang sa ere na lumuliwanag habang nakatapat sa buwan.
"Parang nakikipagpalitan sila sa liwanag ng buwan" wika ng reyna.
"Ngayon lamang ito nangyari sa tanan ng buhay ko,anong ibig-sabihin nito"wika naman ng hari.
Habang tumatagal ay mas tumitindi pa ang pag-ilaw ng buo nilang katawan dahilan para mapatakip kami lahat sa mata. Hanggang sa unti-unting nawala ang matalas na linawag. Kasabay nito ang unti-unting pagbaba sa lupa ng Prinsepe at si Luna na walang malay.
Related chapters
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT-TATLO
HEAVEN’S POV**RINGGGGG!*Isang malakas na tinig ang lumabas sa aking morning bell este sa orasan. Tinanghali na naman ata ako at paniguradong late na naman ako sa trabaho.“ahhhh!”wika ko at napainat na lamang.“Mahaba-habang panaginip ang aking napanaginipan na naman ngunit bakit paulit-ulit na lamang ito” may pangambang tanong ko sa aking sarili.Nakatatak sa isipan ko ang sinabi ni Lola na ang bawat panaginip daw ay may malalim na palaisipan o may ibig-sabihin sabihin sa buhay ng taong nakakapanagip nito. Anong ibig sabihin ng mga panaginip ko?Napailing na lamang ako at tumayo na sa aking higaan upang maghilamos at makapaligo na rin sapagkat kailangan ko ng magmadali na makapasok sa trabaho.Pagkatapos ng mga dapat kong Gawin ay nagmadali
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT-APAT
HEAVEN'S POV* I SLOWLY open my eyes, pakurap-kurap pa ang mahahaba kong kilay at magagandang mga mata dahil nasisilaw ito sa kulay puting kisame. Puring-puri talaga ako sa Sarili ko Mygad! Nasa langit na ba ako? Nakakalokang tanong ito ha. Inilibot ko ang aking mga mata.I saw a handsome creature. His name is Micol Costales.Natutulog pa siya mukhang binantayan ako ng magdamag.Nakakainis bakit ba namamantala ako ng natutulog na anghel!Hindi ko muna siya ginising at hinayaan munang matulog. Pero Nauuhaw na ako at nasa di kalayuan ang baso na may tubig. Dahan-dahan akong tumayo ng hindi ko sinasadyang mapasigaw ng maramdam ang sugat sa tagiliran ko.“Aray!” siga
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT LIMA
SOMEONE'S POV* "Saan mahahanap ang lunas upang mawala ang karamdaman niya?""Ang pinakamakapangyarihang dugo na nagmula sa buwan ang siyang gamot na kailangan natin." "Ngunit saan natin ito hahanapin?" "Kusa siyang magpapakita" sagot ko."Malapit na,dadating siya para gamutin ang karamdaman ng aking anak." dagdag ko pa.Mahabang taon na rin ang lumipas,sa loob ng mahabang panahon na iyon umaasa akong magigising pa ang aking anak. Sa muling pagsapit ng dilubyo malaki ang magiging papel niya. Ngunit,bakit parang may pumipigil sa paglapit ng lunas sa aking anak. Alam kong papalapit na siya ngunit bakit parang malayo parin? Nawa'y tulungan siya ng liwanag ng buwan na tumungo sa tamang landas. Konting panahon at oras na lamang ang natitira, Sana ay hindi pa huli ang lahat. "Inang Reyna" rinig kong sabi ng aking apo. "Nevaeh, anong ginagawa mo rito?" "Nais ko lamang makita ang aking ina. Kailan kaya niya ako mahahakgan,mamahalin at aalagaan." sagot naman nito. "Sa mahabang panahon na
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT ANIM
"Tigil" sigaw ko ng malapit na ako sa kanila. Itinutok ko sa kanila ang hawak kong baril tumigil naman sila at ngayon ay nakatalikod sa akin. "Walang kikilos ng masama, at lahat ng hawak niyo itapon niyo sa malayo!" utos ko pa. "At sino ka para utusan kami?"mataray na tanong ng isang babae at humarap sa akin. Napansin ko ang dahan-dahang pagatras ng isa nitong paa. Nanlaki din ang mga mata niya habang nakatitig sa akin. "Patayin niyo siya. Siya si Elaxi!"sigaw nito at ibinato sa akin ang kutsilyo na nailagan ko naman. Nagsabay na sumugod sa akin ang isa pang babae at ang lalaking pumutol sa kamay ni Jansen. Buong pwersa kong sinipa ang babae at sinubukang icorner ang lalaki. Iniikot ko at kamay nito sa kanyang likuran dahilan para mabitawan niya ang espeda nito. "Hayop ka pagbabayaran mo ang ginawa mo sa kaibigan ko."galit na wika ko narinig ko naman ang bahagyang pagtawa niya na siyang mas nagpakulo sa aking dugo. "Damn it!" i shouted at iniluhod ko siya sa sahig , hinampas ko
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT PITO
LUZMINDA POV* "She is different, Fred! Noon palang i knew na siya na ang hinahanap ko." "Huwag kang padalos-dalos. Mahina siya pagdating sa mga kasama niya,hindi siya ang kailangan mo." "Tumahimik ka!" sigaw ko kay Fred"Alam ko ang aking ginagawa. You have your own job right? Then what are you waiting for bakit hindi iyon ang pakialaman mo?" dagdag ko pa sa akin sinabi. Padabog naman nitong inilapag sa may lamesa ang kanyang inumin. "Don't trust her Luzminda." dagdag pa niya muli siyang uminom at umalis na ito. Napangisi naman ako at muling tumingin sa larawan ni Heaven na nakadikit sa aking board. "Ikaw ang makakatulong sa akin para mahanap ang mundo ng mga Vamparian." muling wika ko at muling ngumisi. Kinuha ko ang aking cellphone upang magawa ko na ang mga hakba na matagal ko ng hinihintay na magawa. "Hello, Luzminda?" patanong na bungad nito sa akin. "Panahon na para maipakita mong karapat-dapat ka. Magkita tayo mamayang gabi upang mapag-usapan ang unang plano." "Saan
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT WALO
Dumiretso ako sa aking dual sport motor at ipinaharurot ito papuntang hospital. Bibisitahin ko si Jansen sapagkat hindi ako nakadalaw sa kanya kahapon at noong isang araw pagkatapos ng insidente ay wala pa akong lakas ng loob na harapin siya. Ilang oras ang nakalipas ay narating ko rin ang hospital. Ini-park ko sa parking lot ang aking motor at naglakad palapit sa harapan ng hospital. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kung may dapat ba akong sabihin kapg nakaharap ko na ang pamilya ng kaibigan ko. Nagbugting-hininga na lamang ako at dumiretso sa nurse station. "Nurse, saan ang kwarto ni Jansen Marasigan?" tanong ko sa nurse. "Ichecheck ko lang po ma'am." sagot naman ng nurse at binuklat ang bluebook "Kaano-ano po kayo ng pasyente ma'am?" dagdag pa niya. "Kaibigan."matipid na sagot ko. "Nasa room 18 po siya ma'am" nakangiting wika ng nurse. "Thank you!" matipid ulit na wika ko ng bigla ulit niya akong tinawagan. "Wait ma'am, baril po ba iyan? Bawal po kasi iyan dito.
ONCE UPON A TIME DALAWAMPUT SIYAM
"But i am still useless." wika nito, nanikip ang dibdib ko dahil sa sinabi niya. "No! Of course you're not. Mahalaga ka,may halaga ka." wika ko sabay ngiti kahit na nahihirapan na ako kakapigil sa luha ko. "W-wala na akong kamay. Hindi na pulis ang tingin nila sa akin kundi lumpo.Isang lumpong pulis, Aaaaahhh!"sigaw nito ng pakalmado epekto ng gamot na tinurok sa kanya. "Ayaw ko ng makita ako ng iba, lalong-lalo na si Ayah." wika nito. "Isa kang magiting na pulis, mabuting kaibigan. Huwag mo kaming ipagtulakan palayo sayo Jansen. Hindi kami aalis sa tabi mo kahit na ano pang mangyari." wika ko naman. "Gusto ko munang mapag-isa. Iwan mo muna ako."malungkot sa wika niya. "Sure, nasa labas lang ako." sagot ko naman at lumabas na ng kwarto. Naglakad-lakad muna ako sa koridor. Pagkatapos ay nagtungo ako sa Nurse Corner upang kumuha ako ng isang Bubble gum sa container nila. Paalis na sana ako ng marinig ko ang balita. Isang hindi pa maipapaliwanag na pangyayari ang naganap ngayon l
ONCE UPON A TIME TATLUMPU
Magsasalita pa sana ng biglang may kung na kaming narinig mula sa loob ng kwarto. Nakatitigan kami pagkatapos ay nagmadali itong pumasok. Nabitawan ng lalaki ang kanyang plato kaya naman nahulog ang pagkain nito. “Ah palitan nalang natin.”mangiyak-iyak na wika ni Heaven sabay pulot sa mga nagkalat na kanin sa sahig. “Huwag ako na diyan.”tugon naman ng lalaki at pilit tumatayo. “Jansen okay lang mahiga ka nalang riyan.”sagot naman ni Heaven. Oo nga Jansen pala ang pangalan niya siguro siya lang at si Captain Cruz ang nakaligtas sa huli nilang misyon. “Tama na Heaven ako nalang.”pagpipilitan parin ni Jansen. “No it's okay ako na ang balaha.”makulit naman na wika ni Heaven. “I said stop it!” “Please stop, if do you think you're helping me ay hindi dahil pinagmumukha mo lang akong mahina.”sigaw nito. “Jansen? Heaven bakit anong nangyayari?”isang di katandahang babae naman ang pumasok sa kwarto at sumusunod sa kanya ang isang binata. Ako naman ay narito sa may gilid ng pinto. Wala
Latest chapter
