CHAPTER 5

CRUSH

PAULIT ulit pa ring tumatakbo sa isipan ni Victoria ang kaniyang nasaksihan kanina sa kwarto. Pati na rin 'yong nalaman nito kanina tungkol kay Zimon. 

"It can't be Zimon," nasa isipan nito. 

Nasa biyahe na si Victoria ngayon at bukas ay lunes na naman. Walang sawang biyahe. Gabi na rin ngunit hindi niya kayang umidlip sa biyahe at lutang pa rin ang kanyang isipan. 

Flashback 

"Miss Oriang flowers for you," sabi ni Zimon at ibinigay sa kanya nito ang isang bungkos ng mga bulaklak. 

Pansin naman nito 'yong isa pang bungkos ng bulaklak sa kabilang kamay ni Zimon.

"Para kay Tita Emmy?" tanong naman niya rito at nakatingin sa bulaklak.

Umiling lang ito kaya napatanong muli si Victoria.

"Eh kanino?" tanong nitong muli

"Sa kanya sana," sambit nito at tumingin kay Zyrus. 

Nagulat naman si Victoria sa sinabi niyang iyon. 

"Hindi ito maaari," sa isipan ni Victoria. 

Hindi pwede at may kakaiba sa pinsan niyang iyon, at sa isa pa niyang pinsan na lalaki, talagang kakaiba.

"Pwede bang huwag na siya?" sambit nito at halatang wala ito wisyo.

"Po? Ano po ang ibig ninyong sabihin?" wika nito.

"Ah wala, sige salamat sa bulaklak, nagtataka lang ako paano mo siya nagustuhan?" sambit nitong muli.

"Simula po kasi ng mga bata pa kami close kami niyan ni ZyZy kaso nang dumating si Ibarro hindi na niya ako pinapalapit kay Zyzy, mabait naman iyan, sadyang may kaartehan lang sa katawan pero love ko 'yan as a friend," sabi nito at sumilay ang kanyang mga ngiti.

Sa lahat ng sinabi niya, ang tumatak lang kay Victoria ay ang pagdating ni Ibarro.

"Pagdating ni Ibarro? Ano ang ibig mong sabihin?" takang tanong nito.

Sasagot na sana ito ng may tumawag kay Victoria, isa sa mga body guard ng kanyang Lolo.

"Señorita oras na po ng inyong pagbiyahe, may pasok pa kayo," seryosong sabi nito.

"Mamaya, ano ito pelikula? 'Yong sasabihin na 'yong totoo tapos may pipigil?" sabi nito.

"Hindi ko po kayo maintindihan," sabi naman ng kanyang body guard.

"Sige na Miss Oriang ingat sa biyahe ha? Aral ng mabuti," sabi ni Zimon at kumaway na ito at umalis na rin.

"Kainis ito si kuya,  hindi ko tuloy nalaman kung saan galing si Ibarro," sa isipan ni Victoria

"Ma'am andito na po tayo sa bayan," sabi noong nagda-drive. 

Naglakad pa sila pabundok. Lutang pa rin ang isipan nito habang naglalakad, kaya hindi niya namamalayan ang kanyang dinaraanan.

"Ouch!" napasigaw nalang ito sa sakit sapagkat natalisod siya sa bato. Napahawak na lamang din ito sa kanyang paa. 

"Miss!" sabi ng kanyang body guard at lumapit sa kanya.

Inalis niya 'yong sapatos ni Victoria at nakita ang paa nitong namumula.

"Hindi po kasi kayo nag i-ingat eh," sermon nito sa kanya. 

"Talagang manermon pa ano?" sambit naman nito

"Buhatin ko na po kayo," sabi naman nito

"Ayaw ko mabigat ako," sambit naman nito rito.

Pero imbis na sumagot bigla niyang kinarga si Victoria, dahilan upang mapalapit ang mukha nito kay Victoria.

Napatingin naman si Victoria sa mukha nito habang naglalakad. 

"Mukha naman siyang gwapo, hindi ko lang makita 'yong mukha niya at naka shade, gabi na naka shades pa, haha buti hindi ito nadadapa," sa isipan ni Victoria.

"Señorita, kung crush mo ako huwag ninyo pong ipahalata, ayaw ko sa ganuong babae," sambit nito

"Kapal mo! Ibaba mo na nga ako," sabi nito at ibinaba nga siya nito. Paglingon niya ay nasa bahay na pala nila sila.

"Salamat," sabi niya rito

"Huwag kang magpasalamat Señorita trabaho ko ito, bayad ako," wika nito.

"Okay, edi wala na akong sinabi," sambit ni Victoria at halata ang pagka inis nito.

"Ano ba yang maingay na ya---

Hindi na naituloy nang Nanay ni Victoria ang kanyang sinasabi sapagkat nakita na sila nito.

"Anak! Miss ka na ng Papa," sabi naman ng kanyang Papa at yumakap.

"Mas miss ka ng Mama anak," sabi naman ng Mama nito, papatalo ba ang Mama nito. Yumakap at humalik din ito sa pisngi niya. 

Napatingin naman sila sa body guard na kasing edad ni Victoria.

"Pasok ka iho," sambit ng papa niya rito.

"Baka po aalis na rin siya," sabi naman ni Victoria, pero pumasok pa rin 'yong body guard.

"Ibinilin po kasi ni Senior Fernan na ihatid ko siya kahit bukas lang, ako nga po pala si Tom," sabi nito.

"Upo ka iho, tamang tama maghahain na ako," sabi ng mama ni Victoria.

Umupo naman ito.

"Tulongan na kita Ma, ah!" sambit ni Victoria, sumakit na naman ang kanyang paa buti na lamang ay nasalo siya ng kanyang Papa.

Ipinaliwanag naman niya 'yong dahilan kung bakit nagka ganuon siya.

"Sa susunod anak mag ingat ka ha?" sabi ng Mama nito at inilapag na ang kanin at ang ulam na talbos kamote na ginataan.

"Ito po ang ulam?" wika ni Tom na parang dismayado.

"Pasensya na iho, hindi pa namin nabebenta 'yong aming inani kaya yan lang ang aming inihanda," sabi ng Papa ni Victoria.

"Napaka sarap kaya nito, palibhasa sanay ka sa sosyaling pagkain siguro," sabi naman ni Victoria at kumuha na ng ulam at inilagay na sa pagkain niya. 

May tabo sila sa harapan at naghugas na siya roon ng kamay. Dahil ginamit nito ang kanyang kamay sa pagkain.

Ganuon din ang ginawa ng kanyang mga magulang. Namiss nitong magkamay, nahihiya kasi ito sa mansiyon na gawin ito sa hapag kainan doon.

Adjusting stage palang ito. Shocked pa rin ito sa mga nangyayare sa kanyang buhay.

Pinagmamasdan nila si Tom habang kumakain. Hindi nila alam kung nandidiri magkamay or what ito. Pero ginawa pa rin nitong magkamay at tila nasanay naman siya. 

"Siguro sanay talaga siya sa bahay ng Lolo, sorry ka nalang, dito bawal ang kubyertos," sa isipan ni Victoria habang nakatingin kay Tom na nagkakamay sa pagkain.

"Sarap nga po," sabi nito at tila tuwang tuwa sa pagkain.

"Sabi sa iyo eh," sabi ni Victoria rito

"Kahit pala body guard ng Lolo sosyalin din haha, pwes sa lugar ko matututo kayong maging simple," sa isipan muli ni Victoria.

Matapos kumain ng hapunan ay kumain sila ng minatamis na cassava o punongkahoy.

Natutuwa si Veronica na pagmasdan si Tom sapagkat napaka sosyal nitong kumain.

"Kung hindi ko ito kilala iisipin ko na galing ito sa mayamang pamilya," sa isipan ni Victoria.

Kahit sa pagkain ng balinghoy o cassava kita nila ang pagka sosyal ni Tom. Hindi naman nila ito masisisi dahil ganuon ang kinasanayan nito.

Pati si Victoria kapag andoon sa mansiyon ay hindi rin naman niya alam ang gagawin. She don't know what to act, baka ma judge siya or what. Kampante lang naman ito kapag kasama niya doon ang kanyang Lolo.

"Ganuon pala ang buhay prinsesa, ngayon danas ko na. Masaya naman pero mas gusto ko pa rin 'yong simpleng buhay ko rito," sa isipan muli ni Victoria habang kumakain.

Maagap pa bukas kaya minabuti niya na rin na matulog na. Pinagmasdan niya muna ang kanyang Mama at Papa sa kanilang kwarto at tiningnan din si Tom sa kanyang higaan. Talagang makikita na hindi ito sanay, pabali-balikwas ito at ang likot matulog. 

"Bahala ka ako'y maagap pang papasok bukas," (sa isipan ni Victoria)

Ano na nga ba ang mangyayare? 

Magpapatuloy pa kaya ang ganuong set up ng buhay ni Victoria?