I've never been like this, hindi ako kailanman naghabol, hindi ako naghabol kasi lahat ng gusto ko madali ko lang nakukuha kung nanaisin ko.
Kayang kaya kong magpaikot ng isang tao para sa sarili kong kasiyahan.
Pero pagdating kay Luhennce, handa akong maging sakim. Para sa kaniya, handa akong maging tanga.
"Miss Amanda?"
"Yes?"
"Meeting at 3 o'clock miss."
"Thanks!" I nodded at her before fixing my dress.
Tiningnan ko ang oras at ilang minuto nalang ang natitira at magsisimula na ang meeting ko. Kailangan ko ng matapos, ng makaalis agad ako at magawa na ang paulit ulit kong gustong gawin.
The meeting lasted for almost one and half hour. After that ay nagmadali na akong umalis, letting my secretary handle things for me. I'll pay her double for that.
I received a message from my tracker, nasa school pa si Luhenn. Good thing, maaabutan ko ang paglabas niya. Silly Amanda, its becoming your habit to see his annoyed face. Tanggap ko na 'yon kesa nung limang taon na kahit anino niya, hindi ko nakita.
To hun:
Hey! Can we go out for a coffee after your class?
-
Just 30 mins, my treat.
-
Okay, 20 minutes? Just a coffee nearby .
-
10 minutes? Madali lang promise.
Sunod sunod ang text messages ko sa kaniya, pero kahit isa'y wala siyang nireplayan. Nakakainis! Kahit manlang sana magreply siya ng ayaw niya!
I tried calling him but he didn't picked up. Mabilis akong nagmaneho paputang Dastan. With my sunglasses on, I walked out of my car and leaned on it, waiting to see him. Pinagtitinginan na ako ng mga estudyante, but that doesn't bother me...I'm busy looking for my man.
My heart almost jump when I saw him, hands on his pocket...wearing his uniform as a professor. He looks really hot with his glasses. Some girls like guys who completely have that badass styles, but me...Luhennce is my totally type. Serious, bookworm, smart and charismatic.
The smile on my face vanished, as my brows shut. My lips pursed as I watched him slightly let out a smile while talking to someone. I might accept it if he's with Mitsuika, but he's not.
I guess that woman he's having a good time talking to, is one of the faculty.
She looks infatuated with Luhennce and that is not a good idea, as much as possible...I don't want anyone to take him away from me.
Mabilis akong naglakad para harangan silang dalawa. Ang ngiti sa labi ng babae, ay unti-unting mawala ng mapansin niyang nakaharang ako sa kanila. Luhennce eyes settled on me and his calm face becomes tensed as his eyes glared at me.
"Hi hun! Have you forget what we talked about?" Nilingon ko naman ang babae at mukhang napapahiya na siya sa akin.
"Who is she? A friend? Or another woman, you wanna bet at. She's not even your type."
"Amanda," mariin at nagbabantang suway ni Luhennce sa akin, pero tinaasan ko lamang siya ng kilay at nilingon muli ang babae.
"A-I have to g-go Luhennce..." Mabilis na itong tumalikod and when luhennce's about to chase after her, I immediately grab his hand to stop him.
"What the fuck are you doing Amanda?!"
"What? I am just making her know that you're mine."
"I am not yours Amanda!"
"I owned you Luhennce." Mariin na sabi ko.
"You owned me yes! But it was all in the past now! I am not yours anymore so move on!"
"You're still mine Luhennce, all mine...and you can't just tell me about moving on over you cause I won't. You'll not gonna like it if you keep on pushing me away...I can be a bitch you always thought I am." Humalukipkip ako sa harapan niya at matapang siyang hinarap, nanghahamon at naniniguro na kayang kaya kong gawin lahat ng gusto ko.
Things will go on my way Luhennce, if you want to make things hard for me...I'll find way to make it easier.
He ruffles his hair out of frustration. It
"Now you sounds like you're going to blackmail me? That's too cliche Amanda! Stop with your childish acts and accept whatever shit happened between us! You ruined us! So better shut the fuck up and leave me the fuck alone!" I was stiffed the moment he was throwing me those words while pointing me. Gigil na gigil siya sa akin ngunit hindi ako masyadong nagpatinag. He was about to leave me when I made him stop without even moving.
"To blackmail you isn't included on my plan on getting you back Luhennce...but if you'll keep pushing me away, you know how cruel I can be. And when I becomes cruel, everyone around you will suffer on my wrath."
This whole conversation makes me shattered millionth times. Kahit anong tapang at kasamaan ang ipakita ko sa kaniya ngayon, deep inside me I was hurt, in pain and suffering.
"Stop it Amanda, we're over! Gaano ba kahirap intindihin 'yon?"
"Yes we were, but I am here to fix everything! I want you back, all I want is a chance to prove myself to you. Just one chance to fix what I've ruined. I know you still love me, you're just mad Luhennce...so please...I am begging you, please give me a chance. Don't leave me again, like how you left me without knowing my reason." Napayuko na ako, I don't want him to see my eyes. I never cried in front of him. Siguro kung may pagkakataon na nakita niya akong umiyak? Noong lasing ako.
"Do whatever you wanted to do, you want to ruin me? To show me how cruel you are? Go on, I am so full of your bullshits that I am starting to get used to it. Go on Amanda! The floor is all yours, I am not even bothered." Pagkasabi niya noon ay mabilis siya naglakad papalayo at lumapit sa natitiyak ko'y kotse niya.
Galit na galit akong pinanood siyang magmaneho palayo. My hands fisted as I stomped my feet on the ground because of irritation. Ramdam ko ang pangingilid ng luha ko kaya agad kong sinuot ang sunglasses ko to hide it.
I pursed my lips as my jaw tightened.
Let's see how long could you take Luhennce. Kung hindi kita makuha sa pakiusapan, kukunin kita sa paraang hinding hindi mo na mahihindian.I am not called bitch for nothing.
Malas ng mga babaeng lalapit at aakit sa'yo."Ready man?" my eyes drifted on Jhanzen, I smirked at him before getting another shot."Which one?""That morena chick...fuck her for 10 minutes." itinuro niya 'yung babaeng parang kinapos sa tela kaya mahina akong natawa at uminom. That was so fucking easy for me."How much?" Walang ganang tanong ko. Balewala para sa amin kung magkano ang ipupusta, what matters is the consequence kasi alam ng bawat isa, na hindi 'yun madali."If you'll make it, We'll pay you 1.5 Million of course each, and if not...you'll face the consequence." Tumango tango ako at nagsihiyawan ang iba ko pang mga kaibigan. Isang shot pa at tuluyan na akong lumapit sa babaeng halatang halata na kanina pa nakatingin sa akin.Mabilis ko siyang inakbayan at nilapit sa kaniyang tenga ang mga labi ko bago bumulong."Hey, wanna have some fun tonight?" Naramdaman ko agad na gusto niya, kaya mas lalo akong nawalan ng g
When Kendrick and I broke up, there's so much realization hits me. Unlike when Luhennce and I broke up.Luhennce maybe my first love, but Kendrick taught me so much in life. Nang dumating siya, maraming nagbago, he challenges the bad sides of me that I don't know anymore the difference between love and obsession. But with the help of Sabria, I find it out. Kung hindi pa dumating si Kendrick hindi ko maiisip na I was just obsessed over Luhennce, dahil nasanay na ako sa presence niya, nasanay ako na ako lagi ang inuuna, nasanay ako na lahat ng gusto ko nakukuha ko at nasanay akong ako lang ang babae sa buhay niya.Kendrick left great impact in my life, from being selfish to selfless, from being desperate to have self-respect, from loving someone too much, to love myself first. From getting what I want, to give someone a hand. From being close-minded to being open-minded, and become one who is wiling to see the reality behind my ambitious perso
Kinaumagahan ay sinabi ko kay Kendrick ang tungkol kay Dambie at kahit ayoko ay siya parin ang nag settle ng lahat. Hindi ko alam kung ano na ba ang meron sa amin, pero wala na akong pakialam. I want to stay with him, I want to be with him...may label o wala.Ayoko namang pilitin siyang maging kami na. Hahayaan ko nalang na sumabay sa agos, ano man ang maging katapusan, wala akong pagsisisihan.Napasimangot ako ng ilibot ang paningin sa bahay ni Kendrick. Wala siya ngayon hindi kami sabay na umuwi dahil may pupuntahan daw siya. Ako lang ang mag-isang bumalik sa bahay niya para tapusin ang trabaho ko.Mag-isa rin akong nagluto ng lunch and snacks, hindi ko alam kung may balak pa bang umuwi si Kendrick. I am also done with work at wala akong nagawa kundi manood nalang muna. Passed 6 and he's not still at home. Pinili ko nalang mag-iwan ng note at umuwi na muna.Dumaan ako saglit sa grocery store, naalala ko kasi
Halos gusto ko nalang magtago sa likod ni Kendrick habang kinakausap niya si Fellie na talagang literal na nakanganga habang nagsasalita ang lalaki.Hindi ko nga alam kung may naiintindihan ba ito sa sinasabi ni Kendrick dahil kung ice cream lang si Kd ay baka kanina pa ito tunaw."In exchange I'll help you to market this restaurant for more customers, we'll expand the area and I will hire more staff to help you." Napasapo ako sa noo ko ng talagang walang kareareaksyon si Fellie, hindi nga yata niya naintindihan sinasabi ni Kd."Fellie," Tumikhim na ako bago siya tawagin. Kulang nalang sapakin ko ito, dahil hindi talaga matinag. "Fellie!"Hindi parin, susko! Ano bang meron sa mukha ni Kd eh gwapo lang naman 'yan!"Fellie!""Ay gwapo ka!" Biglang napatakip ito ng bibig sa gulat. Kendrick brows shut, mukhang naiinis na ito kaya hinawakan ko ang braso niya to calm him."O-oo! I mean yes! pwedeng pwede." Halat
Pumasok ako sa trabaho ko kay Kendrick, at hindi parin niya ako pinansin. Para akong tangang nakaupo sa couch, niya walang ginagawa at naghihintay na balingan niya."Sir, need help? May maitutulong ba ako?" Pinili kong maging malumanay."Just go make me a coffee." Malamig na sabi niya na medyo kinainis ko at tumungo sa kusina. I sighed while brewing coffee.Patience Amanda, you know him...kahit noon pa medyo may pagka-moody talaga siya. Nang makapagtimpla na ng kape ay agad na akong lumabas at marahang nilaapg ang kape sa harapan niya. Hindi manlang niya iyon sinulyapan kaya napa-ikot nalang ako ng mata ko."Sir, may galit ka ba sa akin?" Hindi nakatiis na tanong ko habang nakatayo parin sa harapan niya."Do I have a right to be?" Kumunot ang noo ko dahil hindi ko narinig ang sinabi niya."Sir pardon?" Hindi niya ulit ako pinansin kaya napabuntong hininga ako. Gosh! naw
Pinagmasdan ko si Kendrick na naglalapag ng mga inorder niya para sa'min.It was raining outside, good thing nandito na kami sa convenient store bago pa umulan kanina. Ito 'yung convenient store kung saan din kami nagkita noong nakaraang araw.The store was playing mellow music, saktong sakto sa oras at panahon.Dalawang noodles, dalawang order ng siomai, dalawang cup of hot coffee and cheese burger ang nilapag niya roon, na pinakatitigan ko muna saglit bago siya hinintay na maupo sa harapan ko. Pasulyap-sulyap ako sa labas to watch the rain. I love rain.I love this kind of weather, while listening on my favorite music and a hot coffee on my favorite mug. And I can't believe I was spending this kind of time with Kendrick.At this moment, something comes in my mind. When I was still chasing Luhennce, I should've realize that we're not on the same page anymore. That he's too close on the epilogue and I wasn't even on the ris