Share
Chapter 28
Maymay’s POV
Kumusta na kaya si Lilly? Napatigil ako sa pag-momop ng sahig at ipinatong ang baba ko sa kamay ko na hawak ang mop. Napa-buntong hininga pa ako. Tatlong araw na kasing wala si Lilly, hindi rin naman kami magkita dito sa kumpanya dahil no pets allowed dito kaya hindi siya nadadala ni Ms.Sasha.
Natauhan ako nang marahang sinipa ni Mang Ricardo ang mop ko, nagtataka akong napatingin sa direksyon na nginunguso niya. Nanlaki ang mga mata ko nang lumabas mula sa elevator si Sir Henry. Ito pa lang ang unang pagkakataong makikita ko siya sa personal dahil sa picture, magazine at TV ko lang siya nakikita noon.
Matangkad ito at fit ang pangangatawan, kapansin pansin din sa kanya ang gold na relo niya. Nanlaki ang mga mata ko nang maalala ang pakay ko.
“Good Afternoon Sir!” Bati ni Mang Ricardo . Tiningnan kong mabuti ang relo na ‘yon. Pamilyar ito sa akin, baka nga nakita ko ito sa isang limited collection ng i
Related chapters
Oh My Dog! Chapter 29
Maymay’s POV“Sir hindi ko po talaga kinuha ‘yan, hindi ko po alam kung paano napunta ‘yan dito. Maniwala po kayo.”“Bistado ka na and yet tumatanggi ka pa din. I do not tolerate that kind of behavior, I hate thieves. Go pack your things, you are fired!” Napanganga ako sa sinabi ni Sir Henry, sobrang bilis ng mga pangyayari. “Just be greatful na hindi na kita idedemanda, you’re such a waste of time, people like you are worthless kaya huwag kang maghangad ng mga bagay na hindi naman para sayo.”Napatingin ako sa ID ko, pangarap kong makapagtrabaho sa the marquez pero hindi ko ineexpect na ganito ang kahahantungan ko. Tumulo ang luha ko sa ID ko kaya pinunasan ko iyon bago ilagay sa bag ko. Isinara ko na ang locker ng makuha ko ang mga gamit ko. Nakapag-bihis na ako at handa nang umalis.Hindi ko alam kung sino ang nag-frame up sa akin. Sino siya at bakit niya iyon ginawa? Sa pagka
Oh My Dog! Chapter 30
Lilly's POV“Kumusta Tito! You look awful by the way!”Mukhang lutang ito at hindi nadinig ang sinabi ko. Hinubad ko ang suot kong shades."Good Morning Sir Henry." Bati kong muli sa kanya as if nothing happened. I need to be careful, I did that to make him remember that I'm still alive and kicking."Ikaw?" Nagatataka nitong tanong."Yes Dad, it's her. She's my new assitant if you have any concerns about work feel free to talk to her." Tumigil sa tabi ni Tito Henry si Christine, tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa."You look different and yet familliar." Sabi nito bago tuluyang maglakad papasok sa office niya, yumuko ako ng bahagya bago umalis sa harap ni Tito Henry at sinundan sa loob si Christine."We're going to be busy today right?" Tanong ni Ms.Christine habang hinuhubad ang suot niyang orange coat leaving her in a plain white spaghetti tucked-in in her orange slacks matching her coat.
Oh My Dog! Chapter 31
Henry’s POVWARNING!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.“You’re a big disgrace for this family Henry!” Sigaw ni Mama sa akin, halos araw araw ko na lang nadidinig ‘yan pero hindi ako masanay-sanay. Ang sakit-sakit pa rin pakinggan. “You loose 20 Million in just 1 fucking night because of your stupid gambling addiction!”“Ikaw ang panganay pero ikaw ‘tong walang silbi! You’re such an idiot, do you know how hard it was to get that amount of money? I would understand it if you loose it for business purposes because atleast you are trying!”“Ma yung mapapanalunan ko dapat ‘dun i-invest ko sa kaibigan ko, hindi lang yun magiging dole ma, magtritriple pa ‘yon in just one month. I was blinded on how big it would
Oh My Dog! Chapter 32
Henry’s POV“No, wala pong kasalanan si Tristan.” Pag-testigo ni Lilly sa mga pulis. “He lost his mother too, he has nothing to do with the crime.” Dugtong nito sa sinabi niya bago tumingin kay Mama.“Lola I want to go home.” Tumango naman si Mama at kinausap ang mga pulis na tama na at hindi iyon maganda para sa menor de edad.“You have to throw away that brat,” Sabi ko kay Mama. “If you don’t, I’ll kill her too.” Nakita ko sa rearview mirror na tiningnan ako ni Mama ng masama. I know she felt like a hostage right now. If she was just a little nicer to me baka hindi ko ‘to ginagawa ngayon. It’s been two months since dinala namin si Lilly sa orphanage na sinusoportahan ng pamilya namin. Kagustuhan iyon ni Mama na ipasok siya ‘dun because she needs psychological treatment. She don’t want Lilly to be in
Oh My Dog! Chapter 33
Lilly’s POV “Lilly!” Dinig kong sigaw ni Maymay nang tumakbo ako palayo sa kanila. Napatakbo ang lalaking nagmamasid kina Apollo. Hindi ako maaring magkamali, ito nga ang taong iyon. Hindi ako papayag na hindi kita mahuli ngayon. Ma’s binilisan ko pa ang takbo ko, halos isang metro na lang ang layo ko sa kanya kaya tumalon na ako. Nadapa ito nang madamba ko siya sa likod, agad itong napaharap ng higa nang matunugan niyang nasa likuran niya ako. “Sino ka?” Tahol ko sa mukha niya. Nakasuot ito ng itim na facemask kaya hindi ko makita ang mukha nito. Sasakmalin ko na sana ito nang maagap niya akong naitulak sa gilid. Tumayo ako agad at dinamba siyang muli sa d****b niya dahilan para ma-out of balance ito at tumama ang likod niya sa pader, bumagsak ito sa basurahan. Nagulat ako nang pagtayo nito ay umaagos na ang dugo sa kaliwa niyang braso. May malaking bubog ng bote ang nakatusok doon. Napaatras ako nang marealized ko ang ginawa ko, nag
Oh My Dog! Chapter 34
Lilly’s POVNakakapagtaka, at nakakadismaya. Sa tingin ko ay hindi naman iyon magagawa ni Doc Paulo, kasi ano namang motibo niya? Bakit niya sasaktan si Apollo?He even said that he likes Maymay, so why?“Lilly, Lilly!” Napatingin ako sa pinto nang pumasok doon si Maymay na hingal na hingal.“Baki? May nangyari ba?” Tanong ko, huminga ito ng malalim.“Ang sabi mo kilala mo si Mang Ricardo diba?” Tanong nito habang hinahabol pa rin ang hininga niya.“Uminom ka nga muna ng tubig at mag-relax.” Ani ko, tumango naman ito at nagtungo sa kusina. Naroon din si Apollo na naghuhugas ng plato. Maya-maya pa ay dalawa na silang bumalik sa sala at magkatabing naupo sa mahabang upuan.“So you were saying?”“Si Mang Ricardo, diba kilala niyo siyang dalawa?”“Yung hardinero niyo dati?” Tanong ni Apollo sa akin.“Yeah,
Oh My Dog! Chapter 35
Maymay’s POV“Gusto din kita Apollo!” Pumikit ako at inihanda ang sarili ko para sa halik na ibibigay sa akin ni Apollo. Napakasarap sa pakiramdam na malaman na gusto ka din ng taong gusto mo.Para akong nakalutang sa alapaap, para akong nanaginip. Panaginip? Napatingin ako sa likod ko nang madinig ko ang tahol ni Lilly. Hmm? Naimulat ko ang mga mata ko at tumambad sa harapan ko si Lola na nakapamewang.Panaginip lang? Mag-kikiss n asana kami ni Apollo kung hindi lang dahil kay Lilly. Teka, kung ako ang gusto ni Apollo, paano si Lilly? Hindi ba’t gusto niya din si Lilly?“Hanggang sa pag-tulog talaga Maylyn, ikaw na bata ka ha!” Napabangon ako agad dahil umamba na naman si Lola ng kurot. “Bumangon ka na diyan at baka ikaw ay malate sa trabaho.” Ani nito bago lumabas ng kwarto ko, mukhang nagluluto si Lola dahil dala-dla niya pa ang sandok.Matapos kong maligo at mag-ayos ay lumabas na
Oh My Dog! Chapter 36
Maymay’s POV“I knew it, I knew it that The Marquez needs you.” Nagulat ako nang pagpasok ko ng office ni Ma’am Christine ay iyon kaagad ang sinabi niya. Napatingin ako sa hawak niyang sketchpad.“This is what I am looking for,” Lumapit ako sa kanya at tiningnan ang tinitingnan niya. Mga drafts ko iyon, mga ideyang pumapasok sa isip ko kapag wala akong ginagawa.“Hindi ako nagkamali ng judgement sayo Maymay, you are so talented.”Hindi ko alam kung paano ako mag-rereact sa harapan ni Ms.Christine. Para akong nanaginip dahilnakadinig ako muli ng compliment tungkol sa mga gawa ko.“I’ve never seen these unique designs, do you want to sell this to me?” Ngumiti ito nang tumingin siya sa akin.“Nakita kita kanina, you were being chased by the police man. I see a lot of potential in you young lady, here.”“Our team needs to
Latest chapter
