Share
Chapter 11
Lilly’s POV
Natauhan ako nang biglang mag-ring ang cellphone ni Maymay. Agad akong tumayo at dinampot ang mga gamit ko. Tuluyan na sana akong lalabas ng bahay ni Apollo nang mapagdesisyunan kong magpaalam na muna.
“I’m off to work na, bye!” I said before going out. Napatingin ako sa suot kong sapatos. Sinuot kita para maging komportable ang lakad ko hindi para ibaon ako sa kahihiyan!
T’saka bakit ba ang bilis ng tibok nitong heart ko? Wala naman na akong gusto kay Apollo mga bata pa kami noon.
“Si Maymay” Bulong ko, tama si Maymay nga. Katawan ito ni Maymay kaya talagang bibilis ang tibok nito dahil may gusto siya kay Apollo. It’s a natural reaction of her body.
Tiningnan ko ang caller ID ng tumatawag. “My Fave Lolo”, sinagot ko ang tawag at itinapat sa tainga ko ang cellphone.
“Apo, nasaan ka?” Tanong nito sa kabilang linya.
“Papasok po sa
Kaugnay na kabanata
Oh My Dog! Chapter 12
Maymay’s POV“Sige magpapasa rin ako ng resume sa The Marquez bukas.”Ani ko kay Mary na kausap ko sa phone. Nagtratrabaho kami sa PLDG Company, bilang sales agent na naghahanap ng makakabitan ng internet connection.“Oo pwede, sige na magingat ka pauwi.”“Thank you.” Sabi ko bago ibaba ang tawag. Wala akong dalang payong kaya nandito ako sa waiting shed para magpatila ng ulan, kakababa ko lang ng bus.Napakurap ako ng ilang beses nang makita ang isang aso na bigla na lang tumawid sa highway. Tumayo ako sa pagkakaupo at tiningnang maigi ang aso. Hindi ako pwedeng magkamali, si Lilly ang aso na ‘yon. Kahit malakas ang ulan ay mabilis pa rin ang takbo ng ibang mga sasakyan. “Lilly!” Sigaw ko , napatigil siya sa pagtakbo at tila hinanap ang sumigaw ng pangalan niya. Sa sobrang pag-aalala ko na baka masagasaan siya ng mga rum
Oh My Dog! Chapter 13
Lilly’s POVNabanggit sa akin ni Maymay na dadalawin daw nila ulit ang katawan ko sa ospital. Gusto ko sanang sumama kaso no pets allowed roon. From a moment I was hoping for a chance na sana pumasok ako ulit kay Maymay. I need to figure out things para makagawa ako ng plano.Apollo was getting ready for work at nandito ako sa labas ng bahay ni Apollo hinihintay ang pagdating ni Maymay. I wage my tail as I saw Maymay.“We need to talk!” Bungad ko sa kanya.“Naguusap na tayo,” Pilisopo nitong tugo. Inirapan ko na lang siya at naupo sa upuan na gawa sa kahoy dito sa labas.“As you know they’re planning on killing me. I won’t let that happen, sa tingin ko may way pa para makabalik ako sa katawan ko.”“Kaya nga pinilit ko si Apollo na dalawin ka naming ng madalas.”“We need to come up with a plan, I think I need to borrow your body.” Alam kong n
Oh My Dog! Chapter 14
Lilly’s POVThe rain got even more heavy, the gun shot synchronized with the loud thunderstorm and lightning. The light from the lightning reflect on the killer’s golden watch.I need to take a closer look at that watch. When the police asked me for some details of the killer, wala akong maalala noon kundi kung paano namatay sa harap ko ang mga magulang ko. How can I forgot such an important detail.“Kilala mo ba sila?” Tanong sa akin ni Apollo. Umayos ako ng tayo at huminga ng malalim.“Hindi, pasensya na Apollo pero masama ang pakiramdam ko. Pwede bang umuwi na tayo?” Tumango naman si Apollo. Sa priority seat kami umupo ni Apollo dahil bakante naman siya ang nakapwesto sa may bintana.“Maymay,” Napatingin ako kay Apollo, diretso lang ang tingin nito sa harapan. “Pwede mong sabihin sa akin ang problema mo. Magkaibigan tayo at parang magkapatid na din ang turingan natin
Oh My Dog! Chapter 15
Lilly’s POV“Salamat Maymay, hindi ko na talaga alam ang gagawin pag wala ka.”Apollo was happy that I came back, he was very thankful towards Maymay.“Napamahal na din sa akin si Lilly, kaya naman hahanapin ko talaga siya.” Nang makapag-paalam si Maymay ay umalis na ito.“Lilly, saan ka ba nagpupunta? Bakit ka umaalis?” Tanong nito na may bakas pa rin ng pag-aalala. How I wish I can tell you Apollo, how I wish you were still the Tristan I used to know.I still couldn’t believe about what happened with Ren, he died with full of regrets. I don’t want to end up like that. I was thankful towards Maymay for making me feel better earlier.I felt a warm touch on my right cheek. I saw Maymay shedding tears infront of me. “I’m afraid to die, in a meaningless way but I’m more afraid to live in a meaningless way.” I told her.“Huwag
Oh My Dog! Chapter 16
Lilly’s POV“Sabi ko naman sayo hindi mo na ako kailangan ihatid. Wala naman mangyayaring masama at kung meron man kaya ko ang sarili ko.” Sabi ko kay Loopy. Hinatid kasi ako nito hanggang dito sa bukana ng barangay kung saan nakatira si Apollo.“Kailangan kong ingatan ang susi para mailigtas ang kapatid ko, kung may mangyayaring hindi maganda sayo madadamay ang kapatid ko.”“Oo na oo na gets na kita, oh siya magingat ka at, salamat.” Hindi ito nagresponse sa sinabi ko, tumalikod lang ito at naglakad na paalis. Suplado talaga mana kay Ren.Napalinga-linga ako sa paligid nang maamoy ko na nasa malapit lang si Apollo at Maymay. Mukhang kakadaan lang nila dito, excited akong naglakad nang mabilis para mahabol ko sila. Napatigil ako sa pagtakbo nang madapa si Apollo at biglang sabunutan ng isang lalaki si Maymay t’saka ito malakas na itinulak sa mga malalking garbage can, nakalikha ito ng malaka
Oh My Dog! Chapter 17
Apollo’s POV“I’m sorry, Tristan.” Lalong lumakas ang kaba ko sa dibdib.“Hindi ko maintindihan, pwede bang sabihin mo na lang kung sino ka! Mali ang iniisip ko, mali hindi ba?” Pinipigilan kong hindi taasan ang boses ko.“I’m sorry.” Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko. Sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayare, napaka-imposible“Lilly,” Hindi ko gustong banggitin ang pangalang iyon pero gusto kong makasiguro. Tama bang ang asong kinupkop ko ay si Lilly o magkapangalan lang sila. “Hindi Tristan ang pangalan ko, kung sino ka man, ayaw kitang makilala! Gusto kong lubayan mo si Maymay at huwag idamay sa gulo na meron ka.”Natatakot ako, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Hindi ba’t ito ang gusto ko? Ang makausap si Lilly at makahingi ng tawad sa pag-iwan ko sa kanya noon. Ito na ang pagkakat
Oh My Dog! Chapter 18
Chapter 18Lilly’s POV“Please, huwag mong sisihin ang sarili mo.” Ani ni Apollo, kagaya ko ay tuloy-tuloy din ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya. “Iniwan kita noon, kung hindi kita iniwan noon hindi mangyayari sa atin ito. Ako ang dapat sisihin.”“Ano ba kayo! Walang ibang dapat sisihin sa mga nangyare noon kundi ang taong pumaslang sa mga magulang niyo. Pareho kayong biktima rito, hindi niyo ginusto ang lahat ng nangyare.” Napatingin kami kay Maymay nang magsalita ito, she was also crying. Kagaya naming ay biktima rin siya. My chest feels like it’ll burst.“Maymay, I need you to tell this to Apollo,” Tumango si Maymay at hinintay ang sasabihin ko.“Ginawa mo iyon para iligtas ang sarili mo, at masaya akong nakaligtas ka. Hindi totoong basta mo na lang ako iniwan, you have no choice that time. Itinago mo ako noon kung kaya’t hindi ako nakita
Oh My Dog! Chapter 19
Lily’s POVWarning!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.For a second nakalimutan kong huminga nang sipain ako ng malakas ni Tisoy dahilan para tumalsik at tumama ako sa pader. Umingay ang loob ng bahay dahil sa iyak ko. “Babe!” Pinigilan ni Sasha si Tisoy na makalapit ulit saakin. “ Hindi kasalanan ni Cherry yun, ako ang nakabasag. Natabig ko yung troffy!” Mangiyak-ngiyak at nanginginig pang sabi ni Sasha. Gulat na gulat ako nang sampalin siya ni Tisoy sa right cheek niya at minura niya ito.“Pinagtatangol mo pa ‘yang animal na ‘yan! Ma’s mahalaga pa ‘to kesa sayo.” Tinulak niya si Sasha sa gilid dahilan para mapaluhod ito.I couldn’t move at first as I watch how those bad guys beats Loony. The
Pinakabagong kabanata
