Share

Chapter 4

Author: Anjangologyyy
last update Last Updated: 2021-08-23 11:12:27

Chapter 4

Lilly’s POV

WARNING!

This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.

“Cherry don’t tell me,”

Tell you what? It’s me Lilly your boss!

Finally, I found someone who can help me. I need to clear my name, hindi ako nagpakamatay. I didn’t even think of that my whole life.

“Don’t tell me nabasag mo yung troffy ni Babe?” Parang nag-hysterical yung mukha ni Sasha nang mapagtanto niyang wala sa lamesa yung troffy. Tumayo siya sa pagkakaupo at napatakip na lang sa bibig niya nang makita sa sahig ang basag-basag na troffy.

“Oh my God! Cherry naman eh,” Kinagat nito ang labi niya habang nakasabunot sa kanyang buhok, she looks insane. “Lagot tayo kay Tisoy nito.”

 Sasha,  I know I did wrong, but listen to me first. Ma’s urgent ang sasabihin ko sayo!

Pareho kaming napatingin sa pinto nang bumukas iyon. Dumating na si Tisoy at may dala-dala itong duffel bag sa kanan niyang balikat habang sa kaliwang kamay niya ay may dala siyang bote ng wine.

“Bakit ganyan hitsura mo?” Aburidong tanong ni Tisoy.

“Cherry baba!” Kung tao lang ako ngayon ay tumaas na ang balahibo ko dahil sa nakakatakot na sigaw ni Tisoy. Automatic na tumiklop ang buntot ko sa takot at bumaba sa lamesa. Nagtago ako sa likod ng paa ni Sasha.

“Ah babe! Kumain ka na ba?” Tanong ni Sasha habang palapit siya kay Tisoy. Humalik ito sa labi niya. “Uminom ka ba Babe?” Tanong niyang muli bago siya kumuha ng baso at nilagyan iyon ng malamig na tubig bago iabot kay Tisoy.

“Oo, birthday ni Boss,” Cold na sagot nito bago ilapag sa upuan sa tabi ng mesa ‘yong duffle bag niya.

“Bakit mo pinapaakyat si Cherry sa lamesa? Baka mamaya mabasag niya yung,” Hindi na naituloy ni Tisoy ang sinasabi niya nang makita niyang wala sa lamesa yung troffy. Tumingin siya kay Sasha ng masama.

“Ah babe,  kasi ganto yan,” Kinakabahang sabi ni Sasha. “Kasi ano k….”

“Ano pipe ka ba?” Galit na sigaw ni Tisoy.

“Uminom ka muna ng tub….” Tinabig ni Tisoy yung baso kaya natapon kay Sasha yung tubig. Naginit ang ulo ko sa ginawa niyang ‘yun.

Lumapit sa coffee table si Tisoy at lalo pang nag-init ang ulo niya nang makita ang broken troffy sa sahig.

“Aso mo may gawa nito?” Akala ko ay lalong lalakas ang boses ni Tisoy pero bumaba na ito at halatang pinipigilan niya ang sarili niyang magalit pa lalo. Hindi nakasagot si Sasha dahil ayaw niya naman ako ipahamak, lumipat ang tingin ni Tisoy saakin. Nakakatakot siya I swear. Para siyang lion na manlalapa ng isang manok.

For a second nakalimutan kong huminga nang sipain ako ng malakas ni Tisoy dahilan para tumalsik  at tumama ako sa pader. Umingay ang loob ng bahay dahil sa iyak ko.

“Babe!” Pinigilan ni Sasha si Tisoy na makalapit ulit saakin. “ Hindi kasalanan ni Cherry yun, ako ang nakabasag. Natabig ko yung troffy!” Mangiyak-ngiyak at nanginginig pang sabi ni Sasha. Gulat na gulat ako nang sampalin siya ni Tisoy sa right cheek niya at minura niya ito.

“Pinagtatangol mo pa ‘yang animal na ‘yan!  Ma’s mahalaga pa ‘to kesa sayo.” Tinulak niya si Sasha sa gilid dahilan para mapaluhod ito. Muntik  pang malaglag sa pagkakasabit yung TV mabuti nalang at nasapo iyon ni Sasha. I didn’t expect that Tisoy would react this way just because of a troffy. Gaano ba kahalaga ang troffy na ‘yon at nagawa niyang pagbuhatan ng kamay si Sasha? Pabalibag na isinara ni Tisoy ang pinto ng banyo.

“Tumae pa aso mo dito!” Sigaw ni Tisoy sa CR. Agad na lumapit saakin si Sasha at kinarga ako pero lalo lang akong nasaktan. I think some of my ribs are broken.

“Shhhhhhh, sorry Cherry tahan na!” Pabulong na sabi nito. Hinaplos niya ng marahan ang part na masakit sa akin to make me feel better. Effective naman, pero masakit pa din. Napansin ko yung galos na natamo siya sa may kanang siko niya namumula din yung kanang pisnge niya. Ibinaba niya ako at kumuha ng tubig para painumin ako. I think I died twice, sobrang sakit ng sipa ni Tisoy.

Tumayo na si Sasha at naglabas siya sa cabinet ng damit para makapagpalit siya. Duon ko lang napansin ang mga pasa niya sa likod niya, naisip ko tuloy,  si Tisoy ba ang may gawa ‘nun?

Pagtapos niyang magbihis ay agad niyang nilinis yung mga bubog sa sahig. Kahit nahihirapan ako ay tumayo ako at lumapit sa kanya. I feel so sorry. Dapat nag-iingat ako. Ipinatong ko sa kamay niya yung isa kong paw. Tumulo yung luha niya habang naglabas ng tipid na ngiti.

“Okay lang ako Cherry, sanay na ako.”

Why do those words cause such anguish? When you say, “Okay lang ako, sanay na ako.”, you don’t want to worry others kaya sinasabi mo nalang sanay kana and you can endure it, but deep inside you it’s not fine. I always tell myself that, “ I’m fine,” , dahil sanay na akong mag-isa. That I don’t need someone anymore.  I'm pleased with the fact that I have myself, but our feelings cannot be deceived by words.

“Okay lang talaga ako, mamaya mag sosorry din iyang tatay mo.” It’s not okay Sasha,  it’s physical abuse! “Kilala ko yun si Tisoy, at kahit ano pa ang ugali niya mahal ko pa din siya. Naiintindihan ko din siya kasi mahalaga sa kanya yung Troffy.” Lalo pa akong nag-worry kay Sasha nang masugatan siya sa daliri.

“ Kapag love mo ang isang tao kahit bad sides niya matatanggap mo at maiintindihan mo.” Tinitigan niya iyong sugat niya kaya napatingin din ako duon. “Kahit maskit na.” May tumulong mga luha sa mata ni Sasha, pero pinunasan niya iyon  agad at binigyan ako ng mapait na ngiti.

“Don’t worry nabigla lang siya, mag-ingat nalang tayo sa susunod, Love you!” She said, and gave me a kiss on my forehead.

Bakit ayaw niya akong mag-alala? Nakakapag-alala naman talaga ang ginawa ng boyfriend niya.  Love? Hindi yan love Sasha!

Maybe Sasha is the only one who is in love, but how can you physically harm someone you love? This isn't the kind of affection I know. Mali ba ako ng akala sa totoong kahulugan ng pag-ibig?

Sasha’s a gem, she’s too precious para kay Tisoy. She deserves someone who’ll treat her like a gem.

Malalim na ang gabi nang magising ako sa ingay na nadinig ko. It sounds like Sasha’s hurt. Tumayo ako at naglakad papunta sa kama nila. Madilim dahil patay lahat ng ilaw, maliban sa lampshade sa tabi ng kama. Nakita ko si Tisoy nakapatong kay Sasha and then nagulat ako nang makita kong sinasakal niya si Sasha. Agad akong tumahol at nag-growl. Napatingin saakin si Tisoy, at binato ako ng unan and then he continued what he was doing. I don’t have any other choice then, I need to save Sasha! Bumwelo ako at tumalon paakyat sa kama, hindi naman ako nabigo, agad kong kinagat sa kaliwang kamay si Tisoy dahilan para mabitawan niya ang leeg ni Sasha.

Tinabig ako ni Tisoy sa tabi dahil sa ginawa ko hindi ko naman ibinaon ang ngipin ko sa kamay niya, agad siyang tumayo at binuksan ang ilaw. Doon ko lang napagtanto na hubo’t hubad si Tisoy at si……Sasha.

“Malalim ba ang kagat niya babe?” Tanong ni Sasha, binalot niya ang sarili niya gamit ang kumot at lumapit kay Tisoy.

“Bwisit talaga yang aso mo dapat ‘diko na dinala yan dito. Perwisyo!”

Lalapit pa sana si Tisoy saakin nang mag-growl ako ulit, napatigil siya lalo nang tinahulan ko siya ng sunod-sunod. Nadala na ako sa ginawa niya kanina masakit pa din katawan ko. I’m not like Sasha, I won’t let myself get tortured by him.

“Tingnan mo ugali niyan! Itatapon talaga kita pag gumawa ka pa ng kalokohan!”

“Babe huwag naman ganun, hindi naman sinasdya ni Ch……”

“Wala akong pake, tabi!” Tumalon ako mula sa kama at lumapit sa paanan nila. I peed on Tisoy's foot and then ran for my life. Sumuot-suot ako sa ilalim ng lamesa at kama habang hinuhuli ako nitong  hubad-hubad na siTisoy. Why did I even do that ? My gosh I’m insane!

I was about to move sa ilalim ng kama ulit when he caught my tail, hinila niya yun t’saka ako binitbit sa Fur ko sa may batok, It doesn’t hurt at all maybe because makapal talaga balahibo ko.

“Punong-puno na ako sayo!” Inis na inis niyang sabi. Nanginig kaagad ako sa takot na baka ihampas niya ako sa pader at pagtatadyakan ulit.

Tumingin ako kay Sasha at nakatakip lang ito sa bibig niya.

“Sagad na pasensya ko sa aso mo, tatapon kona ‘to ngayon!”

“What? Babe naman! Don’t do that!”

“Wala akong pakialam sa sasabihin mo! Ako naman nagdala sa kanya dito kaya ako din ang magpapalayas sa kanya!” Kumuha ng eco bag si Tisoy at inilagay ako duon. Itinali niya yun para wala akong makita.

“Babe please naman huwag naman ganito, napamahal na saakin si Cherry, giver her another chance!”

“Mamili ka, aso mo ang aalis o ako ang aalis sa buhay mo?” Dahil sa tanong na’yon ni Tisoy hindi kona narinig magsalita pa si Sasha nakadinig lang ako ng hikbi mula sa kanya.

Itatapon ba talaga ako?I hope Sasha’s gonna pick me, I hope she’ll fight for me because I know that she loves me. That's how she made me feel. I felt cared for and nurtured after only a week with her.

But then just like Nina wala siyang nagawa, she just cried.

I felt the cold water sipping through the eco bag. He really did throw me at sa tubig pa talaga. So katapusan kona nga ba? Marereincarnate pa kaya ako ulit?

I stopped barking, tumigil na din ako sa pagpupumiglas at pagsubok na buksan yung Eco bag. I thought I had a chance na mahalin ngayon dahil isa akong aso but then I’m wrong. Love isn’t for me.

I can no longer hold my breath I failed, again.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Oh My Dog!    Chapter 45

    Apollo's POV"Tara na, kanina pa tayo inintay ni Ms.Christine." Ani ni Maymay sa akin matapos kong mag-ayos. Invited kasi si ako sa launching ng new collection ng The Marquez. Ilang buwan iyong pinaghirapan nila Maymay kaya naman excited din akong makadalo roon. Kahit pa hindi ko naman ito mapapanood.Kumapit si Maymay sa braso ko bago kami maglakad palabas. Naroon na daw kasi si Christine sa labas, susunduin kami."Wow, that tux fits you well. You can be our model." Komplimento ni Christine sa akin, napangiti naman ako at nagpa salamat na lang kahit hindi ko alam kung totoo bang bagay sa akin ang tuxedo na suot ko.Napalingon ako sa Kung saan nang makadinig ako ng tahol ng aso. " Lilly, " Siya lang ang naiisip ko tuwing nakakadinig ako ng tahol ng aso. Alam kong imposible pero umaasa pa din ako na baka nag balik ito.Dalawang buwan na ang nakalipas simula nang iwan kami ni Li

  • Oh My Dog!    Chapter 44

    Lilly's POVI ran as fast as I can para makabalik sa mansion. I need to conquer my fear on going back at that house. I have to, I need to save Apollo and Maymay.Kahit paika-ika na ako at lamog na ang katawan ko ay hindi ako tumigil. Paano na lang Kung mahuli ako kahit isang Segundo, hindi maari. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mga mahal ko sa buhay, I don't want to loose someone again.I don't want to go through the unimaginable pain it'll cause again. Sa tingin ko, hindi ko na kakayanin pa.I'm so tired yet I didn't stop, nakikita ko na ang mansion. Wait for me, Apollo, Maymay. Nang makarating ako sa bahay ay sinuyod ko agad kung nasaan sila. Hindi ako nahirapan dahil naiwan sa lupa ang amoy nila. Dinala ako ng trace sa bodega.Nakaawang ang pinto kaya naman dahan dahan akong sumilip roon. Parehong nakatali si Apollo at Maymay at pareho rin silang duguan.What have I done? Why did I get them into this mess?

  • Oh My Dog!    Chapter 43

    Ricardo’s POV“Pinaghahahanap pa din ng mga pulis ang lalaking kumitil sa buhay ng forty two years old na ginang sa mismong pamamahay nito. Ngayon ang ika-limang taong anibersayo ng pagkamatay niya kung kaya’t umaasa ang mga kaanak nito n asana ay mahuli na ang saspek. Ang suspect ay ang siya ring serial killer na matagal nang minamatiyagan ng mga pulis.Lahat ng sampung mga biktima nito ay pawang mga 42 years old na mga babae.”“Grabe yung killer diyan, walang awa.”Ani ni Ma’am Olivia “Kaya nga Ma’am eh, kung sino man ‘yon naku po diyos na ang bahala sa kanya.” Sabi naman ni Wendy na mayordoma ng bahay. Nandito kami ngayon sa sala ng bahay habang nagmemeryenda, inihanda ito ni Ma’am Olivia.“Sana ay mahuli na siya.”Patago akong napangisi sa sinabi nito, sino ba siya para hilingin n asana mahuli na ako?&ldquo

  • Oh My Dog!    Chapter 42

    Lilly’s POV“Nasaan ka na ba Apollo?” Nag-aalalang sabi ni Maymay habang hindi ito mapakali. Nanggaling na kami sa police station para i-report ang biglaang pagkawala ni Apollo pero ang sabi lang sa amin ay hindi pa sila maaring kumilos dahil wala pang bente kwatro oras nawawala ito. Hindi din daw nila itong masasabing kidnapping dahil wala naman daw kaming ebidensya. Sinabi din nila na bumalik na lang kami sa bahay ni Apollo dahil baka nakabalik na rin iyon. Pero mag-aala una na ng hapon ay kahit anino ni Apollo ay hindi namin nakita.“Paano na lang kung may masama nang nangyari sa kanya.” Lumapit ako sa kanya.“Huwag kang mag-isip ng ganyan, walang masamang nangyari sa kanya.”“Si Mang Ricardo, ilang araw na daw siyang hindi pumapasok sa kumpanya, hindi kaya siya ang may gawa?”“Hindi tayo nakaksiguro dahil nagtatago din si Tito Henry, maaring isa sa kanila.”

  • Oh My Dog!    Chapter 41

    Apollo’s POVNagising akong masakit ang balikat at batok ko, naramdaman ko ding nakatali ang mga paa at kamay ko sa upuan na kinauupuan ko ngayon. Anong nangyayare, bakit ako nasa ganitong sitwasyon.“Hindi ka daw nila masusundo ngayon, ako na muna nag mag-uuwi sayo.” Ani ni Paulo, naging abala lalo sila Maymay at Lilly dahil sa paghuli nila kay Sir Henry kaya naman naiintindihan ko sila. Gustuhin ko mang sumama ay alam kong baka makahadlang lang ako sa plano nila. Gaya nga ng sabi ni Paulo ay siya na ang naghatid sa akin sa bahay.“You haven’t told her, right?”Tanong nito habang nagmamaneho.“Anong ibig mong sabihin.”“About how you feel, about her.”Gusto ko mang iwasan at itanggi ang tanong niya ay hindi ko naman magawa ito dahil batid kong talagan alam nito ang nararamdaman ko. “Natatakot ako,” Sabi ko nang hal

  • Oh My Dog!    Chapter 40

    Henry’s POVThe Dog growled, kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal na ako sa glass wall ng kwarto kung saan kita ko ang labas. Nakuha agad ng atensyon ko ang sunod-sunod na pagdating ng mga police car.“You even called police!” Sumugod muli yung aso pero naka-ilag ako, iyon na din ang ginawa kong pagkakataon para makatakbo. Ma’s pinili kong gamitin ang hagdan para makatakas, baka makasalubong ko sila sa elevator. Tatlong floor na ang nabababaan ko nang makadinig ako ng mga nagmamadaling yabag sa baba. They took the stairs too. Wala na akong nagawa kundi ang pumasok sa floor na kinaroroonan ko, I acted normal as I walk through. May nakasalubong din akong dalawang pulis pero sa pagmamadali nila ay hindi na nila ako napansin pa. ‘Yon na ang kinuha kong oportunidad para magtungo mula sa hagdan, sinigurado ko munang wala nang pulis ang naroon bago ako dumiretso sa baba.Nang marating ko ang basement kung na saa

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status