Share
Chapter Twenty-one
"ARE you okay?" tanong ko kay Cresia. Nasa labas kami ng presinto at hinihintay si Lenos na nakikipag-usap pa sa loob. Ibinaling ko ang tingin sa loob kung saan nandoon ang walanghiyang boyfriend—correction, ex-boyfriend niya kasama ang mga kaibigan nito na pawang hinuli rin ng mga pulis.
Kung sino man ang nagsuplong sa mga pulis ay tama ito, dahil pagkatapos i-raid ang party ay nahulihan si Jake na gumagamit ng marijuana at party drugs.
Kasamang dinala si Caren sa presinto para hingan ng statement sa mga nangyari. Subalit dahil minor at pagkatapos mapatunayan na wala itong kinalaman at wala itong alam sa gawain ng nobyo ay pinakawalan na ito.
"Okay?" gagad niya. Her eyes were swollen from crying. "Sa tingin mo, okay lang ako pagkatapos ng mga nangyari?" sikmat niya sa akin.
Bab terkait
Once Again Chapter Twenty-two
“SEE? This is nothing."Hindi ko namalayan na tapos nang linisin ni Lenos ang sugat niya sa kamao.Nag-iwas ako ng tingin. Napatingin ako sa wall clock. It was already midnight. “Matulog ka na,” nasabi ko sa kanya.“Ikaw?”Pagak akong natawa. “I don’t sleep. Hindi natutulog ang mga kaluluwa, Lenos."“Then I’ll stay. Let's talk some more,” tila nakikiusap na wika niya. “I want to hear your voice. I miss hearing your voice."Nagsisi ako na ibinalik ko ang tingin sa mga mata niya. There was a somber look in his eyes and I don't want to see it. Hinding-hindi na ako magpapadala sa mga tingin niya! Ganoon din
Once Again Chapter Twenty-three
FUCK! Bakit ang gwapo-guwapo niya pa rin talaga, sambit ko sarili habang nakatingin sa mukha ni Lenos. Pagbaba ko mula sa kwarto ni Caren ay naabutan ko si Lenos na natutulog sa couch. Wala sa sariling lumapit ako sa kanya at pinagmasdan ang mukha niya. Pagkatapos ng sampung taon, ngayon ko na lang muli napagmasdan nang maigi ang mukha niya. His look doesn’t change at all. His deep eyes. His long and thick lashes. His aristocratic nose. His chiseled jaw. His red and kissable lips. The mole oh his left temple. Ni minsan ay hindi ako nagsawang pagmasdan ang mukha niya. But now, gustong-gusto kong magalit sa guwapong mukha niya. “Good morning.” Muntik na akon
Once Again Chapter Twenty-four
“HINDI mo ako pipiliting pumasok?” tila nagtatakang tanong sa akin ni Caren.“Nah. Let’s just watch movies or something. Whatever you like to do today.” Dalawang araw na ang nakalipas mula noong managap ang birthday ni Jake at matauhan siya sa lalaki. Simula noong umuwi kami galing sa bahay ni Lenos ay hindi pa niya ako tinatarayan. Napansin ko rin na nagbago ang pakitungo niya kay Yaya Feling. Iyon ba ang epekto ng pagka heartbroken niya?“Caren, san ka galing?” nag-aalalang tanong ni Yaya Feling kay Caren nang makita siya ng matanda. Hinatid kami ni Lenos gamit ang kotse nito sa tapat ng gate ng bahay nila Caren. "Bakit namumugto ang mga mata mo? Akala ko ba gumawa ka ng project?" Pinasadahan nito ang damit ni Caren. Bago umalis kanina ay pinahiram siya ni Lenos ng mga lumang damit ni Lena.
Once Again Chapter Twenty-five
"SEE? It looks good on you," puri ko kay Caren habang nakangiting pinagmamasdan ang maiksing buhok niya. Pagkatapos naming lumabas ng department store ay inudyukan ko siya na magpagupit ng buhok. I knew bob style haircut would suit her more. "You look beautiful."Bahagya siyang ngumuso. "Matagal na akong maganda."Paglabas namin ng salon ay naglakad-lakad kami sa loob ng mall. Napatingin ako sa paper bag na bitbit niya. Kalahati sa mga pinamili niya ay para kay Yaya Feling. She must really care a lot for that old lady.Napatingin ako sa mga food kiosk na naghilera sa paligid. I don’t know how we ended up here in the seaside. Itinuro ko sa kanya ang natanaw na ice cream stand. “Kumain ka ng ice cream. It's cure for the brokenheart.”“Bakit?"
Once Again Chapter Twenty-six
“TSS, ang lampa talaga ng Marcus na iyan,” komento ni Caren nang makita namin ang kaklase niyang nerd na matumba nang mabunggo ito ng isang estudyante habang naglalakad sa hallway. Nalaglag ang salamin nito sa sahig.“Akala ko ba magpapakabait ka na?” sita ko sa kay Caren.“I just can’t help but hate him. Ang weak niya. Kaya lagi siyang nabu-bully eh.” Pumalatak siya at nilapitan ang lalaki. Kinuha niya ang salamin nitong nahulog sa sahig at inabot sa lalaki. I even saw her offered her hand to the poor boy. “Get up. Oh, ano, tiningnan mo na lang ang kamay ko?” nakaangat ang kilay na sambit ni Caren nang tingnan lang iyon ng lalaki.Tila natatarantang inayos ng nerd ang nahulog nitong salamin bago inabot ang kamay ni Caren. It was the first time I saw him wi
Once Again Chapter Twenty-seven
"HANGGANG ngayon pala uso pa rin iyang mga booth na iyan.”Pagtapak pa lang namin ni Caren sa campus ground ay sinalubong na kami ng kung ano-anong booth. Sa gate pa lang ay nakadisplay na ang malaking banner kung saan nakasulat ang pagbati para sa ika-100 founding anniversary ng St. Claire. Kabi-kabila rin ang mga food stall at kiosk na nagtitinda sa paligid.Bumaling sa `kin si Caren. “Bakit parang ang bitter? May memories ba kayo ni Sir Lenos sa mga ganyan?”“Wala!”“Ows?” hindi naniniwalang sagot niya."Wala nga—"I stopped halfway when two students approached Caren.
Once Again Chapter Twenty-eight
“BAKIT pa ako magdo-doorbell eh, puwede naman akong pumasok sa loob. I’ll just waste my energy,” wika ko sa sarili habang nakatingin sa harap ng pinto ni Lenos. Nandito ako sa harap ng bahay niya para huminga ng tulong. I just learned that tomorrow is Caren’s eighteenth birthday and I wanted to surprise her.I said I’ll help her move on from that jerk of her ex-boyfriend. Besides, I learned that she never celebrated birthday before."Anak, birthday mo na bukas. Anong gusto mo? Gusto mo bang maghanda tayo at imbitahin ang mga kaklase mo?" tanong ni Yaya Feling kay Caren nang tumayo si Caren mula sa hapag-kainan."Hindi na, Yaya. May klase kami rin kami bukas. Madami akong gagawin sa school.""Pero nagpadala ang dad
Once Again Chapter Twenty-nine
"KAPITBAHAY mo iyong ex-boyfriend ni Caren?" hindi makapaniwalang baling sa akin ni Lenos paglabas namin ng elevator."Yeah. I didn't know na kapitbahay ko pala ang gagong iyon." Inunahan ko siya sa paglalakad, hanggang sa makarating ako sa tapat ng unit 259, na siyang unit ko.Bumaling ako kay Lenos para sabihin ang passcode ng unit ko. Subalit bago pa ako magsalita ay pumindot na siya sa security pad."Bakit mo alam ang passcode ko?" nagtatakang tanong ko nang mabuksan niya ang unit ko.“You always use your birthday as your password,” sagot niya sa akin.Natigilan ako. He's right. I couldn't believe he still remember that little detail about me.
Bab terbaru
