Home / All / Once Again / Chapter Two

Share

Chapter Two

Author: Clefairy
last update Last Updated: 2021-06-25 05:58:05

“WHAT’S this place?” tanong ko kay Kairos. Sa isang iglap, nawala kami sa ospital at napunta sa dulo ng isang bangin. I don’t fucking know where the hell is this place. Bumaling ako kay Kairos. I have no choice but to believe he’s really a death angel. My death angel. I can’t believe this is all happening to me. Gusto kong maniwala na panaginip lang ang lahat ng ito. That none of this was real. 

"I hate to break it to you, but you are not dreaming, Cresia. This is real. This is your reality."

Hindi ko alam na may ikaiitim pa pala ang nga mata ni Kairos habang sinasabi ang mga katagang iyon. Hindi ko maintindihan pero nakaramdam ako ng kakaibang takot. "N-nasaan tayo?" 

“We are in the middle of heaven and hell.”

It was all that little girl’s fault. Kung hindi siya tumakbo papunta sa akin, hindi mangyayari sa akin, `to. 

Kairos clicked his fingers. Sa isang iglap ay nagbago ang paligid. Tumingala ako. Sumalubong sa mga mata ko ang nakakasilaw na liwanag. The sky is so blinding yet it looks so fucking beautiful. Pagtingin ko sa ibaba ng bangin ay bumungad sa akin ang isang nag-aapoy na dagat. Awtomatikong tinakpan ko ang tainga ko nang makarinig ako ng mga nakabibinging sigaw na nanggagaling doon. Fuck. Pakiramdam ko, mababasag ang tainga ko. I can’t stand those shrieks.

“Impiyerno.” Baling sa akin ni Kairos. “Iyan ang pupuntahan mo sa kamatayan mo. You will rot there forever.” 

Ibinalik ko ang tingin sa ibaba. Kinilabutan ako. No. I can’t imagine myself there. “Hindi. Ayoko d’yan. I won’t go to hell.”

He smirked. “Akala ko ba wala kang pakialam kung sa impyerno ka mapunta?”

Fuck! Because I didn't believe then that it was real. “Sa impyerno agad? Hindi ba puwedeng kahit sa purgatoryo muna?”

“Purgatoryo?” Malakas na tumawa siya na tila isang malaking joke ang sinabi ko. “There’s no such thing as that. Gawa-gawa lang iyan ng mga mortal.” Sumeryoso siya at bumaling siya sa akin. “You deserve to be in hell. You are a bad person, Cresia.”

“Fine. I may be a bad person, okay. Tanggap ko iyon at aminado naman ako. Pero hindi ako criminal,” depensa ko sa sarili.

“Your sins in your twenty-nine years in life are enough to throw you in hell.”

“How can you fucking say that? Kilala mo ba ako?” Damn. Hindi ako papayag na mapunta ako sa impyerno 'no. No way. 

He grinned. “I know you well enough.” Sa isang iglap ay lumabas ang papel sa kamay niya. Katulad ng lubid na nakita kong nakatali sa lalaking kasama ni Thanos ay kulay silver din iyon at kumikinang. “Lucresia Ariana Torres. Born: Dec 16, 1989. You are a product of a one night stand. You are five years old when your mother left you. You were raised by your aunt who died when you’re eighteen—”

“Paano mo nalaman lahat ng iyan?” hindi makapaniwalang tanong ko. Talaga bang nakasulat sa papel na iyon ang biography ko? 

“You grew up without having friends." Sa halip na sagutin ang tanong ko ay nagpatuloy lang siya sa pagbasa. "All your colleagues in work hate you. Especially, Rianna. She loathed you for stealing her boyfriend. Just last night, you committed another adultery.”

How the fuck did he know all of these? Daig pa niya ang PI. And wait. Wait. “What adultery are you talking about?”

“What you did with the guy name Mark is adultery.”

“What the fuck!” hindi makapaniwalang singhal ko. “We just fucking kissed! And he isn’t even married. Adultery na iyon?"

Mula sa hawak na papel ay ibinaling niya ang tingin sa akin. “Do you know how many times you violated the Ten Commandments? Thousand times.” Seryoso niya akong tiningnan. “And you know what’s worse? Two people died because of you.”

“What? Wag mo nga akong akusahan? Fine. I’m a bitch but I’m not a murderer.” Oo. Aminado akong masama ako pero hindi ko kayang pumatay ng tao. 

“Remember a guy named Harold? You dated him knowing he’s already engaged. Do you know what happened to her fiancee? The poor girl committed suicide. Same with Michael. Her girlfriend ended her life because of you.”

“It was their fault. Not mine. Hindi ko kasalanan na nagpakamatay sila dahil lang sa lalaki. At hindi ko rin kasalanan kung puro gago lahat ng lalaki sa mundo.”

Kairos grinned. “See? Bagay ka nga talaga sa impyerno. You're selfish, you're greedy. You only care about your life."

Fuck. “No way in hell. What about the good things I’ve done?”

Umangat ang kilay niya. “Meron ba?”

Sinubukan kong mag-isip ng mabuting bagay na ginawa ko. Ano nga bang magandang bagay na ginawa ko recently. “I…I…Iyong batang babae! I saved her. Siya dapat ang masasagasaan. But I saved her. Kung hindi ko siya niligtas, siya ang mamamatay.” I smirked. “See? Hindi ko deserve ang hell.”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Once Again    Epilogue

    “OKAY na ba ang lasa?” tanong ko kay Daddy. Ipinatikim ko sa kanya ang niluluto kong adobo. Balak kong dalhan si Lenos ng lunch sa school.Binago ng aksidenteng nangyari sa akin ang buhay ko. Dalawang buwan akong walang malay sa ospital at sa loob ng mga araw na iyon, bumalik sa buhay ko si Lenos.Nalaman ko na pamangkin ni Lenos ang bata na iniligtas ko noong gabing iyon. Kaya pala pamilyar sa akin ang mukha ng babae. Kaya pala ganoon na lang kalakas ang pwersang nagtutulak sa akin na iligtas siya noong gabing iyon. Sa loob ng dalawang buwang wala akong malay ay si Lenos ang nag-alaga sa akin. And he told me he still love me after all these years.Lenos and I were together again. And our love was sweeter the second time around. Ipinaliwanag niya sakin ang dahilan ng pag-alis niya noon.

  • Once Again    Chapter Forty-two

    NAGISING ako sa nakasisilaw na liwanag. Ikinurap-kurap ko ang mga mata at hinayaang mag-adjust ang mga iyon sa liwanag.“Gising ka na!” tila hindi makapaniwalang sambit sa akin ng babaeng nakaputi.Iginala ko ang paningin ko. I realized I was in a... hospital. Ibinaling ako ang nga mata sa IV drip na nakakabit sa braso ko. Sinubukan kong bumangon subalit napahawak ako sa ulo ko. My head hurts like hell.“Dahan-dahan po, Mam,” alalay sa akin ng nurse. "Wag po kayo agad bumangon kasi baka mabigla ang katawan niyo." Nilapitan ako ng nurse at inalalayang maupo sa hospital bed. Isinandal niya ang katawan ko sa headboard ng kama. Muli akong napahawak sa ulo ko nang mapansin na parang may mali roon. Bakit maiksi ang buhok ko? What happened to my hair?

  • Once Again    Chapter Forty-one

    Lenos' POV"Hi," bati ko sa walang malay na si Cresia. According to her doctor, successful ang naging operasyon kay Cresia subalit hanggang ngayon ay hindi pa siya nagkakaroon ng malay."I'm sorry kung natagalan ako." Pagkatapos kong palitan ang mga bulaklak sa flower vase na nakadisplay sa isang sulok ng kwarto niya ay naupo ako sa tabi niya.Simula noong ilipat siya sa ICU ay araw-araw ko siyang binabantayan. Pansamantala akong umabsent sa eskwelahang pinagtatrabahuhan para personal kong maasikaso ang kalagayan niya. Walang ibang taong dumadalaw sa kanya maliban sa akin. After all these years, she was still alone in life.I couldn't believe I was standing in front of her right now. I couldn't believe she's the one who saved Leah. I remem

  • Once Again    Chapter Forty

    Dear Cresia,Hi. Siguro by the time you're reading this letter, I'm already gone. Hindi ko alam kung saan ako mapupunta pagkatapos nito o kung may pag-asang magkita tayo.Kaya iyong mga gusto kong sabihin sayo, isusulat ko na lang. Gusto kong malaman mo na sobra akong nagpapasalamat sayo. Nagpapasalamat ako na nakilala kita at dumating ka sa buhay ko.Thank you for everything, Cresia. Thank you for taking care of me. Thank you for being with me on my first heartbreak. Thank you for being a friend and for being an 'ate' to me.And I'm sorry if I failed you. Sabi ko, tutulungan kita. But I'm so sorry, hindi ko alam kung kaya ko iyong gawin ngayong hindi ko na alam kung paano ko pa ipagpapatuloy ang buhay ko. L

  • Once Again    Chapter Thirty-nine

    “LENOS… what are we doing here?” nagtatakang tanong ko sa kay Lenos. Sabi ni Lenos ay magdedate daw kaming dalawa. But he brought me to a church."Anong gagawin natin dito?" Inikot ko ng tingin ang paligid. The whole church was decorated with flowers. Black petals of roses are scattered on the floor.Puno ng pagsuyong ngumiti siya sa akin. “I want to make a promise in front of Him.”“What…" Hindi ako alam kung ano ang sasabihin.Napansin ko ang isang pigura na nakatayo sa pinto ng simbahan. It was Caren. And she was walking towards us."Hi, Cresia." Malaki ang ngiting bati niya sa akin.Sumulyap ako kay Lenos bago

  • Once Again    Chapter Thirty-eight

    "GRABE, ang dami mo palang gamit!" baling sa akin ni Caren habang nakatingin sa garage sale na in-organize ni Lenos sa St. Claire. Nandoon ang lahat ng mga damit, sapatos, bag, at ilan pang gamit na naiwan ko sa condo.Humingi ako ng tulong kay Caren at Lenos para maibenta ang lahat ng mga gamit na pag-aari ko."Cresia, are you sure you want to do these?" tanong sa akin ni Lenos habang kinukuha niya ang mga nakahanger na damit sa closet ko."I couldn't bring them to afterlife so might as well let other people have them, right?" I smiled at him. "Kaysa naman mabulok lang sila dito."Habang pinagmamasdan ang mga gamit sa harap namin ay lalo kong napatunayan kung gaano ako naging materialistic sa nakalipas na sampung taon. Materyal na bag

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status