LOGINShare
Chapter 228
Last Updated:
2025-05-05 21:58:54
DeigratiamimiSana all talaga hinahabol pa rin at pina-poster as missing para lang bumalik sa puder niya. 🤣 Magdusa ka muna, Drako. 😚
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 229
Hirap na hirap akong huminga sa pagitan ng mga salitang paulit-ulit na bumabangga sa isip ko. Missing person. Ten million reward. Asawa ni Drako Valderama. Ako ang hinahanap ng buong bansa dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Dahil lang sa pagmamahal na hindi ko na kayang suklian. Dalawang araw na akong nakakulong sa loob ng condo. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain nang maayos, at kahit ang ilaw mula sa bintana ay para bang naninindak. Para bang kahit anong oras ay may susulpot na lang para dalhin ako pabalik sa mundo niya kay Drako. Napabuntong-hininga ako habang yakap-yakap ang sarili. Tinangka kong tumawag muli kay Drugo, pero gaya ng dati—walang sagot. Maging ang mga mensahe ko ay seen lang. Hindi siya dumadalaw, hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin mula nang huli kaming nagkita. Hindi ko alam kung galit ba siya o may pinagdaraanan lang. Kumakalam na ang tiyan ko. Naghihimutok sa gutom. Wala na ring pagkain sa condo. Sa ayaw at sa gusto ko, kailangan kong lumabas.
Last Updated : 2025-05-05One Fateful Night With My Ninong Chapter 230
Pagkapasok ko pa lang ng condo ay mabilis akong bumagsak sa sofa, hawak-hawak ang dibdib kong naninikip sa dami ng emosyon. Galit, hiya, takot, pagod. Lahat iyon sabay-sabay kong nilunok kanina sa harap ni Drako. At kahit na wala akong balak umiyak, hindi ko napigilang mapapikit at hayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mga mata. Napansin ko ang biglang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng hoodie. Unknown number. Napakunot ang noo ko habang tinatanggap ang tawag. “Hello?” “Is this Mrs. Caleigh Valderama?” tanong ng boses sa kabilang linya—isang lalaking tila kabado at nagmamadali. “Yes, who’s this?” “This is from Saint Dominic Medical Center. There’s been an accident. The car registered under Mr. Drako Valderama... he’s been rushed here.” Parang huminto ang mundo ko. Luminaw bigla ang lahat ng ingay sa paligid—na para bang tinanggalan ng kulay ang paligid ko at pinuno ng isang nakakabinging katahimikan. “What... what do you mean accident?” namamaos kong tanong. Tumayo
Last Updated : 2025-05-06One Fateful Night With My Ninong Chapter 231
Luminga ako sa paligid, halos hindi makagalaw sa kaba. Malapit ko nang maabot ang pintuan ng silid nang biglang may tumayong anino sa harapan ko. “Where are you going?” malamig na tanong ng lalaking kamukha ni Drako. Napaatras ako, halos madulas sa kinatatayuan ko. Ang mga mata niya ay naniningkit—hindi galit, kundi... uhaw. Uhaw sa isang bagay na hindi ko kayang pangalanan. “Get out of my way,” mariin kong sabi, pilit na pinapakalma ang nanginginig kong tinig. Ngunit hindi siya tumabi. Sa halip, lumapit pa siya at bigla na lamang isinandal ang kanyang palad sa gilid ng mukha ko, hinaplos ang pisngi ko na parang may karapatan siya. At bago ko pa man namalayan, idinikit niya ang labi niya sa labi ko. Pumikit ako at agad kong inipon ang lahat ng lakas na mayroon ako. Sa isang iglap, ibinaon ko ang tuhod ko sa maselang bahagi ng katawan niya. "Agh!" napaatras siya habang napangiwi sa sakit. “You sick bastard!” sigaw ko habang mabilis na binuksan ang pintuan at tumakbo palabas ng si
Last Updated : 2025-05-06One Fateful Night With My Ninong Chapter 232
Pagdilat pa lang ng mga mata ko ay agad na sumalubong sa akin ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa mga mamahaling kurtina. Ngunit hindi iyon ang agad na pumukaw sa atensyon ko. Sa gilid ng kama, isang eleganteng gown ang maingat na nakalatag. Kulay champagne ito, na may mabining detalye ng mga burdang ginto sa laylayan, at tila sumisigaw ng isang gabing puno ng karangyaan. Isang uri ng damit na hindi mo basta-basta isusuot… lalo na kung wala ka naman sa isang engkantadong kwento. Napakunot ang noo ko. Bago pa man ako tuluyang makabangon, bumukas ang pinto. Maingat na pumasok si Drako, bitbit ang isang tray ng almusal—may gatas, prutas, at mainit na croissant. Isang simpleng tanawin na para bang kinuha mula sa pelikula. “Good morning,” aniya habang inilalapag ang tray sa bedside table. “Did you sleep well?” Napatingin ako sa kanya, pinagmasdan ang itsura niya—simpleng long sleeves at pajama pants. “Yeah, I guess,” maikli kong sagot. Ngumiti siya at naupo sa gilid ng k
Last Updated : 2025-05-06One Fateful Night With My Ninong Chapter 233
Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa
Last Updated : 2025-05-06One Fateful Night With My Ninong Chapter 234
Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako.Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito.Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari.Huminga ako nang malalim bago siya tinawag.“Drako.”Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya.“You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?”“I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.”Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula sa bibig
Last Updated : 2025-05-07One Fateful Night With My Ninong Chapter 1
Celeste's POVMasikip at maingay ang bar. Ang kulay gintong liwanag ng chandeliers ay kumikislap sa mamahaling baso ng alak, at ang tunog ng halakhakan ay sumasabay sa mabigat na beat ng music. Hindi ko kailanman ginusto ang ganitong klaseng environment, pero ngayong gabi, wala akong choice."Come on, Celeste! You won a big case today!" tili ni Andrea, isa sa mga junior associates sa firm. "One drink lang!"I shook my head, pero bago pa ako makatanggi nang maayos, may dumaan nang waiter at iniabot sa akin ang isang baso ng champagne. Si Raymond, isa pang associate na laging may hidden agenda, ang nag-abot nito sa akin. Nakangiti siya—masyadong matamis para hindi kahina-hinala."Huwag kang KJ, Celeste," aniya. "You deserve this. One drink lang. Swear."Napabuntong-hininga ako. I just wanted to go home, pero alam kong kung tatanggihan ko pa sila, magiging topic na naman ako ng office gossip. Masyado nang maraming naiinggit sa akin sa law firm at mas lalong marami ang gustong makita akon
Last Updated : 2025-03-02One Fateful Night With My Ninong Chapter 2
Celeste's POVHindi ko alam kung paano ako nakauwi. Hindi ko rin alam kung paano ko nagawang ipagsiksikan ang sarili ko sa shower nang halos isang oras, sinisikap na hugasan ang hindi ko maipaliwanag na bigat sa balat ko. Pero kahit anong gawin ko, kahit ilang beses kong sabunin ang sarili ko, hindi nababawasan ang kilabot sa loob ko.Ilang beses akong napapikit, pilit na binabalikan ang gabing iyon, at pilit na kinakalkal ang memorya ko. Pero wala. Isang malabong haze lang ang bumabalot sa akin. Para akong nalunod sa dilim at hindi ko alam kung paano ako lumutang.Hindi ako makatulog at makapag-focus dahil bumabagabag sa akin ang nangyari sa amin.Anong nangyari sa pagitan namin ni Ninong Chester?Pero kung walang nangyari… bakit ganoon ang reaksyon niya? Kumakabog ang dibdib ko habang nakatitig sa sarili kong repleksyon sa salamin. Maputla ang mukha ko, ang mga mata ko ay bahagyang namamaga dahil sa kakaiyak.Celeste, pull yourself together. Pagkalabas ko ng banyo, isang bagay lan
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 234
Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako.Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito.Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari.Huminga ako nang malalim bago siya tinawag.“Drako.”Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya.“You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?”“I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.”Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula sa bibig
One Fateful Night With My Ninong Chapter 233
Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa
One Fateful Night With My Ninong Chapter 232
Pagdilat pa lang ng mga mata ko ay agad na sumalubong sa akin ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa mga mamahaling kurtina. Ngunit hindi iyon ang agad na pumukaw sa atensyon ko. Sa gilid ng kama, isang eleganteng gown ang maingat na nakalatag. Kulay champagne ito, na may mabining detalye ng mga burdang ginto sa laylayan, at tila sumisigaw ng isang gabing puno ng karangyaan. Isang uri ng damit na hindi mo basta-basta isusuot… lalo na kung wala ka naman sa isang engkantadong kwento. Napakunot ang noo ko. Bago pa man ako tuluyang makabangon, bumukas ang pinto. Maingat na pumasok si Drako, bitbit ang isang tray ng almusal—may gatas, prutas, at mainit na croissant. Isang simpleng tanawin na para bang kinuha mula sa pelikula. “Good morning,” aniya habang inilalapag ang tray sa bedside table. “Did you sleep well?” Napatingin ako sa kanya, pinagmasdan ang itsura niya—simpleng long sleeves at pajama pants. “Yeah, I guess,” maikli kong sagot. Ngumiti siya at naupo sa gilid ng k
One Fateful Night With My Ninong Chapter 231
Luminga ako sa paligid, halos hindi makagalaw sa kaba. Malapit ko nang maabot ang pintuan ng silid nang biglang may tumayong anino sa harapan ko. “Where are you going?” malamig na tanong ng lalaking kamukha ni Drako. Napaatras ako, halos madulas sa kinatatayuan ko. Ang mga mata niya ay naniningkit—hindi galit, kundi... uhaw. Uhaw sa isang bagay na hindi ko kayang pangalanan. “Get out of my way,” mariin kong sabi, pilit na pinapakalma ang nanginginig kong tinig. Ngunit hindi siya tumabi. Sa halip, lumapit pa siya at bigla na lamang isinandal ang kanyang palad sa gilid ng mukha ko, hinaplos ang pisngi ko na parang may karapatan siya. At bago ko pa man namalayan, idinikit niya ang labi niya sa labi ko. Pumikit ako at agad kong inipon ang lahat ng lakas na mayroon ako. Sa isang iglap, ibinaon ko ang tuhod ko sa maselang bahagi ng katawan niya. "Agh!" napaatras siya habang napangiwi sa sakit. “You sick bastard!” sigaw ko habang mabilis na binuksan ang pintuan at tumakbo palabas ng si
One Fateful Night With My Ninong Chapter 230
Pagkapasok ko pa lang ng condo ay mabilis akong bumagsak sa sofa, hawak-hawak ang dibdib kong naninikip sa dami ng emosyon. Galit, hiya, takot, pagod. Lahat iyon sabay-sabay kong nilunok kanina sa harap ni Drako. At kahit na wala akong balak umiyak, hindi ko napigilang mapapikit at hayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mga mata. Napansin ko ang biglang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng hoodie. Unknown number. Napakunot ang noo ko habang tinatanggap ang tawag. “Hello?” “Is this Mrs. Caleigh Valderama?” tanong ng boses sa kabilang linya—isang lalaking tila kabado at nagmamadali. “Yes, who’s this?” “This is from Saint Dominic Medical Center. There’s been an accident. The car registered under Mr. Drako Valderama... he’s been rushed here.” Parang huminto ang mundo ko. Luminaw bigla ang lahat ng ingay sa paligid—na para bang tinanggalan ng kulay ang paligid ko at pinuno ng isang nakakabinging katahimikan. “What... what do you mean accident?” namamaos kong tanong. Tumayo
One Fateful Night With My Ninong Chapter 229
Hirap na hirap akong huminga sa pagitan ng mga salitang paulit-ulit na bumabangga sa isip ko. Missing person. Ten million reward. Asawa ni Drako Valderama. Ako ang hinahanap ng buong bansa dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Dahil lang sa pagmamahal na hindi ko na kayang suklian. Dalawang araw na akong nakakulong sa loob ng condo. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain nang maayos, at kahit ang ilaw mula sa bintana ay para bang naninindak. Para bang kahit anong oras ay may susulpot na lang para dalhin ako pabalik sa mundo niya kay Drako. Napabuntong-hininga ako habang yakap-yakap ang sarili. Tinangka kong tumawag muli kay Drugo, pero gaya ng dati—walang sagot. Maging ang mga mensahe ko ay seen lang. Hindi siya dumadalaw, hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin mula nang huli kaming nagkita. Hindi ko alam kung galit ba siya o may pinagdaraanan lang. Kumakalam na ang tiyan ko. Naghihimutok sa gutom. Wala na ring pagkain sa condo. Sa ayaw at sa gusto ko, kailangan kong lumabas.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 228
Pagkauwi ni Drugo, agad ko siyang sinalubong sa may pintuan. Kita sa mukha niya ang pagod, pero hindi pa man siya nakakahinga nang maayos ay agad ko na siyang hinila papasok ng sala. Kailangan ko siyang makausap. Kailangan ko ng matino at makatotohanang desisyon para sa sarili ko—at para sa batang dinadala ko. "Can we talk?" tanong ko agad habang isinasara ang pinto. Napatingin siya sa akin at bahagyang tumango. "Of course. Did something happen?" Umupo ako sa sofa at pinilit ang sariling hindi magdalawang-isip. Nahihiya akong sabihin ang nasa loob ko, pero ayoko na ring patagalin. Wala akong ibang mapagsandalan ngayon kundi siya. "Drugo... I was thinking... baka p'wede akong magtrabaho na muna. Kahit anong trabaho na p'wede mong i-recommend sa company n’yo. Hindi ko na rin kasi alam kung hanggang kailan ako p’wedeng makisama rito. Nahihiya na ako sa 'yo." Sandaling natahimik si Drugo. Tinitigan niya ako na para bang sinusuri kung totoo bang ako ang nagsalita. Hanggang sa bigla siy
One Fateful Night With My Ninong Chapter 227
Mainit ang sikat ng araw sa aking balat habang naglalakad ako palabas ng mall. Bawat hakbang ay mabigat, hindi dahil sa bigat ng bitbit kong mga pinamili, kundi sa bigat ng tanong sa isipan ko. Hindi pa rin maalis sa utak ko ang huling pag-uusap namin ni Drako sa loob ng department store—ang galit, ang sakit, at ang matalim na tinig niyang nagsabing ayaw niyang maging ama. Pero ngayong nakatapak na ako sa labas, ay isang bagay ang gumulo sa akin. Nakita ko siyang muli. Si Drako. Lumabas siya mula sa itim na kotse na naka-park hindi kalayuan. Mabagal ang mga hakbang niya habang palapit. Mabilis kong napansin ang kakaiba. Hindi iyon ang damit na suot niya kanina. Mas neat. Mas maayos. Iba ang gupit. At higit sa lahat, may benda ang kamao niya. "What the hell?" bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Napahawak ako sa tiyan ko, parang instinct na protektahan ang maliit na sikreto sa loob ko. Bumigat ang hangin sa paligid. "Caleigh," mahina niyang tawag. N
One Fateful Night With My Ninong Chapter 226
Hindi ko inakala na mararamdaman ko pa ulit ang katahimikan. Isang buwan na ang lumipas simula nang tuluyan kong talikuran si Drako. At sa bawat araw na lumilipas, unti-unting natututo ang puso kong huminga ulit—malaya, kahit pa may bakas ng sugat. Pansamantala akong naninirahan sa condo ni Drugo. Tahimik ang lugar. Mataas ang kisame, maraming natural light, at palaging amoy vanilla ang mga linen niya. Nakakapanibago—ang hindi matakot, ang hindi maglakad na parang may nagbabantay sa bawat kilos ko. Si Drugo, sa kabila ng lahat, ay naging mas higit pa sa isang kaibigan. Hindi lang siya tagapakinig. Ginagawa niya ang lahat para matulungan akong hanapin ang pamilya ko. Araw-araw, may tawag siya sa mga embahada, sa mga international agencies, kahit pa minsan wala namang balita. Hindi siya sumusuko. At sa tuwing makikita ko siyang gano’n, hindi ko maiwasang matahimik. "I’ll find them, Caleigh," madalas niyang sinasabi. "You have my word." Naniniwala ako. Kasi kahit kailan, hindi niya ak
