Pa-like, comments, gem votes, at i-rate ang book. Salamuch đ«¶
Kinabukasan. Mainit pa rin ang pakiramdam ng katawan ko, hindi lang dahil sa sinag ng araw na tumatagos mula sa sheer curtain ng kwarto namin, kundi dahil sa braso ni Drako na mahigpit na nakapulupot sa baywang ko. Ang hininga niya, malalim, mainit, dumadampi sa batok koâmahimbing pa ang tulog niya, tahimik, tila ba wala nang ibang problema sa mundo. Napangiti ako habang nakahiga lang doon, ninanamnam ang sandaling ito na parang isang panaginip. Gamit ang hintuturo ko, iguhit ko ang pamilyar na peklat sa balikat niya. Isa âyong paalala ng mga sugat ng nakaraanâmga lihim na ginawang armas, sakit na naging lakas. Pero ngayon, ang mga sugat na âyon ay hindi na lang alaala ng madilim na kahapon⊠kundi ebidensya ng paninindigan niyaâna kahit basag siya, pinili pa rin niya akong mahalin. Nagulat ako nang biglang kumilos ang katawan niya. Lumapat lalo ang braso niya sa katawan ko, saka siya huminga nang malalim. âAng tahimik mo naman diyan,â bulong niya, paos ang boses, halatang bagong gi
Napabalikwas ako ng bangon mula sa kama nang marinig ko ang masisiglang boses ng aming mga anak mula sa sala. Tulad ng dati, tila may mini-reunion ng cartoon characters sa ibabaâang quadruplets naming sina Calliope, Camila, Daemon, at Dax, nagkakagulo habang kausap si Drako. Pero hindi iyon ang nagpabilis ng tibok ng puso ko. âDaddy, bakit pagod si Mommy?â tanong ni Dax, ang pinakapilyo sa kanilang apat, na tila ba Sherlock Holmes sa kakulitan. Halos mapalubog ako sa kama sa sumunod na narinig kong sagot ni Drako. âPagod ang Mommy nâyo kasi⊠tumulong siya sa paggawa ng magiging kapatid nâyo.â Napapikit ako. Napakagat sa labi habang pilit pinipigilan ang pagbugso ng tawa at hiya. Namula ang buong mukha ko, parang sinabuyan ng kumukulong tubig. âDrakoâŠâ mahinang ungol ko sa sarili, halos hindi makapaniwala sa sinabing âyon ng asawa ko. At syempre, hindi pa doon natapos. âOhhh!â sabay-sabay pang sagot ng mga bata, habang tila may nakaka-excite na puzzle silang natuklasan. Hindi n
Never in my life did I imagine myself doing something like this. I felt a wave of shame wash over me, but at the same time, there was this undeniable thrill. A forbidden excitement. Drako bit his lower lip as he watched me, waiting for my reaction to the bold, carnal desire he just whispered. His eyesâdark, longing, full of hungerâmet mine, and whatever hesitation I had slowly melted into the heat between us. Pakiramdam ko, gusto niya talaga ito. I could see it in his gaze, feel it in the way he breathed, how he held himself back for me. Parang kahit anong gawin ko, kahit anong ipakita ko, he would never judge me. I was safe with him. Sa harap ng ibang tao, baka hindi ko kayanin. Pero kay Drako, okay lang. Kahit malaman niyang gusto ko rin itoâna sabik din ako sa kanyaâhindi niya babalewalain ang damdamin ko. If anything, he would just embrace it more, embrace me more. And I wanted it, too. God, I wanted it so bad. Hindi ko inakala, pero he made me feel things Iâve never felt before
Katatapos ko lang magluto ng popcorn para sa mga bata nang mapansin kong nakatayo si Drako sa may pintuan ng kusina. Nakapamewang siya, suot pa ang polo niyang bahagyang nakabukas sa dibdib. Hindi ko na napigilan ang ngiti ko. Agad siyang lumapit at ipinulupot ang braso niya sa beywang ko. Walang sabi-sabi, hinalikan niya ako sa labiâmarahan pero may init. Ramdam ko pa rin ang pagsabik sa bawat pagdampi ng mga labi niya. Parang laging unang halik. Itâs been a month since we got back together. Isang buwang puno ng pag-a-adjust, pag-unawa, at muling pagkatuto kung paano magmahal nang walang takot. Kahit papaano, unti-unti kong nararamdaman ang pagbabago niyaâsa kilos, sa pananalita, sa bawat gabing inuuna niya ang pamilya namin kaysa sa galit o pride. Hanggang ngayon, hindi ko pa nasasabi sa mga magulang ko ang totooâna binigyan ko si Drako ng isa pang pagkakataon. Na pinili kong isugal muli ang puso ko sa lalaking minsang sumira nito. "Nagluluto pa ako," sabi ko habang nilalagay ang
Tahimik ang biyahe pauwi. Nasa likod ako ng sasakyan, kasama ang mga bata. Tahimik silang natutulog, parehong nakasandal sa magkabilang braso ko. Si Drako naman ay tahimik lang din sa driverâs seat, pero ramdam ko ang bigat ng kanyang mga buntong-hininga. Hindi ko alam kung dahil ba sa stress ng buong araw o dahil sa akin. Nilingon ko siya. Napatingin din siya sa rearview mirror. Saglit kaming nagtagpo ng tingin, pero agad ko ring ibinaling ang paningin ko sa labas ng bintana. Pagdating sa bahay, dahan-dahan naming inilipat ang mga bata sa kwarto. Maingat kong hinaplos ang buhok nina Camila at Calliope habang inaayos siya sa kama. Si Dax naman ay mariin ang yakap sa stuffed toy niyang si âWoofie.â Anghel ang mga mukha nila habang natutulog. Paglabas ko ng kwarto ng quadruplets, nabigla ako nang makita si Drako sa hallway, nakasandal sa pader, naghihintay. He looked exhausted. Disheveled in the most beautiful, devastating way. "Can't sleep?" tanong ko habang iniiwas ang tingin.
Nakapikit pa rin ako habang ang mga labi niya ay dumuduyan sa akin. Sa pagitan ng bawat halik, ramdam ko ang kabog ng puso kong tila ba hindi na alam kung lalaban pa ba o susuko na. Naramdaman ko ang kamay niya sa baywang ko, mainit, parang apoy na gumagapang sa balat ko. Pinipigilan ko ang sarili kong humawak sa kanya, pero nang bahagya akong mapasandal sa dibdib niya, kusa nang bumalot ang mga braso ko sa batok niyaâparang muscle memory na matagal nang inilihim ng katawan ko. "Youâre trembling," he whispered, halos kasabay ng paghalik niya sa gilid ng aking tainga. "Are you scared⊠or excited?" "I donât know," mahina kong sagot habang nakapikit pa rin, boses ko ay nanginginig. "I donât know anything when Iâm with you." âYou donât have to know,â he said, brushing his nose gently against mine. âYou just have to feel.â At iyon ang nakakatakot. Kasi sa kanyaâlagi akong nakakalimot. Humigpit ang yakap niya, at unti-unti kaming gumalaw. I felt the cold marble of the bathroom counter