LOGIN“Mommy, good morning!” bungad ni Leona kay Lia na kakagising lang. “G-Good morning, baby ko. Ang aga mo naman yatang nagising,” wika ni Lia na pupungas-pungas pa. “Breakfast ka na po, mommy. Nagluto po kami ni daddy ng pancakes.” Sumampa si Leona sa kama at yumakap kay Lia. Humalik din siya sa p
Tahimik ang paligid, tila huminto ang lahat. Sa bawat hakbang ni Lia, marahang dumadaloy ang kaniyang belo at mahaba niyang train. Naramdaman niyang bahagyang lumamig ang palad niya, pero hindi dahil sa kaba, kung hindi dahil sa bigat ng kaniyang emosyon. Sa harap niya, nandoon si Leon, nakatingin l
Ang simbahan ng Saint Joseph ay tahimik ngunit sagrado. Sa harap nito, isang dambuhalang arko ng puting rosas, gumamela, at ilang-ilang ang tinayo — simple ngunit elegante, piniling kulay ni Lia mismo. Hindi ito isang kasalang pinuno ng camera ng media o pasabog ng sosyal na pakulo. Sa loob ng si
“Kumusta raw sina Owen at Kiana?" “Okay na po sila lola, kaso mukhang pareho silang nawala sa katinuan matapos silang hatulan ng guilty ni Judge Jake." "Alam mo, bilib na bilib ako kay Jake. Matalino at may prinsipyo ang batang ‘yon. Sana ay magbago ang desisyon niya at tanggapin niya ang posis
Pumalakpak si Kiana. "Wow. Finally, Kira. You're letting your feelings out. Alam ko namang patay na patay ka kay Doc Austin. Matagal na ‘di ba?” Namula ang mga pisngi ni Kira. "Eh ano naman ngayon? At least ‘yong taong gusto ko, single pa. Eh ikaw? Nakakadiri. Sinul0t mo ang ex-fiancé ng kapatid m
“May anak ka na?" galit na galit na sigaw ni Kiana kay Owen. Umiling si Owen. “Wala. Baka nagkamali lang sila. ‘Di ba sabi nila na hindi ako ang ama ng batang ‘yon. Saka wala akong anak at never pa akong nagkaan—” Natigilan siya sa pagsasalita. Buti na lang at napigilan niya agad ang sarili niya d






