Shout out po kay Madam Edelyn Abogadil, unlimited thank you po sa pag-vote Madam, sana rate niyo rin po :-) Also, unlimted thanks po kina Madam Alona Alo, Fhe Atnaga Depe & Jennifer Mendoza sa pag-follow po sa'kin. Sa lahat po ng sumusubaybay, unlimited thank you po!
Saka naramdaman ni Marga ang pagkalma ng kanyang dibdib nang tuluyan na ngang nawala sa paningin ang sinakyan ng amo. Sa dami ng naging ganap hindi niya alam kung saan siya magsisimula para maitindihan ang nangyari.“My poor cousin…” Zhavie murmured, her gaze following Miguel and Pebbles as they disappeared from view.There was a mix of pity and sarcasm in her voice—like she couldn’t decide whether to feel sorry for him or shake her head at his mess.With a slight shake of her head and a faint smirk tugging at her lips, she added under her breath,“He really knows how to pick his battles. Kahit harap-harapan na pinapakita sa kanya ng bruha ang totoong ugali nito ay wala lang din sa kanya,"“Are you really staying here, babe?”Xander’s gentle voice broke through the fog in Marga’s mind, pulling her back to the moment. She blinked, startled, realizing she had momentarily forgotten everything else—including his flight. Her heart gave a small, guilty thud as she turned to face him."Kail
Nahigit niya ang hininga sa tinuran ni Pebbles. Talagang hindi niya inaasahan na normal sa babae ang ugaling ipinapakita nito sa grupo. Hindi niya masisisi si Zhavie kung bakit ayaw nito sa babae. Pagak naman na humalakhak si Zhavie kaya muli siyang napatingala sa bagong kaibigan. Nakakaloko ang ngiti ang nakaguhit sa labi nito, tila hawak ang baraha na magpapanalo sa laban. Marahan pa nitong ipinilig ang ulo saka kumibit-balikat. "The four of us? Us? Seriously?" Zhavie scoffed, her voice dripping with sarcasm, disbelief flashing in her eyes. "Let me reiterate this to you, Pebbles—there is no us. Because from the very beginning, you were never one of us. It’s always been just the three of us," Zhavie said, emphasizing every word with sharp, deliberate precision. Marga bit her lower lip at Zhavie’s words, trying hard to resist the urge to glance at Pebbles and see her reaction. Hindi din naman nakatakas sa pandinig niya ang halos sabay na pagsita ng dalawang gwapong binata kay Zh
Marahan siyang humugot ng malalim na paghinga saka pilit na ngumiti habang papalit-palit ang kanyang tingin sa dalawang binata na nagkasukatan pa rin ng tingin. "Uhm-Boss--Uhm, Xan," naiilang niyang turan at makapanabay na binawi ang mga braso mula sa kamay ng dalawang binata. Ngunit ang pagtangka niyang pagbawi ay parehong hindi iginawad sa kanya ng mga ito. Mariin niyang nakagat ang pang-ibabag labi upang maiwaksi ang kaba at pag-aalinlangan sa kanyang dibdib. "Xan, please..." masuyo niyang sabi kay Xander habang sinisikap na makuha ang mga tingin nito. Subalit mabilis lang siya nitong sinulyapan. Napalunok siya't marahan na bumuntong-hininga bago hinarap ang amo sa kanyang kaliwang bahagi. "Boss, apologies for everything. I will assure you that I will have a smooth transition to Ma'am Jhadie," magalang naman niyang sabi rito. Agad naman nabaling ang buong atensyon ni Miguel sa kanya at kunot-noo siya nitong pinakatitigan. "What the f*cking transition are you saying, M
Halos manlisik naman ang mga mata ni Pebbles na hinarap ang boyfriend nito. "Isa ka pa Miguel!" asik nito sabay bawi sa kamay na ginagap ni Miguel. "Kaya naman pala makapal ang pagmumukha ng empleyado mong iyan Miguel dahil pina-part time mo kay Xander!" mariin nitong sumbat. Nakuyom niya ang mga kamao sa narinig, nabuhay ang inis niya para sa babae. Kaya hindi niya na rin napansin ang reaksyon ni Xander. "Enough, Pebs!" naibulalas ni Miguel, nasapo pa nito ang ulo habang ang isang kamay ay pumameywang. "With all due respect Boss, hindi na yata nakakatuwa ang mga salita na lumalabas sa bibig ng girlfriend mo," she finally found her voice—steady and calm—never breaking eye contact with Pebble’s fierce gaze. Hindi man nasakop ng kanyang paningin ang kung ano man ang naging reaksyon ng dalawang binata na kasama nila ay nasisigurado niyang pawang nagulat din ang mga ito sa kanyang panimula. Dahil maging si Pebbles ay tila hindi inaasahan ang kanyang pagsabad sa usapan.Ilang se
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a