Mukhang may paandar si Blythe ah!
YslaTwo days later, tapos ng magpirmahan ng kontrata sina Blythe at Lizbeth. Hindi ko na napigilan at ayun, goodluck na lang talaga sa maarteng babae na ‘to.“Nasaan ba si Nathan?” tanong ni Blythe, habang palihim na iniikot ang mga mata sa paligid na para bang inaasahan niyang biglang susulpot ang asawa ko mula sa kawalan. Napakunot ang noo ko. Gusto kong diretsahang itanong sa kanya, akala ko ba nagkakaayos na sila? Kung ganoon, bakit hindi niya alam kung nasaan si Nathan?“Miss Blythe, alam naman na ni Sir Nathan ito. Kasama po siya ni Sir Damien ngayon para sa isang mahalagang meeting with a client.” Mahigpit at walang emosyon ang tinig ni Ma’am Raquel habang nagsasalita. Ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha ay lalong nagpatibay sa kanyang imahe bilang isa sa mga pinaka-istrikta pagdating sa trabaho. “Si Miss Ysla na po ang iniwan ni Sir bilang representative sa meeting na ‘to. Wala po kayong dapat ipag-alala dahil personal niyang binasa at sinuri ang buong nilalaman ng kontr
Ysla“Be professional? Sinasabihan mo akong maging professional without even asking kung ano ang sinabi ng girlfriend mo?” singhal ko, hindi na kayang pigilan ang namumuong inis sa dibdib ko. Ang bilis niyang magsalita ng professionalism, pero hindi man lang niya naisip tanungin kung bakit ako nag-react nang gano’n.“Ex-girlfriend, Ysla. Wala na kami,” malamig pero may diin niyang sagot.“Kahit na!” Umigting ang boses ko. “Malinaw na malinaw na pumapanig ka sa kanya.”Napailing siya, parang hindi makapaniwala sa naririnig. “At ano ang gusto mo, kampihan kita? Alam mo naman sa sarili mo na mali ang ginawa mo. Tsaka ano ang sinasabi mo na after six months pa ako available?” tanong niya, kita ang pagkakunot ng noo.Sumiklab ang inis ko. “Gusto mo naman pala siyang makasama, bakit hindi pa ikaw ang humarap sa kanya kanina? Bakit ako pa?”“You’re being childish, Ysla.”Napakuyom ang kamao ko. “Sinasabi ko lang ang totoo. Sa susunod, ikaw na ang haharap sa babaeng ‘yon dahil malinaw naman na
YslaPumikit ako at huminga ng malalim.Kalma lang.Hinga.Isa…dalawa…tatlo…Hindi ako pwedeng magpaapekto sa kanya. Hindi ngayon. Hindi ulit. Kailangan kong kontrolin ang sarili ko dahil ayaw ko nang maulit ang nangyari noon sa amin ni Arnold.Ang sakit, ang kahihiyan, ang kawalan ng saysay ng lahat ng effort kong magmahal, ayoko na. Hindi ko hahayaan na muling mahulog ang loob ko at sa orangutan pa na ‘yon na kahit anong gwapo ay saksakan ng yabang. Ako ang talo sa huli. Ako ang luhaan. Ako ang kawawa.Hindi na ako papayag. Never again.Dinampot ko ang aking cellphone, parang may sariling utak ang kamay ko. Alam kong mali, pero binuksan ko pa rin ang dummy account ko. Kailangan kong makita kung ano na ang ganap sa career ni Lizbeth. Alam kong si Grace ang gumagawa ng mga moves sa likod nito, pero kailangan kong makita mismo. Hindi sapat ang second-hand na balita.Sakto. Naka-live ang bruha.“Hi, sa mga bagong dating, welcome sa aking live!!” bulalas ni Lizbeth na parang sinapian ng
NathanAng hirap kausap minsan ni Ysla. Hindi ko maintindihan kung bakit nagseselos pa rin siya kay Blythe gayong paulit-ulit ko na namang nilinaw sa kanya na ex-girlfriend ko na ang babae. Ex. Nakaraan. Wala nang koneksyon.Bakit parang hindi sapat ang paliwanag ko sa kanya?Tsaka, hindi man lang ba niya na-appreciate ‘yung pagtatanggol ko sa kanya? Nasaktan siya nung nabangga siya ni Blythe sa may pintuan ng opisina ko, at agad ko siyang dinaluhan, natural lang naman ‘yun, hindi ba? Pero tila hindi niya ‘yon nakita. O baka hindi niya lang gustong pansinin?Bagamat natutuwa akong isipin na nagseselos siya kasi ibig sabihin lang nun, may pakialam siya sa akin ay hindi ko pa rin lubos na makuha ‘yung saya.Ang totoo, nababalot ng kaba ang kalooban ko kasi kahit paano, ramdam ko pa rin ang lamig ng pagtrato niya. Maliban na lang kapag magkasama kami sa kama. Doon lang siya malambot, submissive at talagang asawa ko ang dating niya.Pero sapat ba ‘yon?Should I shower her with gifts? Bigya
“Malakas lang po ang kutob ko, Sir. Sa ganitong pagkakataon, hindi ko kailanman iniisangtabi ang nararamdaman ko, lalo na kapag naghahanap ako ng kasagutan at katotohanan sa isang bagay na sa tingin ko ay may malalim na kahulugan.”Tahimik lang akong nakatingin sa kanya. Hindi ako nagsalita at hinayaan ko siyang magpatuloy. Gusto kong marinig ang lahat, buo at walang putol. Ang tono ng boses ni Damien ay puno ng paninindigan at kumpiyansa.“Nang magpunta ako sa cottage ni Miss Ysla sa Batangas, agad kong sinuri ang buong silid. Doon ko nakuha ang mga camera na palihim na nakahanda at naka-install sa kuwarto kung saan siya iniwan ni Arnold.”Napakunot ang noo ko. “Paano kung hinahanap na nila ang mga camera na ‘yon?” tanong ko na may bahid ng kaba sa tinig. “Pwedeng may idea na sila sa ginagawang imbestigasyon.”“Wala po kayong dapat na ipag-alala,” mabilis niyang sagot. “Kinausap ko na mismo ang may-ari ng resort. Sinigurado kong walang impormasyon ang lalabas. Hindi ko na rin agad sin
NathanNaunang umuwi si Ysla at nakapaligo na siya nang dumating ako. Pagkapasok ko pa lang ng bahay, agad kong nakita ang motor niyang nakaparada sa gilid. Napailing ako, muling bumabalik ang inis ko tuwing makita ko ’yon. Paulit-ulit na lang.Kung bakit ba kasi naisipan pa niyang bumili ng motor. Hindi ba niya alam kung gaano ako nababahala tuwing sumasakay siya doon?“Hindi ba pwedeng sumabay ka na lang sa akin papasok at pauwi?” tanong ko habang nasa loob na kami ng sasakyan, sakto namang papasok na kami sa gate nila Lola.“Ha? Naku, hindi. Ang convenient kaya ng nakamotor,” sagot niya na hindi man lang ako tinapunan ng tingin. Nakayuko siya sa cellphone niya, abala sa kung anuman ang binabasa o tinitingnan niya roon. Hindi ko mapigilang mapakunot-noo. Ano bang meron at sobrang tutok siya?“Ayan ka na naman. Tapos kapag nainis ka kay Lizbeth, ako ang nadadamay sa init ng ulo mo,” reklamo ko habang iniikot ko ang manibela papunta sa garahe para i-park ng maayos ang kotse.“Anong ida
YslaAng pinakanaawa ako sa nangyari ay kay Lola Andrea. Seriously, matanda 1na siya para makita pa ang away na ‘yon ng mag-ama.Hindi ko na rin masisisi ang asawa ko dahil pinagtanggol lang niya ako kay Blesilda na hindi ko inasahan na gagawin niya. Pakiramdam ko tuloy ay may bahagi ako sa naging takbo ng pangyayari. Hindi na sana ako nagsalita pa.Buong weekend ay sa bahay ako ni Grace nag-stay at sa office na kinalunesan kami nagkita ni Nathan.Napansin kong seryoso pa rin siya ng hatiran ko ng kape at nagsisimula ng magtrabaho.“May kailangan ka pa?” tanong ko at doon lang siya nag-angat ng tingin.“You really didn’t go home sa buong weekend?” tanong niya. “Why? Dahil ba sa hindi ako tanggap ng sarili kong ama at—”“Wala akong iniisip na ganyan.” Putol ko agad sa gusto niyang sabihin dahil alam ko na hindi naman maganda ang lalabas sa bibig niya. “Nagpaalam ako sayo about this, may ginagawa kami ni Grace.”“Inaalam ko na ang tungkol sa dahilan ng pamilya ng tiyuhin mo kung bakit n
YslaAno ba itong nangyayari sa akin? Bakit ba lagi na lang akong natatangay sa bawat halik niya? Parang nawawalan ako ng kontrol sa sarili ko sa tuwing magkalapit kami. Ganito ba talaga ako karupok? O siya lang talaga ang may ganitong epekto sa akin?Kung hindi siya tumigil ay baka hindi lang halik ang nangyari sa amin. Baka... mas malalim pa. Nakakahiya, baka kung ano ang isipin niya tungkol sa akin.Napabuntong-hininga ako habang naupo sa aking upuan. Dinampot ko ang folder na nakapatong sa table sa harap ko at parang automatic na pinaypayan ko ang sarili ko gamit iyon.Pakiramdam ko’y naiwan pa ang init ng kanyang mga labi sa akin, parang apoy na hindi agad napapatay ng tubig. Ang bilis ng tibok ng puso ko, para akong tumakbo ng ilang kilometro kahit wala naman akong ginagawa kundi... mahalikan at tumugon.Nang medyo kumalma na ang tibok ng dibdib ko, marahan kong hinawakan ang aking mga labi. Parang gusto kong siguraduhing nangyari nga talaga 'yon. Sinalat ko ito gamit ang aking
YslaAno ba itong nangyayari sa akin? Bakit ba lagi na lang akong natatangay sa bawat halik niya? Parang nawawalan ako ng kontrol sa sarili ko sa tuwing magkalapit kami. Ganito ba talaga ako karupok? O siya lang talaga ang may ganitong epekto sa akin?Kung hindi siya tumigil ay baka hindi lang halik ang nangyari sa amin. Baka... mas malalim pa. Nakakahiya, baka kung ano ang isipin niya tungkol sa akin.Napabuntong-hininga ako habang naupo sa aking upuan. Dinampot ko ang folder na nakapatong sa table sa harap ko at parang automatic na pinaypayan ko ang sarili ko gamit iyon.Pakiramdam ko’y naiwan pa ang init ng kanyang mga labi sa akin, parang apoy na hindi agad napapatay ng tubig. Ang bilis ng tibok ng puso ko, para akong tumakbo ng ilang kilometro kahit wala naman akong ginagawa kundi... mahalikan at tumugon.Nang medyo kumalma na ang tibok ng dibdib ko, marahan kong hinawakan ang aking mga labi. Parang gusto kong siguraduhing nangyari nga talaga 'yon. Sinalat ko ito gamit ang aking
YslaAng pinakanaawa ako sa nangyari ay kay Lola Andrea. Seriously, matanda 1na siya para makita pa ang away na ‘yon ng mag-ama.Hindi ko na rin masisisi ang asawa ko dahil pinagtanggol lang niya ako kay Blesilda na hindi ko inasahan na gagawin niya. Pakiramdam ko tuloy ay may bahagi ako sa naging takbo ng pangyayari. Hindi na sana ako nagsalita pa.Buong weekend ay sa bahay ako ni Grace nag-stay at sa office na kinalunesan kami nagkita ni Nathan.Napansin kong seryoso pa rin siya ng hatiran ko ng kape at nagsisimula ng magtrabaho.“May kailangan ka pa?” tanong ko at doon lang siya nag-angat ng tingin.“You really didn’t go home sa buong weekend?” tanong niya. “Why? Dahil ba sa hindi ako tanggap ng sarili kong ama at—”“Wala akong iniisip na ganyan.” Putol ko agad sa gusto niyang sabihin dahil alam ko na hindi naman maganda ang lalabas sa bibig niya. “Nagpaalam ako sayo about this, may ginagawa kami ni Grace.”“Inaalam ko na ang tungkol sa dahilan ng pamilya ng tiyuhin mo kung bakit n
NathanNaunang umuwi si Ysla at nakapaligo na siya nang dumating ako. Pagkapasok ko pa lang ng bahay, agad kong nakita ang motor niyang nakaparada sa gilid. Napailing ako, muling bumabalik ang inis ko tuwing makita ko ’yon. Paulit-ulit na lang.Kung bakit ba kasi naisipan pa niyang bumili ng motor. Hindi ba niya alam kung gaano ako nababahala tuwing sumasakay siya doon?“Hindi ba pwedeng sumabay ka na lang sa akin papasok at pauwi?” tanong ko habang nasa loob na kami ng sasakyan, sakto namang papasok na kami sa gate nila Lola.“Ha? Naku, hindi. Ang convenient kaya ng nakamotor,” sagot niya na hindi man lang ako tinapunan ng tingin. Nakayuko siya sa cellphone niya, abala sa kung anuman ang binabasa o tinitingnan niya roon. Hindi ko mapigilang mapakunot-noo. Ano bang meron at sobrang tutok siya?“Ayan ka na naman. Tapos kapag nainis ka kay Lizbeth, ako ang nadadamay sa init ng ulo mo,” reklamo ko habang iniikot ko ang manibela papunta sa garahe para i-park ng maayos ang kotse.“Anong ida
“Malakas lang po ang kutob ko, Sir. Sa ganitong pagkakataon, hindi ko kailanman iniisangtabi ang nararamdaman ko, lalo na kapag naghahanap ako ng kasagutan at katotohanan sa isang bagay na sa tingin ko ay may malalim na kahulugan.”Tahimik lang akong nakatingin sa kanya. Hindi ako nagsalita at hinayaan ko siyang magpatuloy. Gusto kong marinig ang lahat, buo at walang putol. Ang tono ng boses ni Damien ay puno ng paninindigan at kumpiyansa.“Nang magpunta ako sa cottage ni Miss Ysla sa Batangas, agad kong sinuri ang buong silid. Doon ko nakuha ang mga camera na palihim na nakahanda at naka-install sa kuwarto kung saan siya iniwan ni Arnold.”Napakunot ang noo ko. “Paano kung hinahanap na nila ang mga camera na ‘yon?” tanong ko na may bahid ng kaba sa tinig. “Pwedeng may idea na sila sa ginagawang imbestigasyon.”“Wala po kayong dapat na ipag-alala,” mabilis niyang sagot. “Kinausap ko na mismo ang may-ari ng resort. Sinigurado kong walang impormasyon ang lalabas. Hindi ko na rin agad sin
NathanAng hirap kausap minsan ni Ysla. Hindi ko maintindihan kung bakit nagseselos pa rin siya kay Blythe gayong paulit-ulit ko na namang nilinaw sa kanya na ex-girlfriend ko na ang babae. Ex. Nakaraan. Wala nang koneksyon.Bakit parang hindi sapat ang paliwanag ko sa kanya?Tsaka, hindi man lang ba niya na-appreciate ‘yung pagtatanggol ko sa kanya? Nasaktan siya nung nabangga siya ni Blythe sa may pintuan ng opisina ko, at agad ko siyang dinaluhan, natural lang naman ‘yun, hindi ba? Pero tila hindi niya ‘yon nakita. O baka hindi niya lang gustong pansinin?Bagamat natutuwa akong isipin na nagseselos siya kasi ibig sabihin lang nun, may pakialam siya sa akin ay hindi ko pa rin lubos na makuha ‘yung saya.Ang totoo, nababalot ng kaba ang kalooban ko kasi kahit paano, ramdam ko pa rin ang lamig ng pagtrato niya. Maliban na lang kapag magkasama kami sa kama. Doon lang siya malambot, submissive at talagang asawa ko ang dating niya.Pero sapat ba ‘yon?Should I shower her with gifts? Bigya
YslaPumikit ako at huminga ng malalim.Kalma lang.Hinga.Isa…dalawa…tatlo…Hindi ako pwedeng magpaapekto sa kanya. Hindi ngayon. Hindi ulit. Kailangan kong kontrolin ang sarili ko dahil ayaw ko nang maulit ang nangyari noon sa amin ni Arnold.Ang sakit, ang kahihiyan, ang kawalan ng saysay ng lahat ng effort kong magmahal, ayoko na. Hindi ko hahayaan na muling mahulog ang loob ko at sa orangutan pa na ‘yon na kahit anong gwapo ay saksakan ng yabang. Ako ang talo sa huli. Ako ang luhaan. Ako ang kawawa.Hindi na ako papayag. Never again.Dinampot ko ang aking cellphone, parang may sariling utak ang kamay ko. Alam kong mali, pero binuksan ko pa rin ang dummy account ko. Kailangan kong makita kung ano na ang ganap sa career ni Lizbeth. Alam kong si Grace ang gumagawa ng mga moves sa likod nito, pero kailangan kong makita mismo. Hindi sapat ang second-hand na balita.Sakto. Naka-live ang bruha.“Hi, sa mga bagong dating, welcome sa aking live!!” bulalas ni Lizbeth na parang sinapian ng
Ysla“Be professional? Sinasabihan mo akong maging professional without even asking kung ano ang sinabi ng girlfriend mo?” singhal ko, hindi na kayang pigilan ang namumuong inis sa dibdib ko. Ang bilis niyang magsalita ng professionalism, pero hindi man lang niya naisip tanungin kung bakit ako nag-react nang gano’n.“Ex-girlfriend, Ysla. Wala na kami,” malamig pero may diin niyang sagot.“Kahit na!” Umigting ang boses ko. “Malinaw na malinaw na pumapanig ka sa kanya.”Napailing siya, parang hindi makapaniwala sa naririnig. “At ano ang gusto mo, kampihan kita? Alam mo naman sa sarili mo na mali ang ginawa mo. Tsaka ano ang sinasabi mo na after six months pa ako available?” tanong niya, kita ang pagkakunot ng noo.Sumiklab ang inis ko. “Gusto mo naman pala siyang makasama, bakit hindi pa ikaw ang humarap sa kanya kanina? Bakit ako pa?”“You’re being childish, Ysla.”Napakuyom ang kamao ko. “Sinasabi ko lang ang totoo. Sa susunod, ikaw na ang haharap sa babaeng ‘yon dahil malinaw naman na
YslaTwo days later, tapos ng magpirmahan ng kontrata sina Blythe at Lizbeth. Hindi ko na napigilan at ayun, goodluck na lang talaga sa maarteng babae na ‘to.“Nasaan ba si Nathan?” tanong ni Blythe, habang palihim na iniikot ang mga mata sa paligid na para bang inaasahan niyang biglang susulpot ang asawa ko mula sa kawalan. Napakunot ang noo ko. Gusto kong diretsahang itanong sa kanya, akala ko ba nagkakaayos na sila? Kung ganoon, bakit hindi niya alam kung nasaan si Nathan?“Miss Blythe, alam naman na ni Sir Nathan ito. Kasama po siya ni Sir Damien ngayon para sa isang mahalagang meeting with a client.” Mahigpit at walang emosyon ang tinig ni Ma’am Raquel habang nagsasalita. Ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha ay lalong nagpatibay sa kanyang imahe bilang isa sa mga pinaka-istrikta pagdating sa trabaho. “Si Miss Ysla na po ang iniwan ni Sir bilang representative sa meeting na ‘to. Wala po kayong dapat ipag-alala dahil personal niyang binasa at sinuri ang buong nilalaman ng kontr
Ysla“Hi…” mahinhin na bati ni Lizbeth sa marketing team habang maingat na nililibot ng tingin ang buong opisina, para bang sinusuyod ang bawat sulok at tila may hinahanap.Ako nama’y nasa di-kalayuan lamang, tahimik na nagmamasid sa kanya. Hindi pa niya alam na dito ako nagtatrabaho, at sa totoo lang, hindi ko rin alam kung handa na ba akong makita ang magiging reaksyon niya kapag nalaman niya ito.Oo, hindi nagpaawat si Blythe. Siya na mismo ang nag-abala na kontakin si Lizbeth. Ewan ko lang kung nasambit ng babaeng iyon sa sinungaling kong pinsan ang tungkol sa suggestion na ibinulong ko kay Jette. Pero kung sakali mang naikuwento ni Lizbeth ang lahat ng iyon, baka alam na nga rin niya ngayon na nandito rin ako.“This is my boyfriend, Arnold,” ani Lizbeth, sabay yakap sa braso ng kasama niyang lalaki. “He had been with me for a long time. As in, lahat napagdaanan na namin. I hope hindi kayo magalit kung lagi siyang nasa tabi ko.”Ang tono ng boses niya’y parang huni ng ibong bagong