Lover 5

"Ino! Ino Salve!"

"Ay, kamote!" Napahawak pa ako sa dibdib sa sobrang gulat ng marinig ko ang pangalan ko. Agad naman akong napatingin kay Merlin na mukhang kanina pa naiinis dahil sa kunot na kunot nitong noo. Si Merlin ang isa sa mga bestfriend kong hindi ko malaman kung paano ko naging bestfriend. May pagkataklesa kasi siyang taglay, prangka, to the point na nakakasakit na siya, na parang balewala naman sa kanya, wala rin kasing preno ang bunganga niya. Basta gusto nyang sabihin ay sasabihin niya. Mga bagay na ayoko sa isang tao. Kaya nga hindi ko malaman kung paano ko siya naging kaibigan, basta ang alam ko lang isang araw magkasama na kami. And the rest is history, ika nga.

"Kanina pa ako salita ng salita dito, hindi ka naman pala nakikinig. Naiwan ba utak mo sa classroom?" Naiinis na sermon sa akin nito. Hindi ko naman kasi namalayang nagsasalita pala siya. Isa pa ay hindi ko kasi maiwasang hindi isipin ang gwapong multo na iyon. Hindi rin ako mapakali kakaisip na baka nasa tabi-tabi lang siya at maya-maya ay susulpot nalang bigla. 

"Sorry na. Wag ka ng sumigaw, ang sama na ng tingin sa atin nung librarian, oh," ani ko sabay sulyap at hingi ng paumanhin sa matandang dalagang librarian ng school na lagi nalang masama ang tingin sa amin kapag naririto kami. Umirap pa sa hangin si Merlin na para bang baliwala lang ang sinabi ko. Nagkaayaan kasi kaming magkakaibigan na gumawa ng research dito para sa thesis na gagawin namin kaysa magpunta sa kung saan-saan. Isa pa ay tapos na rin ang klase namin kaya dito nalang kami tumambay. Atleast, aircon.

"Ano ba naman ang iniisip mo?" Kuryosong tanong ni Jade. "Yung tita mong lagi nalang nakasimangot sa amin everytime na makikita kaming kasama mo?"

Nakanguso pa si Jade pagkasabi noon. Totoo naman kasing lagi nalang nakasimangot si tita pag nakikita sila. Ewan ko ba duon kung bakit. Mababait naman sila lalo na itong si Jade. Si Clint naman ay kahit na may pagkatoyoin ay mabait din naman. Isa pa ay pala-aral naman sila kaya hindi rin masasabing bad influence sa akin. Marahil ay dahil sa estado ng mga ito. Mga anak mayaman kasi ang mga ito.

"Hindi," pakli ko. Maya-maya pa ay hindi ko na napigilan ang sarili ko na magtanong. Magbabaka sakali lang naman ako. "May kakilala ba kayong espiritista?"

"Ay, bakit?" Tila na-e-excite namang tanong ni Clint na biglang inihinto ang pagbabasa. "Nakakita ka ba ng multo? Saan? O baka may gusto kang makita?" Bahagya pa siyang dumukwang dahil nga sa bawal ang ingay dito sa loob. Napalunok naman ako nang makita ang excitement sa mga mata nito. Kung sana ay ganyan din ako ka-excite, hindi sana ako nangangamba sa pagbabalik nong nilalang na iyon.

"What?! That's creepy, Clint!" Bulalas ni Jade saka nanlalaki ang mga matang bumaling sa akin na tila naghihintay ng sagot. 

Isinara naman ni Merlin ang binabasang libro at hinarap ako. "That will be much interesting kung sinundan ka."

Ako naman ang natigilan sa sinabi ni Merlin. Nag-aalangan kasi ako kung sasabihin ko ba sa kanila o hindi. Hindi naman sa wala akong tiwala sa mga kaibigan ko, ayoko lang din na mag-alala pa sila sakin. Sigurado kasing uuriratin ako ng mga ito pag nalaman nila ang nangyari sa akin. Kaya lang ay kailangan kong makahanap agad ng espiritistang magtataboy sa multo na iyon bago pa man din iyon makabalik at baka may kakilala sila.

Humugot pa ako ng malalim na hininga bago magsalita. Lumingap muna ako sa paligid para malaman kung hindi kami nakakakuha ng atensyon dahil mga pawang nakadukwang na sa mesa ang tatlo. Para tuloy kaming nag-chi-chismisan nito. Well, literally nag-chi-chismisan nga talaga kami, yun nga lang ay sarili ko ang topic. 

Noon ko lang napansing wala na palang ganong tao kaya pala kami nalang ang pinag-iinitan nong librarian. Nang makasiguro akong walang nakakapansin sa amin at abala sa ibang bagay iyong matanda ay dumukwang na rin ako sa kanila saka nagsalita nang pabulong.

"Well, ano kasi--, ahm, n-narinig nyo yung chismis about dun sa Balite street?" Bungad ko. Tumango naman ang tatlo. "Nakita ko kasi yun nung nakaraang gabi tapos-- tapos sinundan ako."

Sabay-sabay namang napa-urong ang tatlo at napatuwid ng upo habang nasa mukha ang samu't saring reaksyon. Si Jade ay napahawak pa sa bibig at puno ng takot ang mga mata, si Clint ay nanlalaki ang mga mata pero kita roon ang curiosity at interes habang si Merlin naman ay nasa itsura ang hindi makapaniwala at tulad ni Clint ay makikitaan din ng excitement. Sabagay, kung tutuusin ay mukha nga namang hindi kapani-paniwala ang sinabi ko lalo na at mga hindi naniniwala sa multo at kababalaghan.

"Okay ka lang ba, Ino?" Unang nakahuma si Jade. "Hindi ka ba nun sinaktan?"

Tumango naman ako. "Okay pa naman. As long as hindi na sya ulit magpakita."

"Anong itsura?" Usisa ni Clint na para bang lalong nagsidhi ang excitement. "Puro dugo ba? Warak ang mukha? May gilit sa leeg?"

"Clint!? Ang morbid mo!" Agap na sita ni Jade dito na tinitigan pa ng matalim. 

Umayos naman ng upo si Clint na para bang sinasabi kay Jade na magbi-behave na siya. Parang gusto ko tuloy matawa nang mabaling doon ang atensyon ko. Nabawasan naman ang tensyon dahil doon.

Nakakatuwa lang sa dalawang ito, kahit na magkakaibigan kaming apat, ay hindi inalintana iyon ng dalawa para i-level up ang relationship nila. At ngayon nga ay magdadalawang taon na sila. Well, hindi naman nakaapekto iyon sa pagkakaibigan namin, di tulad ng sinasabi ng iba. Siguro ay hindi lang talaga nila hinahayaan na may maapektuhan ang alin man sa kanila o sa amin. 

"Nagkaroon na ba kayo ng contact nong multo? I mean, tinry ka ba niyang hawakan?" Nabaling ako kay Merlin na seryoso ang mukha.

"Hindi pa naman. Hindi rin naman nakakatakot yung itsura nya," sagot ko. Parang bigla akong kinilabutan sa tanong ni Merlin.

"Ano itsura nya? Babae ba o lalake?" Si Jade naman ngayon ang na-curious. 

Napaisip naman ako kung sasabihin ko ba ang itsura nya. Baka kasi nasa paligid lang yun at nakikinig sa amin, marinig pa ang sasabihin ko. Lumingap muna ako sa paligid para i-check kung may signs ba na nasa paligid iyon. Nakahinga naman ako nang maluwag nang wala akong maramdaman. Ayoko kasing marinig noon na sasabihin kong gwapo siya dahil siguradong pagtatawanan ako noon. Hindi ko naman talaga napansin yung itsura nya noong una dahil sa sobrang takot kaya di rin niya ako masisisi. Sino ba namang di matatakot pag sinundan ng multo?

"Nasa paligid ba sya?" Naalarmang tanong sa akin ni Merlin nang marahil ay mapansin niya akong nagpapalingap-lingap.