Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Damn this bastard! Sakal-sakal pa din niya ako ngayon. "You're mine at walang ibang aangkin sayo at ako lang. Jerah, ito ang tatandaan mo. I will kill those who can stop us at papatayin ko din ang mga babaeng naging sagabal sa lahat ng plano ko!" May plano pa talaga ang lalaking ito! Mga inosente ang lahat ng mga naging biktima niya at nakita ko ang mga record interview nila at sobrang kinurot ang puso ko sa mga naririnig at may iba na ginawang s*x slave ng demonyong ito. "Try that o baka ako ang unang magpapatumba sayo. Hindi ako kailanman magiging sayo dahil ginamit lang kita or in short pinerahan lang kita." "I don't care! Wala akong pake kung pinerahan mo ko o hindi. You're mine, Jerah." Akmang hahalikan niya ang labi ko pero agad kong tinuhod ang alaga niya na kinasigaw niya sa sakit. Wala akong emosyon na nakatingin sa kanya habang nakahiga sa sahig. "Hindi mo kailanman magagalaw ang mga biktima mo," walang emosyong ani ko sa kanya. Biglang bu
3rd Person's Point of View* Walang emosyong naglalakad si Mike papasok ng restaurant. Kasama ang mga gwardya niya at nakikita na din niya ang mga police car sa labas at biglang may humarang sa kanya sa may entrance. "Sire, pasensya na po sandali po munang pinapasara sandali ang restaurant." "My wife is inside." Nagkatitigan naman sila at napatingin ang mga police sa mga bisita na inilagay sa isang room. "Anong pangalan po ng asaw---" Lumakad na papasok si Mike na kinagulat ng mga police at agad siyang pinigilan ng mga ito. "Sire, hindi nga po kayo pwede pumasok!" "Ako na ang bahala sa bagay na ito." Napatingin naman sila sa gilid at ito yung detective na kaibigan ni Astraea na si Detective Aldren. "Oh, Mr. Muller, it's nice to see you here. Sino ang hinahanap ninyo po?" "My wife." "You mean si Mrs. Geraldine? Ah oo nakikita ko siya kanina nag-te-take out siya ng foods sa counter." Napakunot naman ang noo ni Mike sa sinabi ni Aldren. "What?" Lumakad na ulit si Mike papas
Geraldine's Point of View* Nakakunot ang noo ko dahil iba ang daanan namin ngayon at hindi sa kompanya niya o sa condo na tinitirhan muna namin. Napatingin ako sa kanya na wala pa ding emosyon ang mukha niya habang nakatingin sa labas na kinalunok ko pa din. Ano ba ang nalaman niya? Bakit ganun ang mukha niya? Dahan-dahan akong napatingin sa labas ng bintana at siniksik ko ang sarili ko doon at napakagat sa labi ko. May nalaman na ba siya tungkol sa pagkatao ko o may nasabi ba sa kanya si Josh? "Dammit..." mahinang bulong ko habang nakatingin doon sa malayo at napakamao pa ako. Ano ba ang nakaligtaan ko? Napatingin ako sa singsing na sout ko ngayon. Syempre hindi ko yun nakalimutan. Isang beses ko na itong nawala noon sa swimming pool at di ko na ulit iwawala ito sa susunod. "Wife." Napatingin naman ako sa kanya na nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. "Why are you cursing?" Di ako sumagot at tumingin ako sa labas at ako na naman ngayon ang hindi pumapansin sa
Geraldine's Point of View* "W-What did you say, wife?" Tiningnan ko ang mga mata niya ngayon. "Kung ayaw mo na sa akin ay maghihiwalay na tay--" "No, ayoko. Never na mangyayari ang bagay na yun, wife." Naging seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin at hinawakan niya ang kamay ko na parang ayaw na niyang bitawan ang kamay ko ngayon. "Lumalamig na kasi ang trato mo sa akin akala ko ayaw mo na sa akin. At naging mahina ako kanina at akala ko parang nawala ang pagka gusto mo sa akin dahil sa bagay na yun." Napahawak naman siya sa ulo niya at dahan-dahan na niyakap niya ako ngayon. "Wife, my love for you has never faded. I'm sorry if I haven't shown it enough, but you are still my heart, my home. I love you more today than yesterday, and I will love you for a lifetime." Napakagat naman ako sa labi ko dahil sa sinabi sa akin ni Mike at naramdaman ko din ang bilis ng tibok ng puso niya habang nakatingin sa akin at ganun din ako sa kanya. Damn, mas lalo atah lumalala ang pus
3rd Person's Point of View* Sa kulungan ay nakatulala ngayon si Josh habang nakatingin sa dingding. Pilit niyang sinasabi sa sarili na hindi totoo ang mga nalaman niya kanina. "No, hindi iyon magagawa ni Jerah. Impossible na isa siyang agent. Hindi ako naniniwala sa bagay na yun." Hinawakan niya ang litrato ni Jerah nung nag pic silang dalawa. "She loves me so much! Hindi ako naniniwala sa bagay na yun!" Napatingin naman ang mga kasamahan nito sa kanya at kilalang kilala siya ng mga ito. "Rape ang kaso niyan diba?" "Oo. Ano, ang gagawin natin sa lalaking iyan? Mukhang nababaliw na atah oh." Wala siyang pake sa mga taong nakapaligid sa kanya at nakatingin lang siya sa litrato ni Jerah. "My love, I will do everything makalabas ako at lalayo tayo sa bansang ito." "Hindi ka na makakalabas oi. Wag ka ng umasa sa bagay na yun." Napatingin naman siya sa mga lalaking nakapaligid sa kanya ngayon. "Hindi ka mahal niya. Wag kang umasa sa bagay na yan. Ginamit ka lang niya para mahuli
3rd Person's Point of View* Hindi naka-concentrate si Jane sa pagtatrabaho nang maalala niya ulit ang nangyari sa kanila nung binuhat siya ni Rafayel nung sumabog ang kwarto nila Mike noon. Nakatulog siya nun matapos silang maligtas nun at nagising siya at nagulat siya dahil nasa condo siya ngayon ni Rafayel. Agad naman siyang napatingin sa damit niya at nanlalaki ang mga mata niya nung makita niya na iba na ang damit niya. "You!" Napatingin naman siya kay Rafayel at nanlalaki ang mga mata niya nang makita niya na naka-bathrobe lang ito habang naglalakad ito papunta sa gilid ng kama at may hawak itong gatas. "Bakit?" "Bakit iba na ang damit ko at bakit nandidito ako sa mansion mo?" "Naaamoy ko ang dugo sa damit mo nun kaya inutusan ko si Manang na bihisan ka." Nakahinga naman ito ng maluwag at napatingin sa kanya nang may naalala. "Eh bakit naman ako dito natutulog sa condo mo? May tulugan naman kami ng mga kasamahan ko. Akala ko tumigil ka na." Tiningnan ni Rafay
3rd Person's Point of View* Kinabukasan nun ay nagising na lang si Jane na nangyari na ang lahat na akala niya isa lang panaginip ang lahat. Napatingin naman siya sa katabi niya na mahimbing na natutulog sa tabi niya. Napakagat siya ngayon sa labi niya. Kailangan na niyang makatakas ngayon bago siya mahuli ulit ng lalaking ito. Dahan-dahan siyang gumalaw nang marealize niyang nakapasok pa pala ang alaga nito sa loob niya na kinalaki ng mga mata niya. "Damn it!" mahinang mura niya at dahan-dahan niyang tinanggal ang kamay nito na nakayakap sa bewang nito. At dahan-dahan din niyang tinanggal ang alaga nito sa loob niya at dahan-dahan siyang umupo at ramdam niya ang sakit ng boung katawan niya sa nangyayari ngayon. Pero akala niya na makakatakas na siya pero hindi pa pala dahil may kamay na nakahawak sa kamay niya ngayon na kinatingin niya agad. "You leave again? Without my permission?" tanong nito sa kanya. Hinila siya nito at napahiga siya ulit sa dibdib nito at sobrang pula na
Geraldine's Point of View* Pinagitnaan ako ngayon ng mga magulang ni Mike at si Mike naman ay nasa harapan namin ngayon. Mukhang ipapaliwanag ni Mike kung bakit ganun ang damit na sout ko ngayon. "Hindi ba malinaw ang sinabi ko nung huli na bibilhin lahat ni Gerry ang lahat ng gusto niyang damit at alahas at iba pang gamit, Mike." "Dad, binibilhan ko naman siya ng mga damit at ano pa." "Dad, Mom, wala pong kasalanan si Mike dahil binibili naman po niya ang lahat ng gusto ko." "Darling, let him explain," ani ng mom ni Mike sa akin, "She's my personal assistant ang personal maid." Nanlalaki naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ni Mike at maski ako ay nagulat din dahin sa sinabi niya. Sigurado ako na mas lalong magagalit sa kanya ngayon ang mga magulang niya. Natahimik pa din ang mga magulang niya dahil sa sinabi niya at nung tingnan ko sila ay biglang umitim ang awra nilang dalawa. "Naririnig nga namin ang bagay na yan. Kaya paliwanag mo na ngayon ang nangyayari dito. Yan a
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan
Geraldine's Point of View* "Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon." Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya. Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon. Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun. "Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo." Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya. "Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kay
Geraldine's Point of View* Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine." Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya. "Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango. "Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na
Geraldine's Point of View* Ang mga triads ay isa ring international organized crime group like mafia. Triad is a chinese organi zed crime groups active in China, Hong Kong, and overseas. Para na rin siyang mafia at Yakuza. Same pa rin sila ng ginagawa. Pero hindi ako makapaniwala habang nakatingin sa pinsan ko. "Paano nangyari ang bagay na 'yun?" "Hmm... Tinalo ko ang chinese leader na 'yun. I need more connections sa paghahanap sa'yo sa buong Asia habang si Mike naman ang nasa Europe. Pero hindi namin alam na nandodoon ka pala sa america." Napanganga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Hindi ko alam ang bagay na 'yun. Ang akala ko kasi ay normal na mafia lang si David at baka nag guro lang siya. "Kakarating ko lang galing china dahil nalaman ko na nandidito ka na. Kahit may meeting pa ako roon." Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. "Baka importante ang meeting na 'yun!" "Ikaw naman ang dahilan kung bakit ako naging triad boss at dahil nakita na kita ay
Geraldine's Point of View* "Bakit 'di mo siya tinuluyan?" Nanlalaki naman ang mga mata ko habang nakatingin kay David. Hanggang ngayon ba ay nagtatalo pa rin sila? Naalala ko noon na nagtatalo na sila lalo na pag ako ang pinag-uusapan ngayon. Flashback... Nakikita ko na nagsusuntukan ngayon ang dalawa sa garden at maraming pumipigil sa kanila pero walang makakapigil. "Dahil sa'yo ay pinagalitan si Gerry! Mabuti nakita si'ya ni dad at pinagtanggol siya kay tita!" Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni David. "All I want is for her to be happy. Hindi puro pasakit at paghihirap sa mansion na ito bilang heiress!" "Bakit? Naprotektahan ba siya? Hindi naman 'di ba? Mas napahamak pa siya sa pangyayari!" Napayuko naman ako habang nakatingin sa kanila. Lumapit ako sa kanila na kinatigil naman nila sa pagsusuntukan. "Wag kayong mag-away," walang emosyon na ani ko sa kanilang dalawa na kinagulat nila. "Princess/Gerry..." sabay sambit nilang dalawa. "Ayokong mag-aaway kayo d
Geraldine's Point of View* Nararamdaman ko pa rin ang labi ni Mike na nasa leeg ko nang may naramdaman akong may paparating kaya agad ko siyang natulak at alam ko na naramdaman din niya 'yun. Pero imbes na ayusin namin ang pag-upo namin ay mas lalo niya akong niyakap na parang ayaw niya akong bitawan. "Jusko! May tao na paparating, hubby." Napatingin naman siya sa akin pero napa-smirk lang siya. "Let him see us." "Huh?" Biglang bumukas ang pintuan na kinatingin ko roon. Oh my god! Nakakandong ako kay Mike ngayon. Hinawakan niya ang likod ng ulo ko at pinasandal sa leeg niya. Eh? Problema ng lalaking ito? "P-Princess." Natigilan ako hindi sa boses na narinig ko kundi sa pagtawag sa akin ng princess. At isa pa may kaunting pamilyar ang boses niya. Gusto ko siyang tingnan pero nasa ulo ko pa rin ang kamay ni Mike na parang ayaw niya akong ipatingin sa taong 'yun. "Muller, what are you doing? I want to see my cousin. Princess, Gerry, naalala mo pa ba ako? Please, look at me."
3rd Person's Point of View* Kalmang isa-isang tinitingnan ang lahat ng mga estudyante ng mga guro at may iba na kinakabahan lalo na't alam nila na magpositibo sila sa drugang iyon. "Mabuti nakita agad nila ang bagay na 'yun. Kaya pala may biglang namamatay nang dahil sa bagay na 'yun. Kanino naman kaya 'yun nagsimula?" Napatingin naman si Dylan, ang ninong ni Gerry sa kasama nitong guro. "By the way, sino ba ang nakapagsabi na alam nito ang tungkol sa drugang iyon?" "Si Professor Michael." "Yung bagong professor?" Tumango na lang si Dylan at napatingin siya sa mga estudyante. May lumapit na lalaki sa kanila at isang guro rin iyon at hindi lang 'yun guro kasi anak 'yun ni Dylan. Siya rin ang pinsan ni Gerry na kakarating lang galing sa ibang bansa. Nalaman kasi nito na babalik ang pinsan nito na matagal ng nawawala. "David." "Dad, what's happening? Bakit walang tao sa buong school at hindi ko alam na may program pala dito." Dahan-dahan namang umiling si Dylan. "Hindi ito p