Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
3rd Person's Point of View* Napatingin naman sila Gerry sa likod at nakita nila na sumabog ang garden at lumikha ito ng malaking apoy at agad namang napatayo si Mike at di naman kami maka-alis dahil nagpapanik na din ang mga taong nandidito ngayon. "Damn, what happened?" Agad namang lumapit sa amin si Rafayel at si Jane na naka-alerto. Napatingin ako sa mga kalaban at puro sila nga waiter. Napatingin ako sa unahan at nandodoon na si Aldren sa governor at kay Sofia. Napatango ako sa kanya na ang ibig sabihin ay siya na ang bahala sa kanila. "Protect my wife," malamig na ani ni Mike kina Jane at Rafayel at may inilabas siyang baril ngayon na kinatingin ko sa kanya. "H-Hey, wag mong sasabihin na sasali ka diyan?" Nagpapanik na ani ko sa kanya. "I'm protecting you. Lalabas tayo dito." Agad naman akong pinalibutan nila para di ako mapaano at naririnig ko ang putukan sa paligid. "Sila Sofia?" ani ko sa kanila. "Sila na ang bahala. May mga gwardya din naman sila." Napatingin
3rd Person's Point of View* Naguguluhan na nakatingin sila Gerry at Jane dahil sa ginagawa ng mga lalaking minamahal nila ngayon na nakatutok ng baril sa kanila. "H-Hubby, bakit mo ako tunututukan ng baril?" Hindi nagsalita si Mike at nananatili pa din itong seryoso habang nakatingin sa kanila. "Rafayel, ibaba mo ang baril mo!" Pero di pa din nito binaba ang baril. Nang may naramdaman si Gerry sa likuran nila na gumagalaw at isang iglap may sumakal sa kanila sa likuran na at tinutukan sila ng baril ngayon sa ulo nila. "Damn!" Malutong na mura ni Mike. Hindi sila makabarik agad sa taong nasa likuran nila Gerry dahil ginawa nilang panangga sila Gerry. "Ibaba niyo baril ninyo. Hawak namin ang dalawang babaeng mahal ninyo." Napatingin ako kay Jane at may nakahawak din sa kanya. Napapikit ako dahil ang baho pa ng bibig ng lalaking ito! "Wife, don't worry, ililigtas ka namin kayo ni Jane." "Hubby, kunin mo na ako dito, ang baho ng bibig ng lalaking ito!" Natigilan naman sila sa
Geraldine's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon dahil uuwi na kami. Di ko talaga malilimutan ang bad breath na lalaking iyon. Nakasandal ako ngayon kay Mike habang si Mike naman ay pinaglalaruan niya ang kamay ko. Palagi naman niya iyong ginagawa. Sa likuran naman namin ay nakaupo sila Rafayel at Jane. Nakikita ko kanina na mukhang pinapakalma pa ni Rafayel si Jane dahil tinutukan nga niya ng baril kanina. Kaya itong si Jane naging moody. Naalala ko yung cake kanina at napapout ako dahil di man lang ako nakakain nun. Napabuntong hininga na lang ako at napatingin sa labas ng bintana. "Honey?" Napatingin ako kay Mike na nag-aalalang nakatingin sa akin. Hala naging honey na ang tawag sa akin. "You look down." "Minurder." Natigilan naman ito dahil sa sinabi ko at nagulat din sila Rafayel na kinatingin nila sa akin. "Sinong na-murder, Gerry?" "Ahh, I get it." Napatingin naman sila kay Jane. Mukhang kilalang kilala nga ako ni Jane. "What is it? Anong problema ni Ger
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Mike at napalunok na lang ako habang nakatingin sa kanya. "Uhmmm..." "Mission?" Napatingin ako kay Jane na parang kinabahan na din sa nangyayari. Napabalik ang tingin ko kay Mike. Hinihintay niya ang sasabihin ko ngayon at parang binabasa niya ang boung pagkatao ko ngayon. Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. "Ginulat naman kasi ako ni Rafayel eh! Ang nasa isipan ko kanina ay mission accomplished na yung pagbilis ng cake. Kunot noong ani ko at sinamaan ko ng tingin si Rafayel at umusog naman ito sa gilid para di madamay si Jane. "Babe, iwan mo agad ako?" "Bahala ka sa buhay mo." Nanlalaki ang mga mata ni Rafayel at napatingin siya kay Mike at napa-iwas din ito ng tingin. "Pati ba naman ikaw, bro." "Kasalanan mo yan. Parati ako kakampi sa Asawa ko." Niyakap niya ako at tinaasan ko siya ng kilay. "Sorry na, Gerry. I won't do it again." "Dapat lang. Hmmp!" Napatingin naman sa akin si Mike. "Wife, mukhang moody ka
Geraldine's Point of View* Sa garden habang nakaupo ako sa swing ko dito habang nasa gilid ko si Jane. Nakatingin ako ngayon sa balita about sa nangyaring bakbakan kahapon at mabuti nailigtas nila ang governor at pati na din si Sofia at ang kumuha ng lahat ng credits ay si Aldren. Hindi ko talaga pinapasabi na tumulong ako dahil ayokong matunugan ng mga kaaway ko kung nasaan ako. "Mabuti malinis ang nangyari kahapon at hindi tayo nakita ng mga pulis," mahinang ani ko kay Jane. Pero napansin ko na hindi siya sumasagot kaya tiningnan ko siya at nakakunot ang noo niya ngayon habang nakatingin sa malayo. Napa-isip naman ako dahil siguro kay Rafayel kaya siya ganito ngayon. "Milady." Uminom ako ng juice ngayon. "Hmm?" "May nangyari ba talaga sa inyo ni Muller?" Muntik na akong nasamid sa iniinom ko at napatingin sa kanya. "Hala, pasensya na po." Binigyan naman niya ako ng tissue at tiningnan ko siya. "B-Bakit mo naman natanong ang bagay na yan?" "Nakikita ko sa mukha ni Mu
Geraldine's Point of View* Kumakain ako ngayon ng cake nang makita ko sa unahan si Mike na naglalakad papunta sa pwesto ko at nakikita ko na nagmamadali pa siya na gusto niya akong makita. Tapos na siguro ang meeting niya. Kahit ayaw niyang mag-meeting kanina ay ako na mismo ang nagbanta sa kanya kung di siya pupunta. Flashback... "Wife, mas gusto ko na yakapin ka sa higaan mo ngayon." Yakap-yakap pa din niya ako na ayaw niya akong bitawan sa higaan. "Bitaw." "Ang cold mo sa akin, wife." Napa-pout naman siya na kinakunot ng noo ko. "Wag mo kong poutan diyan para kang pato." "Meron ka na ba, wife? Ang cold mo na sa akin." Naalala ko meron na nga ako kanina at ramdam ko pa din ang sakit ng puson ko ngayon na parang kikirot na atah sa sobrang sakit. "Meron, kaya wag mo kong dramahan diyan. Kung ayaw mong nabugahan kita ng apoy ay pumunta ka na. Ilang araw ka ng nasa ibang bansa kaya puntahan mo na ang ka-meeting mo ngayon." "Fine, kita tayo mamaya." End of Flashback... Mas
Geraldine's Point of View* "What, wife?" Hinihintay niya ang sinasabi ko na 'Paano kung....'. Napatingin ako sa kanya at ngumiti ako sabay iling-iling. Di ko pwede sabihin sa kanya ang bagay na yun. "Nothing, I'm sorry dahil di maganda ang pakiramdam ko ngayon at nalabas ko sayo ang pagka-moody ko." Nakikita ko na naintindihan naman niya at niyakap niya ako ng mahigpit. "Do you need sour foods? Narinig ko kasi na gusto ng mga babaeng may period na kumain ng maasim. Bibilhan kita kung gusto mo." "Mas gusto ko ang sweets." Tinuro ko ang binili namin kahapon na ice cream cake. Napangiti naman siya at hinalikan ang noo ko. "Dahan-dahan lang sa pagkain ng sweets baka magka-diabetis ka, ayokong mangyari yun, wife." Napangiti naman ako at dahan-dahan na napatango. "I have my diet. Don't worry." Napatingin naman kami sa dumating at si John iyon. "Master, nandidito na po ang bisita. Kakarating lang at pinadiretso ko na lang po sa sala." "Hmm, later." Napatingin naman ako kay Mik
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako kay Jane ngayon na di pa din makapaniwala na nandidito ang master niya. At mukhang nakikilala siya ng mga ito. I need to save her. Napatingin naman sila sa akin at ganun na din si Mr. Morgan. "Anong ginagawa ninyo sa personal maid ko?" malamig na ani ko sa kanila. Napatingin naman si Jane sa akin at sinabi na 'Milady, wag na po kayong magsalita. Siya po ang master ko!' Kahit alam ko naman. Paninindigan ko ang bagay na yun at lumapit ako sa kanila. "And who are you?" tanong ng kanang kamay ni Mr. Morgan. I think Bruno Mars pangalan nito. Charoot lang. "I'm the lady of this mansion. I'm Geraldine Muller." Tumabi ako kay Jane na namumutla na habang nakatingin sa akin at lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko na pinapakalma ako at sinabi na wag ng patulan. Tiningnan ko ang mukha ni Mr. Morgan na natigilan habang nakatingin sa akin. "Geraldine?" "Yes." Nagtataka akong napatingin sa kanya. Anong problema niya sa pangalan ko? B
Geraldine's Point of View*"Princess, ano ba ang trabaho mo noon?"Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako.Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao."I'm Astraea, ninong."Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun."A-Astraea? You mean the popular undercover agent?"Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David."Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess."Nagtataka naman akong napatingin kay David."Kailan tayo nagkita?""Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun.""Di kita napansin."Napangiti naman siya."I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun."Napangiti na lang ako. "Gumagawa n
Geraldine's Point of View*Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol."Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin.Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan."Wife?""Hmm..."Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko."Ang pangit mo ka-bonding."Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding!"Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro.""Wife.""Oh."Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon."Look at my eyes.""Ayoko baka kiligin ako."Naka-pout kong ani sa
Geraldine's Point of View*Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas.Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun.Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun.Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin.Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya.Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan?"Ayaw mo?""Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon.Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin.Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang.Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lang dalawa ni
Geraldine's Point of View*"Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon."Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya.Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon.Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun."Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo."Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya."Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kaya matagal
Geraldine's Point of View*Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine."Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya."Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango."Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na di Master