May Contractor Ninong

Pagpasok ko sa loob ng bahay namin gulo-gulo ang gamit pero may mga ungol akong naririnig. Napapikit at napailing akong sinipa ko ang pintuna namin na yari sa yero kaya lumikha iyon ng ingay.

Kitang-kita ko sa maliit ng silid dahil sa kurtinang manipis ang dalawang tao na biglang tumayo sa gulat at walang kahit na anong suot.

"Ano ba naman! Tanghaling tapat puro kalaswaan ang ginagawa niyo! Pagkatapos mag-away at guluhin ang mga gamit dito ayan ginagawa niyo niyo!"

Gigil kong sabi at kunwaring  nahiya pa si mama, silang dalawa ang lagi naiiwan dito kapag tanghali dahil yung dalawa kong kapatid panghapon tapos ako ang pang-umaga. Umuwi akong maaga dahil gusto ko sanang matulog, alam ko naman na lagi silang dalawa wala dito sa bahay.

"Bakit ba ang ingay mong bata ka kailangan ba sipain mo ang pintong siraulo ka!"

Hindi ko pinansin si papa dahil nagsusuot pa ito ng salawal, hinagis ko ang bag ko at napatingin sa mga nagkalat na mga gamit.

Itapon na lang kaya nila ang mga gamit lahat.

"May pagkain?" tanong ko at hinarap ko na sila mga nakasuot na sila ng mga damit at inaayos pa ni mama ang gulo-gulong buhok.

"Makaalis na nga muna dito mga bwesit!"

Inis na iwang salita ni papa napangisi na lang ako dahil alam ko namang nabitin siya pero wala akong pakialam.

"Kumain ka na diyan may tinira akong ulam diyan sa'yo."

Sinundan ko ng tingin si mama papunta siya sa pinto at lalabas ito, alam ko na saan ito pupunta kung hindi doon sa mga ka-chismisan niya mag-iinom.

"Sana naman ma wala kang balak na mag-anak ulit aa?" may halong sarkastiko kong sabi.

"Puwede ba Jessa, huwag mo nga ako pagsabihan alam ko ginagawa ko." sagot niya sabay talikod.

"Sana nga alam mo." pahabol ko pa pero tuluyan ng umalis si mama.

Napabuntong hininga ako at napapikit dahil sa buhay na mayroon kami ngayon, dating maayos at sagana. Simula ng malolong sa sugal ang papa ko at ang mama ko naman ay parang nawalan na rin ng gana sa buhay. Dahil nga nambabae rin si papa, ganun pa man wala na akong magawa ito na ang buhay na mayroon kami.

Para matustusan ang pag-aaral ko na hindi nila kayang gawin ay nagtrabaho sa mga part-time. Unang baitang palang ako sa kolehiyo pakiramdam ko gusto ko ng sumuko.

Kumilos na ako at kumuha ng makakain dahil sasakit lang ang ulo ko kapag inisip ko pa 'yun hangga't nakakaraos ako sige lang saka ko na iisipin kung susuko na ba ako.

Pagbukas ko ng nakatakip na plato ay nanghina ako pakiramdam ko kumirot ang sintido ko. Isang pirasong sardinas lang at halos masaid pa ang sauce, walang nagawa kinain ko pa rin importante merong makakain.

Habang busy ako sa pagkain ko at nanonood ng palabas sa youtube may biglang kumatok. Kinabahan na napalingon naman ako sa may pinto dahil baka mamaya naniningil ng utang na naman ito kay mama. Hindi ko sana bubuksan pero walang tigil sa pagkatok at dahil gawa sa yero lumikha iyon ng ingay at wala akong nagawa kung hindi buksan.

Natigilan ako pagbukas ko kasi isang lalaking malaki ang tiyan at babaeng blode ang buhok at parang suman na inipit ang katawan dahil sa suot nito, yung lalaki ang lalaki ng kwintas na gold na suot samantalang yung babae ay kumikinang sa gold dahil halos mapuno ang leeg, hikaw at mga daliri.

"Bakit po?" magalang kong tanong hindi sila pamilyar sa akin.

"Ito ba ang bahay na sinasabi mo honey?"

Napatingin ako dito sa babae na pinagmamasdan ang bahay namin at nanghahaba ang leeg nito para masilip ang loob pero dahil makalat sa loob humarang ako.

"Ano bang kailangan niyo?" tanong ko pa ulit.

"Sino ba 'to honey? Nasaan na ba si Rigor?"

Natigilan ako at hindi nakapagsalita dahil sa sinambit nitong pangalan ng ama ko.

"Ang papa ko ba kailangan niyo? Wala siya dito." sabi ko pa.

"Ineng, saan nagpunta ang papa mo?" tanong nitong lalaki.

"Okey anak pala siya, nasaan ang papa mo kailangan namin siyang makausap dahil bukas na bukas sa amin na 'tong bahay."

Ano raw?

"Teka po, ulitin niyo nga?" tanong ko na natatawa.

"Ineng maganda ka pero bingi ka naman."

Aba't tarantado 'to aa.

"Siguro wala kang alam pero itong bahay na 'to ay sa amin dahil sinanla ito ng ama mo sa halagang kalahating milyon, isang buwan na ngayon wala pa rin siyang binibigay kaya kukunin na namin ito. Sinilip ko lang para makita kung ano pa ang ipapaayos ko, medyo marami pero ayos lang gagawin ko itong warehouse."

Hindi ako nakapagsalita sa mga sinabi nitong mukhang butete dahil napakuyom na ang kamao.

"Kalahating milyon? Seryoso kayo? Wala nga kaming kapera-pera ngayon sasabihin niyo sinanla ni papa ang bahay?" natatawang sabi ko.

"Ay honey ayaw maniwala ng batang 'to ipakita mo nga dukomento na pirma ng papa niya."

Napatingin ako dito sa babae at kinuha ang envelope na dala ng lalaki may nilabas na papel. Hinagis iyon sa mukha ko at nahulog sa paahan ko.

"Ayan basahin mo!"

Dahan-dahan na yumuko ako at dinampo ang papel na may pirma sa pangalan ni papa at may notaryo, mabilis na pinadaana ko ng mata ang mga nakasulat doon.

"H-hindi, hindi ito totoo." nanghihina na nanlabo ang mata ko dahil sa luhang nagbabadiya ng pumatak.

"Tara na nga honey bumalik na lang tayo bukas total sa atin na 'tong."

Hindi ko na sila pinansin dahil wala ng tigil sa pagpatak ang luha ko.

_____

Hapon na at tulala ako natuyo na ang luha ko sa pisngi.

Paano na? Saan kami titira? Ang hayop kong ama sobra na siya! Bakit itong kaisa-isang pundar ay sinanla, wala ka talagang kuwentang ama!

"P*tang*na mo!" hindi ko na napigilan ang sarili ko na at napamura ako ng saktong may pumasok sa pinto.

Speaking the devil

"Ba't ganyan itsura mo? Nasaan ang mama mo."

Tanong nito na parang walang ginawang kasalanan.

"Bakit mo sinanla ang nag-iisang pag-aari natin pa? Nasaan ba ang utak mo?" umpisa ko ng salita dahil hindi ko na mapigilan balak ko sana kapag nandito na si mama.

"Ano'ng sinasabi mo diyan? Tigilan mo ako Jessa wala ako sa mood." sagot nito sabay salampak sa sofa na sobrang lubog.

"Ito, iyan lang naman ang katibayan." hagis ko sa papel.

Tiningnan niya yun at napansin ko ang pamumutla niya.

"Bukas, kukunin na nila ang bahay natin saan tayo ngayon titira? Kalahating milyon saan mo dinala pa? Ni hindi namin naramdaman." puno ng hinanakit kong sabi, hindi ito sumagot at napakapit sa ulo.

"E, e natalo ako sa sugal akala ko makakaba-"

"Pa! Ano ba! Hindi mo ba na isip ang ginawa mo? Ano ba naman klaseng ama ka!"

Malakas kong sabi pero kasunod no'n ang isang malakas na sampal at halos mabingi akp sa lakas no'n.

"Regor! Bakit mo sinampal ang anak mo!"

Kahit masakit hinarap ko si papa at tiningnan ko siya ng masama.

"Tarantado ka at titingnan mo pa ako ng ganyan? Wala kang pakialam kung anong ginawa ko sa pera dahil ako ang bumili nito!"

"Tama na yan ano ba?" awat ni mama.

"Bakit wala ba kaming karapatan na mga anak mo? Sabagay wala talaga kasi sarili mo lang ang iniisip mo!" sigaw ko pa at akmang sasampalin sana niya ako ulit pero humarang si mama.

Iniwanan ko sila at pabalibag na sinara ko ang pinto dinig ko pa ang malulutong na mura ni papa.

Nagtatakbo ako palabas hanggang sa makarating na ako sa kalsada muntikan pa akong mabunggo dahil sa biglang dating ng kotse.

Inisip ko sana nabunggo na lang ako.

"Jessa, ayos ka lang ba?"

Napalingon ako sa nagsalita walang iba kung hindi si Ninong Edward, bigla akong lumapit sa kaniya at yumakap na kinagulat niya.