Tama nga naman hahaha. Oiii lalambot na ang puso ng Master ninyo hahaha. Ma-pride eh. Salamat sa mga bumasa!
Geraldine's Point of View* Nakangiti ako habang nakatingin sa kanila habang naka-upo na sila sa upuan. "Anong mga niluluto mo, darling?" ani ng Dad ni Mike na kinagulat ni Mike at napatingin ito sa Dad niya. "Ehem, teka lang po hindi pa nga pumasok ang mga pagkain. Guys!" Nagclap pa ako ng dalawang beses at agad na pumasok sila dito habang dala ang mga niluto ko na apat na ulam at inilapag nila iyon sa lamesa at isa-isang binuksan. "You made all of these?" Di makapaniwalang ani ng Dad ni Mike sa akin. "Of course, mahilig po talaga akong magluto po para sa future ay malutuan ko po ang Asawa ko." Mahina namang natawa ang Dad ni Mike at si Mike naman ay tahimik lang habang nakatingin sa akin. 'Ginalingan ko diba? Bigyan mo ko ng bonus pag-swelduhan na.' Ani ko sa mga mata ko at mahina na lang siyang natawa at napakagat sa labi niya na kinalunok ko dahil ang hot--- dog. Nothing. "Okay, ano itong mga niluto mo, darling?" Napa-ubo naman ako ng mahina at ngumiti sa kanila. "A
Geraldine's Point of View* Nandidito kami ngayon sa isang guest room dahil dito ako papagandahin ng mga make up artist na nirentahan ng Dad ni Mike at galing pa daw ito sa Paris. Oh diba? Bigatin ako nito. "Make my daughter the most beautiful woman at my party. Do you understand?" "Yes, sir." Magalang na ani nila sa Dad ni Mike. "Dad, kahit hindi naman siguro ako papagandahin ay ako pa din po ang pinakamaganda sa paningin ninyo ni Mike diba?" Napatingin ako sa tabi ni Dad na si Mike na nagulat sa sinabi ko. "Yes, you're the most beautiful, with or without make up. My son is lucky to have a wife like you." "Daddy naman eh, ang dami niyo ng sinabi. Hubby, comment ka naman." Napatingin naman kami kay Mike na nakatingin sa akin. "Ano ba ang sasabihin ko? Wala namang makakapantay sa kagandahan mo." Natigilan ako sa sinabi niya. Bakit iba ang sa kanya? Pinigilan ko ang sarili ko na makilig sa sinabi niya. "Ehem... Dad, di ko alam na ganyan si Mike." Mahina naman siyang natawa
Geraldine's Point of View*Napamulat ako dahil pakiramdam ko na may nakatingin sa akin ngayon at nagulat ako nang makita ko ang isang napakagandang babae na nasa harapan ko at nakatingin ang mga magagandang mata niya sa akin."Uhmm... May kailangan po ba kayo big sister?"Nagulat naman siya sa sinabi ko at napatawa siya na parang dalawang filipina.Napanganga naman ako habang nakatingin sa kanya."Kahit tawa ninyo ay maganda din. Teka asan ang mga nag-ayos sa akin?""They're done fixing you up, so I sent them away so I could spend time with you, little sister."Nagulat naman ako sa sinabi niya. Dahan-dahan naman akong napatingin sa salamin at nanlaki ang mga mata ko dahil ang ganda ko naman."Wow, di ko alam na may ikagaganda pa pala ako?" mahinang ani ko at natawa na naman siya at napatango tango."You're beautiful, little sister.""Katulad ninyo po... Teka lang po ngayon ko lang po kayo nakita. Bisita lang po ba kayo dito?"Napangiti naman siya at tumango."Waaa nakakasilaw po ang n
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako sa phone ko dahil bigla itong tumunog at napakunot ang noo ko nang makita ko na tumatawag ngayon si Skyler. Baka nandidito na siya ngayon. "Hello, Sky." "Di ako makakapunta diyan dahil may pinapa-asikaso sa akin si Chief, biglaan." Kinabahan naman ako. "Sinabi mo ba?" "Hindi ko sinabi." Nakahinga naman ako ng maluwag. "You better explain to me, what's happening once magkikita tayong dalawa at hindi dito sa phone." "Yes, I will tell everything. Biglang may kumatok ulit sa pintuan. Baka bumalik na yung isang iyon. Iniwan ba naman ako? Para ano? Habulin ang babae niya? Kung sabagay maganda naman si Ate. Wala akong panlaban pag beauty na ang labanan. "Bukas yan," bored na ani ko. Bumukas naman ang pintuan at bored akong nakatingin sa salamin. "Oh, tapos mo ng habulin ang babae mo?" Napatingin naman ako sa taong nasa likod ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Rafayel na nagtataka habang nakatingin sa akin
Geraldine's Point of View*Nakarating na kami sa may pintuan nang may naalala ako. Di ko yun naisip agad."Sir Rafayel.""Gerry, don't call me that. Call me Rafayel or Raf. Hindi ka na din iba sa akin dahil asawa ka ng kaibigan ko."Ngumiti naman siya at napangiti na lang ako."Mukhang cute ang Raf. Okay, yung na lang ang tawag ko sayo.""Cute?"Natawa naman siya sa sinabi ko. Pati ba naman tawa ay gwapo siya?"You're cute too."Napatawa na lang din ako."Teka ano yung sasabihin mo kanina?""Ah, kailangan kong hintayin si Mike dahil kakaiba naman sa paningin nila na tayo ang magkasama at hindi kami. Alam mo naman yung kaibigan mo.""You're right.""Samahan na kita sa paghihintay sa kanya?""Nako wag na. Baka busy ka at may mga kasamahan ka sa labas na naghihintay.""You sure?"Ngumiti ako at tumango tango. "Okay, safe ka naman dito sa loob kaya okay lang.""Safe?"Ngumiti siya at nagpaalam na sa akin. Anong ibig niyang sabihin na safe? Don't tell me nakita nila yung mga lalaking yun
Geraldine's Point of View*Nakarating na kami sa may pintuan at hinila ako ni Mike na kinagulat ko."Put your hands in my arm.""Hmmp!" Napabuntong hininga na lang siya at inilagay niya ang kamay ko sa braso niya. "Continue your work as my lovable wife. Wag ka munang magminaldita, okay?"Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "Ako, maldita? Nandidiri ka nga sa akin paghinahawakan kita. Halata ka masyado at ako ginagawa ko ang lahat maging lovable wife mo. Mag-support ka naman noh.""Fine, don't be angry at isa pa hindi ako nandidiri sayo.""Dapat lang."Bumukas ang pintuan at napatingin sa amin ang lahat ng mga bisita. Sanay na ako sa ganito kaya naging isang mahinhing babae ako ngayon."Okay, let's start."Nagsimula na kaming lumakad palabas ng pintuan.Nakikita ko ang pamamangha ng mga taong nandidito at ngumiti lang ako habang nakatingin sa kanila. Ngayon lang nila akong nakita na lumabas sa publiko. 'Siya ba ang Asawa ni Mr. Muller?''Mukhang siya nga. Ang ganda naman n
Geraldine's Point of View*Nagsign siya na mag-usap kami at dahan-dahan akong tumango. "Hubby, Daddy, punta muna ako sa kwarto. May naiwan kasi ako."Napatingin naman silang dalawa sa akin."Samahan mo na ang Asawa mo, Michael.""Ah! Wag na po. Kaya ko na po ang sarili ko. Hubby, dito ka na lang okay? Samahan mo si Dad."Dahan-dahan niya akong niyakap at inilapit niya ang mukha niya sa leeg ko. At ramdam ko din ang mahigpit na yakap niya sa bewang ko."Bumalik ka agad.""Oo naman. Ayokong mawala ka ng matagal sa paningin ko eh."Dahan-dahan naman siyang tumango at humiwalay na ako sa kanya at lumakad na ako papasok ng mansion.Kinuha ko ang phone ko at pinindot ko ang location ko kaya agad akong naglakad papunta sa likod ng mansion na walang nakakakita.Napabuntong hininga na lang ako lalo na't nakita pa talaga ng lalaking iyon ang nangyayari. Akala ko hindi siya pupunta?"Astraea."Napatingin ako sa taas ng sanga at tumalon siya sa tabi ko at nagkatinginan kami ngayon. "Akala ko wa
Geraldine's Point of View*"No room for mistakes," walang emosyong ani ko kay Sky."Kahit anong mangyari ay tawagin mo talaga kami dahil nandidito lang kaming Apat sa tabi mo kahit anong mangyari."Napangiti naman ako habang nakatingin sa kanya.Kaya heto tutulungan talaga nila ako sa dating mga mission ko dahil may ibang mga subject ko na nakakulong pa din sa illusion na gawa ko mismo at hindi yung realidad na sinabi ko sa kanila mismo sa araw na tinapos ko ang mission ko sa kanila.Napabuntong hininga ako."Sobrang galing mo naman kasi sa mga ganoong bagay at dinadala mo talaga sila sa mundong ginawa mo mismo. Pwede ka na maging female lead sa mga novels sa libro. Baka gusto mong maging artista?""Seriously? Gusto mo once lumabas ang movie ko ay marami ang dadagsa sa scene na mga ex subjects ko?""Ayaw mo nun? Maraming dadagsa, edi maraming fans at sponsors at marami ka na namang pera."Napakunot ang noo ko sa sinabi niya."Parang may something sa sinabi mo ha?""Hmm...bakit hindi b
3rd Person's Point of View*Nandidito na ang lahat ng mga bisita at kasama ni Maximus sila general at ibang mga brothers ni Gerry sa isang room na exclusive lang sila pero roon pa rin sa lugar k ung saan gaganapin ang labanan."Ang laki pala ng anniversary na gaganapin dito. May malaking stage pa kung saan maglalaban ang mga kalahok," nakangangang ani ni Skyler habang nakatingin sa baba."Malaki laking budget talaga basta ganitong sitwasyon ang mangyayari."Dahan-dahan naman silang tumango habang nakatingin sa baba."Malamang mayaman ang dad ni Gerry. Prinsesa kaya ang Astraea natin."Dahan-dahan naman silang napatango dahil sa sinabi ni Zeke."Shh... kung prinsesa si Gerry edi emperor o hari ang nasa likod natin kaya minimize lang ang boses ninyo dahil nakakahiya sa dad ni Gerry na nasa likod lang natin."Dahan-dahan naman silang napatingin sa likod at sinamaan sila ng tingin ng general at walang emosyon din ang tingin sa kanya ng dad ni Gerry."Go back to your seats."Agad naman si
Geraldine's Point of View*Nanlalaki ang mga mata ko na napatingin sa mga kaklase ko na kanina pa pala nakikinig.Dahil na naman sa inis ko kay Mike ay hindi ko napansin na nakatingin pala sila sa akin. Parang naapektuhan atah ang senses ko basta si Mike ang kausap ko.Napahawak na lang ako sa ulo dahil mukhang wala na akong maitatago sa kanila. Malalakas ang mga pandinig ng mga 'yan. Kaya alam na alam ko na narinig talaga nila ang mga sinasabi ko ngayon."Private call ito tapos nakikisawsaw pa kayo d'yan. Bumalik na nga kayo sa mga kwarto n'nyo," wika ko sa kanilang lahat. "Make sure lang namin na baka... may bf ka o fiancee pero mali kami dahil asawa pala ang meron sa 'yo."Waaa ano naman ang pake nila kung mayroon akong asawa?"Oo nga. Sige na balik na tayo. Ayieee may LQ sila.""Pero ang bata pa ni Eleven para magkaasawa."Napakamot pa ang isa."May husband na pala si eleven!""Loading ka rin noh?"Napakunot naman ang noo at sinamaan ko sila ng tingin at ayun nagtakbuhan na sila
3rd Person's Point of View* America... Nasa yatch ngayon sila Ethan sa isang yatch dahil susupresahin nila ngayon si Gerry sa island. "Sire, sigurado po ba talaga kayo na pwede tayong makakapasok sa island nila, Gerry?" kinakabahang ani ni Xavier sa General. "Yes, I'm sure. Hindi naman ako pupunta rito na walang kasiguruhan." Hindi alam ng mga grupo ni Ethan maski na si Ethan na tinawagan ni Maximus ang General para imbitahan ang mga ito sa island. Dahil ngayon din ang kaarawan ni Gerry na hindi nalalaman mismo ni Gerry. Nakikita na nila sa 'di kalayuan ang napakalaking island. Nakatingin si Ezekiel sa mapa na binigay sa kanila at nalaman nito na ito na ang lugar na pupuntahan nila. "Mukhang ito na ang island ng mga assassin. Hindi ko aakalain na makakarating talaga tayo dito." Biglang may mga yatch na nagsidatingan na kina-alert nila sa kinatatayuan nila. "Sire..." mahinang sambit ni Ethan sa General. Lumapit naman ang General sa mga lalaking nasa yatch at ito ang sinasab
Geraldine's Point of View* Dumating na ang hinihintay ng lahat at 'yun ay ang anniversary ng phantom syndicate. Nagtitipon tipon ang mga kasapi noon pa man. Lalo na ang mga nanalo. Nakatingin kami ngayon sa mga taong dumadating dito sa bintana ng isang kwarto kung saan kami inaayusan. "Wow, nandidito ang mga idol ko! Hindi ako makapaniwala!" "Oo nga. Pero kanina ko pa hinihintay ang pagdating ng prinsesa at hindi ko pa nakikita kung dumating na ba talaga siya." "Kaya siguro ang dami ng mga taong nandidito ngayon na bumisita dahil iwe-welcome nila ang Prinsesa." Dahan-dahan naman silang napatango. Hindi ko alam kung bakit atat na atat nila akong makita eh isa lang naman akong normal na babae at wala ng iba. "Bakit n'yo naman siya gustong makita? Matagal na siyang wala 'di ba? Mukhang may plano kayo sa bagay na 'yan ha." Napatingin naman sila kay Nine na biglang nagsalita. Nine is right. May plano ang mga taong nandidito dahil mukhang gusto nilang agawin ang trono ko
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan